จบเล่ม

รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
‘ต่อให้มึงสลัดคราบทอม แล้วแต่งหญิงให้สวยกว่านี้ร้อยเท่า กูก็ไม่เหลือบตาแล เกลียดก็คือเกลียด…ชัดนะ!’ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว“หนูดีไม่ใช่เมียกู มึงต่างหากที่เป็นเมียกู” คำพูดโต้งๆ ทำให้คนฟังทำหน้าไม่ถูก พวงแก้มใสแดงระเรื่อ“กูไม่ใช่เมียมึง” เธอค้านอย่างไม่เต็มเสียงนัก“แล้ว ‘คืนนั้น’ ไอ้หน้าไหนวะ ที่มันนอนแบให้กูเอาอย่างเมามัน อ้อ…แต่ก็อย่าเข้าใจผิดล่ะว่ากูพิศวาสมึง แบนราบแบบนี้ถ้าไม่เมาจนหน้ามืดเหมือนคืนนั้นกูคงเอาไม่ลง ชิบหาย! เอากับมึงเหมือนเอากับผู้ชายเลยว่ะ” วาจาดูแคลนพร้อมการแค่นยิ้มแบบเยาะๆ ทำให้คนฟังเจ็บลึกในอก หัวตาร้อนผ่าว ทว่ากลับต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้“มึงไม่ต้องห่วงหรอก กูรู้แก่ใจดีว่ามึงเกลียดกูมากแค่ไหน”“รู้อย่างนั้นก็ดี แล้วก็อย่าไปบอกใครล่ะว่ากูเผลอจับมึงทำเมีย ขึ้นขี่ทอม…รู้ไปถึงไหนแม่งอายไปถึงนั่น”

ซูหงซาน ย้อนมิติบุกชีวิตชนบท
ซูหงซานพอลืมตาขึ้นก็เห็นตัวเองไปโผล่ในยุคสมัยโบราณ กระท่อม ลานบ้านเก่าๆผุพัง ชีวิตจนเหลืออนาถ แถมยังมีสามีร่างกำยำและบุตรชายบุตรสาวซูบซีด แต่ใครบอกนางได้บ้าง ตัวละครที่นางเป็นอยู่ทำไมต้องเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายด้วยล่ะ?พยายามเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ตน ฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างมารดาและบุตร ทำอาหาร เปิดภัตตาคาร จนร่ำรวยมีเงินทอง ใช้ชีวิตให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้นไป แต่ทำไมลูกเลี้ยชายหญิงทั้งสองกลับกลายเป็นองค์หญิงองค์ชายซะงั้นล่ะ?ก็แม้แต่สามีกำยำของนางยังกลายเป็นแม่ทัพเลย?เพียงแค่แม่ทัพคนนี้ช่างเงอะงะจริงเชียว ซูหงซานอดที่จะโกรธไม่ได้:“”หานต้าจ้วง เจ้ามันไร้ยางอาย!เจ้าหลอกข้า!”หานต้าจ้วง:“น้องนาง สวามีผู้เพรียบพร้อมเช่นนี้เจ้าก็ได้มาแล้ว ยกโทษให้ข้าเถิด ได้โปรด?”

ราชินีหงสาร้อยเล่ห์
หยุนหรั่นเฟิงผู้เชี่ยวชาญวิชาหมอพิษข้ามภพมาอีกยุคสมัยหนึ่ง กลายเป็นพระชายาขององค์ชายผู้ที่ใครๆก็เกลียดชัง อะไรนะ?คนรับใช้ไม่เคารพ อัดมันซะสิ!ชายารองไม่ให้เกียรติ ทำพิษให้ตายเลย!องค์ชายไม่รัก ก็หย่าให้รู้รอด!นางเป็นถึงหงสาผู้สูงส่ง เป็นดาราสุกสกายเจิดจรัสบนเมฆา ความเลิศเลอของนางจะมาเประเปื้อนกับพวกมนุษย์ไง่งมได้เยี่ยงไร!เขาเป็นองค์ชาย และยังเป็นเทพสงคราม เขาถูกบังคับให้แต่งงานกับบุตรธิดาแม่ทัพใหญ่ เขาเกลียดชังจนขนาดอยู่ไกลได้เท่าไหร่ก็ยิ่งดี พอนางจากไป เขาถึงรู้สึกตระหนกใจว่าตนนั้นทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ถึงครานี้ความทะนงตนก็ยิ่งมาเข้าไปใหญ่น่ะสิ ชายตามหญิงสุดหล้าฟ้าเขียว น้ำตาที่ร่วงหล่นของวันนี้ มันก็มาจากสมองโง่ๆชั่วขณะแท้ๆเลย!คุณหนูหยุนเอ่ยเสียงต่ำอย่างสง่า เสียใจหรือ?มันสายไปแล้วล่ะ!

