กระชากรักคุณชายเย็นชา 1

บีม

สวัสดีครับผม บีม บดินทร์ ครอบครัวผมประกอบธุรกิจเกี่ยวกับการส่งออกรถยนต์รายใหญ่ของประเทศ ผมมีพี่ชายอยู่หนึ่งคน ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบเลยก็ว่าได้ พี่ชายผมขึ้นแท่นเป็นประธานบริหารบริษัทของเราอยู่ ส่วนผมก็เป็นรองประธาน ป๊ากับม๊าก็ไปฮันนีมูนเที่ยวรอบโลกกันอย่างสบายกันไป

กริ๊ง.....

“ครับม๊า”

“บีมอยู่ไหนลูก”

“คอนโดครับ”

“ตอนเย็นกลับบ้านหน่อยได้ไหมลูกม๊ามีเรื่องจะคุยด้วย” สงสัยจะกลับมาจากเที่ยวยุโรปแล้ว

“ครับ”

ตอนนี้ผมอยู่คอนโดตัวเพราะไม่มีเรียน ตอนเย็นว่าจะเข้าผับก็โดนเรียกตัวกลับบ้านซะงั้น ไม่รู้ว่าม๊ามีเรื่องอะไรจะคุยด้วย

และตอนนี้ผมก็ได้มาอยู่ที่บ้านแล้ว บ้านที่ผมไม่ได้กลับมาเป็นเดือนๆ ก็ไม่รู้จะกลับมาทำไมกลับมาก็ไม่มีใครอยู่มีแต่แม่บ้าน ป๊ากับม๊าก็ไปเที่ยวกัน ส่วนพี่ชายผมก็อยู่คอนโดเป็นส่วนใหญ่

“บีมมาแล้วเหรอลูก”ม๊าที่เห็นผมเดินเข้ามาเอ่ยทัก

“ครับ” ผมตอบออกไปเพียงแค่สั้นๆ และเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาต้องข้ามกับท่าน

“ม๊ามีเรื่องจะขอให้ลูกช่วยหน่อย”

“เรื่องอะไรครับ” ว่าแต่ป๊าหายไปไหนตั้งแต่มายังไม่เห็นเลย

“คือ...ว่า...ม๊าจะฝากคนให้ไปอยู่กับบีมหน่อยนะลูก” ฝากคนมาอยู่ด้วย นี่ม๊าคิดอะไรอยู่ ท่านก็รู้ว่าผมไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย

“ครับ” แต่ผมก็ได้แค่ตอบรับออกไปแค่สั้นๆ ไม่รู้จะปฏิเสธไปทำไม เพราะยังไงท่านก็หาทางอ้อนให้ผมใจอ่อนอยู่ดี และผมก็มักใจอ่อนให้กับคนในครอบครัวเสมอ

“ขอบคุณมากนะลูกเดี๋ยวอาทิตย์หน้าพอมหาลัยเปิด น้องจะเข้าไปอยู่ด้วยเลย ม๊าขอตัวไปหาป๊าก่อนนะ ไปดูซะหน่อยว่าป๊าปลูกดอกกุหลาบให้ม๊าถึงไหนแล้ว” พูดจบม๊าผมก็รีบเดินออกไป คำว่าน้องสกิดใจผม น้องเหรอ แสดงว่าเป็นน้องผม ลืมถามเลยว่าผู้หญิงผู้ชาย คงจะเป็นผู้ชายล่ะมั้งม๊าคงไม่กล้าเอาผู้หญิงมาอยู่กับผมหรอก

ผมหยุดคิดเรื่องนี้มองดูเวลา นี่ก็ยังไม่ดึกมากเข้าผับหน่อยดีกว่า อ่อลืมบอกไปหผมมีกิจการอีกอย่างหนึ่งนั่นก็คือผับซึ่งหุ้นอยู่กับเพื่อน

