10 มะนาวหวาน nc

มนิษาพยายามจะดินหนี แต่อีกคนก็ดึงเสื้อเธอไว้ เชิ้ตสีขาวตัวบางถูกกระชากออกจนเหลือแต่ชั้นในสีดำที่ปกปิดทรวงอกอยู่

“ทำเป็นดินหนี คอยดูเหอะเดี๋ยวจะร้องให้ช่วย” เสี่ยอดุลย์หัวเราะอย่างลำพอง

มนิษาดินหลุดก็พยายามจะเปิดประตูแต่เหมือนว่ามันจะถูกล็อกจากทางด้านนอก

เธอวิ่งหนีไปทางหน้าต่าง พอเปิดออกก็เห็นว่ามันสูงมากแค่ไหน แต่ถ้าต้องเลือกเธอยอมเจ็บตัวยังจะดีกว่าตกเป็นของผู้ชายที่เพิ่งเคยเจอกันแค่ครั้งแรก

“จะบ้าเหรอ ตกไปได้แข้งขาหักกันพอดี” เสี่ยอดุลย์เดินมากระชากเธออย่างแรงจนล้มลงบนพื้นห้อง

มนิษาเริ่มรู้สึกว่าตอนนี้ร่างกายของเธอผิดปกติ มันร้อนวูบวาบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งเขาใช้มือสัมผัสไปบนใบหน้าไล้ลงมายังทรวงอกผ่านบราลูกไม้ตัวบางก็รู้สึกวาบหวาบ อยากให้เขาสัมผัสมากขึ้นเรื่อยๆ

ใบหน้าหื่นกระหายก้มมาจูบริมฝีปาก หญิงสาวเม้มปากแน่นไม่ยอมให้เขาทำไปมากกว่านี้ พอไม่ได้จูบเขาเป้าหมายก็เปลี่ยนเป็นซอกคอระหง มนิษาพยายามร้องให้คนช่วยแข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม

“ทั้งขาวทั้งอวบแบบนี้สงสัยจะได้สนุกกันทั้งคืน”

มืออวบอูมดึงบราลายลูกไม่สีดำลงมาเผยให้เห็นเต้าคู่อวบ เสี่ยอดุลย์เลียริมฝีปากอันแห้งผาก ก่อนจะก้มลงไปอย่างช้า ๆ

“เชี้ย...” เสียงสบถดังลั่นเมื่อคนที่กำลังก้มลงถูกกระชากออกแล้ว แล้วถูกเสยปลายคางด้วยหมัดอีกนับไม่ถ้วน จนร่างท้วมของเสี่ยอดุลย์นอนครางโอดโอยอยู่บนพื้นห้อง

พอจัดการเสี่ยอดุลย์จนหมอบ ราฟาเอลก็รีบเข้าไปดูมนิษาที่ตอนนี้นั่งตัวสั่นกอดเข่าร้องไห้อยู่ตรงมุมห้อง ร่างกายท่อนบนไร้สิ่งปกปิด

“มะนาว ไม่เป็นอะไรแล้ว” เขารีบถอดเสื้อตัวนอกสวมให้ก่อนที่จะมีใครมาเห็น

“คุณราฟ เสี่ยนั้นมันจะ ฮือ มัน..” มนิษาโผกอดชายหนุ่มหวังให้เขาที่พึ่ง

“ไม่ร้องนะครับคนเก่ง ไม่มีอะไรแล้ว เรากลัวกันดีกว่านะ” เขาพยุงหญิงสาวแล้วพาเดินออกมาจากห้อง พอดีกับผู้จัดการร้านเดินขึ้นมาพอดี

“ฝากจัดการต่อด้วย เอาเรื่องให้ถึงที่สุด”

“ครับคุณราฟ” ผู้จัดการร้านรีบรับคำสั่ง เพราะราฟาเอลคนนี้นอกจากจะเป็นลูกค้าวีไอพีแล้วยังเป็นเพื่อนกับเจ้านายของตนเองด้วย

