จะทิ้งอดีตไว้ข้างหลัง

“ แล้วทำไมแกไม่ไปกับฉันวะพู่ ให้ฉันไปคนเดียวทั้งที่ไม่เคยเที่ยวกลางคืนเลยเนี่ยนะ ” ภัทราตัดพ้อกับเพื่อนรักเมื่อครั้งที่เธอแนะนำ

“ นังโง่ ถ้าผู้หญิงไปสองคน ผู้ชายขี้อายบางคนก็ไม่กล้าเข้าหา แต่ถ้าไปคนเดียว มันดูท่าจะเข้าหาได้ง่ายมากกว่านะเว้ย แล้วผับที่ฉันแนะนำเนี่ย ก็เป็นผับหรู มีแต่ผู้ดีมีเงิน ไม่ก็ฝรั่งชั้นดีทั้งนั้นแหละที่เข้าไปเที่ยว ”

“ แต่ฉัน... ”

“เปลี่ยนแปลงตัวเองซะ เลิกสนิมสร้อยเสียทีภัทร แกอยากลืมไอ้เตวิทย์ไหม อยากเปิดโอกาสให้มีคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตหรือเปล่า ถ้าอยากก็จงทำ ! ”

เพื่อนรักตัวกลมแนะนำมา ซึ่งเธอก็ปฏิเสธมันไม่ได้เสียด้วย ชมพู่สูงแค่ราวเมตรห้าสิบน้ำหนักปาเข้าไปเจ็ดสิบ แต่เธอเป็นผู้หญิงมั่นใจ ทั้งการพูดจาและการแต่งตัว ทำให้ดูดีมีเสน่ห์ และที่สำคัญชมพู่มีแฟนเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ดูดีมีมาดเสียด้วย ตอนแรกเพื่อนรักก็อาสาจะแนะนำเพื่อนสามีให้ ติดว่าภัทราไม่นิยมชมชอบหนุ่มใหญ่วัยเก๋า จึงต้องรีบปฏิเสธไป

เธอเองก็อยากจะมั่นอกมั่นใจให้ได้อย่างชมพู่เหลือเกิน อยากมีความกล้า อยากมั่นหน้ามั่นโหนกให้ได้แบบนั้น

“ แกสวยกว่าฉันตั้งเยอะ แกก็ทำได้ยัยภัทร ทุกสิ่งอย่างอยู่ที่ใจ พร้อมเมื่อไหร่ก็ออกไปลุย ! ”

ภัทรานึกถึงคำพูดปลุกใจจากเพื่อนรักแล้วยิ้มออก กำลังใจมามากโข

เอาล่ะ วันนี้เธอจะทิ้งอดีตไว้ข้างหลัง และเดินหน้าต่อไป ทิ้งภัทราผู้หัวโบราณเฉิ่มเบ๊อะ มาเป็นภัทราผู้มั่นอกมั่นใจในตนเอง

ทันทีที่เห็นแขกอันเป็นสุภาพสตรีก้าวเท้าเข้ามาภายในตามลำพัง บริกรก็รีบเข้าไปต้อนรับ

“ จองไว้หรือเปล่าครับ ” ภัทราพยายามข่มความตื่นเต้นเงอะงะของตนเอาไว้ ก่อนตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้ม

“ เปล่าค่ะ ”

“ มากี่ท่านครับ ”

“ เอ่อ.. คนเดียวค่ะ ”

“ ชอบนั่งโซนไหนดีครับ เอาเป็นเก้าอี้หน้าบาร์น้ำ หรือโซฟาแยกเป็นโต๊ะไป ” บริกรอธิบายพร้อมผายมือแนะนำทำให้เธอเข้าใจได้มากขึ้น

“ เอาเป็นหน้าบาร์น้ำก็แล้วกันค่ะ ”

