เมียเด็ก ตอนที่ 2

(เขี้ยวพยัคฆ์)

ผมนั่งมองเด็กน้อยที่กำลังหลับตอนแรกที่ตื่นขึ้นมาเราสองคนนอนเปลือยเปล่ากันทั้งสองคนผมที่ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่สวมเสื้อผ้าให้อีกฝ่ายก่อนที่ร่างบางตัวน้อยๆขยับก่อนจะหันมามองผม

"อือ...พี่...โอ๊ย!"

"น้องยิ้มเป็นไงบ้าง"

"เจ็บสะโพกครับ"

"พี่จะรับผิดชอบน้องยิ้มเอง"

"รับผิดชอบ?"

"ใช่ ในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้วพี่จะรับผิดชอบน้องยิ้มเองเรามาเป็นแฟนกันนะ"

"แฟน?"

"ใช่เรามาเป็นแฟนกัน"

"หน้าพี่เหมือนไม่อยากรับผิดชอบผมเลยสักนิด"

"พี่ยินดีที่จะรับผิดชอบน้องนะยิ้ม"

"ถ้ามันเป็นแค่หน้าที่จะต้องทำก็ไม่ต้องหรอกครับผมจะกลับบเานแล้วพี่ทิพย์คงตามหาแย่แล้ว"

"พี่อยากจะรับผิดชอบน้องยิ้ม..."

"ไม่ต้องหรอกครับแค่ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรหรอก"

ปัง!!!

น้องยิ้มเดินออกไปโดยไม่หันมามองผมที่นั่งอึ้งเมื่อโดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยนี้ผมผิดมากเลยใช่มั้ยเนี่ยทิพย์ต้องจัดการผมหนักแน่เลย

...ยิ้มหวาน...

ปัง!!!

ผมปิดประตูเสียงดังเพื่อให้เขารู้ว่าผมเปิดประตูออกไปแล้วผมแบบลอบยิ้ม ออกมาและรู้ว่าเมื่อคืนมันจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามจริงแล้วเมื่อคืนผมกลับพี่พยัคฆ์ ไม่ได้มีอะไรกันหรอกครับพี่เขาเมามากส่วนผมก็อาศัยส่งที่เขาโดยที่พี่ทิพย์เป็นคนที่พา พี่พยัคฆ์ขึ้นมาส่งบนห้อง ผลที่ได้อานิสงส์ตามมาด้วยจึงดูแลเขาแล้วก็หลับไปซื้อเสื้อผ้าที่ถอดออกมาก็เพราะว่าผมอยากได้พี่เขาไงล่ะ

"เป็นไงจัดการมันได้หรือยัง"

"เปล่าสักหน่อยผมแค่นอนเฝ้าพี่เขาเท่านั้นพี่เถอะกับแฟนพี่เป็นไงบ้าง"

"ก็หายโกรธกันแล้ว"

"อ้อ ครับผมขึ้นไปนอนพักนะครับ"

"ได้สินอนให้เต็มที่วันนี้วันเสาร์นอนยังไงนานแค่ไหนก็ได้"

ผมลาพี่ทิพย์ก่อนที่จะขึ้นไปนอนอยู่บนห้องของตัวเอง ทำไมผมถึงอยากจะจับพี่พยัคฆ์ให้มาเป็นแฟนของผมก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับก็ในตอนนี้ผมชอบพี่เขาดูน่ารักมากเวลาพูดหรือแสดงอารมณ์ออกมา ก็นับได้ว่าเป็นผู้ชายที่ดูดีและเป็นสุภาพบุรุษพอสมควร ผมจะทำให้เขารู้สึกผิดจนมาอ้อนวอนขอผมเป็นแฟนอีกครั้งถ้าผมยอมรับในตอนนี้ก็เท่ากับว่า ผมหลอกลวงเขาแต่ถ้าปล่อยให้เวลามันผ่านไปทุกอย่างก็จะเข้าที่เข้าทางเองและอย่าลืมนะครับว่าเด็กอ่ะก็เจ้าเล่ห์ได้เหมือนกัน

......

....

(เขี้ยวพยัคฆ์)

ผ่านมาได้หนึ่งเดือนที่ผมดูแลน้องยิ้มหวานน้องน่ารักครับขี้อ้อนแต่ก็มีมุมที่น่ากลัวเช่นกันเวลามีคนมาจีบผมน้องยิ้มหวานจะโกรธมากและชอบงอนผมตามประสาเด็กน้อยแต่บางทีก็งอนผมเป็นอาทิตย์ก็มี

ตอนแรกที่ผมบอกจะรับผิดชอบน้องยิ้มหวานไอ้ทิพย์เพื่อนรักเอาไม้ไล่ตีผมใหญ่เลยกว่าที่จะยอมให้ผมอยู่กับน้อง

"ตอนเย็นพี่จะมารับนะครับ"

"ได้ครับ"

"ยังไม่หายโกรธพี่หรอครับ"

"ทำไมผมต้องโกรธพี่ด้วยล่ะครับ"

"ก็วันนั้นมีผู้หญิงมาจีบพี่น้องยิ้มหึงพี่จนงอนไม่ใช่หรอครับ"

"ใช่ครับผมหึง หึงมากด้วยทำไมพี่ถึงยิ้มตอบเขาด้วยวันนั้นน่ะ"

"เขายิ้มมาพี่ก็ยิ้มตอบไม่ได้หรอครับ"

"ไม่ได้ห้ามยิ้มให้คนอื่นยิ้มไม่ชอบงื้อ..!"