ราฟาเอลสตาร์ทรถแล้วหันมามองคนที่นั่งอยู่เบาด้านข้าง หญิงสาวพยายามถอดเสื้อคลุมตัวโตที่เขาสวมให้เมื่อครู่ออกจากตัว

“อย่าถอดนะครับ แอร์มันเย็นเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”

“ฉันร้อน ร้อนไปหมด”

“ร้อนเหรอครับ”

“อือ ร้อนมาก ร้อนมาจากข้างใน”

“มะนาว มองหน้าผมนะ ตั้งสติหน่อย”

“คุณราฟหล่อจัง” หญิงสาวขยับเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป นอกจากนั้นเขายังสัมผัสได้ถึงไอร้อนที่ออกมาจากร่างกายของเธอ

“นอกจากเครื่องดื่มที่ผมสั่งให้คุณกินอะไรเข้าไปอีกไหม”

“ก็กินเหมือนเดิมอีกแล้ว พนักงานเสิร์ฟบอกว่าคุณเป็นคนสั่ง” ได้ยินแบบนั้นเขาก็เข้าใจทันทีว่าอาการที่เธอเป็นอยู่นี้คืออะไร

“เรารีบกลับกันเถอะ”

“คุณราฟ ขอถอดชุดก่อนได้ไหม ไม่ไหวแล้วร้อนมาก ร้อนไปหมด”

“มะนาว อย่าถอดนะครับนี้เราอยู่บนรถ”

“ก็มันร้อนไปหมด ทรมาน ไม่ไหว”

หญิงสาวพยายามถอดจะถอดเสื้อและกางเกงในขณะที่อีกคนก็พยายามห้าม

ราฟาเอลรีบหันไปหยิบเนกไทที่เบาะหลังมัดมือเธอไว้เพราะถ้าไม่ทำแบบนั้นคงกลับไปถึงคอนโดอย่างนอน

“คุณราฟ ช่วยนาวด้วย ไม่ไหว มันทรมาน” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแหบพร่าดวงตาหวานนั้นฉ่ำปรือ หญิงสาวดิ้นขลุกขลักอย่างขัดใจ

เกือบสิบนาทีเขาก็พาเธอมาถึงคอนโดมิเนียม จอดรถยังที่ประจำแล้วเดินเข้าอุ้มเธอพาดบ่าเข้าลิฟต์ด้านหลังไปอย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มวางมนิษาลงบนโซฟาจากนั้นก็รีบหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามใบหน้าและลำคอระหง เขาเห็นรอยที่เสี่ยอดุลย์ทำแล้วก็โมโหจนแทบบ้า ถ้าเขาเข้าไปช้าอีกนิดก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง

“คุณราฟ ร้อน แก้มัดก่อนได้ไหม”

เขาถอดหายใจเฮือกใหญ่แล้วคลายเนกไทที่ใช้มัดข้อมือเธอออก

“คุณราฟ ช่ววหน่อยได้ไหม ไม่ไหวมันร้อนมาก” ขณะพูดก็ถอดกางเกงของตัวเองออก ร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าทำราฟาเอลอดใจไม่ไหว

“มะนาว ผมไม่ได้ฉวยโอกาสนะ ผมจะช่วยคุณ โอเคไหม”

“ช่วยนาวนะคะ นาวไม่ไหวแล้ว” เสียงนั้นฟังดูไม่เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด แต่ราฟาเอลก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ชายหนุ่มรีบอุ้มมนิษาเข้าไปยังห้องนอนกว้างวางเธอลงบนเตียง ก่อนจะจัดการกับชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว

กายแกร่งคร่อมเหนือร่างที่อ่อนระทวย ริมฝีปากหยักได้รูปก้มลมชิมริมฝีปากสีสวย มันนุ่มและหวานจนเขาครางอย่างพอใจ

“มะนาวลูกนี้หวานจัง”

