กำราบ : EP 4 บทลงโทษ NC+
บทที่ 4
เขาใช้เอ็นร้อนถูเข้าออกช่องสวาทของเธอนั้นจนฉีกขาดในช่วงที่เยื่อบางมีเลือ-ดไหลปะปนกับน้ำกามจนทะลักออกมาสายตาของเขาที่จ้องมองบ่งบอกถึงความชอบใจเขาไม่หยุดการกระทำยิ่งกระทำแรงต่อเธอขึ้นเรื่อยๆ
“อึ๊” ความอดทนของโรสรินนั้นมากพอที่จะไม่โอดโอยดั่งผู้หญิงคนอื่นเธอใช้ความอึดจนกระทั่งหยุดเกร็งให้เขากระทำร่างกายของเธอจนสำเร็จจนหนำใจ
“โอ้ยซี๊ด” คำครวญครางของเขาที่ร้องออกมานั้นเสียงดังลั่นห้องเขาดึงเอ็นร้อนของตนเองออกมาพร้อมกับชักเข้าและออกจนน้ำกามขาวขุ่นนั้นทะลักถึงหน้าท้องน้อยเปรอะเปื้อนเต็มไปทั่ว
“ฉีกเหมือนกันนี่” เขาใช้สายตาก้มมองที่ช่องสวาทของเธอและใช้คำพูดเยาะเย้ยกับมุมปากของตนเองดั่งผู้ชนะเธอได้เพียงแต่หันหน้าหนี
“เลว” อลันกล้าที่จะปล่อยมือของเธอเพราะว่าเธอถูกเขากระทำนั้นจนเจ็บสาหัสพอสมควรไม่น่าจะหนีเขาพ้นจึงเอื้อมแกะมือของเธอออก
“จำไว้นะโรสร่างกายของเธอต้องชดใช้เวรชดใช้กรรมต่อไป” เขาบีบคางของเธอจ้องมองเธอด้วยแววตาดุร้าย
“กูทำอะไรให้ โอ้ย.....
เมื่อเธอพูดคำหยาบใส่เขาและเป็นสิ่งที่เขาไม่ชอบมาก เธอจึงถูกจัดการด้วยมือหนาของเขาบีบเข้าที่คอของเธอและกดลง
“กูเคยพูดไปแล้วอย่ามาพูดคำหยาบใส่กู”
“อึก อ่อย” เธอเริ่มดิ้นทุรนทุรายเขานั้นเน้นแล้วบีบคอเธอแรงจึงปล่อยออกเมื่อเห็นอาการของเธอเหมือนจะขาดลมหายใจจริงๆเมื่อเขาปล่อยมือออกแล้วที่คอของเธอเป็นรอยแดงช้ำ
“ก็ยังกลัวตาeนี่เวลาทำคนอื่นทีเวลาไล่ฆ่-าคนอื่นเหมือนผักเหมือนปลาทำไมเธอถึงทำ”
“คนเรามันไม่มีทางเลือก” เธอตอบกลับมาโดยที่ไม่มองหน้าเขา แววตาของเธอนั้นเหมือนมีความลับซ่อนอยู่แต่ไม่กล้าที่จะบอกใคร
“ไม่มีทางเลือกหรือเห็นแก่เงิน”
“ฉันไม่จำเป็นที่จะต้องอธิบายให้กับคุณฟัง ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของคุณกับเพื่อนอีกต่อไปปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เรื่องทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นก็ขอให้มันจบลง”
“ฮ่าๆ คิดเหรอว่าเธอก้าวเข้ามาในชีวิตของพวกฉันแล้วเธอจะออกไปได้ง่ายๆ เธอมันเป็นเมียน้อยของพ่อเพื่อนฉันทำให้..
“ฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยของเขาฉันถูกจ้างให้ไปฆ่-าเขาต่างหาก” อลันคิ้วขมวดเข้าหากันจ้องมองหน้าเธอและยิ่งงงคำพูดของเธอเพราะก่อนหน้านี้เพื่อนของเขาบอกว่าเธอคือเมียน้อยของพ่อแต่ทำไมเธอถึงยังบริสุทธิ์ก็ยังมีประเด็นหลายๆอย่างที่ทำให้เขางง
“หมายความว่ายังไง”
“แม่ของคุณธารามนั่นแหละที่เป็นคนจ้างให้ฉันไปฆ่-าพ่อของเขา เป็นคนสร้างเรื่องขึ้นมาว่าฉันคือเมียน้อยของพ่อเขาเพื่อที่จะฆ่-าผัวตัวเอง”
เขาลุกขึ้นจากตัวเธอ และกระชากแขนเธอขึ้นตามมาด้วย
“หมายความว่าเธอยังบริสุทธิ์” เธอหันหน้าหนีเขาทำให้เขานั้นยิ้มออกมาแต่ยังเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“ฮ่าๆ เธอนี่เองที่จะทำให้กูมีอำนาจมากขึ้น” ต้นตระกูลของเขาเชื่อว่าหญิงสาวบริสุทธิ์นั้นจะทำให้เขามีอำนาจขึ้นกล้าแกร่งและมีแต่คนเกรงกลัว
“ในเมื่อได้แล้วก็ปล่อย”
“คนที่จะไปจากกูได้โดยที่กูไม่อนุญาตก็คือวิญญาณเท่านั้น” มานี่! สองมือของเขากระชากตัวเธอให้ลอยขึ้นตามก่อนที่จะเหวี่ยงเธอนั้นลงที่นอน แต่ลืมไปหรือเปล่าว่าโรสรินไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอเธอรีบพลิกตัวของเธอออกจากเตียงด้วยความรวดเร็ว
“อยากเจ็บตัวมากใช่ไหม” เมื่อเขาหันไปเห็นแส้ที่ติดอยู่ข้างผนังจึงรีบหยิบมาและฟาดซ้ายขวาต่อให้เธอเร็วแค่ไหนเธอก็ไม่ใช่วิญญาณที่จะหายตัวได้เมื่อเธอถูกฟาดด้วยแส้จึงทำให้เธอบาดเจ็บโดยที่เลือ-ดซิบอยู่ที่ข้างแขน
“ซื๊ดส์” เธอกัดปากร้องซี๊ด เขากับมองเธอเซ็กซี่เลยยั่วโยนอารมณ์เขาเพิ่มขึ้นยิ่งสายตาจ้องมองเลือ-ดที่ไหลซึมออกมาที่แขนด้วยแล้วนั้นยิ่งปลุกอารมณ์ในชายของเขาให้แข็งตัวชูชันขึ้น
“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็คลานเข้ามา” เขาชี้หน้าเธอด้วยสายตาที่เคร่งคัดจึงมองด้วยแววตาอำมหิตเขาให้โอกาสเธอได้คลานเข้ามาดีๆและยอมให้เขากระทำ
“กูบอกให้เข้ามา” เธอไม่มีทางเลือกและไม่มีทางได้ออกจากห้องลับใต้ดินนี้ได้อย่างแน่นอนทางเลือกเดียวคือต้องยอมจำนนและคลานเข้ามาหาเขา
“ก่อนที่ฉันจะคลานเข้าหาคุณ ช่วยตอบหน่อยได้ไหมเมื่อไหร่จะปล่อยเราไม่มีอะไรติดค้างกันจบและเสร็จสิ้นปล่อยฉันได้ไหม”
เฟี๊ยบ!! “โอ๊ย~ซี๊ดส์” แส้ในมือของเขาฟาดที่ตัวของเธออีกครั้ง
“เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกูบอกให้คลานเข้ามาจะคลานเข้ามาดีๆ หรือจะเอาแบบเดินไม่ได้” เธอได้เพียงแต่กัดฟันแล้วข่มอารมณ์ของตนเองในขณะที่ยืนอยู่นั้นต้องยอมคุกเข่าและคลานเข้ามาหาเขา
“ฮ่าๆยากูซ่าน้อยเธอก็เปรียบเสมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆในกำมือของฉัน” มือหนาลูบไล้เข้ายังใบหน้าของเธอสัมผัสผิวอ่อนโยนและนุ่มนวลช้าๆลูบไล้จนถึงแผลที่เกิดจากรอยแส้ฟาด เขาประทับรอยจูบบนแผลนั้นและอ้าปากกัดจนเธอกรี๊ดร้องออกมาดัง
“อื้อ” เขากัดตรงแผลที่มีเลือ-ดซิบเธอกัดฟันและกำมือของตนเองแน่นด้วยความเจ็บ
“หึ!ความอดทนสูงดี แต่คงไม่ได้นานหรอกแค่เจ็บก็ร้องออกมาดังๆดิวะ”
“ไม่ อื้ม” เมื่อเธอปฏิเสธคำพูดของเขายิ่งทำให้เขาโกรธและทำร้ายให้เธอเจ็บโดยการจิกเล็บลงที่ผิวบางของเธอ
“ฮ่าๆ”
“อื้อ ~อ่อย”