ตอนที่14 ความสามารถของผู้เชี่ยวชาญระดับโปรเพลเยอร์

ซาโยโกะ จ้องมองภาพการต่อสู้ของธันวาอย่างใจจดใจจ่อ พลางวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของเขา อย่างละเอียดรอบคอบ ขณะหลอดEXPของเธอไหลเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ใบหน้าของเธอกลับเจือปนไปด้วยความสับสน 

ธันวาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วปรับเปลี่ยนทิศทางอย่างฉับพลัน พลางหลบการโจมตีเเละโจมตีสวนกลับอย่างเเม่นยำในจุดบอดของพวกมอนสเตอร์ในทุกการเคลื่อนไหว สเต็ปเท้าที่ไหลลื่นราวกับนักบัลเล่ต์ รวดเร็วฉับไวไร้ข้อผิดพลาดไม่มีการเคลื่อนไหวในส่วนเกินที่ไม่จำเป็น ราวกับเขาเป็นหนึ่งเดียวกับดาบเเละสภาพเเวดล้อม

เเม้ซาโยโกะ จะเป็นโปรเพลเยอร์ครึ่งก้าวก่อนการเข้าถึงขอบเขตวิวัฒนาการเเล้วก็ตาม เธอก็ยังไม่สามารถทำความเข้าใจถึงการเคลื่อนไหวของธันวาได้ ธันวากำลังต่อสู้กับกลุ่มของอันเดธถึง 11 ตัว อย่างสูสี ท่ามกลางคมดาบนับสิบเส้นที่ระดมโจมตีจากทุกทิศทางเข้ายังมาตำเเหน่งของธันวา 

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่คมดาบจะถึงตัวของเขา ธันวาก็ใช้การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยก่อนจะ เบี่ยงเบนวิถีการโจมตีด้วยดาบในมือ พลางย้ายตำแหน่งไปด้านซ้ายขวาอย่างไหลลื่น ราวกับเขามีสิบเเขนสิบตารอบๆตัว 

ซาโยโกะ รู้สึกงงงวยเป็นอย่างมาก ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เธอก็สังเกตเห็นความผิดปกติในการเคลื่อนไหวของเขา ราวกับว่าความสามารถของเขา ขึ้นๆลงๆใน อัตราไม่คงที่ ในบางครั้งเขาก็รับมือกับการโจมตีรอบตัวได้อย่างหมดจด ในบางคราวก็หลบได้อย่างฉิวเฉียด คล้ายกับว่านี้ไม่ใช่ร่างกายจริงๆของเขาเลยด้วยซ้ำ มาตรฐานการต่อสู้ที่ ลุ่มๆดอนๆ ผิดเเปลกอย่างไม่น่าเชื่อ 

เธอใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อวิเคราะห์ระดับมาตรฐานของธันวา เขามีความสามารถของโปรเพลเยอร์ในระดับขอบเขตการปรับเเต่งวิวัฒนาการที่1-5 ในระดับมาตรฐานของโปรเพลเยอร์ อย่างละนิดอย่างละหน่อย บางครั้งก็คล้ายกับโปรเพลเยอร์อเวโด เเต่พอมองไปมองมาก็ลดลงมา เเละกลับขึ้นไปอีก ซาโยโกะ พลางถอนหายใจอย่างผิดหวังเพราะเธอไม่สามารถเรียนรู้อะไรจากการมองดูการต่อสู้นี้ได้เลย 

ในเวลาต่อมา ซาโยโกะ ถึงกับต้องเบิกตากว้างอย่างตกตะลึงเมื่อธันวาหายไปจากระยะสายตาของเธออย่างฉับพลัน ก่อนจะปรากฏตัวออกมาอยู่ด้านหลังของมอนสเตอร์ตัวหนึ่ง ดาบในมือของธันวา เเยกตัวออกเป็นสี่เล่มก่อนจะพุ่งเข้าโจมตีจุดบอดของมอนสเตอร์อันเดธอย่างเเม่นยำ เเละหายตัวไปอีกครั้งราวกับภูตผี

เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของมอนสเตอร์อีกตัวในเวลาไล่เลี่ยกัน ก่อนจะเกิดเเสงสีเงินเปล่งประกายจากดาบฟาดฟันในจุดบอดของมอนสเตอร์ราวกับภาพวาดของดวงดาวยามราตรีลงบนตัวของมอนสเตอร์ก่อนที่ร่างของมันจะเเยกออกเป็นห้าส่วนราวกับเต้าหู้ที่ถูกตัดขาดด้วยดาบที่คมกริบ

ซาโยโกะ อุทานออกมาอย่างตกตะลึง

"เทคนิคต่อสู้ขั้นสูง"

เเม้ว่าเธอจะเคยได้รับชมวีดีโอของเหล่าบรรดาผู้เชี่ยวชาญโปรเพลเยอร์ระดับนานาชาติมาอย่างมากมายเเต่ก็ไม่มีเทคนิคใดจะสวยงามเเละร้ายกาจมากขนาดนี้ ช่างเป็นเทคนิคที่รวดเร็วฉับไวสวยงามไร้ที่ติ ปราศจากข้อผิดพลาดอีกทั้งยังเเม่นยำเเละมีพลังทำลายที่สามารถฆ่าใครก็ได้ในโลกใบนี้ เธอมั่นใจว่าจะไม่มีใครรอดพ้นจากสามเทคนิคนี้อย่างเเน่นอน 

เหล่าบรรดาพวกมอนสเตอร์ทั้ง 11 ตัวตกตายลงในท้ายที่สุด ก่อนจะเหลือไว้เพียง ร่างของธันวา ที่ยืนอยู่กลางซากโครงกระดูกของพวกมันอย่างงดงาม เเต่อย่างไรก็ตาม ความสวยงามไม่ได้เเข็งเเรงคงทน ธันวา ทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าหนึ่งข้าง ขณะนำปลายดาบ ปักลงบนพื้นดิน ด้วยร่างกายที่สั่นเทา เขาจับ ด้ามจับของดาบด้วยมือทั้งสองข้างเอาไว้เเน่นถนัด ขณะร่างกายเปียกปอนไปด้วยเหงื่อไคลพร้อมกับเสียงลมหายใจเข้าออกที่ดังอย่างรุนเเรง

ซาโยโกะ มองเห็นภาพทั้งหมดก่อนที่เธอจะรีบวิ่งเข้าไปพยุงตัวของธันวาลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคง ก่อนจะกล่าวถามออกมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใยว่า

"ผู้บัญชาการเป็นยังไงบ้างเจ้าคะ?"

ธันวา ปรับลมหายใจของเขาให้เข้าสู่สภาพปกติพลางสายหน้าเเล้วกล่าวด้วยรอยยิ้งเเห้งๆพร้อมใบหน้า ซีดเผือดว่า

"ฉันไม่เป็นอะไรเเค่เหนื่อยนิดหน่อยเพราะฝืนร่างกายมากเกินไป ซาโยโกะไอเทมพวกนั้นเป็นของเธอเเต่พวกวัสดุเป็นของฉัน "

ซาโยโกะพยักหน้าอย่างรู้งานด้วยรอยยิ้มก่อนที่เธอจะเดินไปเก็บไอเทมทั้งหมดเข้ากระเป๋าเเล้วส่งพวกวัสดุคืนให้กับธันวาก่อนจะกล่าวอย่างขี้เล่นด้วยรอยยิ้มเเสนน่ารักว่า

"ผู้บัญชาการบอกฉันได้ไหมเจ้าคะว่าเทคนิคพวกนั้นมีชื่อว่าอะไร?"