“ งั้นเชิญคุณผู้หญิงทางนี้เลยครับ ” บริกรชายนำเธอเข้าไปนั่งซ้ายสุดของบาร์น้ำ ก่อนที่บาร์เทนเดอร์สุดหล่อจะเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“ คุณผู้หญิงจะดื่มอะไรดีครับ ”

อีกแล้ว... ดื่มอะไร จะสั่งยังไงวะเนี่ย

ขณะที่เธอกำลังอึกอัก บาร์เทนเดอร์ก็เหมือนจะดูออกเลยเสนอเครื่องดื่มให้เธอเอง

“ ผมขอเสนอเครื่องดื่มเบา ๆ สำหรับสุภาพสตรีแสนสวยอย่างคุณน่าจะลองเป็นเบลลีนี่ เป็นพีชผสมกับโพรเซ็คโก้ รสชาติจะออกซ่านซ่านิดหน่อยแต่รับรองว่าละมุนลิ้น มีแอลกอฮอล์นิดเดียว รับรองว่าไม่เมาแน่นอนครับ ” ไอ้ที่เขาพูดมาน่ะ เธอไม่เข้าใจเลยสักกะนิด เลยได้แต่พยักหน้ากลับไปโง่ ๆ

“ อะ.. เอาค่ะ ”

“ รบกวนรอผมสักครู่นะครับ ”

บาร์เทนเดอร์สุดหล่อเสียงนุ่มส่งยิ้มมุมปากมาให้ ก่อนที่จะหันหลังไปเตรียมผสมเครื่องดื่มให้เธอ ภัทราจึงได้โอกาสที่จะหันไปสำรวจบรรยากาศรอบตัวบ้าง

ในผับ ณ เวลานั้น ยังมีผู้คนบางตา อาจเป็นเพราะว่าเธอมาไวเกินไปสำหรับคนที่นี่กระมัง ก็เวลานอนปกติของเธอน่ะมันอยู่ที่สามทุ่มครึ่งถึงสี่ทุ่ม นี่ก็ถือว่าดึกสำหรับเธอแล้ว

ผู้คนในนั้นส่วนมากจะเป็นต่างชาติ มีทั้งฝรั่งมังค่า แขกขาว และเอเชีย แต่ละคนแต่งตัวดูดีอย่างที่ชมพู่ว่าจริง ๆ ด้วย

และแล้วสายตาของเธอก็กวาดไปประสานตากับดวงตาคู่หนึ่งที่จ้องมองมาก่อนอยู่แล้ว เป็นชาวตะวันตกผิวขาวรูปร่างสูงใหญ่ หล่อมากหล่อมายอย่างกับพระเอกหนังฮอลลีวู้ด แต่สาวผู้ไม่มั่นใจอย่างภัทราหรือจะกล้าต่อกร เธอรีบหลบสายตาแล้วหันหลังกลับมาที่เคาน์เตอร์บาร์ดังเดิม เป็นเวลาเดียวกับที่บาเทนเดอร์วางแก้วแชมเปญที่มีน้ำสีชมพูอ่อนสวยในนั้นตรงหน้าเธอ

“ เรียบร้อยครับคุณผู้หญิงแสนสวย เอ็นจอยดริ๊งกิ้งค์นะครับ อยากได้อะไรเพิ่มเรียกผมได้ตลอด ผมยินดีรับใช้ ”

การบริการและเอาอกเอาใจของหนุ่มหล่อบาร์เทนเดอร์ช่างน่ารักน่าใคร่เสียจริง เล่นเอาหัวใจอันแห้งเฉาของภัทราชุ่มชื้น ถึงแม้เขาต้องพูดจาตามหน้าที่ตามที ก็คนอย่างเธอมันไม่เคยมีใครมาชมว่าเป็นคนสวยอย่างนั้นอย่างนี้ มาบริการ มาสอบถามว่าอยากได้อะไรด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่นน่าหลงใหลสักทีนี่นา

มีแต่แฟนเก่าอย่างเตวิทย์ที่คอยจะติติงอยู่เสมอ