หนูดี

สวัสดีค่ะทุกคนหนูดีมาแล้ว ฉันหนูดีสาวสวยน่ารัก เซ็กซี่ขี้เล่น เล่นขี้ เอ๊ย ไม่ใช่แล้ว สาวสวยน่ารักเซ็กซี่ ขี้เล่นเป็นกันเอง ฉันพึ่งกลับมาจากต่างประเทศหลังจากที่ไปเรียนที่นั่นมาหลายปีด้วยความที่โดนเรียกตัวกลับมา ด้วยเหตุผลอะไรนั่น ฉันยังไม่ทราบรู้แต่ว่าป๊ากับม๊าอยากให้กลับทั้งที่ฉันเรียนอยู่ปีสองแล้ว ท่านบอกว่าไม่เป็นไรย้ายมาเรียนที่ไทยก็ได้เพราะเจ้าของมหาลัยเป็นเพื่อนกันเรื่องนี่ไม่ยาก ฉันก็เลยไม่ขัดศรัทธา ด้วยความที่คิดถึงบ้านเกิดอยู่แล้ว

“หนูดีลูกจะไปไหนลูก”

“ไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ ค่ะม๊า” ตอนนี้ฉันก็กำลังจะไปเลี้ยงฉลอง การกลับมากับเพื่อนๆตัวแสบที่ผับ

“ลูกพึ่งกลับมาเองนะ น่าจะพักผ่อน” ม๊าบอกด้วยความเป็นห่วง

“หนูดีสบายมาก หนูดีสัญญาว่าจะไม่ดื่มเยอะ นะคะให้หนูดีไปนะ”ฉันเข้าไปกอดอ้อนขอท่าน

“ก็ได้จ้ะ ก็ได้ แต่พรุ่งนี้ม๊ามีเรื่องจะคุยด้วยนะ อย่าลืมล่ะ”

“โอเคค่ะ ไปแล้วนะคะ จุ๊บ” ฉันพูดด้วยความร่าเริง นี่แหละครอบครัวฉันท่านไม่ห้ามเรื่องเที่ยวหรือดื่มแต่ต้องรู้จักขอบเขตและรู้จักดูแลตัวเอง ไม่งั้นท่านจะไว้ใจส่งฉันไปเรียนที่เมืองนอกเมืองนาเหรอ

ตอนนี้ฉันก็บึ่งรถมาที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่งบอกเลยว่าเส้นทางนี้ไม่คุ้นเคยสักนิด แต่พวกเพื่อนตัวดีนี่สิยังให้ฉันมาคนเดียวโดยไม่ไปรับ เหตุผลของพวกมันคือ พวกมันอยู่ใกล้ผับส่วนฉันอยู่ไกลไม่อยากเสียเวลา มันเลยให้ฉันขับรถมาเอง ฉันใช้เวลา 1 ชั่วโมงเต็มในการเดินทางในที่สุดก็ถึงที่หมาย โดยการเปิด GPS ไอ้พวกเพื่อนบ้าก็โทรจิกอยู่นั่นแหละ ไม่รู้อะไรนักหนา

“ฉันมาถึงแล้วนะพวกแก ออกมารับเลย” ฉันโทรให้เพื่อนให้ออกมารับฉันยังไม่แนะนำเพื่อนให้ทุกคนรู้จักใช่ไหมเดี๋ยวเจอหน้าพวกมันก่อนนะ ค่อยแนะนำเรียงตัว

“โอเคๆ รออยู่ข้างหน้านะ” ฉันวางสายแล้วรอพวกนั้นออกมารับ

“ยัยหนูดี” สักพักฉันก็ได้ยินเสียงแหลมๆ เรียกชื่อฉัน

“หวัดดีอภิเดช” ฉันทักทายชายหนุ่มที่เดินเข้ามา

“อ๊ายยย ปากเสียยัยหนูผี ฉันอ๊อดซี่ย่ะ” แล้วเสียงโวยวายก็ตามมา ใช่แล้วค่ะคนนี้คืออภิเดชหรืออ๊อดซี้เพื่อนชายใจหญิงของฉัน เราสนิทกันมากก่อนที่ฉันจะไปเรียนต่างประเทศ

“ฉันก็ชื่อหนูดี ไม่ใช่หนูผี พูดไม่ดีมีตบค่ะ”

“ว๊ายแรงนะยะหล่อน ยัยหนูดีคนเดิมเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้หายไปไหนซะล่ะ”

“ยัยนั่นตายไปแล้วย่ะ ทุกวันนี้มีแต่หนูดี สาวสวยเซ็กซี่ ขยี้ทุกเม็ด ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ” พอฉันพูดจบเสียงหัวเราะของเราสองคนก็ดังขึ้นพร้อมกัน

