INTRO

ตึก ตึก ตึก~ หญิงสาวในชุดนอนกระโปรงลายลูกไม้วิ่งลงมาจากบันไดของเพนต์เฮาส์พลางตะโกนเรียกพี่ชายของตัวเองไปด้วย

“หายไปไหนของเขาเนี่ย”

“คุณหนูต้องการอะไรรึเปล่าครับ”

“พี่ไมค์ไปไหน”

“นายออกไปหานายหญิงตั้งแต่เช้าแล้วครับ”

“อ้อออ~ ไปง้อเมียนี่เอง” ไมล่าพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนจะกวักมือเรียกมือซ้ายคนสนิทของพี่ชายให้เดินเข้ามาแทนที่จะเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาเขาเอง

“ครับ” คลินต์ก้าวขาเดินเข้าไปหาผู้เป็นเจ้านายอย่างว่าง่าย ทำให้เขาต้องเงยหน้ามองคนตัวเล็กที่ยืนอยู่บันไดเล็กน้อย

“ปกติพี่ไมค์จะเป็นคนทำแผลให้ แต่วันนี้พี่ไมค์ไม่อยู่”

“แล้วยังไงครับ?”

“นายก็ต้องเป็นคนทำให้ฉันน่ะสิถามได้”

“ไปทำแผลที่โรงพยาบาลไหมครับ ผมไม่อยากแตะต้องตัวคุณหนู” มือซ้ายหนุ่มเสนอทางเลือกอื่นให้ผู้เป็นเจ้านาย เพราะลูกน้องอย่างเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนั้นกับเธอ

“นายคิดอะไรกับฉันรึไง?” คลินต์พ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ให้กับคำถามผ่านรอยยิ้มกรุ้มกริ่มของหญิงสาวตรงหน้า

“อย่าพูดแบบนี้ให้นายได้ยินนะครับ”

“หือ? กลัวพี่ไมค์รู้แบบนี้งั้นแปลว่านายคิดอะไรกับฉันล่ะสิใช่ไหม” ไมล่าก้าวขาลงมาหนึ่งขั้นทำให้สายตาของเธอกับคลินต์อยู่ในระดับเดียวกัน

“ผมว่าคุณหนูพูดอะไรไร้สาระเกินไปแล้วนะครับ”

“นี่นายกล้าว่าฉันขนาดนี้เลยเหรอ!” คนตัวเล็กแหวเสียงเขียวยกมือกอดอกมองหน้ามือซ้ายหนุ่มตาขวาง

“ขอโทษครับ แต่ผมไม่อยากให้หนูคิดเองเออเอง”

“ชิ! เป็นมือซ้ายมาเฟียต้องปากร้ายขนาดนี้เลยเหรอ ตามฉันขึ้นมาบนห้องด้วย” ประโยคแรกหญิงสาวพึมพำกับตัวเองเสียงเบา ส่วนประโยคหลังเอ่ยสั่งลูกน้องเสียงเรียบ จากนั้นจึงหมุนตัวก้าวขาเดินขึ้นมาบนห้องพักส่วนตัวของตัวเอง

คลินต์ถอนหายใจพรืดใหญ่ให้กับความเอาแต่ใจของน้องสาวเจ้านาย ก่อนจะก้าวขาเดินขึ้นไปบนห้องของเธออย่างจำใจ แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากทำก็ตาม

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

“เข้ามา”

“ขออนุญาตครับคุณหนู” เมื่อได้ยินเสียงคนข้างในตอบรับกลับมาชายหนุ่มจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องพักส่วนตัวของเธอทันที เขาเบือนสายตาหนีเรือนร่างไร้ที่ติของผู้เป็นเจ้านายเมื่อเธอถอดเสื้อคลุมซีทรูตัวบางออกเผยให้เห็นชุดนอนกระโปรงสายเดี่ยวลายลูกไม้สีดำกับเนินอกอวบอิ่ม

“ยืนเฉยอยู่ทำไมมาทำแผลให้ฉันสิ”

“ผมว่าคุณหนูแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้ดีกว่าไหมครับ มันไม่เหมาะสมที่ผมจะทำแผลให้คุณหนูในชุดนี้”

“อย่าเรื่องมากได้ไหมคลินต์ ฉันเป็นแผลที่หลังจะให้ใส่เสื้อยืดรึไง” ไมล่าขมวดคิ้วถามคนตรงหน้าอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินมานั่งบนโซฟาแล้วหันหลังให้กับคนที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่