พลิกชีวิตชายาไร้ค่า อ๋องเทพสงคราม อย่าคิดเหิมเกริม
เซียวลิ่งเยว่ เป็นคุณหนูตระกูลเซียวที่ทั้งร้ายและโง่แห่งแคว้นเป่ยฉิน ผู้หลงใหลในตัวอ๋องอี้มาตลอด คิดแผนการต่างๆนานาๆเพื่อจะได้เป็นพระชายาของเขา แต่ดันมาตายอย่างอนาถกลางเกี้ยวเจ้าสาว เลือดเจิ่งนองไปทั่วถนน! พอลืมตาขึ้น ผู้สืบทอดหมอพิษสมัยปัจจุบันข้ามภพมา ใครๆต่างเหยียดหยามนาง รังแกนาง เยาะเย้ยนาง แม้แต่สามีของนางก็ยังอยากจะฆ่านางให้ตาย! ก็ดี ยังไงซะนางก็ไม่เคยสบกับความไม่เป็นธรรมแบบนี้ตลอด งั้นก็ให้ชื่อเสียงมันเน่าโฉ่แบบนี้ไปนั่นแหละ ผลักสามีเทพสงครามล้ม โยนหนังสือแล้วจากไปอย่างสง่า เซียวลิ่งเยว่แห่งแคว้นเป่ยฉินที่ทุกคนต่างเคารพยำเกรง ไม่เคยแพ้ให้กับสงครามใด โกรธเคืองเป็นอย่างยิ่ง:"ทหาร ต่อให้พลิกแผ่นดินก็ต้องจับตัวนางมาให้ได้!" ห้าปีต่อมา นางเปลี่ยนไปคนละคน ปกปิดตัวตนที่แท้จริงกลับเมืองหลวง พอเตรียมจะแก้แค้นที่ต้องชำระ ใครจะรู้ว่าจะไปตกอยู่ไนเงื้อมมือของอดีตสามีซะได้ วันถัดมา มีข่าวมาจากจวนอ๋อง ท่านอ๋องอี้กอดหมอนมาหน้าประตูห้องนอนพระชายาง้อนาง:"น้องนางของข้า ให้ข้าเข้าไปนอนด้วยกระไร" "ไปหาชายารองของท่านเถอะ!" อ๋องอี้หน้าถอดสี "ใครกันชายารอง?น้องจากชายาเอกของข้าแล้ว ข้าไม่เคยเข้าใกล้หญิงอื่น!"

สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล
เมรีผู้จัดการสาวในวัย 30 ปีได้ตายแล้วมาเกิดใหม่ในร่างของคุณหนูใหญ่ตระกูลอวี้ ความฝันที่อยากใช้ชีวิตสุขสบายต้องจบลง เมื่อมีราชโองการสมรสพระราชทานให้แต่งงานกับองค์ชายสาม บุรุษที่ขึ้นชื่อว่าเป็นจอมเสเพล!

