สี่ยกล้า Ep.1

ล้างแค้น [ เสี่ยกล้า ] Nc

Ep. 1 จุดเริ่มต้น

»» เสี่ยกล้า ««

“เฮียค่ะน่ารักไหม” น้องหมิวน้องสาวสุดสวยของผมเธอหยิบชุดมาทาบกับตัวเองและถามผมว่าน่ารักหรือเปล่าผมพยักหน้าก่อนที่จะยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ

“น่ารักดีนะแต่เฮียว่ะโป๊ไป” วันนี้ต้องยกให้เขา 1 วันเพราะว่าผมสัญญากับเธอไว้หลังจากที่ผมกลับมาจากต่างจังหวัดผมจะพาเธอมาช้อปปิ้งแล้วก็เปร์เธอผมชอบพี่น้องแต่งตัวผมชอบที่น้องพาผมมาซื้อของนู่นนี่นั่นแต่ผมไม่ชอบ ให้น้องแต่งตัวโป๊เหมือนกับเด็กๆของผม

“เวลาเด็กของเฮียให้ใส่สั้นเสมอหูเลยนะคะ” นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำเธอก็ย้อนผมมาแล้ว ผมยิ้มก่อนที่จะเอามือเข็กหัวเธอเบาๆ

“งื้อหมิวเจ็บนะ” ปากเธอมุ่ยกับสายตาที่งอนพร้อมกับกอดอกตัวเองเธอน่ารักแบบนี้แหละผมชอบแกล้งน้อง แล้วก็หยิกแก้มเธอ

“หยอกๆดูตัวใหม่ดีกว่า” ผมกอดคอเธอพร้อมกับพาเธอมาดูตัวอื่นที่ไม่ใช่ตัวที่เธอจะเอาหรอกผมไม่ชอบให้น้องแต่งตัวโป๊ไม่ชอบให้คนอื่นมองแต่ผมดูผู้หญิงคนอื่นไม่เป็นไร

“แบบนี้น่ารักนะ” น้องสาวของผมก็พูดง่ายไม่ได้ดื้อจนบอกไม่ฟังเธอเชื่อฟังเรียนเก่งมารยาทดีคุณลุงรักแล้วก็หวงลูกสาวมาก เพราะว่าเขามีลูกสาวคนเดียวเช่นกันแต่ลูกสาวของเขาติดผมแล้วก็คุณแม่ของผมมากกว่าคุณพ่อคุณแม่ของตัวเอง

ครืด!! นั่นเป็นเสียงโทรศัพท์ของผมที่สั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกงผมควักมือถือสุดหรูราคาแพงออกมาดูว่าใครเป็นคนโทรมานั่นเป็นเบอร์ของนักสืบที่ผมให้มันไปจัดการตามสืบว่าลูกของไอ้พวกสาระเลวที่ฆ่าพ่อผมนั้นอยู่ไหน

“เดี๋ยวน้องหมิวเลือกไปก่อนนะเฮียรับสาย เพื่อนแป๊บ” น้องสาวของผมพยักหน้าก่อนที่ผมจะเดินออกมาจากโซนเสื้อผ้าแล้วกดรับสาย

“ฮัลโหลเสี่ยครับผมจัดการให้เสร็จเรียบร้อยแล้วและก็รู้แล้วด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน”ผมยิ้มมุมปากเเละเเล้วผมก็ตามหาลูกมันเจอ ลูกของมันจะต้องทรมานกว่าผมแล้วก็คุณแม่ของผมเป็นร้อยเท่า

