So Bad เพื่อนสนิท

97.0K · จบแล้ว
Tiwa
71
บท
4.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

"ถึงจะเป็นครั้งแรกของมึง แต่กูไม่รับผิดชอบหรอกนะ อย่ามาเรียกร้อง มึงไม่มีสิทธิ์นั้น" เมื่อความรู้สึกสมัยเรียนที่เหมือนจะลืมเลือนตามกาลเวลาและความไม่เหมาะสมหวนกลับมาอีกครั้ง พร้อมจุดยืนที่ไม่มีสถานะให้ชัดเจน จะเรียกเพื่อน ก็เรียกแบบเต็มปากเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว จะเรียกคนรัก ก็ไม่กล้า ในเมื่อเราไม่ใช่คนรักกัน งั้นเรียกว่าแก้แค้นเพราะฉันทรยศเพื่อนอย่างเขาได้มั้ยนะ คงได้นั่นแหละน่า คงสะใจเขามากที่เขาทำให้ฉันทรยศใครอีกคนที่เรียกว่าคนรัก ที่เขาคนนั้นทำมันแค่ความสะใจล้วน ๆ เขาอยากให้ฉันอยู่กับความรู้สึกเจ็บปวด ทรมาน และอึดอัด เขาอยากให้ฉันลิ้มรสความรู้สึกพวกนั้น และฉันก็รับมันไว้อย่างที่เขาต้องการ

นิยายรักดราม่าโตมาด้วยโรงแรม/มหาลัยโรแมนติก

เพื่อนสนิท 1

สวัสดี ฉันชื่อ ‘หัวหอม’ ฉันอายุ 18 ปี เรียนอาชีวะ ปวช.ปี 3 เรียนอยู่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในตัวเมืองของจังหวัด ฉันเป็นคนต่างจังหวัด เรียกว่าเป็นคนอีสานก็ได้ แม่ฉันเป็นคนภาคอีสาน พ่อก็เช่นกัน แต่ฉันเกิดที่จังหวัดนี้พื้นฐานก็เป็นคนจังหวัดนี้แหละมั้ง แต่ขอไม่บอกนะว่าจังหวัดไหน

“วันนี้ไอ้นาวก็ไม่มาเหรอวะ” ดิ๊กเดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมกับถามหาเพื่อนอีกคน

‘ดิ๊ก’ คือเพื่อนใหม่ที่รู้จักกันเมื่อตอนปี 1

“เมามั้ง เมื่อวานได้ยินว่าจับได้ว่าโดนคนคุยสวมเขา” ต่อตอบดิ๊ก

‘ต่อ’ คือเพื่อนอีกหนึ่งคนที่เพิ่งรู้จักตอนเข้าปี.1 เช่นกัน และเป็นแฟนของฉัน

“เอาอีกแล้วเหรอวะ ไอ้สัส อกหักได้อกหักดี ปีนี้กี่คนแล้ววะ” ‘น้ำขิง’ เพื่อนอีกคนที่เพิ่งรู้จักกันตอนปี 1 ส่ายหัวให้กับความเจ้าชู้ และความนกบ่อยของนาวเพื่อนอีกคนที่หายหัว

“ก็มันเสือกเจ้าชู้ไม่เลือกไง ให้ไปฝึกงานก็เสือกไปจีบรุ่นพี่ที่ทำงาน เขาแก่กว่ามันตั้งเยอะ ยังเสือกเล่นของสูง” ‘โม’ เพื่อนซี้อีกหนึ่งคนของนาวเผาเพื่อน และเหมือนจะมีความสมน้ำหน้าแอบแฝง

“นินทาเพื่อนทำไมเนี่ย นิสัย” ฉันเงยหน้าจากจอมือถือและเอ่ยปากออกมาเมื่อพวกเพื่อนสนทนาเรื่องนาวไม่หยุด

“อีคนดี” เพื่อนในกลุ่มพากันเบะปากใส่ฉัน ฉันกำลังจะอ้าปากเถียง แต่อาจารย์เข้ามาสอนเสียก่อน จึงไม่ได้พูดอะไรออกไป

