ตอน 3

อย่าบอกว่างานนี้เสืออีกสองตัวที่ได้รับการโหวตจากเฮอแมนถูกเชิญมาในงานนี้ด้วย มาร์คคิดอย่างสนุก แต่คนที่สนุกสุดๆ น่าจะเป็นเจ้าของงาน รวมไปถึงสตรีมากหน้าที่กำลังทอดสายตาเชิญชวนมาทางพวกเขา มาร์คมีหน้าที่บริหารเสน่ห์ล่อหลอกอย่างมีชั้นเชิงในแบบที่เขาถนัด นิ่ง เงียบ

“ว่าไม่ได้” จาคอปเอ่ยพร้อมกับยักไหล่ผึ่งผายทั้งสองออกข้างตัว เขาพกความสูงสง่ามาถึง หกฟุตสองนิ้วกว่าๆ รูปร่างสุดยอด ดวงหน้าคมสัน ดวงตาทอประกายด้วยมากความกระหาย ทั้งด้านความรัก และธุรกิจ การที่จาคอปคุมธุรกิจการขนส่งและท่องเที่ยว ผู้ขับเคลื่อนเศรษฐกิจด้านนี้ โดยนำเม็ดเงินเข้าประเทศอย่างหาศาล ในวัยแค่ 32 เท่านั้นเขาก้าวเร็วมาก ทั้งยังหล่อล้ำร้อนแรง สาวๆ มากหน้าต่างใฝ่ฝันรัญจวน เพ้อคลั่งเวลาที่จาคอปปรากฏโฉมต่อสายตาผู้คน

จะมีสักนางไหมที่คว้าหัวใจจากัวร์หนุ่มเช่นจาคอปแห่งประเทศมหาอำนาจคนนี้ เพราะเขาคงไม่หยุดล่ารักกับสาวคนไหนเป็นแน่หากยังไม่เจอสาวงามที่แน่สุดๆ ในชีวิตหนุ่มเพียบพร้อมคนนี้

มาร์คยืนเท้าแขนกับเปียโนตัวสวยที่ตั้งอยู่กลางห้อง นิ้วแกร่งคลึงขอบแก้ว จังหวะที่เงยหน้าขึ้นจากแก้วในมือ ดวงตาคมกริบสีทองพลันปะทะกับความโดดเด่นที่อยู่ระยะแก้ว ร่างบอบบางแน่งน้อย ต่างไปจากสาวยุโรปโดยสิ้นเชิง ความโดดเด่นน่ารักบนดวงหน้าที่แจ่มชัดต่อดวงตาคมของเขากำลังตรึงมาร์คให้หยุดนิ่งราวกับ หุ่นขี้ผึ้งมีชีวิต

“อะไรมาร์ค” จาคอปปัดมือไปตรงหน้ามาร์ค ซึ่งรู้จักกันครั้งแรกที่งานประกาศรางวัลหนุ่มโสดในฝัน ห้าแขนงสายงานอาชีพที่ประกาศผล ณ เมืองคาน ฝรั่งเศส

จาคอปหันไปทางที่มาร์คกำลังตะลึง แต่เขาก็ไม่เห็นสิ่งใดๆ สะดุดตานอกจากสาวงามที่มีความงามแตกต่างกันไป หากแต่ยังไม่พบกับสาวใดเจิดจรัสเปล่งรัศมีพอให้เสือดาวแห่งแลนด์มาร์ค ตะลึงหรือว่าเขาเห็นกระดานหุ่นขึ้นสีเขียวทั้งแผงกันแน่

“เดี๋ยวฉันมา” มาร์คเอ่ยเมื่อภาพสะดุดตาหายไปอย่างว่องไว เขาก้าวเท้าตั้งใจจะไปเส้นทางที่ภาพสะดุดตาปรากฏ ทว่ายังไม่ทันก้าวกลับถูกหยุดไว้ด้วยมือหนาจากใครบางคน

“ยินดีที่เจอพวกนายในงานนี้ ฉันเซอร์ไพร้ส์มาก” ใครที่เข้ามาใหม่ตรึงมาร์คไว้ด้วยคำทักทาย พร้อมกับยึดลำแขนแกร่งไว้

ชายผู้ที่พบกันในงานประกาศผลหนุ่มโสดในฝันด้วยกัน พวกเขารู้จักกันในงาน และใช้เวลาหลังเลิกงานดื่มกันนิดหน่อยก่อนแยกย้าย ไม่คิดว่าจะมาเจอในงานแสดงอัญมณีระดับโลกอีกครั้ง