ใช่ แต่ก่อนฉันเป็นคนเรียบร้อยน่ารักแต่มันเปลี่ยนไปแล้วสังคมทุกวันนี้มันทำให้ฉันต้องยืนอยู่กับมันให้ได้ แรงมาแรงตอบ ร้ายมาร้ายตอบ แต่ถ้าใครดีมาก็ขอดูก่อนว่าดีแตกรึเปล่า เพราะคนเราทุกวันนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ ทำดีหวังผลไม่ค่อยมีใครจริงใจ

“ย่ะ ทุกวันนี้สวยจนจำไม่ได้นะ ไปเถอะพวกนั้นรอแกแย่แล้ว” พูดจบเราสองคนก็เดินเข้ามาในผับ ตลอดทางที่เราสองคนเดินเข้ามาก็มีสายตาหลายคู่จับจ้องเรา อ๊อดซี่เป็นชายใจหญิงที่หล่อมากพูดเลยถ้าผู้หญิงคนไหนที่ไม่รู้ว่าเป็นนะ หลงเสน่ห์มันทุกราย อย่างเช่นตอนนี้สายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เราทั้งชายและหญิงแต่เราสองคนก็ไม่สนใจ อ๊อดซี่มันจับมือฉันเดินมาจนถึงโต๊ะ ซึ่งเป็นโต๊ะที่อยู่ข้างเวทีติดบันไดน่าจะเป็นทางขึ้นชั้นสอง

“ว้าวๆ สาวสวยที่ไหนเดินมากับสุดหล่อ อภิเดชของเราเนี่ย” เสียงแซวดังขึ้นเมื่อเราสองคนเดินมาถึงโต๊ะ เสียงนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยลูกปลาเพื่อนสนิทอีกคนของฉัน

“เดี๋ยวตบปากฉีกเลย” เสียงชายใจหญิงดังขึ้นเมื่อเพื่อนเรียกชื่อจริง

“ยัยปลาคิดถึงแกจัง มาๆ จุ๊บหน่อย” ฉันเดินเข้าไปหามันแล้วดึงมันเข้ามากอดเราสองคนก็จุบแก้มซ้ายแก้มขวากันคนล่ะทีด้วยความคิดถึง

“นี่ แล้วฉันล่ะแกไม่คิดถึงฉันเหรอ” เสียงเล็กเสียงน้อยดังขึ้นจากด้านหลังของเพื่อนสาว

“แหม่ ใครจะไม่ลืมเพื่อนสาวน่ารักเซ็กซี่ไม่แพ้ฉันคนนี้กันล่ะ” เพื่อนสาวของฉันอีกคนคืออิน เราสองคนมีอะไรคล้ายๆ กันหลายอย่าง จึงทำให้เราสองคนสนิทกันมาก

“พอๆ พวกหล่อน เลิกซึ้งแล้วมาดื่มกันได้แล้ววันนี้ไม่เมาไม่เลิก” เสียงชายใจหญิงนามว่าอ๊อดซี่ดังขัดจังหวะการกอดกันของเรา นี่แหละค่ะ เพื่อนของฉัน ฉันสนิทกับพวกมันก่อนที่จะไปเรียนต่อ เราสี่คนติดต่อกันตลอดเป็นระยะจนฉันกลับมาวันนี้พวกมันเลยนัดฉันออกมาเลี้ยงต้อนรับ

“แหม....แกก็คนมันคิดถึงนี่นา เนาะยัยอิน” ลูกปลาโต้แย้งขึ้น

“ใช่” ยัยอินอีกคน

“ยะ ฉันก็คิดถึงพวกแก ต่อไปพวกแกจะเบื่อฉันเลยล่ะเพราะว่าฉันจะย้ายมาเรียนที่นี่” ฉันพูดออกไปด้วยความตื่นเต้น

“จริงอ่ะดีใจจัง” ยัยอินกระโดดมากอดฉันด้วยท่าทางดีใจ

“แกจะมาต่อปีสองที่นี่เหรอ”

“ใช่จ้ะ ป๊ากับม๊าฉันเป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยที่นี่เลยไม่มีปัญหาอะไรมาก”

