Ep 05 เปลี่ยนกระโปรงต่อหน้า

@เช้าวันต่อมา

“เป็นไงบ้างบริษัทมึง” ไมค์ถามขึ้นเมื่อเห็นพายทำสีหน้าเคร่งเครียด

“โชคดีที่ไฟไหม้แค่นิดเดียว แต่เฟอร์นิเจอร์ภายในโดนเผาไปเยอะ ช่วงนี้กูคงต้องไปนอนที่บริษัท”

“มีอะไรให้กูช่วยก็บอก”

“ไม่มีอะไรหรอก นอกจากฝากดูแลจันทร์เจ้าแทนหน่อย กูอาจไม่ค่อยได้เข้ามาบ้าน”

กึกก~

“...” คิ้วคมของไมค์กระตุก พายฝากจันทร์เจ้าไว้กับเขางั้นหรอ มันคิดดีแล้วใช่ไหม “กูว่า...”

“กูมีน้องคนแค่เดียว พ่อกับแม่ของกูก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ ถ้าไม่ฝากมึงจะให้กูไปฝากไว้กับหมาตัวไหนล่ะ”

“แต่น้องมึง...”

“จันทร์เจ้าเป็นเด็กดื้อ ถ้าไม่เชื่อฟังกูอนุญาตให้มึงลงโทษได้ แต่อย่าหนักนะ”

“...” ไมค์ถึงกับพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ จะฝากน้องสาวไว้กับเสือเนี่ยนะ? “แต่กูอยู่ที่นี่ไม่นานนะ เพราะถ้าบริษัทตกแต่งเสร็จเมื่อไหร่กูจะย้ายออกทันที”

“บริษัทของกูก็น่าจะเสร็จพร้อมๆ กับบริษัทของมึงนั่นแหละ”

ไมค์อยากเอามือกุมขมับยิ่งนัก หลังจากนี้ไปก็แสดงว่าเขาต้องอยู่ที่นี่กับจันทร์เจ้าแค่สองคน ไอ้พายมันจะรู้ตัวบ้างไหมว่าเสือกำลังจะกินน้องมัน

“คุยอะไรกันอยู่หรอคะ” จันทร์เจ้าเดินเข้ามานั่งหย่อนสะโพกลงข้างๆ พี่ชาย เธอก้มลงเล็กน้อยทำให้คอเสื้อเปิดจนไมค์เบือนหน้าหนีแทบไม่ทัน

วันนี้เขาเห็นนมจันทร์เจ้าอีกแล้ว เด็กบ้าเอ้ย! รู้ว่านมใหญ่ทำไมไม่ใส่เสื้อดีๆ!!

“อ่าวมาก็ดีแล้ว ช่วงนี้อยู่กับไอ้ไมค์ไปก่อนนะ พี่ต้องไปอยู่บริษัทพักหนึ่ง”

“ไฟไหม้หนักขนาดนั้นเลยหรอคะ”

“ไม่หรอก พี่กลัวมีคนขโมยของเลยต้องไปนอนเฝ้า ระหว่างนี้ก็อยู่กับมันไปก่อน" พายลูบศีรษะของนองสาวด้วยความเอ็นดู

“ได้ค่ะ” จันทร์เจ้ายิ้มแป้นแล้นแล้วหันหน้าไปหาไมค์ซึ่งนั่งตัวเกร็งอยู่ฝั่งตรงข้าม “เดี๋ยวเจ้าจะอยู่กับพี่ไมค์เอง”

“ห้ามดื้อ ห้ามซนนะเข้าใจมั้ย”

“ไม่ดื้อไม่ซนแน่นอนค่ะ ^^”

เหอะ! ไม่ดื้อไม่ซนงั้นหรอ เมื่อคืนดื้อจนทำให้ไมค์สำเร็จความใคร่ด้วยมือไปแล้วหลายยก

“ถ้าดื้อไอ้ไมค์จับตีก้นแน่ๆ”

“มากกว่าตีก็ยังทำได้เลยค่ะ ^^” หญิงสาวยิ้มแก้มแทบฉีก พายคงไม่รู้ว่ามากกว่าตีของจันทร์เจ้าคืออะไร

หลังจากพายย้ายของไปที่บริษัทเรียบร้อย ทั้งบ้านก็เหลือแค่จันทร์เจ้ากับไมค์สองคน ชายหนุ่มแอบรู้สึกเกร็งเล็กน้อย เมื่อโดนสายตาของหญิงสาวจ้องมองอยู่ตลอดเวลา