นาวที่เพื่อนพูดถึงคือ ‘มะนาว’ หนุ่มตัวสูง หน้าตาดี พูดเยอะเฉพาะเวลาจะม่อสาว หลังจากที่ได้ตีหม้อเรียบร้อย มะนาวจะนิ่ง ไม่ค่อยพูด เหมือนตอนที่อยู่กับเพื่อนนั่นแหละค่ะ

ที่เพื่อนบอกว่ามะนาวมันชอบนก ความจริงแล้วฉันคิดว่าไม่ใช่

จากที่ฉันเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่ม.1

มะนาวมันเป็นคนขี้เบื่อ ขี้รำคาญ ไม่ชอบคนเซ้าซี้ แต่มะนาวมันเสือกเป็นผู้ชายที่ชอบเย ขาดไม่ได้สักวัน แต่หลัง ๆ เหมือนมะนาวจะได้ของเล่นใหม่ พวกผู้หญิงก็เลยไม่ค่อยจะสำคัญกับมัน

วันนี้มีเรียนถึงเที่ยงห้าสิบ จากนั้นก็กลับบ้านได้ ตอนแรกต่อนัดฉันไปดูหนังที่ห้างใกล้วิทยาลัย แต่ต่อนึกขึ้นมาได้ว่านัดแม่ไว้ ก็เลยยกเลิกนัดดูหนังกับฉัน

“เดี๋ยวต่อเสร็จธุระกับแม่จะรีบโทรหานะ หอมกลับบ้านดี ๆ” ต่อมาส่งฉันที่ป้ายรถเมล์ ต่อกับฉันเราเป็นแฟนกันตอนปี.2 ต่อบอกว่าต่อชอบฉัน ถามฉันว่าลองคบกันดูไหม ฉันเป็นพวกชอบรักษาน้ำใจคนในระดับหนึ่ง จึงไม่คิดปฏิเสธ แล้วอีกอย่างคือ ต่อเป็นคนดี น่ารัก สุภาพ ไม่รู้เหมือนกันว่าคลิกกับกลุ่มของฉันได้ยังไง

“รู้แล้วจ้ะ แล้วคุยกัน” ฉันยกมือขึ้นบ๊ายบายต่อก่อนจะเดินขึ้นรถเมล์

ฉันมาเรียนด้วยรถเมล์ และกลับด้วยรถเมล์ แต่บางทีก็ขอติดรถไปกับเพื่อนสาขาอื่นที่ผ่านทางบ้านของฉัน ขอเล่าว่า หมู่บ้านฉันเป็นทางผ่านของเพื่อนในวิทยาลัยหลายคน ถ้าบางทีเจอก็ขอติดรถกลับด้วย แล้วแต่จังหวะน่ะ

ไลน์ ไลน์ ไลน์...

(โม : หอมมึงกลับบ้านยัง)

(หอม : อืม ไมอะ)

(โม : ก่อนเข้าบ้านแวะดูไอ้เหี้ยนาวหน่อย)

(หอม : ไม่)

(โม : ไอ้หอม คือกูโทรหามันไม่ติด แล้ววันนี้กูมีซ้อมบอล มึงแวะดูมันก่อน เผื่อแม่งคิดสั้นฆ่าตัวตาย)

(หอม : ทำเหมือนมึงไม่รู้จักมัน อย่างมันอะนะจะฆ่าตัวตาย)

(โม : ไอ้หอม)

(หอม : เออ ๆ เดี๋ยวแวะเข้าไป)

ฉันกดออกจากไลน์และนั่งเซ็ง ๆ รอรถเมล์ออก โมมันทักเข้ามาในไลน์ส่วนตัว ไม่ใช่ไลน์กลุ่ม โมมันเป็นนักกีฬา และเป็นคนที่รักเพื่อนอย่างมะนาวที่ไม่เอาอ่าวอะไรสักอย่างมาก

