8 ยั่วเย้า

ชายหนุ่มเตือนอรชุมาให้รับรู้สถานภาพของเขาและเธออีกครั้ง ก่อนที่เธอจะแสดงออกมาให้พวงชมพูเห็น

“อรพยายามที่จะคิดอย่างนั้น แต่พอเห็นหน้าคุณเท่านั้น กลับทำใจไม่ได้ อร อรรักคุณนี่คะ และรักมากด้วยค่ะ”

สาวสวยพยายามเอนร่างเข้าหา ยกมือเขาขึ้นจุมพิตเบา ๆ จังหวะนั้นพวงชมพูหันมาเห็นพอดี เธอใจหายวาบ ร้าวรานเหลือเกิน ถ้าตาไม่ฝาดเกินไป เห็นแววเยาะหยันจากผู้หญิงที่ชื่ออรชุมา คงจะดีใจที่อยู่ใกล้ชิดกับเขา

แล้วเธอล่ะ มานั่งบื้ออยู่ที่นี่ทำไม กลับไปสิ กลายเป็นตัวตลกให้เขาหัวเราะเยาะอยู่ได้ เพราะรู้ดีว่าตัวเองไม่มีดีพอที่เทียบเท่ากับสาวสวยคนนี้ได้เลย

“แต่ผมมีคนรักแล้วนะครับ”

“แค่เด็กนักศึกษาคนหนึ่ง คุณชอบแบบนี้หรือคะ ไม่กลัวคนคิดว่าเป็นโคแก่กินหญ้าอ่อนหรือ”

“อรครับ ความรักไม่จำกัดอายุหรอกครับ ผมรักเธอก็เพราะเป็นคนดี ขยัน ตั้งใจเรียน น่าสงสารด้วย พวงชมพูไม่มีใคร อยู่กับป้าแค่สองคน”

“คุณก็ยื่นมือเข้าไปช่วย ตายจริง เพิ่งรู้นะคะเนี่ยว่าคุณน่ะขี้สงสาร ในประเทศเรามีผู้หญิงน่าสงสารอีกเยอะ คุณก็ไปช่วยเหลือทุกคนสิคะ”

เมื่อรู้ว่าสู้สาวรุ่นไม่ได้ อรชุมาเริ่มตีรวน จากที่เห็นใจ เขากลับรำคาญ ดึงมือออก เดินออกมาโดยไม่กล่าวคำลา อรชุมาหน้าเครียดทันควัน

“คุณสันติ กลับมาก่อนค่ะ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยนะ กลับมาเดี๋ยวนี้”

ไม่ว่าจะเรียกอย่างไร เขาไม่แยแส เดินจากไปโดยเร็ว จนมาถึงโต๊ะที่พวงชมพูนั่ง เขาดึงมือเรียวนุ่มลุกขึ้น พวงชมพูหน้าตึง ไม่พอใจที่เห็นเขาจู๋จี๋กับผู้หญิงคนสวย บัดนี้มองมาที่เธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ คงไม่พอใจที่เขาเลือกที่จะมาหาเธอ

“กลับเถอะ”

“คุยธุระเสร็จแล้วหรือคะ”

“ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ไร้สาระทั้งนั้น เป็นไง อาหารอร่อยไหม”

สันติภาพเลี่ยงไปถามเกี่ยวกับอาหาร พวงชมพูยิ้มน้อย ๆ ยอมรับว่าที่นี่มีอาหารที่เลิศรสมาก แต่เธอไม่ใช่คนเห็นแก่กิน แค่รับประทานแค่พออิ่ม อาหารบนโต๊ะยังเหลืออีกตั้งมาก ถ้าเป็นคนอื่นคงจะห่อกลับบ้าน แต่เธอไม่ต้องการ

“ค่ะ อร่อยดี”

“ไป กลับบ้านดีกว่า”

ชายหนุ่มดึงมือบางออกไปโดยเร็ว ตลอดเวลาเดินมาที่รถ เขาก้าวเท้ายาวมาก จนเธอแทบจะตามไม่ทัน รู้ว่าจะต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ บางทีอาจจะมีเธอเข้าไปเกี่ยวพันด้วยก็ได้ แต่ไม่กล้าถาม เกรงว่าจะเกิดความวุ่นวายไปกันใหญ่ จึงนิ่งเพียงอย่างเดียว ไม่แม้แต่จะพูดคุยในระหว่างที่นั่งรถไปด้วยกัน

สันติภาพพาพวงชมพูเข้าบ้านเขาก่อน เพื่อที่จะหาความสุขกับเรือนร่างแฟนสาว ทั้งที่เวลานั้นเธอไม่พอใจที่เห็นท่าทีของอรชุมา

พวงชมพูเป็นผู้หญิง รู้ว่าคนทั้งสองไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมหุ้นทางธุรกิจเท่านั้น แต่มีความลึกซึ้งต่อกัน

เมื่อเขาพาเข้าบ้าน เธอจึงนั่งนิ่ง ไม่ก้าวลงจากรถ เขามองหน้าอย่างไม่ชอบใจ

“ลงรถสิครับ”

“พี่พาชมพูมาที่บ้านทำไม”

สาวสวยถามเสียงกระด้าง ทั้งที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง สันติภาพหัวเราะเบา ๆ

“ก็พามาคลายเครียดไง”

“พี่เห็นชมพูเป็นแค่เครื่องระบายความเครียดหรือ”

ครั้งแรกที่นักศึกษาสาวขัดใจ ไม่ทำตามความต้องการ สันติภาพจ้องใบหน้าเนียนใสแล้วบีบมือเรียวสวยไว้จนแน่น

“นี่ พูดอย่างนี้ ไม่โอเคใช่ไหม สงสัยเรื่องอรชุมาแน่ ๆ เลย เอาน่า พี่อธิบายได้”

เขาเปิดประตูรถลงไปแล้วเดินมาอ้อมเปิดประตูรถทางฝั่งพวงชมพูแล้วดึงร่างงามลงไป โดยที่เธอไม่อาจขัดขืน

“อุ๊ย พี่สันติ เดี๋ยวก่อนค่ะ”

“อย่าขัดใจพี่ ไปทำหน้าที่แฟนที่ดี ไม่อย่างนั้น พี่อุ้มลงไปจริง ๆ ด้วย”

เมื่อเจอขู่อย่างนี้ พวงชมพูจำใจลงจากรถตามแรงดึงของเขา และเดินตามเข้าไปในบ้าน สันติภาพ ซึ่งเธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี

“รู้ไหมว่าเราทำตัวเมื่อครู่นี้ ไม่น่ารักเลย พี่ไม่ชอบ”

เขากดบ่าพวงชมพูให้นั่งลงแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ หญิงสาวใจเต้นแรงด้วยความกลัว แต่ข่มความรู้สึกนั้นเอาไว้