“มหาลัยอะไรว่ะแก” ยัยลูกปลาถามขึ้น

“อืม รู้สึกจะชื่อมหาลัย......นี่แหละ” ฉันบอกชื่อมหาลัยกับพวกมันออกไป

“เฮ้ย จริงดิงั้นแสดงว่าแกเรียนมหาลัยเดียวกันกับพวกฉันน่ะสิ ดีใจจัง” ยัยอินพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ

“จริงดิ ก็ดีนะเพราะฉันก็ไม่อยากหาเพื่อนใหม่” ฉันไม่อยากจะมีเพื่อนเพิ่มเท่าไหร่เพราะทุกวันนี้หาคนจริงใจยาก ไปอยู่เมืองนอกฉันก็มีเพื่อนแค่ไม่กี่คน

“จริงสิ ว่าแต่แกเรียนคณะอะไร คณะเดิมไหม” เราสี่คนคุยกันไปดื่มกันไป โยกไปตามเสียงเพลงที่มีดีเจสาวสุดสวยเล่นอยู่บนเวทีข้างซ้าย ดีเจคนนั้นดูสวยและเท่มากอ่ะแถมยังเก่งอีกตากหาก

“เอ่อ แกว่าอะไรนะ” เพราะมัวแต่มองดีเจอยู่ฉันไม่ได้ยินที่เพื่อนพูด

“ฉันถามว่าแกเรียนคณะอะไร”

“อ่อ เรียนบริหารน่ะ” ฉันตอบออกไปแค่สั้นๆ

“น่าเสียดายจังพวกฉันสามคนเรียน อักษร”

“เลิกพูดเรื่องเรียนกันได้แล้วมาสนุกก่อนดีกว่า” ฉันพูดออกไปแค่นั้นพวกเราก็กลับมาเฮฮากันต่อ ตอนนี้เราดื่มกินกันอย่าสนุกสุดเหวี่ยง บางครั้งก็มีพวกหนุ่มๆ เข้ามาขอชนแก้วด้วยเป็นระยะ แต่ถูกเพื่อนสาวอ๊อดซี่ของเรากันท่าไว้หมด เลยไม่มีใครสามารถเข้ามาใกล้ได้

จนกระทั่งตอนนี้สายตาฉันได้จับจ้องอยู่ที่ผู้ชายคนหนึ่ง เขากำลังเดินขึ้นไปบนชั้นสองของผับ สูงขาวหล่อมาก ดูน่าค้นหาฉันละสายตาจากเขาไม่ได้เลย

“ยัยหนูดีแกมองอะไรวะ” จนกระทั่งยัยลูกปลาเรียก ฉันจึงได้สติ

“แกรู้จักผู้ชายคนนั้นไหม” ฉันหันไปถามมันแล้วชี้ให้มันดูผู้ชายคนนั้นที่กำลังจะเดินลับสายตาเราไป

“เฮ้ย อย่าบอกนะว่าแกสนใจเขา” มันร้องออกมาด้วยความตกใจ

“อะไรวะ” แล้วสองคนที่อยู่ด้านหลังก็เข้ามาสมทบเมื่อเห็นยัยลูกปลาร้องขึ้น

“ก็อะไรล่ะ ยัยหนูผีของเราไปสนใจคุณชายแสนเย็นชาเข้าน่ะสิ” คุณชายเย็นชางั้นเหรอ

“ใครว่ะแก” ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย

“ก็คนที่แกชี้ให้ฉันดูนั่นไง”

“อย่าบอกนะว่าแกสนใจคุณชายบีม” ชื่อบีมงั้นเหรอ เย็นชาอีกต่างหากน่าค้นหาชะมัด

“ใช่ เขาเป็นใครอ่ะแก เขาดังมากเหรอ อยากได้อ่ะ” ฉันถามออกไปด้วยความอยากรู้

อยากได้อ่ะบอกเลย ฮ่าๆ ๆ

“แรด” สามเสียงพูดขึ้นพร้อมกันหลังจากที่ฉันพูดจบ พวกนี้เพื่อนจะมีผัว เอ๊ย ไม่ใช่ๆ เพื่อนจะมีแฟนทำไมชอบขัด

“พวกแกอ่ะ ก็คนมันอยากได้อยากโดนอ่ะ หล่อตรงสเปค เย็นชา ชอบอ่ะ” ฉันทำหน้าเพ้อฝัน วาดฝันอันสวยงามของฉันกับคนที่เพื่อนเรียกว่าคุณชายบีม