“น้องเจ้าไม่ไปเรียนหรอครับ”

“เจ้ามีเรียนบ่ายค่ะ ^^”

“อ่อ งั้นหรอ” ไมค์เกาต้นคอเล็กน้อยเมื่อถูกเด็กสาวจ้องราวกับกำลังจะจับเขากิน

“พี่ไมค์ไปส่งเจ้านะคะ”

“ที่ไหนครับ”

“มหาวิทยาลัยค่ะ”

“อะ..เอ่อ...ได้ครับ”

“งั้นเดี๋ยวเจ้าไปแต่งตัวก่อนนะ พี่ไมค์รออยู่ตรงนี้นะคะ” หญิงสาวฉีกยิ้มแล้ววิ่งไปยังชั้นสองของบ้านทันที

ไมค์เอนกายพิงพังพนักเก้าอี้ด้วยความหนักใจ ไอ้พายนะไอ้พาย คิดยังไงมาฝากจันทร์เจ้าไว้กับเขา นี่มันไม่ใช่เมื่อก่อนแล้วนะ!

“ถ้ากูเผลอกินน้องสาวมึงขึ้นมาจริงๆ อย่ามาโทษกูล่ะ” ไมค์บ่นในใจ ไม่รู้ว่าจะอดทนได้นานแค่ไหน

“เสร็จแล้วค่าาา~”

เด็กสาววิ่งปึกปังลงมาจากชั้นสอง ไมค์ที่กำลังเอนกายนั่งคิดดีดตัวลุกขึ้นก่อนหันไปมอง ภาพที่เห็นทำเอาไมค์ถึงกับน้ำลายไหลเมื่อจันทร์เจ้าอยู่ในชุดนักศึกษาฟิดเปี้ยะ อกเป็นอก เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูดและที่สำคัญทรงเอสั้นจนเห็นขาอ่อน

มันสั้นเกินไปไหม?

“รอนานไหมคะ ^^” เด็กสาววิ่งเข้ามาเกาะแขนของไมค์พรางฉีกยิ้มหวานละมุน ใบหน้าสวยไร้เดียงสาถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเล็กน้อย

“ไม่นานครับ..เอ...พี่ว่ากระโปรงน้องเจ้าสั้นไปไหม”

“หืมม~ ไม่สั้นนะคะ พี่ไมค์อยากให้เจ้าเปลี่ยนหรอ”

“ถ้าเปลี่ยนก็ดีครับ พึ่งอยู่ปีหนึ่งเองไม่ใช่หรอ” ไมค์แนะนำด้วยความเป็นห่วง ชุดนักศึกษาไทยเป็นชุดที่เซ็กซี่ที่สุดแล้ว

“งั้นรอแปปหนึ่งนะคะ กระโปรงตากอยู่หลังบ้าน”

“ครับผม” ไมค์ถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ที่บอกให้เธอเปลี่ยนไม่ใช่เพราะกลัวใครมองหรอกนะ กลัวเขานี่แหละอดใจไม่ไหว ก็เล่นใส่ฟิตจนโหนกโผล่ซะขนาดนั้น

ตึก~ ตึก~

ไม่นานก็มีฝีเท้าเล็กวิ่งเข้ามา จันทร์เจ้าถือกระโปรงมาสองตัว

“พี่ไมค์เลือกให้หน่อยว่าเจ้าควรใส่ตัวไหนดี”

“ตัวนี้ครับ” ไมค์เลือกกระโปรงที่ยาวที่สุด แต่ฉับพลันดวงตาคมถึงกับเบิกโพลงเมื่อจันทร์เจ้าถอดเปลี่ยนกระโปรงต่อหน้าเขา ไมค์เห็นโหนกนูนที่อยู่ภายใต้แพนตี้ตัวบางลายลูกไม้เต็มสองตา

O.O!

บ้าเอ้ย!! น้องชายแข็งอีกแล้ว!!!

“เสร็จแล้วค่ะ” จันทร์เจ้าเงยหน้าขึ้นมายิ้มเมื่อเปลี่ยนกระโปรงเสร็จเป็นที่เรียบร้อย

ไมค์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินนำไปที่รถ หญิงสาวเกาะแขนแกร่งอย่างอารมณ์ดีต่างจากอีกคนที่เริ่มทำหน้าเครียด

หากวันหนึ่งเขาเผลอจับจันทร์เจ้ากินจริงๆ ไอ้พายจะโกรธไหมวะ!!