“ดีมากฉันจะให้ลูกน้องฉันติดต่อกลับพร้อมกับโอนเงินส่วนที่เหลือไปให้” ผมพูดกับมันก่อนที่จะตัดสายนักสืบคนที่ผมจ้างแล้วกดโทรหาเบอร์ลูกน้องตัวเองผมมีลูกน้องคนสนิทอยู่ 1 คนถึงผมจะไม่ได้ทำธุรกิจเถื่อนแต่ผมก็มีไว้ป้องกันตัวอีกอย่างผมมีเรื่องบ่อย หลังจากที่ผมได้บอกกับลูกน้องให้ติดต่อไปเบอร์ของนักสืบแล้วก็ให้มันจัดการเรื่องเงินให้กับนักสืบคนนั้นพร้อมกับเอาที่อยู่ลูกของไอ้พวกฆาตกรพวกนั้นมาอีกไม่นานเธอได้เจ็บปวดปางตายแน่ ผมเชื่อว่าเธอยังอายุไม่เยอะเพราะว่าตอนนั้นผมได้ยินพ่อทศบอกว่าเธออายุเพียง 3 ขวบผม 9 ขวบในตอนนั้นเธอห่างจากผม 6 ปี อย่าคิดว่าจะใช้ชีวิตแบบมีความสุขเพราะว่าพ่อแม่ของเธอทำร้ายชีวิตกูเเละคุณแม่โดยที่ฆ่าของพ่อของกู !!

“เฮียคะเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” ผมสูดหายใจเข้าลึกๆหลังจากที่น้องสาวของผมเดินมาจับแขนผมเพราะว่าผมกำลังกำหมัดแล้วก็คิดเรื่องราวในอดีตที่มันทำผมเจ็บปวด แล้วก็ตามหลอกหลอนในฝันร้ายของผมมาตั้งแต่เล็กจนโต

“ไม่มีอะไรครับเสร็จแล้วใช่ไหมเดี๋ยวเฮียจ่ายตังค์ให้นะได้เยอะหรือเปล่าพอไหมคะ”ผมเอามือลูบหัวน้องเบาๆเธอยิ้มพร้อมกับพยักหน้าผมก็เดินเอาบัตรเครดิตไปจ่าย ให้กับพนักงานในร้านเสื้อผ้านั่นแหละหลังจากนั้นก็พาน้องไปกินนู่นนี่นั่นพาไปกินไอศครีมพาไปซื้อของที่เธออยากได้จนเสร็จเรียบร้อยผมพาน้องกลับไปส่งที่บ้านของคุณลุง ! น้องหมิวอายุ20กว่าเรียนมหาลัยแล้วแต่ช่วงนี้มาหาลัยปิด!

“เฮียรอหมิวก่อนนะคะอย่าเพิ่งไปเดี๋ยวจะไปนอนกับอาเต็มดาว” ผมก็เดินมากับเธอในบ้านของเธอนั่นแหละเธอจับแขนผมพร้อมก็บอกให้ผมรอเธอก่อนเธอจะไปนอนที่บ้านของผม

“ลูกสาวไม่อยู่บ้านเลยนะ” ผมยกมือสวัสดีคุณลุงภูตะวันแล้วก็คุณป้ามายคุณพ่อคุณแม่ของน้องหมิว

“สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า”

“สวัสดีครับเป็นยังไงบ้างทำงานเหนื่อยหรือเปล่าลูก ”นั่นเป็นคุณป้าแม่ของน้องหมิวเดินมาหาผมพร้อมกับเอามือจับไหล่ผมเบาๆแล้วก็รอยยิ้มถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เหนื่อยครับ”

“วันนี้พาน้องไปช็อปมาอีกแล้วสิยิ้มหน้าบานมาเสียว” ผมยิ้มก่อนที่จะพยักหน้าให้กับคุณลุง

“ตามใจน้องจัง”

“ก็ผมมีน้องสาวอยู่คนเดียวนี่ครับ”

“คุณพ่อคุณแม่คะ หมิวไปนอนที่บ้านของเฮียนะคะ ” คุณลุงกับคุณป้าไม่ว่าอะไรนอกจากพยักหน้าแล้วก็ยิ้มจากนั้นที่ผมคุยกับคุณลุงคุณป้าเสร็จทั้งเรื่องงานแล้วก็เรื่องส่วนตัวนิดหน่อย ผมก็พาน้องหมิว น้องสาวสุดสวยของผมกลับมาที่บ้าน

“อะอ่าวเฮียจะออกไปไหนคะ” ผมเดินลงมาจากบันไดเพราะมีกระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วย 1 ใบผมจะไปจัดการธุระ นิดหน่อยหึ!