เซียนสาวเจ้าโอสถ
เซียนสาวผู้หยั่งรู้ดวงจิตแตกสลายหลับใหลไปพันปีฟื้นขึ้นมารวมร่างในร่างเด็กสาวปัญญาอ่อนไม่เอาไหนของจวนเสนาบดีที่บิดาไม่เหลียวแล แม่เลี้ยงและพี่น้องต่างรังแก "หลับไปหลายพันปีฟื้นขึ้นมาช่างน่าสนุกจริงๆ" .... หลินจื่อเหยาบำเพ็ญเพียรมาหนึ่งพันเจ็ดร้อยปี ดวงจิตแตกสลายเสี้ยวหนึ่งก็ลงมาอยู่ที่โลกมนุษย์เป็นยอดอัจฉริยะ แต่อายุก็ไม่ยืนยาวดั่งที่คิด ในวัยสามสิบปีก็เสียชีวิตลงแล้ว ดวงวิญญาณก็ไปโผล่ในร่างของหญิงสาววัยยี่สิบปีผู้สืบทอดตระกูลหมอยาและเป็นตระกูลชนชั้นสูงสืบทอดการฝังเข็มและใช้ชีวิตเช่นสตรีในรั้วในวังฉายาหมอเทวดาจะว่าไปก็อยู่ได้ไม่ถึงยี่สิบปีดีด้วยซ้ำขาดอีกไม่กี่วันก็จะครบยี่สิบปี นี่ก็เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ขึ้นอย่างไม่คาดคิดดวงวิญญาณก็ดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสี่ปีที่อยู่ในรัชสมัยโบราณเมื่อหนึ่งพันเจ็ดร้อยปีย้อนหลัง เด็กสาวผู้นี้เป็นเด็กสาวที่มีร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ ชื่อเสียงฉาวโฉ่ โง่เขลา หนำซ้ำยังถูกรังแกสารพัด ตั้งแต่มารดาจากไป บิดาแท้ๆ ก็ไม่ยอมรับ อาศัยอยู่ในจวนสกุลใหญ่อย่างจวนเฉิงเสี้ยงใช้ชีวิตไม่ต่างจากคนรับใช้เลยด้วยซ้ำ จะทำอย่างไรดีหล่ะ หลินจื่อเหยาผู้นี้จะต้องกลายเป็นนางร้ายเพื่อเอาคืนแม่เลี้ยง จัดการคนในตระกูล บ่าวรับใช้น่าตายพวกนั้นและคู่หมั้นของพี่สาวตัวดีที่หาว่านางให้ท่า จะต้องกวาดทุกคนให้ราบก่อนค่อยจากไปอย่างสง่างามแล้วกัน หลินจื่อเหยา "เรามาตกลงกันก่อนดีหรือไม่? ท่านเลิกเรียกข้าว่าสาวน้อยได้หรือไม่?" "หืม..เจ้าอายุสิบสี่ปี ข้าอายุยี่สิบห่างกันหกปี เช่นนั้นเจ้าจะให้ข้าเรียกเจ้าว่าอะไร?" หลินจื่อเหยาขมวดคิ้ว "เรียกจื่อเหยาก็ได้ไหมหล่ะ" "จื่อเหยาหรือ? ข้ารู้สึกว่าไม่พิเศษเลย ข้าเรียกเจ้าว่า เหยาเหยา ก็แล้วกัน" "เหอะ" เหยาเหยา เจ้าจะสนิทกับข้าเร็วไปไหมล่ะพ่อรูปหล่อ ........

เคียงพยัคฆ์บุพเพรักข้ามภพ
นางตื่นจากความตาย...ในอ้อมแขนของปีศาจ! จากหญิงสาวยุคใหม่ กลายเป็นสตรีปีนเตียงของอ๋องผู้โหดเหี้ยม... แล้วต้องฝ่าฟันทั้งความรัก ความแค้น และสงครามการเมืองเพื่อปกป้องบ้านเมืองและลูกในท้อง!

ทะลุมิติไปสู้ชีวิตในยุค 70
ไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุอะไร เธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์บนท้องถนนในยามค่ำคืน เมื่อฟื้นตื่นขึ้นมาอีกครั้งเถียนจิวเมิ่งค้นพบว่าเธอได้ย้อนเวลามาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านชิงซานในช่วงเวลาของอดีตในยุค 70 และเธอยังได้เข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวขี้โรคคนนี้ ที่มีหน้าตาคล้ายคลึงกับเธอเป็นอย่างมาก มิหนำซ้ำยังมีชื่อเหมือนเธอทุกตัวอักษร ท่ามกลางสภาวะขาดแคลนอาหาร ขาดสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิต เธอจึงต้องพยายามอดทนต่อสู้เพื่อใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ต่อไป