จนกระทั่ง

“โป๊ก” มีมือเคาะลงที่หัว

“โอ๊ย เจ็บนะพวกแกนี่”

“นี่หล่อน ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าหล่อนคิดจะงาบคุณชายเย็นชานั่นบอกเลยว่าไม่มีทางสำเร็จ”ฉันทำหน้างงใส่มัน ทำไมอะ เขาจีบยากขนาดนั้นเลยเหรอ

“ทำไมวะมันได้ยากขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าเขาเป็น..” ฉันรีบพูดไปตามที่คิด เขาคงไม่เป็นเพื่อนสาวของฉันใช่ไหม ม่าย......นะเสียของหมด คนสวยไม่ยอม

“ไม่ใช่ย่ะ ฟังก่อน แกนี่มโนเก่งจริงๆ”

“แหะๆ ว่ามาๆ ก็แกบอกว่าไม่มีทางฉันก็นึกว่าเขาเป็นเพื่อนสาวน่ะสิ” ฉันพูดออกไปอย่างที่ใจคิด

“ที่ฉันจะบอกแกอ่ะ เขาน่ะไม่ใช่ได้ยากหรอก ถ้าแกไม่จริงจังอ่ะเขาเอาแกแน่นอน แต่ถ้าแกคิดจะจริงจังแกไม่มีทางได้เขา” อ่อ เป็นพวกฟันแล้วทิ้งว่างั้น

“และอีกอย่างฉันว่าเขาดูน่ากลัวยังไงไม่รู้ไม่มีใครกล้าเข้าไปคุยกับเขาเท่าไหร่ เพราะเขาเป็นคนที่พูดน้อยมาก” ยัยลูกปลาพูดเสริมขึ้น

“เขายังเป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยด้วยนะ” ยัยอินพูดขึ้นบ้าง เป็นเพื่อนเจ้าของมหาลัย ไหนป๊ากับม๊าบอกว่าเป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยไง

“เพื่อนเจ้าของมหาลัย แต่ป๊ากับม๊าฉันบอกว่าก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของมหาลัยเหมือนกันนะ เขามีเพื่อนแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ”

“โอ๊ย ยัยหนูผี แกโง่หรือซื่อบื้อกันแน่ ป๊ากับม๊าแกจะมามีเพื่อนรุ่นเดียวกับคุณชายเย็นชาได้ไง ปวดประสาทมีเพื่อนโง่” ยัยอ๊อดซี่มันด่าฉันทางอ้อมใช่ไหม บางครั้งหนูดีคนสวยก็ไม่ทันคนนะ สมงสมองก็มีเอ๋อบางบ้างเวลา

“แกด่าว่าฉันโง่เหรอ”

“เออ นะสิ” สามเสียงประสานกันขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

“พวกแกอ่ะ งั้นแกก็รีบเล่ามาเลย” ฉันทำหน้างอนๆ ใส่พวกมัน ตอนนี้เสียงเพลงเปลี่ยนเป็นเพลงช้า เพื่อให้คนได้ผ่อนคลาย เราสามคนก็คุยกันโดยไม่สนใจคนรอบข้าง หัวข้อการสนทนามีแต่เรื่องของคุณชายเย็นชาคนเดียว

“เอาล่ะๆ ฟังนะ เพื่อนคุณชายที่เป็นเจ้าของมหาลัยน่ะเป็นลูกชายของเจ้าของมหาลัยคนเก่า เขาเข้ามาบริหารเมื่อสองปีก่อน และยังเป็นนักศึกษาอยู่ที่นี่ด้วยนะ แบบบริหารด้วยเรียนไปด้วยอ่ะ บอกเลยคนนี้อ่ะ หล่อมาก ขรึมๆ เหมือนกัน แต่โหดกว่า เจ้าระเบียบ แต่คนนี้ยุ่งไม่ได้แล้วเพราะมีแฟนแล้ว นั่นไงแฟนเขา” อ๊อดซี่เริ่มร่ายประวัติเพื่อนของคุณชายเย็นชาชาเย็นให้ฉันฟัง แล้วชี้มือไปที่แฟนสาวของเจ้าของมหาลัย

