เมียเด็ก ตอนที่ 1
[ยิ้มหวาน]
วันนี้ผมมาเรียนตามปกติของเด็กม.ต้นที่กำลังจะขึ้นม.ปลายวันนี้มีวิชาพละเลยใส่ชุดกีฬามาเรียนผมชื่นชอบการออกกำลังกายอยู่แล้วแม้ว่าตัวผมจะตัวเล็กกว่าคนอื่นๆก็ตาม
"ยิ้มมานี้หน่อยมาช่วยยกพวกบอลหน่อย"
"ครับครู"
"นายนี้ตัวเล็กจริงนะยิ้ม"
"ก็คงเพราะเป็นกรรมพันธุ์มั้งครับ"
"ครูมีลูกชายอยู่คนหนึ่งสนใจเป็นลูกสะใภ้ครูมั้ย"
"ครูก็พูดไปนั้น"
"จริงๆนะลูกครูโสดและหล่อมากด้วย"
"ผมชอบผู้หญิงนะครับครู"
"555+ แต่ครูก็ยังอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้นะยิ้ม"
"ไว้ผมจีบผู้หญิงไม่ติดค่อยว่ากันนะครับ555+"
"ก็ดีนะไปๆเริ่มเรียนกันนะเด็กๆ"
ครูเมฆาเป็นครูสอนวิชาพละและวิชาประวัติศาสตร์เขาชอบมาโม้เรื่องลูกชายให้ฟังบ่อยๆส่วนมากจะชอบชวนผมมาเป็นลูกสะใภ้ทุกครั้งที่ครูเมฆาแกเจอหน้าผมนั้นแหละครับ
"ยิ้มหวาน"
"ครูทิพย์มีอะไรครับ"
"วันนี้ว่างมั้ยครูจะให้เธอช่วยไปรับเพื่อนครูเป็นเพื่อนครูน่ะ"
"ว่างครับ"
"ดีเลยวันนี้ครูจะพาเที่ยวเอง"
ครูทิพย์เป็นเพื่อนพี่สาวของผมครับเธอดูแลผมตั้งแต่พี่แย้มเสียไปเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้ ครูทิพย์จึงย้ายมาสอนผมที่นี้และคอยดูแลผมมาเสมอ
"เพื่อนครูจะมากี่คนครับ"
"ก็เยอะอยู่นะ ก็มีครูต่ายน้อย ครูกอล์ฟ ครูติ้กและเพื่อนครูติ้กอีก 2 คน"
"อ้อครับผมจะได้เตรียมอาหารถูก"
"ไม่ต้องๆวันนี้ครูจะพากินหมูกะทะเอง"
"จริงหรอครับ อื้อ ดีใจที่สุดเลย"
"งั้นก็เข้าเรียนเถอะเดียวครูไปสอนก่อน"
"ครับสวัสดีครับ"
ใครจะคิดว่าจะมาเยอะกันขนาดนี้ผมล่ะตกใจมากที่เพื่อนครูทิพย์ เยอะขนาดนี้
"ทุกคนนี้น้องฉันชื่อยิ้มหวาน ยิ้มนี้พี่พยัคฆ์ พี่ธัญ นะ"
"สวัสดีครับ"
"หวัดดี"
"พวกมึงพูดดีๆกับน้องกูด้วยน้องเขาไม่เถื่อนแบบพวกมึงหรอกนะ"
"เออๆอย่าบ่น"
"วันนี้กินให้เต็มที่ไอ้พยัคฆ์เลี้ยงเอง"
"ใครบอกว่ากูจะเลี้ยง"
"ถ้าไม่เลี้ยงขอให้แฟนเก่าหอบลูกผัวใหม่มาเย้ยมึง"
"เออกูเลี้ยงก็ได้"
ว่าจบทุกคนก็สั่งอาหารพี่กอล์ฟพาแฟนตัวเองมา พี่ต่ายน้อยก็พาแฟนมาทุกคนพาแฟนมายกเว้นพี่พยัคฆ์กับพี่ธัญที่มาคนเดียว
"กินเยอะๆนะ"
"ขอบคุณมากครับ"
"ยิ้มหวานอยู่ชั้นไหนแล้ว"
"ปิดเทอมนี้ก็ม.4 แล้วครับ"
"มีแฟนยัง"
"ธัญอย่าถามน้องเยอะ"
"ก็อยากรู้อ่ะ"
"ยังครับ"
"มาคบกับเพื่อนพี่มั้ยพยัคฆ์มันโสดมาหลายปีแล้ว"
"กูไม่เอาเด็กคราวลูกมาทำเมียหรอก"
"เหอะสาธุกูขอให้มึงมีเมียเด็กและโดนเมียกดขี่ข่มเหงสารพัด5555+"
"คำนั้นย้อนเข้าหามึง"
"พอๆแกกันทั้งนั้นยิ้มหวานไม่ต้องสนพวกนี้หรอกมันชอบเด็กน่ารักๆอย่าไปสนมัน"
