Touch Your Body สัมผัสรักสัมผัสร้อน

Daydream, Ida Minami, Haruka Aya

บท

ตั้งค่า

Chapter 5 ...แขนแข็งแรงที่รัดแน่น...

-ซาริ-

“อือ...” เปลือกตาหนักละอองน้ำของฉันเปิดปรือขึ้นอย่างงุนงง...

...ฉันหมดสติ...?

เหนือขึ้นไป...ใกล้จนดูพร่าคือดวงตาคมคายของพี่ฮิเดกิ เขาช่วยฉันไว้สินะ ตั้งแต่เด็กเขาปกป้องฉันแบบนี้...

ร่างกำยำยังประคองร่างฉันไว้ แผ่นหลังเปล่าของฉันสัมผัสถึงร่างที่อยู่ใต้ ...ตักอบอุ่น นิ้วของมือใหญ่ที่รั้งอยู่ใต้เรียวขา...

...เพียงเท่านั้น หากแต่รู้สึกราวถูกกอดรัดทั้งเรือนร่างไว้...

ฉันรู้สึก...หากทว่าพี่คงไม่รู้ และฉันจะไม่บอกว่าโดยไม่ระวังเรียวนิ้วของพี่กำลังสัมผัสเนื้อหน้าอกของฉันอยู่

“ขอโทษนะคะที่ไม่เชื่อฟังพี่” ฉันรับผิด

“อย่าพูดแบบนั้น” ร่างสูงเอ่ยจริงจัง ปราศจากรอยยิ้ม เขาอาจโกรธตัวเองอยู่ก็ได้ “พี่ผิดเองที่ยอมให้ซาริบริจาคเลือด เจ็บตัวเพราะเข็ม แล้วก็...เป็นแบบนี้”

หัวใจของฉันวูบไหว เขาไม่เคยโกรธฉันสักที ทั้งที่บางครั้งฉันดื้อ...ซ้ำแล้วซ้ำอีก...

...ไม่เข้าใจเลย...

...คงเพราะเขาเป็นพี่ ...

“พี่ไม่ต้องปกป้องฉันขนาดนั้นหรอก ฉันโตแล้วนะคะ” ฉันจะขยับร่างลุก แต่กลับต้องหยุดนิ่ง

พี่ฮิเดกิไม่ได้ปล่อยฉัน...มือใหญ่อุ่นยังรั้งร่างฉันนิ่ง ใต้เรียวขาอ่อน...และแนบแผ่นหลังเยื้องข้างในบิกินี่

“พี่...?”

“พี่ไม่ได้เห็นซาริชัดๆ แบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ...”

ดวงตาสีอ่อนคมคายที่นิ่งมองฉันเนิ่นนานกว่าทุกครั้งทำให้ลมหายใจหยุดนิ่ง

พี่ฮิเดกิดูต่างออกไปจากทุกที

“ซาริโตขึ้นมากรู้ไหม ไม่ใช่เด็กอีกแล้ว อีกอย่าง...สวยมากเสียด้วยสิ”

ครู่เดียวเท่านั้นที่ฉันคล้ายเห็นดวงตาแบบผู้ชายทาบทับเหนือเรือนร่าง...ก่อนกลับอ่อนโยนเหมือนพี่ชายคนเดิมที่ฉันเคยมี

อา...เมื่อครู่ฉันคงคิดไปเอง เขาก็แค่คุยกับฉันแบบพี่น้อง พี่ชายก็ต้องมองน้องสาวได้สิ

“พี่ละก็...มาชมกันแบบนี้”

แล้วพี่ฮิเดกิช้อนร่างของฉันขึ้นอย่างง่ายดาย ...ทะนุถนอมราวกับฉันเป็นเจ้าหญิง ก่อนพาฉันกลับเข้าบ้าน เดินขึ้นบันได และเข้าไปในห้องนอน

คืนนี้ฉันให้พี่ส่งนอนฉันดีกว่า กอดฉันไว้ทั้งคืนก็ได้

เพราะฉันเป็นคนติดพี่ ฉันมักเฝ้ามองและนึกถึงพี่อยู่เสมอทั้งในความทรงจำและตอนนี้

...พี่ฮิเดกิ...

...ฉันรักพี่...

เย็นวันต่อมา

หลังกลับจากมหาวิทยาลัยฉันลงว่ายน้ำในสระหลังบ้านอีกครั้ง

ฉันจะไม่วูบหรอก ก็แค่วันแรกเท่านั้น และวันนี้เรียนทั้งวันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร

ห้วงน้ำเย็นสดชื่นโอบกอดเรือนร่างอีกครั้ง.... รู้สึกราวกับตัวเองเป็นเจ้าหญิงเงือก แทบไม่ได้ใช้เรี่ยวแรง ที่สำคัญวันนี้ฉันจะว่ายน้ำเพียงรอบเดียว

เสร็จแล้ว...