“เฮ้ย ดีเจสาวสุดสวยคนนั้นเหรอแฟนเจ้าของมหาลัย”

“ใช่น่ะสิ เรื่องของสองคนนี้อ่ะยาวมากเล่าทั้งวันก็ไม่หมด แต่ฉันว่าแกคงไม่อยากรู้หรอกใช่ม่ะ”

“ใช่ ฉันอยากรู้เรื่องของคุณชายมากกว่า” ตอนนี้ฉันไม่อยากรู้เรื่องของใครทั้งนั้นนอกจากเรื่องของผู้ชายเย็นชาคนนั้น

“ย่ะ แต่คุณชายยังมีเพื่อนอีกคนหนึ่งนะ ชื่อมาร์ค คนนี้อ่ะหล่อ ไม่แพ้กัน ไม่หยิ่ง อารมณ์ดี ขี้เล่นน่ารัก ยังไม่มีแฟน สเปคอ๊อดซี่ ฮ่าๆ ๆ ๆ” ฉันมองอ๊อดซี่มันเล่าไปพร้อมกับทำหน้าเพ้อฝันไป บ้างก็หัวเราะ นี่เสียงภาพพจน์หมด เสียดายหน้าตามันวะ โลกนี้อยู่ยากขึ้นทุกวัน

“เพ้อเจ้อ” เราสามคน ยัยอิน ยัยลูกปลา และฉันพูดขึ้นพร้อมกัน ดับฝันของนางทันที

“พวกแกอ่ะ นี่แหละเพื่อนสนิทเขามีสามคนแค่นี้แหละ นอกนั้นก็เป็นเพื่อนที่ไม่สนิทอยู่ในคณะนั่นแหละ” มันสาธยายออกมาจนจบ ทำไมเพื่อนน้อยจังคงเหมือนฉันนั่นแหละเพื่อนน้อยเหมือนกัน ดูเหมือนเราจะมีอะไรคล้ายๆ กันนะ ฮ่าๆ ๆ เกี่ยวกันป่ะ

“แกนี่รู้ดีจริงนะ” ฉันแขวะมันนิดหน่อยอยากรู้เรื่องใครต้องถามมัน

“ใครๆ เขาก็รู้ทั้งนั้นแหละ พวกเขาดังจะตายแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งหรอก” มันอันตรายแค่ไหนถึงไม่มีใครกล้ายุ่ง

“ทำไมวะพวกนั้นน่ากลัวขนาดเชียว” ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย

“ก็ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าไม่มีใครไปยุ่งกับพวกเขาถ้าเขาไม่มายุ่งกับเราเอง” อ่อ คล้ายๆ เป็นพวกมีอิทธิพลว่างั้น

“นี่แกฉันว่าอย่าไปยุ่งกับเขาเลย ดูเขาเป็นคนเข้าถึงยากฉันว่าคนพูดมากแบบแกถ้าไปอยู่กับเขา แกคงอกแตกตาย” ยัยลูกปลาพูดขึ้นอีกคน

“ทำไมวะ”

“เพราะเขาจะพูดกับแกนับคำได้”

“ขนาดนั้นเลย” มันจะแค่ไหนกันฉันทำสีหน้าครุ่นคิดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ออกมา น่าลอง ฉันนี่แหละจะทำให้เขาพูดมากเอง

“ใช่ นี่อย่าบอกนะว่าแกเอาจริง” ยัยอินถามฉันด้วยสีหน้าตกใจเมื่อมันเห็นฉันทำหน้าเจ้าเล่ห์

“ทำไมอ่ะ ก็เขาตรงสเปคฉันอ่ะ นานๆ ทีจะเจอคนถูกใจ พวกแกต้องช่วยฉันนะ” ฉันบอกพวกมันออกไปด้วยท่าทางจริงจัง

“ฉันว่าแกหาทางเข้าถึงตัวเขาให้ได้ก่อนเถอะ ค่อยมาหาทางว่าจะจีบเขายังไง”

“นั่นแหละพวกแกต้องช่วยฉัน” ฉันบอกพวกมันอีกครั้ง

“เฮ้อ.....” เสียงพวกมันถอนหายใจออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน มันน่าหนักใจขนาดนั้นเลยรึไง