ผมน่าแดงไปทันทีทำไมชอบล้อกันแบบนี้ด้วยนะ
(เขี้ยวพยัคฆ์)
หลังจากที่เมื่อคืนผมได้ดื่มเหล้ากับเพื่อนๆ หลังจากปาร์ตี้เสร็จพวกเราก็เดิน ทางไปดื่มเหล้ากันต่ออย่างมีความสุขโดยมีเด็กมปลาย ที่นั่นมันเด็กมต้นตามไปด้วยความจริงมันก็ไม่สมควรที่จะให้เด็กไปด้วยแต่ว่า ทิพย์เพื่อนสนิทของผมก็ต้องเอาน้องไปด้วยไม่อย่างนั้นมันก็ไม่ยอมไป ผมเลยต้องตัดสินใจที่จะเอาเด็กคนนี้ไปด้วยใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มของยิ้มหวาน
เวลาผมมองใบหน้าของยิ้มหวานทีไรทำให้ใจของผมเต้นรัวไม่เป็นภาษาเด็กคนนี้มีรอยยิ้มที่สวยและไร้เดียงสาทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าเธอมีรอยยิ้มเหมือนคนที่ผมเคยรักผู้หญิงคนนั้นที่เขาเคยทอดทิ้งผมยิ้มหวานส่งยิ้มมาให้ผมเป็นระยะเด็กคนนี้น่ารักจริงๆ ผมไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเด็กคนนี้เข้ามามีอิทธิพลในใจของผมมากขนาดไหน
" พยัคฆ์ มึงมองน้องกูนานแล้วนะมีอะไรหรือเปล่า"
" น้องมึงน่ารักว่ะ"
" มึงครองตัวเป็นโสดเกือบจะ 30 แล้วนี่มึงคิดที่จะเคลมเด็กอายุแค่ 18 เองหรอน้องกูยังไม่ถึง 18 เลยนะมึงคิดที่จะเอาน้องกูเป็นเมียแล้วหรอ"
" จะบ้าหรอกับน้องเขาแค่พี่น้องเท่านั้นเองแค่ว่าน้องเขาน่ารัก"
" ให้มันจริงเถอะ แฟนเก่ามึงมึงก็ส่งมาน่ารักอย่างนี้มึงได้เป็นเมียมึง มึงกูขอโทษกูไม่น่าพูดเรื่องเก่าเลย"
" มันเป็นอดีตไปแล้วไม่ต้องคิดมากหรอก"
" ถ้ามึงชอบน้องกูจริงๆไว้ถ้าน้องกูชอบมึงเมื่อไหร่ค่อยมาสู่ขอกับกูล่ะกัน"
" เชี้ยอยู่ๆก็จะได้เมื่อเฉยเลยมึงอ่ะ"
" พอเลยไอ้ธัญมึงก็ใช่ย่อยนะกูก็ได้ข่าวมาว่ามึงจีบเด็กมหาลัยอยู่ แก่แล้วนะเพื่อน"
"แค่ขำๆได้ก็ดีไปหึๆ"
"มึงแม่งเหี้ย"
"ขอบคุณที่ชม"
"กูชมมึงที่ไหนไอ้ควายกูด่าชัดๆ"
ผมมองเพื่อนของผมทะเลาะกันก่อนที่ผมจะดื่มเหล้าก็ไป อย่างต่อเนื่อง ผมรู้สึกว่าตัวของผมถูกพยุงจากใครสักคนสงสัยต้องเป็นเพื่อนของผมแน่นอน แต่ว่า คนที่พยุงผมมารู้สึกว่าจะตัวเล็กมากเลยนะตัวก็หอมนุ่มนิ่มอีกต่างหาก ผมจึงยื่นหน้าเข้าไป สูดดมความหอมนี้ทำไมรู้สึกคุ้นเคยกับกลิ่นหอมนี้นะ ผมค่อยๆ จบผมไปทั่วคอขาวที่มีกลิ่นหอมหวานอ่อนๆ มันทำให้เลือดในกายของผมสูบฉีดขึ้นมาทันที
...ตอนเช้า...
ผมตื่นขึ้นมาในช่วงเช้ารู้สึกถึงอาการปวดหัว แต่ว่าสิ่งมีชีวิตที่นอนกอดผมอยู่หน้าอกผมคนนี้ คือใครกันนะ ในขณะที่ผมใช้มือจับหน้าเล็กขึ้นมาก็พบว่า คนที่นอนสระผมอยู่นั้นก็คือน้องยิ้มหวานนั่นเอง เห*้ย ตายแล้วโดนฆ่าหั่นศพแน่เลยกู!!!
" ทำไงดีวะ"
"เชี้ย! แม่งคืนเดียวกูตื่นขึ้นมาได้เมียเฉยเลยตายแน่กู"