แต่ทันทีที่มือแตะขอบสระฉันก็หน้ามืดอีกจนได้ แรงที่จะยันร่างขึ้นจากน้ำพลันมลายหายไป ขยับตัวแทบไม่ไหว...

...แย่จริง...

แต่แล้วฉันเห็นพี่ฮิเดกิเดินมา

“เป็นอะไรครับซาริ เวียนหัวอีกแล้วเหรอ...?” ร่างสูงเหนือขอบสระเอ่ยถามอย่างห่วงใย

“ค่ะ ฉันหน้ามืดอีกแล้ว” ฉันกดขมับตัวเอง “ตอนแรกนึกว่าวันที่สองแล้วจะไม่เป็นไร ขอโทษนะคะที่...”

คำพูดขาดหายเมื่อข้อมือเล็กของฉันสัมผัสถึงมือใหญ่ที่เคลื่อนรั้ง... ก่อนดึงขึ้น เพื่อที่ฉันจะยืนเหนือขอบสระได้ ร่างสูงดึงร่างของฉันขึ้นอย่างง่ายดายราวกับไม่รู้สึกถึงน้ำหนัก... และนั่นทำให้ฉันรู้ว่าพี่ฮิเดกิแข็งแรงแค่ไหน...

“ขอโทษใครครับ...?” เสียงทุ้มเอ่ยถาม

“ขอโทษพี่”

“ซาริไม่ได้ทำผิดอะไร”

ฉันนิ่งอึ้ง...เป็นอีกครั้งที่แม้ฉันดื้อแต่พี่ยังปกป้องฉัน

“ไม่มีใครห้ามคนบริจาคเลือดว่ายน้ำวันที่สอง แต่ถึงอย่างนั้น...อย่าบริจาคเลือดอีกเลยนะ บางที...” ดวงตาคมคายนิ่งมองฉันราวกับจับวาง “ซาริอาจจะบอบบางเกินไป”

บอบบาง...?

และทำไมนะดวงตาคมคายถึงได้นิ่งมองฉันแบบนั้น...? นานเนิ่นกว่าทุกครั้ง...? ลมหายใจฉันขาดห้วง...แน่นิ่งจนผิวกายสัมผัสถึงน้ำที่หยาดหยดจากเรือนร่าง...

“พี่มาช่วยฉันทันอีกแล้ว” ฉันเปลี่ยนเรื่อง ยังรู้สึกแปลกที่พี่มองแบบนั้น...

“ที่จริง...ก็เฝ้าดูอยู่” มือใหญ่ยื่นผ้าขนหนูให้ ยังประคองเมื่อฉันรับมาเช็ดเนื้อตัวก่อนเดินเข้าบ้าน ผ่านแกรนด์เปียโนหลังกระจกบานกว้างที่เปิดสู่วิวสวยของสระน้ำ

ทว่าขณะก้าวเดินฉันหน้ามืดอีกครั้ง

...แล้วทันใดนั้นทุกสิ่งมืดลง ...

“ซาริ...?”

-ฮิเดกิ-

...ฉันรับซาริไว้ เธอยังไม่ได้ทรุดลงไป หากแต่ยืนหมดสติในอ้อมแขนของฉัน

...ทำไมถึงเป็นแบบนี้...? ทั้งรู้ว่าเธอแค่หน้ามืดเพียงเสี้ยววินาทีแต่อดห่วงไม่ได้...

หากแต่เมื่อร่างแนบร่าง มือของฉันรั้งเอวรูปตัวเอสนั้นไว้ รัดแน่นแนบหน้าแบนราบที่เปลือยเปล่าแบบนี้...มันเป็นอีกครั้งที่ได้มองเธออย่างชัดเจนใกล้ๆ

ดวงตาปิดสนิท...ใบหน้าราวกับตุ๊กตาที่หลับอยู่...และเรือนร่างที่อยู่ต่ำลงไป...

น้ำแวววาวหยาดหยดจากร่างสีขาวจัด หัวใจที่ดูบอบบาง ...เรียวขาสีขาวที่น่าหลงใหล...

สวย...ซาริของฉันโตขึ้นน่าสัมผัสแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่...?

อยากทั้งขยี้ให้แหลกและทั้งอยากปกป้องไว้ อยากให้มือคู่นี้เท่านั้นที่กอดรั้งเธอได้...

สัมผัสและบอกรักเธอ...ไม่ใช่แบบพี่ แต่แบบผู้ชาย