“เดี๋ยว ก่อนที่แกจะคิดจริงจังกับเขาฉันมีอีกเรื่องจะบอกแก เรื่องนี้เป็นข่าววงในมาก “อ๊อดซี่ทำท่าทำทางกระซิบกระซาบเหมือนมันเป็นความลับ

“เรื่องอะไรของแกละความลับมากเหรอ” ฉันถามออกไป

“ใช่ แล้วฉันสองคนรู้รึเปล่า” ยัยลูกปลาถามขึ้น

“ไม่ แกสองคนก็ไม่รู้ เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ฉันก็พึ่งรู้เรื่องนี้มาไม่นานเหมือนกันเลยไม่ได้เล่าให้พวกแกฟัง” อ๊อดซี่รีบแก้ตัวกลัวเพื่อนจะโกรธ

“โอเค เล่ามา” ยัยอินพูด

“ก้มหัวมาๆ” มันบอกให้ก้มหัวลงไปหามัน ความลับระดับชาติรึไงวะ แต่พวกฉันก็ทำตามมันนะ เพราะความอยากรู้

“คืองี่ ข่าววงในบอกมาว่า คุณชายเย็นชาของเราแอบชอบ ไม่สิต้องไม่ใช้คำว่าแอบ เพราะว่าคุณชายของเราน่ะไปบอกชอบผู้หญิงคนหนึ่งแต่โดนปฏิเสธ” พอมันพูดแบบนั้นใจฉันก็รู้สึกโหวงๆ ขึ้นมาแปลกๆ อะไรวะหนูดี เจอหน้าเขาไม่กี่นาทีแกเป็นได้ขนาดนี้เลยเหรอ แล้วที่บอกว่าเขาไปสารภาพรักเนี้ยแสดงว่าเขามีคนที่ชอบแล้วสิ

“จริงเหรอว่ะแก ใครเป็นคนที่โชคดีคนนั้นและใครที่กล้าปฏิเสธเขาวะ” ยัยลูกปลาถามขึ้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ใช่ฉันก็อยากรู้เหมือนกันใครกันที่กล้าปฏิเสธผู้ชายที่น่าดึงดูดแบบเขากันนะ

“อย่า พึ่งขัดสิกำลังจะเล่าเนี้ย พวกแกคงอยากรู้กันใช่ไหมล่ะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร บอกเลยฉันเองก็ไม่รู้”

“โอ๊ย พวกแกอ่ะ ตบหัวฉันทำไม” ใช่ค่ะ ทุกคนฟังไม่ผิด พอมันบอกไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พวกเราก็ลงฝ่ามืออรหันใส่มันทันทีโทษฐานที่ทำให้อยากแล้วจากไป

“ก็แกทำให้อยากแล้วจากไปทำไมล่ะ” ฉันบอกไปอย่างอารมณ์เสีย

“ก็มันเป็นข่าววงในนี่น่า เขาบอกมาแค่นี้อ่ะ”

“ฉันว่าเราหยุดคุยกันเรื่องนี้กันเถอะ ส่วนเรื่องว่าจะเข้าหาเขายังไงค่อยหาทางอีกที มาสนุกกันดีกว่า” ยัยอินเป็นคนพูดขึ้น

“ใช่ๆ ฉันว่าเราไปเต้นกันเถอะ” ยัยลูกปลาก็เสริมทับ

“โอเคๆ” ฉันบอกพวกมันออกไปแล้วพวกเราสี่คนก็ไปเต้นกันอย่างสนุกสนานโดยมีอ๊อดซี่สุดหล่อของเรากันท่าพวกผู้ชายไม่ให้เข้าใกล้

พอเต้นจนเหนื่อยเราก็แยกย้ายกันกลับ ฉันเอาแต่คิดถึงเรื่องผู้ชายเย็นชาคนนั้น ฉันนี่เป็นเอามากนะ เฮ้อ นอนดีกว่าพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่

talk.....

เซตนี้มี 3 เรื่องนะคะ

1.ยัยเฉิมแสนเชยมันใจนายหล่อร้าย (ลูกน้ำ เจสัน)

2.กระชากรักคุณชายเย็นชา (หนูดี เฮียบีม)

3. Return รักครั้งนี้ขอมัดใจยัยตัวแสบ ( อลิซ มาร์ค)

สามารถอ่านได้ในแอพนี้ทั้งหมดเลยนะคะ