ฉันคงลืมบอกสินะว่าเราสามคนเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกัน โมกับนาว เป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาล ส่วนฉันเพิ่งจะรู้จักพวกมันตอนอยู่ม.1 เนื่องจากฉันย้ายเข้ามาเรียนโรงเรียนนั้นตอนม.1

ตอนม.1 ฉันมีเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิง และนางก็เคยเรียนวิทยาลัยเดียวกันกับพวกฉัน 3 คน

คือเราเข้ามาเรียนวิทยาลัยนี้ด้วยกัน 4 คน เพื่อนสนิทของฉันคนนี้ชื่อว่า ‘ของขวัญ’ ตอนนี้นางเลิกเรียนแล้ว เพราะว่านางท้องตอนปี 2 คนที่ท้องด้วยเป็นอาจารย์ที่เพิ่งจบใหม่ และเข้ามาสอนที่วิทยาลัยได้ไม่นาน

มันก็คล้ายเรื่องปกตินะ ถ้าหากไม่ติดปัญหาตรงที่ มะนาวกับของขวัญเป็นแฟนกัน แล้วขวัญก็นอกใจนาว แอบคบกับอาจารย์ แล้วคนที่รู้เรื่องทุกอย่างก็คือฉันคนนี้ที่เป็นเพื่อนสนิทของของขวัญ และเป็นเพื่อนสนิทของมะนาวเช่นกัน

ซึ่งแน่นอนว่านาวรู้เรื่องที่ขวัญนอกใจตอนที่ขวัญท้องแล้ว นาวมันเสียใจมาก แทบจะเรียกว่าเสียหลักเลยก็ว่าได้

คือเรื่องของนาวกับขวัญอะ ครอบครัวทั้งสองฝ่ายรู้มาตลอด เพราะบ้านทั้งสองใกล้กัน สองคนนี้คบกันเป็นแฟนตอนป.6 มั้ง จากที่ฉันฟัง ๆ มาอะนะ และขวัญเป็นผู้หญิงคนแรกที่นาวมันคบ และคบนานมาก ทั้งที่นาวมันเป็นคนขี้รำคาญ

แล้วสุดท้ายเรื่องราวสองคนนั้นก็จบลงแบบไม่สวยเลย ฉันยังจำวันนั้นที่นาวกับขวัญจบความสัมพันธ์กันได้ดีเลยล่ะ

‘ทำไมทำแบบนี้วะขวัญ’

‘ขอโทษนะนาว’

‘ขอโทษแล้วไงอะ ขวัญทำได้ไง ผู้หญิงดี ๆ ไม่ทำแบบนี้มั้ยวะขวัญ’

‘จะว่าขวัญไม่ดีก็ได้ ขวัญผิดเอง’

‘ขวัญก็ต้องผิดอยู่แล้วมั้ยวะ ในเมื่อขวัญมีคนอื่น ท้องกับคนอื่นทั้งที่คบกับนาว นาวแม่งไม่น่ามาเสียเวลากับขวัญเลย’

‘ขอโทษนะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา นาวเป็นแฟนที่ดีมาก เป็นขวัญเองที่ไม่ดี ลาก่อนนะ’

วันนั้นนาวร้องไห้ จะว่าขวัญเป็นรักแรกของนาวเลยก็ได้มั้ง ช่วงนั้นนาวมันก็น่าสงสารแหละ แต่ก็กวนส้นตีนด้วย

หลังจากที่นาวเลิกกับของขวัญ มะนาวในตอนนั้นมันดังมากเรื่องลีลา นาวฟาดพี่ปี.3 และรุ่นพี่ปวส.เป็นว่าเล่น

นาวไม่ใส่ใจเรียน พวกกลุ่มเพื่อนพากันลากถูช่วยนาวเรื่องเรียนกันทั้งนั้น

อย่างน้อยก็อยากให้นาวจบปวช.3

ซึ่งก็ใกล้จะจบเต็มทีแล้ว จบแบบทุลักทุเลเลยล่ะ