ชายหนุ่มกดจูบลงไปอีกครั้งเรียวลิ้นสอดแทรกเขาไปในโพรงปาก ลิ้นเล็กพยายามหดหนีแต่ก็ไม่อาจต้านทานคนที่ช่ำชองอย่างราฟาเอลได้เลยสักนิด

“อื้อ คุณราฟ ดีจัง”

มนิษาครางอย่างรัญจวนเมื่อราฟาเอลหยอกล้อกับหน้าอกอวบอิ่ม เขาทั้งดูดทั้งขบเม้ม สลับไปมาทั้งสองข้างอย่างหิวกระหาย มนิษาสอดมือไปในกลุ่มผมนุ่มกดให้เขาแนบชิดมากขึ้น บางจังหวะเธอก็แอ่นอกให้เขาอย่างลืมตัว

มันทั้งเสียวและทรมานจนคนไร้ประสบการณ์จมดิ่งไปกับไฟราคาะ เนื้อตัวเธอร้อนราวกับไฟ สะโพกงอนงามกดเบียดความแข็งร้อนที่ดุนดันหน้าท้อง

“คุณราฟขา ช่วยนาวนะคะ นาวต้องการคุณ”

“อย่าใจร้อนครับที่รัก ผมจะช่วยคุณแน่ แต่มันต้องไปอย่างช้าๆ นะครับ” ริมฝีปากร้อนลากไปตามหน้าท้องแบบราบจากนั้นก็จับขาหญิงสาวกางออก

“สวยมาก” น้ำเสียงฟังดูพอใจกับความงามตรงหน้า ราฟาเอลผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วนแต่ยังไม่เคยเจอดอกไม้ที่สวยงามเช่นนี้ กลีบบางสีหวานปิดสนิทเหมือนไม่เคยมีใครได้เชยชมมาก่อน

เขากัดฟันกรอดข่มความต้องการของตนเองอย่างที่สุด เพราะไม่อยากให้ดอกไม่ดอกนี้ช้ำเพราะฝีมือตนเอง

เรียวลิ้นสากบรรจงสัมผัสแผ่วเบาเพียงนิด หญิงสาวก็ครางเสียวกระเส่า ส่วนเขาเองก็ปวดหนึบไปทั้งแก่นกาย กลิ่นกายสาวมันช่างหอมหวานจนแทบคลั่ง

ราฟาเอสลากไล้ความเปียกชื้นไปตรงกลางกลีบ ลากยาวขึ้นลงอย่างอ้อยอิ่ง

“คุณราฟ นาวเสียว”

ร่างกายของเธอบิดเร่า ราฟาเอลใช้นิ้วแยกกลีบสวยออกจากกัน ก่อนจะส่งลิ้นร้อนปาดเลียอย่างไม่รังเกียจ สะโพกงอนงามเด้งขึ้นลงตามจังหวะลิ้น ยิ่งเขาสอดนิ้วเข้าไปยังปากถ้ำเพียงเล็กน้อยเธอดิ้นพล่าน

“นาวครับ แค่นิวคุณก็รัดผมแน่นแล้ว”

“คุณราฟ ไม่ไหว ได้โปรด นะคะ นาวไม่ไหวแล้ว”

หญิงสาวร้องขอเขาอีกครั้ง ราฟาเอลยกยิ้ม ก่อนจะจับขาเรียวกว้างออกแล้วแทรกกายแกร่งไปตรงกลาง กดความแข็งเข้าไปในโพรงถ้ำทีละนิด

“นาว เจ็บ”

หญิงสาวพยายามผลักเขาออก

“เดี๋ยวมันจะดีขึ้น คุณเองก็จะหายจากการทรมาน เชื่อใจผมนะครับ”

หญิงสาวพยักหน้า ราฟาเอลก้มลงจูบปลอบประโลมเธออีกครั้ง สองมือก็นวดคลึงความอวบอิ่มจนเธอผ่อนคลายดันตัวตนเข้าไปทีละนิด

“อื้อ...”