“น้องหมิวเฮียฝากดูแลคุณแม่ ด้วยนะเฮียจะต้องไปธุระ 2-3 วันแล้วจะรีบกลับ”

“จะไปไหนลูกแล้วทำไมไม่บอกกับแม่ก่อน” คุณแม่ของผมเดินออกมาพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากันก่อนที่จะจ้องมองหน้าผมผมรีบเอากระเป๋าแล้วก็ไปกอดคุณแม่

“ผมมีธุระด่วนครับผมว่าจะไปบอกคุณแม่พอดีเลยแต่คุณแม่เดินออกมาก่อน ไม่งอนผมนะครับฟ๊อด~นี่รักคุณแม่ที่สุด” ผมอ่อนโยนกับคุณแม่เสมอพร้อมอ้อนท่านตลอดที่ผมอยู่ใกล้ท่านคุณแม่ของผมยิ้มก่อนที่จะเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ

“แล้วจะไปไหนหรอทำไมถึงเก็บเสื้อผ้าไปด้วย”

“ไปต่างจังหวัดครับ ผมว่าจะเปิดผับหุ้นกับเพื่อนอยู่ที่ต่างจังหวัดเลยไปดูทำเลสัก 2-3 วันแล้วผมจะรีบกลับนะครับ ”

“เดินทางปลอดภัยนะถึงแล้วโทรมาหาแม่ด้วยแม่กับน้องจะรอรับสาย”

“ได้เลยค่ะคุณแม่ตัวแสบดูแลคุณแม่เฮียดีๆนะอยากได้อะไรคิดไว้เลยหลังจากที่กลับมาเฮียจะพาไปซื้อ”

“ได้เลยครับผม ” ผมเดินขยับไปใกล้น้องสาวก่อนที่จะเอามือโยกหัวเธอแล้วก็รีบเดินออกมา ผมไม่ได้รีบไปธุระแบบที่โกหกคุณแม่หรอกแต่ผมจะไปจัดการ สิ่งที่ผมรอคอยมานาน !!

ตัด!!

“นี่แหละครับบ้านหลังนี้ที่ผมมากับนักสืบของเสี่ย” ไอ่เชนลูกน้องคนสนิทของผมได้เอ่ยพร้อมกับชี้มือเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งซึ่งเป็นบ้านไม้สองชั้นหลังเล็ก อยู่ในกรุงเทพฯนี่แหละแต่ห่างจากบ้านผมไม่น้อย

“แล้วบ้านหลังนี้มีคนอยู่กี่คน”

“สองครับยายกับหลาน ทั้งสองคนทำขนมขายที่ตลาดสด เมื่อกลางวันที่ผมมาผมเห็นหลานสาวทั้งสวยแล้วก็น่ารักมากเลยครับนาย” ต่อให้สวยแล้วก็น่ารักขนาดไหนผมไม่มีวันให้อภัยเด็ดขาดเพราะว่าพ่อแม่ของมันฆ่าคุณพ่อของผม

“นั่นไงเสี่ย” ผมหันไปตามที่ไอ้เชนมันชี้นิ้วไปในบ้านเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินลดน้ำต้นไม้อยู่ในรั้วบ้าน ผมยาวผิวขาวใบหน้าคมนมเป็นนมตูดเป็นตูด! ผมยิ้มมุมปาก ในความคิดของผมมันแล่นมากกว่าเดิมเหมือนสวรรค์เข้าข้างให้ลูกของพวกมันเป็นผู้หญิง แล้วก็หน้าตาดีซะด้วยหึ

“หึ! แกทำยังไงก็ได้เอาผู้หญิงคนนั้นไปให้ฉันที่บ้านสวน”

“ไม่ใช่ปัญหาครับเสี่ย”

“หึแล้วเธอจะได้เจ็บปวดปางตายลูกพวกฆาตกร”