คุณหนูกู้ผู้ร้ายกาจ Boss Mafia ข้ามภพ
ในเมืองลั่วเฉินไม่มีใครไม่รู้จักคุณหนูรองกู้บุตรสาวอนุของจวนแม่ทัพฮู่กั๋วนอกจากใบหน้าที่งดงามมากแล้วอย่างอื่นล้วนสวนทางไปหมด กลอน กวี ดนตรี คัดอักษร นางไม่สนใจเลยคอยไล่ตามแต่องค์ชายรองจนน่ารังเกียจ .... กู้อวิ๋นเหยาเดิมทีก็เป็นบอสตัวร้ายขององค์กรลับใต้ดิน รถระเบิดครั้งหนึ่งวิญญาณก็มาอยู่ในร่างของคุณหนูรองกู้ผู้มาจากบ้านนอกเสียแล้ว กู้อวิ๋นเหยาเป็นบุตรสาวที่เกิดจากหญิงสาวที่ชายแดนในตอนแม่ทัพกู้พานางกลับมาก็อายุสิบสามปีแล้ว เด็กสาวใช้ชีวิตในจวนแม่ทัพภายหลังจากที่แม่ทัพกลับชายแดนก็ไม่ค่อยราบรื่นนัก จนกระทั่งตกน้ำและล้มป่วยไปหลายวันตื่นมาอีกทีก็เปลี่ยนไป จากคนไม่เอาไหน ไร้สมองทึ่มทื่อกลับกลายเป็นเด็กสาวที่ฉลาดเฉลียว มีไหวพริบวาจาคมคายไปเสียแล้ว ที่ต่างออกไปคือ "ข้าเคยไล่ตามท่านหรือ? ขอโทษทีตอนนั้นข้าคงตาบอด" "พี่สาวเจ้าเลิกเล่นละครได้แล้วตั้งแต่ข้ากลับมาจากชายแดนท่านก็เล่นไม่หยุดไม่เหนื่อยบ้างหรือ?" "ฮูหยินใหญ่ก่อนท่านพ่อกลับชายแดนได้สั่งเอาไว้ว่าให้ดูแลข้าเหมือนบุตรสาว ไหนหล่ะเสื้อผ้าดีดี อาหารดีดี เบี้ยหวัดรายเดือนถึงอย่างไรท่านก็เป็นผู้ดูแลจวนอย่าหน้าไหว้หลังหลอกสิ!" ไกลออกไป "นายท่าน ท่านเฝ้ามองนางจนนางจะละลายแล้วนะขอรับ มืดค่ำแล้วพวกเราก็กลับเถิด" .... นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติ

ย้อนอดีตมามีครอบครัวที่อบอุ่น (ยุค 70)
เจ้าของร้านอาหารสุดสวยต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาวในยุคข้าวยากหมากแพง เธอจะทำเช่นไรเพื่อให้พี่ชายและน้องชายมีชีวิตที่สุขสบายขึ้น ทว่าดีหน่อยก่อนที่จะมานั้นเธอมีเวลาเตรียมการหนึ่งเดือน

ข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
เพราะปัญหาของพี่ชายเธอจึงทะเลาะกับพ่ออย่างรุนแรงเป็นครั้งแรก ด้วยความน้อยใจจึงวิ่งออกจากบ้านมากลางดึกเพื่อจะไปหาเพื่อนสนิท ในตอนที่กำลังข้ามถนนมีรถยนต์ขับมาด้วยความเร็ว พุ่งเข้ามาหาเธอจะหลบก็ไม่ทันแล้ว ร่างของเธอจึงถูกชนอย่างแรงกระเด็นลอยไปหลายเมตร และเธอก็หมดลมหายใจจากอุบัติเหตุครั้งนี้ทันที เมื่อลืมตาอีกทีปรากฎว่าวิญญาณของเธอมาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุสิบสองปีที่ป่วยตาย แถมครอบครัวก็ลำบากแต่ทุกคนกลับรักใคร่กลมเกลียวกัน นี่สิครอบครัวที่เธอใฝ่ฝันในเมื่อเธอมาเกิดใหม่ในร่างนี้แล้ว จากนี้ไปเธอจะทำให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้นให้ได้อย่างแน่นอน

คุณหนูสามตระกูลเจียงผู้ร้ายกาจกับระบบสุดโกง
เรื่องย่อ ขณะกำลังฮัมเพลงอย่างมีความสุข มือผัดอาหารที่ลงมือปรุงด้วยตนเองอย่างพิถีพิถันรู้ตัวอีกทีภาพตรงหน้าก็เปลี่ยนไป กลายเป็นสถานการณ์ที่ซึ่งเต็มไปด้วยความโกลาหล แถมชุดที่ใส่ยังไม่ใช่ชุดอยู่บ้านแต่เป็นชุดจีนโบราณแปลกตา ทว่าก่อนเจียงรั่วอี้จะได้ทำความเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้า ประตูห้องพลันถูกกระแทกให้เปิดออกพร้อมบุรุษผู้หนึ่งที่เดินอาด ๆ เข้ามาแล้วชี้หน้าด่าเธอปาว ๆ บอกว่าเธอชั่วช้า สารเลว ไม่ควรเกิดมาเป็นคน! ถึงจะยังไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นอะไรแต่เจียงรั่วอี้หาใช่ลูกพลับนิ่มที่จะยอมให้คนอื่นรังแกง่าย ๆ ในเมื่อกล้ามาด่าในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ ก็ขอด่ากลับให้จำทางกลับบ้านไม่ได้เลยแล้วกัน!