หญิงสาวร้องลั่นเมื่อราฟาเอลกระแทกเข้าทีเดียวจนสุดความยาว เขามั่นใจเต็มร้อยว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ชิมมะนาวแสนหวานลูกนี้

“ผมขยับนะครับที่รัก”

ชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกช้าๆ เพื่อให้ร่างกายของเธอชินกับร่างกายของเขา ทุกจังหวะที่เคลื่อนกายมันทำให้คนที่นอนอยู่ด้านล่างร้องครางแทบไม่เป็นภาษา

ความเจ็บปวดเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวทรมานอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน

“นาว โคตรแน่น มันดีมาก”

เสียงชมขาดหายไปบางจังหวะเพราะตอนนี้เขากำลังทรมานกับการบีบรัดของคนตัวเล็ก

“อื้อ คุณราฟ นาว เสียวทรมาน”

“ใจเย็นครับที่รัก”

เห็นท่าทางของเธอแล้วเขาก็ไม่อาจจะนุ่มนวลอย่างที่คิด สองมือบีบขย้ำเต้าอวบ ปากก็จูบแลกลิ้นอย่างเมามัน

มนิษาไม่อาจครองสติจองตนเองได้ หญิงสาวกอดเขาแน่นช่องทางรักตอดรัดอย่างถี่รัว กายสาวสั่นระริก

“คุณราฟ เสียว ไม่ไหว แล้วนาว อื้มม...”

หญิงสาวกระตุกเกร็ง สมองมึนงงไปหมด ไม่เคยรู้มาก่อนว่าความสุขแบบนี้มันจะเกิดขึ้นกับตัวเองได้ ลมหายใจของเธอหอบถี่ เหนื่อยแทบจะหมดแรง แต่ภายในกลับยังร้อนระอุ

“ดีไหมนาว”

“ดีมากคุณราฟ มันดีที่สุด แต่มันยังไม่หาย คุณช่วยนาวนะคะได้โปรด”

“ผมจะช่วยคุณเต็มที่ จนกว่าคุณจะพอใจครับที่รัก”

สะโพกขยับโยกอย่างหนักหน่วง เขาจับขาเธอพาดบ่า แล้วสวนสะโพกเข้าออกอย่างบ้าคลั่งมนิษาร้องครางเรียกชื่อเขาไม่ขาดปาก

ราฟาเอลกระแทกเสยลึกในจังหวะสุดท้ายพร้อมกับเสียงหวานร้องครางเมื่อไปถึงจุดสุดยอดในเวลาไล่เลี่ยกัน

“ผมไม่เคยสดกับใครมาก่อน ผมเพิ่งรู้มันดีมาก”

ราฟาเอลแทบไม่อยากถอนความเป็นชายออกเพราะรู้สึกดีที่ได้สัมผัสแนบเนื้อกับคนที่ตนรัก รู้สึกดีที่ความอ่อนนุ่มโอบรัดเขาอยู่อย่างนี้

ชายหนุ่มยังคงคร่อมอยู่ทางด้านบนท่อนเอ็นยังคงกระตุกอยู่ในโพรงถ้ำที่อัดแน่นไปด้วยลาวาร้อน

แม้จะปลดปล่อยไปแล้ว แต่มนิษายังรู้สึกว่าความต้องการของตนเองยังไม่หายไปไหน หญิงสาวกัดปากแน่น พยายามไม่เอ่ยปากขอในสิ่งที่น่าอาย แต่ร่างกายกลับทำตรงกันข้าม เพราะตอนนี้มันเริ่มบีบรัดเขาอีกแล้ว

ชายหนุ่มมองหน้ามนิษาแล้วยิ้ม เขาเข้าใจดีกว่าคนที่โดนยาแบบนั้นต้องใช้เวลาและต้องทำอีกหลายรอบกว่ายาจะหมดฤทธิ์

“นาวอีกรอบนะครับคุณจะได้หาย”