ตอนที่ 5 สระผมให้

วันหยุดนี้อุ่นรักตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า เพื่อทำความสะอาดห้องรวมถึงปั่นผ้าและทำกับข้าว ที่จริงแล้วเขาไม่จำเป็นจะต้องมาเป็นลูกจ้างพนักงานเงินเดือนอย่างนี้ด้วยซ้ำ เพราะครอบครัวมีธุรกิจโรงแรมในเกาะบลูซีร่ำรวยมีกินมีใช้ไปสบายไปทั้งชาติ แต่ทว่าเขาเพิ่งจะเรียนจบมาจึงอยากใช้วิชาความรู้ เพื่อหาประสบการณ์ก่อนไปช่วยบริหารงานในโรงแรมตามความต้องการของบิดานั่นเอง

หลังจากตากเสื้อผ้าที่ระเบียงจนเสร็จแล้ว อุ่นรักก็เดินเข้ามาในห้องเอนหลังลงบนเตียงนุ่มเพื่อคลายเมื่อยล้า ในระหว่างนั้นก็มีสายโทรเข้ามาพอดี จึงเอี้ยวตัวไปหยิบโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมาดู ก่อนจะยิ้มน้อย ๆ ออกมาเมื่อรู้ว่าเป็นใคร

“ครับแม่”

(ทำอะไรอยู่ลูกทานข้าวเช้ารึยังเนี่ย) นภัทรเอ่ยถามลูกชายคนโตด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

“ยังครับแม่เพิ่งตากผ้าเสร็จเมื่อกี้นี้เอง” อุ่นรักตอบกลับไป

(ป่านนี้แล้วยังไม่ทานข้าวเช้า เดี๋ยวจะเป็นโรคกระเพาะเอาหรอก)

“ไม่ต้องห่วงครับแม่ ผมทำกับข้าวไว้ตั้งแต่เช้าแล้วเพียงแต่ว่ายังไม่ได้ทานเท่านั้นเอง ว่าแต่แม่ทำอะไรอยู่ครับคิดถึงจังเลยอ่ะ”

(แม่ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน ตอนนี้แม่กำลังช่วยป้าภาเตรียมของ พรุ่งนี้จะเข้าไปทำบุญในตัวจังหวัดกัน)

“อยากไปด้วยจังเลยครับ ฝากทำบุญด้วยละกันนะครับแม่”

(จ้า...ป้าภาฝากความคิดถึงมาให้ด้วยนะ)

“ฝากบอกป้าภาด้วยนะครับว่าผมก็คิดถึงเหมือนกัน”

(คงไม่ต้องบอกแล้วล่ะเพราะแม่เปิดลำโพงให้ได้ยินด้วย นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้าง ๆ แม่นี่ล่ะ)

“แล้วคุณพ่อกับอุ่นใจไปไหนล่ะครับ”

(คุณพ่อกับน้องเข้าไปโรงแรมตั้งแต่เช้าป่านนี้ยังไม่มาเลย)

“ออครับ ถ้างั้นฝากความคิดถึงคุณพ่อกับน้องด้วยนะครับ วันหยุดยาวเดือนหน้าผมอาจจะกลับไปเยี่ยมทุกคน”

(จะมาวันไหนก็โทรมาบอกแม่ล่วงหน้าหน่อยนะ จะได้เตรียมของกินไว้ให้)

“ครับแม่”

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ในระหว่างนั้นก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น สายตาของอุ่นรักหันขวับไปมองที่ต้นเสียงทันที เขาเดาออกว่าตอนนี้ใครกำลังยืนอยู่หน้าห้อง คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากอรรถ

“แม่ครับเดี๋ยวผมไปทานข้าวก่อนนะ เอาไว้ผมจะโทรไปหานะครับ”

(ครับผมลูกชายสุดที่รัก ดูแลตัวเองด้วยนะ)

“ครับผม”

วางสายผู้เป็นแม่แล้วอุ่นรักก็เดินตรงไปที่หน้าห้อง เมื่อเปิดประตูแล้วก็เจอชายหนุ่มหน้าตาดียืนอยู่ตรงหน้า ในสภาพเผ้าผมยุ่ง อ้าปากหาวหวอด ๆ ท่าทางคงเพิ่งจะตื่นนอนมาหมาด ๆ จากนั้นเขาโถมตัวเข้ามากอดอุ่นรักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

“ออกไปเลยน้ำก็ยังไม่อาบ” อุ่นรักพยายามผลักตัวอีกฝ่ายออก แต่ทว่าน้ำหนักตัวของอรรถรวมถึงมือหนาที่รั้งเอวคอดไว้นั้น กลับทำให้อีกฝ่ายยังคงซบหน้าอยู่บนบ่าราวกับกำลังออดอ้อนออเซาะคนรักซะอย่างนั้น

“ไม่อาวจะกอดอุ่นอยู่อย่างนี้” อรรถทำน้ำเสียงออดอ้อนคนรัก ก่อนจะเริ่มกดจมูกคมลงที่ซอกคอขาวทันที

“หยุดเดี๋ยวนี้เลยไปอาบน้ำก่อน” แม้ว่าจะออกปากผลักไสอีกฝ่ายแต่ทว่าเจ้าตัวกลับยิ้มไม่ยอมหุบ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกที่มีอรรถเข้ามาเติมเต็มในชีวิต

“อุ่นอาบให้เราหน่อยดินะ ๆ”

“ไม่เอ้าอาบเองเลย อาบแล้วมากินข้าวที่ห้องเรานะเราทำเผื่ออรรถไว้แล้ว”

“ไม่เอาจะอาบที่นี่ให้อุ่นอาบให้” อรรถยังอ้อน

“ทำไมต้องทำตัวเหมือนเด็กด้วยนะไม่เข้าใจเลยจริง ๆ”

“แค่นี้ก็ทำให้แฟนไม่ได้เหรอครับนะ ๆ”

“โอเค ๆ ก็ได้ถ้างั้นเข้าไปรอในห้องน้ำก่อนดิ”

“ครับผมรีบตามมานะ” ได้ยินอย่างนั้นอรรถก็เริ่มยิ้มออก ผละตัวออกมาแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปหอมแก้มอีกฝ่ายให้ชื่นใจ เดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี

อุ่นรักยิ้มกว้างมองตามหลังพลางส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวในตู้มาหนึ่งผืนแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ พบว่าตอนนี้อรรถได้แก้ผ้านอนรอในอ่างเรียบร้อยแล้ว

“ก็อาบเองได้นี่นาแล้วทำไมต้องมาอ้อนเราด้วย” อุ่นรักวางผ้าเช็ดตัวไว้บนราวในห้องน้ำ ก่อนจะเดินก้มหน้างุดเข้าไปหาอีกฝ่าย ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยเห็นผู้ชายมาแก้ผ้าต่อหน้าอย่างนี้มาก่อนเลย ทำให้ยังไม่กล้ามองได้เต็มตามากนัก

“ฝึกไว้ไงต่อไปเราจะได้ทำอย่างนี้กันบ่อย ๆ”

“ถ้างั้นเราสระผมให้ก็แล้วกันนะ” อุ่นรักคงช่วยได้เพียงเท่านี้ หากไปสัมผัสตรงส่วนอื่นของอรรถ คงจะทำให้เป็นลมล้มพับก่อนพอดี แค่นี้ก็รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องแล้ว