ธันวายิ้มให้กับสาวน้อยที่ยืนเกาะเเขนเขาอยู่อย่างสนิทสนม ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเธอ ก่อนเขาจะลูบหัวของเธอพลางกล่าวอธิบายเทคนิคลับของเขา ขณะใบหน้าของซาโยโกะ เเดงก่ำไปด้วยความเขินอาย ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจท่ามกลางดวงตะวันที่ไหลลับขอบฟ้า 

"เทคนิคที่เธอเห็นเเต่ละอย่างล้วนเป็นสิ่งที่ฉันคิดค้นปรับเเต่งขึ้นมาเองทั้งหมด เทคนิคเเรกฉันให้ชื่อมันว่า ความเร็วเเสง โดยอาศัยจุดบอดมุมอับสายตาของศัตรู ใช้การเคลื่อนไหวของร่างกายเพื่อหลอกลวงศัตรูเบี่ยงเบนความสนใจออกจากตำแหน่งของเราเพื่อเข้าไปยังมุมอับสายตา ศัตรูอาจดูเห็นเหมือนว่าเราหายตัวไปอย่างกระทันหัน เเต่ความจริงเปล่าเลย สมองของศัตรูต่างหากที่ หลอกตัวพวกเขาว่าเราหายตัวไป "

"เเล้วเทคนิคที่สองล่ะคะผู้บัญชาการ"

ธันวาพยักหน้าเป็นเชิงตอบกลับก่อนจะเริ่มอธิบายต่อ

"เทคนิคที่สอง ฉันให้ชื่อมันว่า หมื่นบุปผา โดยการเสริมพละกำลังไปยังส่วนเเขน เพื่อปรับเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็วจนดูคล้ายว่า มีดาบเเยกออกเป็นสี่เล่ม ก่อนจะโจมตีเข้าไปในจุดบอดสายตาของศัตรูอย่างฉับพลัน เเต่จำนวนครั้งการโจมตีนั้นมันไม่เเน่นอน ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ว่ามีความเร็วมากเพียงใด ในการโจมตี ศัตรู"

"เทคนิคที่สาม ฉันให้ชื่อมันว่า วาดดาราเทคนิคที่สามก็คล้ายกับเทคนิคที่สอง เเต่ต่างกันเป็นอย่างมาก โดยอาศัยการเสริมพละกำลังส่งไปยังส่วนเเขน มากกว่าเดิมเป็นสองเท่า เพื่อปรับเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเเทงเข้าที่มุมอับของศัตรูเเล้วใช้พละกำลังในส่วนของเเขนส่งผ่านไปยังปลายดาบพลางลากดาบไปตามจุดต่างๆของร่างกายเพื่อตัด ฉีกร่างกายของศัตรูด้วยพละกำลังเเละความเร็วของผู้ใช้งาน ซาโยโกะ เธอเข้าใจหรือยัง?" 

"ฉันเข้าใจพวกมันเเล้วเจ้าค่ะเเต่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะใช้เทคนิคทั้งสามในตอนนี้ "

ธันวา หัวเราะออกมาอย่างชอบใจในความซื่อตรงของเธอ ก่อนที่เขาจะอธิบายเพิ่มเติม

"มันไม่ใช่เรื่องเเปลกหรอกที่เธอจะใช้งานพวกมันไม่ได้ ซาโยโกะเธอต้องเข้าถึงระดับของผู้เชี่ยวชาญโปรเพลเยอร์ขอบเขตปรับเเต่งวิวัฒนาการสมองเสียก่อน ถึงเธอจะมีความสามารถมากพอในการ ฝึกเทคนิค ความเร็วเเสง ส่วน หมื่นบุปผานั้นต้องเข้าถึง ระดับจุติเสียก่อน ถึงจะฝึกได้ ส่วน วาดดารา เเม้เเต่โปรเพลเยอร์ระดับ อเวโด ยังยากจะฝึกมัน นอกเสียจากเธอจะเข้าใจ เเก่นเเท้ของเเต่ล่ะระดับล่ะนะ "

ซาโยโกะ ถึงกับเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำพูดของธันวา เธอกล่าวถามด้วยความตื่นเต้นสุดขีด

"ผู้บัญชาการ เข้าใจเเก่นเเท้ของทุกระดับ อย่างนั้นเหรอ?"

ธันวา พลางพยักหน้าเบาๆก่อนจะกล่าวอย่างสบายๆว่า

"เเน่นอน"