“นายใช่คาร์ลอส โรดิเกสสินะ” มาร์คเอ่ยถามพร้อมตวัดสายตาจากความงดงามเตะตาที่หายไปเบื้องหน้า หันมองคนที่ยึดลำแขนเขาไว้ คนผู้นี้คือเสือการเงินนี่เอง

“เสือโคร่งแห่งวงการเงินการธนาคาร จะมีใครนอกจากฉัน” คาร์ลอสกล่าวแอบนึกไปว่างานนี้ตนจะถูกเชิญมาคนเดียวซะอีก แคลร์ผู้จัดงานกลับบอกเขาในวินาทีที่ก้าวเท้าเดินพรมแดงเมื่อกี้นี้เอง

ประโยคที่แอบกระซิบ จากแคลร์คือ ‘สามเสือมาถึงแล้ว’ จึงสะดุดความคิดเขาอย่างจังเท่ากับงานนี้อดเด่นคนเดี่ยว งานนี้ผู้หญิงสวยแน่นงาน ทว่าเสือชอบสันโดษ บุคลิกมั่นคงผึ่งผาย ไยต้องสนสาวสวยที่กำลังเล่นหูเล่นตาเชิญชวนเขาขึ้นเตียงแบบนั้น ว่าแต่พวกหล่อนล้วนเซ็กซี่ ไฮโซ โก้หรู งดงามในแบบผู้หญิงเมืองผู้ดี แต่ทุกคนก็เหมือนกันหมด หาความโดดเด่นไม่ได้ ยกเว้นขนาดหน้าอก ที่ล้นหลาม นั่นเขาก็ชอบจนตัวสั่น ทว่าเก็บอาหารนิ่งเงียบในแบบเสือร้ายการเงิน เขาชอบสตรีที่แต่งกายพองาม เพื่อได้ลุ้นนั่นคือผู้หญิงเซ็กซี่ งดงามในแบบของคาร์ลอส

“นายคือก้างชิ้นโตสำหรับฉัน” มาร์คกล่าวหาคนที่มาขัดขว้างการก้าว แม้ตัวเองก็ไม่รู้จุดหมายการก้าวไปเบื้องหน้า

“ก้าง...จากอะไร” ฝ่ายที่ถูกกล่าวหายักไหล่ ไม่แยแสกับข้อกล่าวหา ลมๆ แล้งๆ อย่างว่าสัญชาติญาณเสือโคร่งมักล่ออาหารเสือดาว แต่คนอย่างเขาไม่สนเหยื่อของคนอื่น นอกจากล่าเองมันส์กว่าเป็นไหนๆ

ร่างบอบบางในชุดเดรสยาวไหล่เดี่ยว สีเขียวมะนาวเดินย่องออกมาในงานแสดงอัญมณี มือบางกดจิ้มนิ้วไปบนหน้าจอโทรศัพท์แบบสัมผัส โดยไม่ได้สนใจเส้นทางด้วยมั่นใจแล้วว่าตรงนี้ห่างจากความวุ่นวายมากที่สุด ที่เลี่ยงออกมาแบบนี้เพราะต้องการกดโทรศัพท์ติดต่อธุระกับใครบางคน

ขณะก้มหน้าก้มตารอปลายสายรับ ร่างบางหมุนซ้ายหมุนขวา เพื่อให้มั่นว่าไม่มีใครอยู่ละแวกนี้ ในระหว่างที่หมุนกายอยู่นั่นปลายสายก็รับพอดี

“ฮัลโหล แก...อุ้ย” แต่ยังไม่ทันได้คุยโทรศัพท์ในมือบางหล่นจากมือ ล่วงลงกระแทกพื้น “ว้าย...!! โทรศัพท์”

“นี่แกว่าไงเกิดอะไรขึ้น แก...แก...” ปลายสายร้องเรียก

“นี่คุณ” หญิงสาวที่ถูกร่างสูงใหญ่ชนเข้าอย่างจัง ซึ่งจริงแล้วไม่รู้ว่าเธอเป็นฝ่ายชนเขาหรือเขาเป็นฝ่ายชนเธอ ตัวเองก็ไม่ได้ดูให้ทั่ว ตั้งใจอยู่กับการรับโทรศัพท์

ร่างสูงใหญ่ตรงหน้าคือชายสวมสูทสีดำหรูเนี๊ยบยืนหันหลัง การถูกเรียกด้วยเสียงที่สูงปรี๊ดแสบแก้วหู ทำให้ชายผู้นั้นหันไปหาเสียงแหลม