"ครับต่อไปนี้พี่จะไม่ยิ้มให้คนอื่นนอกจากน้องยิ้มคนเดียวนะครับ"

"ต้องอย่างนี้สิครับ"

จุ๊บ!!

"จุ๊บนี้รางวัลของเด็กดีนะครับยิ้มไปเรื่องแล้วนะครับบายครับ"

"ตอนเย็นเจอกันนะครับเด็กดี"

ผมยิ้มรับแฟนเด็กของผมนี้เล่นเอาเหนื่อยไปหลายวันแค่ยิ้มตอบคนอื่นน้องถึงขนสดหึงผมเลยหรออนี่ยน่ารักจริงๆคนดีของผม

นี้ตกลงผมมีเมียหรือมีลูกกันแน่เนี่ยนึกภาพไม่ออกเลยว่าต้องทำตัวยังไงดีถ้าดื้อกับน้อง น้องก็จะงอนและโกรธผมอีกเฮ้อมีเมียเด็กก็อย่างนี้แหละไม่รู้ว่าไอ้ธัญจะเป็นไงบ้าง

.....

.....

...

......

ผมมารับแฟนเด็กที่โรงเรียนตามปกติทุกวันแต่วันนี้ดูแปลกๆเมื่อน้องยิ้มไม่ได้ใส่ชุดเมื่อเช้าแต่เปลี่ยนเป็นชุดพละน่ารักจนผมอดที่จะชื่นชมอยู่ในใขไม่ได้ว่าตัวผมโชคดีที่มีแฟนน่ารัก

" พี่พยัคฆ์มารับผมแล้วหรอครับ"

" หิวไหมเดี๋ยวพี่พาไปกินข้าวหรือยังกินขนม"

" พี่ชอบทำให้ผมดูเหมือนเด็กน้อย ผมโตแล้วนะไม่ชอบกินขนมหรอก"

" น่าเสียดายพี่อุตส่าห์ซื้อเค้กมาฝากแต่น้องไม่กินไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่กินเองก็ได้หรือไม่ก็ไปฝากคนอื่น"

" แล้วคนอื่นที่พี่พูดอ่ะหมายถึงใคร"

" ก็คนแถวๆนี้"

" ไม่ให้นะจะกินเองก็ได้ ที่อุตส่าห์ซื้อมาให้ผมผมจะกินเองผมไม่ให้ใครแตะต้องหรอก"

" ก็นั่งยิ้มไม่ชอบของหวานไม่ใช่หรอที่ให้คนอื่นกินก็ได้"

" พี่ก็เป็นแบบนี้ทุกที ยิ้มไม่กินก็ได้อยากให้คนอื่นก็เชิญ ยิ้มจะกลับบ้านกับพี่ทิพย์"

" ไม่ได้นะมาๆพี่ล้อเล่น มากินขนมเร็วเดี๋ยวพี่พากลับบ้านจะพาไปกินข้าวด้วย"

" ยิ้มไม่หลงเชื่อพี่หรอกจะไปไหนก็ไปเลย"

" ไม่เอาสิเด็กดีไม่ดื้อนะครับพี่พาไปกินข้าวกินขนมแล้วกินข้าวจะได้อร่อยๆเนาะ"

" พี่ชอบทำให้ยิ้มโมโห พี่รู้ว่ายิ้มไม่ชอบให้พี่ไปอยู่กับคนอื่น แต่พี่ก็ชอบยั่วโมโหยิ้มอยู่ตลอดเวลา"

" ก็นั่งยิ้มน่ารักดีครับ พี่ก็เลยอยากแกล้งเล่น"

" ยิ้มไม่เล่นด้วยโกรธจริงด้วยนี่"

" อะไรอะไม่งอนนะมาๆมากินข้าวกัน"

ฟอดดดด!!!!

" หายโกรธนะครับคนเก่ง"

" พี่หอมแก้มยิ้มทำไมที่นี่มันโรงเรียนนะอายคนอื่นเขา"

" ไม่หอมในฐานะแฟนหอมในฐานะพ่อก็ได้นะครับน้องยิ้มที่รัก"

ผมยิ้มให้กับน้องก่อนที่จะลากน้องขึ้นรถไปน้องหน้าแดงใหญ่เลยหลังจากที่ผมหอมแก้มน้องรู้สึกว่าตัวเองเหมือนมีลูกมากกว่าเมีย จริงๆนั่นแหละ

.....

......

.............