ทะลุมิติไปเป็นภรรยาตัวน้อย
เฉียนซีเว่ยทดลองดาวน์โหลดเกมส์ทางอินเตอร์เนตมาลองเล่น เมื่อลงทะเบียนเข้าสู่เกมส์กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เธอทะลุมิติไปยังโลกที่เธอไม่รู้จัก แถมชีวิตในมิตินี้ยังถูกขายให้ไปเป็นภรรยาเด็กของบุตรชายในครอบครัวชาวบ้านที่ยากจน มิหนำซ้ำสามีในนามของนางยังหายสาบสูญไปในสงครามไม่ได้กลับมาบ้านอีกด้วย ภาระกิจของเฉียนซีเว่ยที่ต้องทำตามระบบภรรยาตัวน้อยจึงเริ่มขึ้นท่ามกลางข้อจำกัดมากมายในชีวิต "ภรรยาตัวน้อยหมายถึงเป็นภรรยาที่แต่งงานตั้งแต่เด็กถูกเลี้ยงให้เติบโตอยู่ในบ้านของสามี ว่าแต่สามีของข้ายามนี้เขาอยู่ที่ไหนเจ้าคะ" เฉียนซีเว่ยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย .... "ท่านช่วยบอกข้าอีกที สตรีนางนั้นเป็นสะใภ้ตระกูลเซี่ยที่อยู่หมู่บ้านติงเซียนอย่างนั้นหรือ" เซี่ยอวี่เฉินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัยปนมึนงง เขามีภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่เพราะเหตุใดเขาจึงไม่รู้เรื่องนี้ .....

เสน่ห์รักนางร้ายข้ามภพ
เมื่อนางร้ายตัวแม่ต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างชายาเอกของอ๋องปีศาจ ที่เอาแต่หาวิธีครองใจสวามีแถมยังตบตีกับอนุไม่เว้นวัน แต่มีหรือที่นางจะทำแบบนั้น ฝันไปเถอะ ในเมื่อยุคนี้ไม่ได้มีบุรุษเพียงคนเดียว!!

ทะลุมิติมาเป็นบุตรีของขุนนางต้องโทษ
แพทย์ทหารสาวทะลุมิติมาในร่างใครก็ไม่รู้ที่ไร้ความจำ!! วิญญาณร่างเดิมยังไม่ละทิ้งร่างบอกเพียงให้เธอช่วยเหลือบิดาตนเอง แต่...ไม่บอกชื่อ ไม่รู้สกุล ไม่รู้แม้กระทั่งใบหน้าของบิดาที่ให้ช่วย อีกทั้งเธอต้องฝ่าฟันอุปสรรค เอาตัวรอดในสำนักชั่วร้าย จนได้มาเจอแม่ทัพใหญ่หนึ่งในเบาะแสเกี่ยวข้องกับบิดาร่างเดิม แต่ไฉนเขาจึงใจร้ายใจดำเช่นนี้กัน หลังจากใช้งานนางเสร็จแล้วเฉดหัวทิ้ง ทำให้เธอกลายเป็นหญิงหม้ายไร้ที่พิ่ง สุดท้ายแล้วเธอจะช่วยเหลือบิดาที่ไม่ทราบชื่อได้หรือไม่ แล้วเธอจะสามารถเป็นหมอหญิงภายใต้ธรรมเนียมโบราณแห่งนี้ได้อย่างไร ต้องติดตามเสียแล้ว...

เกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
นางสาวเจ้าจอมลูกสาวสุดรักสุดหวงของพ่อกำนันจง ที่มีแววว่าจะโตมาเป็นคนสวยแล้วจะลำบาก พ่อกำนันจึงส่งลูกสาวไปเรียนต่อยมวย เทควันโด้ ยิงปืน ทุกอย่างที่ใช้ป้องกันตัวจากผู้ชายเมื่อต่อยตีเก่งแล้วใครหน้าไหนจะกล้าจีบ เธอเรียนเก่งได้รับเกียรตินิยมอันดับหนึ่งด้านการวิจัยเกษตรกรรม พ่อกำนันจงจึงแบ่งที่ดินให้ลูกสาวถึง 50 ไร่ เพื่อทำเป็นสวนเกษตรผสมผสานสำหรับทำการวิจัย แต่ใด ๆ ทุกสิ่งในโลกนี้ช่างไม่มีอะไรแน่นอน เจ้าจอมกับลูกน้องดันไปเห็นแก๊งค์ค้ายาเสพติด กำลังลักลอบส่งมอบสิ่งผิดกฎหมายที่ท้ายไร่ของเธอ แต่เท้าเจ้ากรรมกลับทำให้เจ้าจอมคนนี้ต้องลาโลก ทั้งที่ยังไม่ทันมีลูกเขยและหลานให้พ่อกำนันเลยสักคน “แกร็ก!!….” “เฮ้ยย!!” “ไอ้เจ๋งวิ่งสิวะรออะไรเดี๋ยวก็ได้กินลูกปืนแทนข้าวกันทั้งคู่หรอก” “อย่าโทษพวกกูเลยเพราะมึงมาเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นไปที่ชอบ ๆ เถอะนะคนสวย” “ปังงง!!” ‘ไปที่ชอบมันจะมีได้ยังไงในโลกวิญญาณ ถ้าไปได้ขอเป็นซี่รี่ย์จีนที่พระเอกโคตรหล่อ ทำตัวร้ายกับคนทั้งโลกและทำดีกับเธอแค่คนเดียวได้ไหมล่ะ’ ‘ได้ตามที่เจ้าต้องการสาวน้อย’

นางร้ายกลายเป็นแม่หมอปราบผี
บัวบูชาเป็นลูกสาวพ่อหมอปราบผี ดันทะลุมาอยู่ในร่างของสตรีที่มีนิสัยร้ายกาจ แต่ครั้งนี้นางไม่ได้ทะลุิติมาคนเดียว นางยังมีกุมารน้อยปิงปิง ที่ทะลุมิติตามนางมาด้วย ภารกิจช่วยผีและปราบผีจึงเกิดขึ้น

ทะลุมิติไปเลี้ยงดูสามีสติไม่ดี พร้อมระบบซูเปอร์มาร์เก็ต
หลิน หญิงสาววัย 25 ปีทำงานในซูเปอร์มาร์เก็ต วันหนึ่งเธอประสบอุบัติเหตุระหว่างทำงานและเสียชีวิตอย่างไม่คาดฝัน แต่แทนที่จะจบชีวิต เธอกลับพบว่าตัวเองทะลุมิติไปในยุคจีนโบราณในร่าง "หลินซูเหยา"

ใบหย่านี้มอบแด่ท่าน
ทันทีที่เข้าสวมกอดแนบอกแกร่งของผู้เป็นสามี นางรู้ได้ทันทีว่าอ้อมกอดนี้ไม่ใช่ของนางอีกต่อไปแล้ว อ้อมกอดแสนอบอุ่นที่คะนึงหามาเนิ่นนาน ทว่าตอนนี้กลับเย็นเฉียบประหนึ่งแผ่นน้ำแข็งก็มิปาน อีกทั้งสายตาของเขาที่มองมายังเรียบเฉยเสียจนหัวใจของนางเริ่มสั่นคลอน ครั้นมองเห็นสตรีอีกผู้ถึงได้เข้าใจว่าคนที่เขารักไม่ใช่นางเหมือนดั่งเคย นี่น่ะหรือคือผลตอบแทนของนางที่รักมั่นต่อเขาผู้เดียว สุดท้ายถึงได้เข้าใจว่าความรักระหว่างชายหญิงหาได้ยั่งยืนเหมือนดั่งคำพูดแสนหวานที่เขาเคยพร่ำบอก เมื่อเขาไร้ใจมิได้รักใคร่นางเหมือนวันวานคงไม่มีเหตุผลใดที่ต้องฉุดรั้งเขาไว้อีก ไม่มีอีกแล้วหยดน้ำตาและความเสียใจ ต่อแต่นี้นางขอหย่าขาดจากเขา

ซูเชี่ยว นางร้ายกลับตัวเป็นคนใหม่
ลี่จูสาวออฟฟิต ตื่นขึ้นมาจู่ๆก็อยู่ในร่างของซูเชี่ยว นางร้ายที่ใครๆก็ต่างถอยหนี ลี่หยางที่แสนเย็นชาเมื่อเห็นนางเปลี่ยนไป ไม่รู้ทำไมจู่ๆถึงได้สนใจนางขึ้นมา ทั้งที่ไม่ชอบนางมาโดยตลอด