เสี้ยววินาทีที่เขาหันมาหญิงสาวดั่งถูกมนต์สะกดจากแม่มด ในดินแดนเวทย์มนต์ ร่างกายซาหนึบไม่สามารถขยับทั้งริมฝีปาก ดวงตา ร่างกายมือแม้แต่มือที่ว่องไวของเธอยังนิ่งไปด้วยเช่นกัน

“ชนผมแล้วคุณควรกล่าวขอโทษไม่ใช่กระชากเสียงเรียกผมแบบนี้” เสียงทุ้มนุ่มทว่าแฝงไปด้วยความดุดันเอ่ยกับ ร่างที่นิ่งงันดั่งคนไร่จิตวิญญาณ “คุณ...คุณ ตายหรือเปล่า” ชายร่างสูงใหญ่ในสูทมากราคาขยับไปตรงหน้าผู้หญิงที่ชนแผ่นหลังเขาเข้าอย่างจัง ตรงพื้นยังมีโทรศัพท์ของเธอที่แสงไฟเพิ่งดับไป ชายหนุ่มยื่นนิ้วไปแตะร่างที่นิ่งงัน “คนหรือหุ่น”

“เอ่อ...” เจ้าของร่างนิ่งสะดุ้งพร้อมขยับ กระพริบเปลือกตาถี่ๆ เพื่อไล่ภาพสุดยอดตรงหน้า

“นี่เทพหรือคน” หญิงสาวในชุดสีสันเจิดจ้าขยับปากกล่าวออกมาราวคนละเมอมากกว่ารู้ตัว

“หมายถึงผมอย่างนั้นหรือ” ชายผู้งามสง่าในสายตาอีกฝ่ายชี้นิ้วเข้าหาตัว ก้มมองคนตัวเล็กดั่งลูกกวางน้อยตรงหน้า

“อ้อ...เปล่าค่ะเปล่า” หล่อผู้ชายอะไรหล่อยิ่งกว่าทอมครูช เท่ยิ่งกว่าออร์แลนโด บลูม คมยิ่งกว่าฮิว แกรน สมาร์ทไม่ต่างกับพอล วอกเกอร์ ผู้ร่วงลับ หญิงสาวตกอยู่ในอาการฝันหวานทั้งที่ยังตื่นลืมตา ที่สำคัญเธอยังไม่ล้มตัวลงนอนด้วยซ้ำ แต่กลับฝันเห็นเทพบุตรสุดหล่อได้อย่างไร

สาวในชุดเขียวมะนาวยกมือตบแก้มตัวเองสองสามที

“ก็เจ็บนี่นา แสดงว่าไม่ได้ฝัน” แล้วพูดกับตัวเองเบาๆ อาการทั้งหมดอยู่ในสายตาชายหนุ่ม

เขามองเธอด้วยอาการสงสัย เธอคนนี้พูดภาษาอังกฤษได้คล่อง ทว่ามีใบหน้ากระเดียดไปทางลูกทางเอเชีย เพราะส้นผมดำขลับ นัยน์ตาสีน้ำตาล แต่มีบางส่วนอย่างสาวชาวยุโรป เธอคงเป็นลูกครึ่งเขาแอบคิด สาวเอเชียความคิดชายหนุ่มสะดุด เขากระพริบตาปริบๆ ไล่ความคิดบางส่วนออกไป จมูกโด่งย่นฟุดฟิดพยายามไล่ความคิดในอดีตทิ้งไป เขาไม่ควรคิดและอย่าได้พยายามคิดถึงเรื่องนั้นอีก

“นี่ของคุณครับคุณผู้หญิง” ชายตัวสูงผู้มีบุคลิกและใบหน้าละม้ายดาราชายหลายๆ คนมารวมกันลงตัวที่ความเป็นเขา ก้มลงหยิบโทรศัพท์ที่หล่นลงพื้นโชคดีที่หน้าจอไม่แตก

“ขะ...ขอบคุณ อ้อ...ฉันขอโทษที่ชนคุณ พอดีฉันไม่ทันมอง”

“อ้อ...รู้ตัวเหมือนกันเหรอว่าชนผม”

“ฉันขอโทษฉันชื่อธัญญา แลม..” หญิงสาวกล่าวแนะนำตัว ยังไม่ทันเอ่ยบอกชื่อหลังให้จบ