5

ตอนที่ 2

คุณเป็นของผมแล้วนะ

กรวีร์ใช้เวลาไม่นานหลังจากที่ลินินเข้าไปทำงานที่บริษัทเดียวกับเขาทั้งคู่ก็สนิทสนมกันมากและในสายตาของนิดาและพชรต่างก็อยากจะให้ทั้งคู่ลงเอยเป็นคนรักกัน

“ความจริงพี่ว่ากรกับนินก็เหมาะกันนะดูเข้ากันได้ทุกเรื่องถ้ามีอะไรคืบหน้าหรืออยากให้พี่ช่วยอะไรก็บอกได้นะ”

พี่เขยหันไปพูดกับน้องอดีตภรรยาด้วยรอยยิ้มเพราะสำหรับพชรแล้วกรวีร์ก็เหมือนกับน้องชายของเขาแท้ ๆ

“สงสัยผมต้องให้พี่พชรช่วยแล้วล่ะครับเพราะชีวิตของผมนอกจากพี่เดือนก็เหลือแค่พี่พชรกับพี่นิดานี่แหละ”

ตลอดเวลาที่กรวีร์กลับมาอยู่เมืองไทย เขาทำตัวสนิทสนมกับคนทั้งคู่เพื่อให้ทั้งสองตายใจทั้งที่ความจริงเขากำลังเฝ้าดูเหตุการณ์โดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการโอนทรัพย์สมบัติทั้งหมดของพี่สาวเขาให้มาเป็นของพชรและการขายที่อีกหลายแปลง กรวีร์ไม่เห็นด้วยแต่เขาก็ไม่คิดจะทักท้วงอะไรเพราะรอเวลาเอาคืนทีเดียว

ถึงแม้ว่าตอนนี้ลินินจะทำงานที่เดียวกับชายหนุ่มผู้มากับความแค้นแต่เธอก็ยังเลือกที่จะขอพักที่คอนโดเหมือนเดิม

กรวีร์หน้าที่ไปรับไปส่งและดูแลลินินเป็นอย่างดีจนหญิงสาวจากที่ไม่เคยเปิดใจก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหวเพียงแต่ด้วยความเป็นผู้หญิงจึงทำให้ไม่กล้าพูดความรู้สึกขึ้นมาก่อน

“กลับก่อนก็ได้นะงานผมยังไม่เสร็จเลย”

กรวีร์เดินมาหาลินินเมื่อใกล้เวลาเลิกงานเพราะวันนี้เขาคงไม่สามารถไปส่งเธอได้เหมือนเช่นทุกวันด้วยงานที่เร่งด่วนที่เจ้านายจากต่างประเทศมอบหมายให้มา

“งานเยอะเลยใช่ไหมคะเอาแบบนี้ดีกว่าให้นินอยู่ช่วยทำงานเสร็จแล้วเราค่อยไปหาข้าวกินกันถ้าถึงตอนนั้นดึกมากแล้วคุณกรไม่ต้องไปส่งนินก็ได้ค่ะ”

ชายหนุ่มหันมาส่งยิ้มเขาแทบไม่อยากจะเชื่อว่าลินินจะมีน้ำใจช่วยเขาทำงานทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ของเธอและตอนนี้ก็เลยเวลาเลิกงานแล้ว

งานที่ทำยากและเยอะทำให้กรวีร์แทบจะไม่ได้เงยหน้าจากคอมพิวเตอร์เลย งานในส่วนที่ไม่ต้องใช้ความสามารถเป็นเพียงแค่การพิมพ์งานลินินก็รับหน้าที่แทนแต่งานไหนที่ต้องใช้คุณสมบัติเฉพาะกรวีร์ก็ยังต้องก้มหน้าทำงานอย่างคร่ำเคร่ง

“อาหารเย็นค่ะคุณกร”

ลินินส่งอาหารกล่องที่เธอสั่งให้ร้านค้านำมาส่งถึงหน้าบริษัทให้กลับกรวีร์ที่ตอนนี้แทบจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะลุกไปเข้าห้องน้ำเพราะงานมีกำหนดส่งภายในเที่ยงคืนของวันนี้เท่านั้น

“ขอบคุณนะนั่งทำงานช่วยผมไม่รู้กี่ชั่วโมงแล้วและยังต้องไปหาข้าวให้กินอีก”