“ผมเป็นลูกน้องมันไม่สมควรครับ”

“อย่ามาขัดใจฉัน ถ้าไม่อยากให้ฉันโมโห”

“ก็ได้ครับ” มือซ้ายมาเฟียพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ ก่อนจะก้าวขาเดินไปนั่งบนโซฟาตัวเดียวกัน เขามองแผ่นหลังขาวเนียนของหญิงสาวด้วยสายตาราบเรียบ จากนั้นจึงเริ่มทำแผลให้เธออย่างเบามือ

“โอ๊ย! มันแสบนะ ซี๊ดดด~” หญิงสาวร้องออกมาเสียงดังลั่นเมื่อคนข้างหลังใช้สำลีชุ่มแอลกอฮอล์เช็ดแผลให้กับเธอจนเกิดความเจ็บปวด “นายแกล้งฉันเหรอคลินต์”

“มันต้องแสบอยู่แล้วครับ แผลคุณหนูยังไม่หายดี”

“ถ้ามันหายดีฉันจะให้นายมาทำแผลรึไง พูดอะไรไม่คิด” ไมล่าเอี้ยวตัวหันไปมองใบหน้าคมคายพร้อมกับประชดประชันเสียงขุ่น “โอ๊ย! บอกว่ามันแสบไง!”

“คุณหนูช่วยอยู่เฉยๆ หน่อยได้ไหมครับ ผมทำแผลให้ไม่ได้” มือซ้ายหนุ่มเอ่ยบอกเจ้านายสาวเสียงอ่อนใจ เพราะเธอเอาแต่โวยวายขยับตัวตลอดเวลาจนเขาไม่สามารถทำแผลให้เธอได้

“ฉันจะฟ้องพี่ไมค์ว่านายแกล้งฉัน”

“งั้นรอให้นายมาทำแผลให้คุณหนูดีกว่าไหมครับ”

“ขืนรอพี่ไมค์มาแผลฉันคงติดเชื้อโรคตายก่อน ไม่รู้ว่าจะกลับบ้านรึเปล่าด้วย”

“ถ้าไม่อยากติดเชื้อโรคตาย คุณหนูก็นั่งเฉยๆ ครับ ผมจะได้ทำให้เสร็จเร็วๆ”

“นี่นายแช่งฉันเหรอคลินต์!” ไมล่าตวัดสายตาคมกริบไปมองคนข้างหลัง แล้วเอื้อมมือไปกระชากคอเสื้อของเขาอย่างแรงจนใบหน้าเกือบจะชนกัน “กล้าอวดดีกับเจ้านายตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ”

“…” คลินต์สบตากับหญิงสาวเจ้าของดวงตาสีอำพันตรงหน้าโดยไม่หลบสายตา หากแต่แววตาของเขายังนิ่งเฉยไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมา “คุณหนูปล่อยมือออกจากเสื้อผมเถอะครับ”

“ถ้าฉันไม่ปล่อยจะทำไม อย่ามาออกคำสั่งกับฉัน”

“ถึงผมจะเป็นลูกน้อง แต่ผมอายุมากกว่าคุณหนูนะ”

“แล้วยังไง?” ยิ่งเห็นท่าทางเย็นชาของอีกฝ่ายเธอก็อยากรู้สึกอยากแกล้งให้เขาเสียอาการ “เป็นลูกน้องก็ต้องเชื่อฟังเจ้านายไม่ใช่เหรอ”

“ถอยไปได้แล้วครับ” มือซ้ายหนุ่มทำได้แค่บอกเสียงเรียบ เพราะไม่อยากแตะเนื้อต้องตัวเธอด้วยการผลักออก

“ดูไปดูมานายก็หล่อเหมือนกันนะ หน้าก็หล่อ หุ่นก็ดี”

“ถ้าจะอ่อยผม คุณหนูควรรู้ไว้ว่าผมไม่สนใจ”

“ชิ! คิดว่าฉันสนใจมือซ้ายมาเฟียอย่างนายนักเหรอ ฉันมีผู้ชายเยอะแยะย่ะ” ความปากร้ายของคลินต์ทำเอาไมล่าหัวเสีย เธอสะบัดมือออกจากคอเสื้อของเขาอย่างแรง แล้วก่นด่าเขาขณะทำแผลให้เธอไปด้วย

______________

###เอาน้องไมล์กับพี่คลินต์มาเสิร์ฟค้าบบบบบ พี่คลินต์ปากร้ายอยู่นะ 555555555555555

**หากเจอคำผิดสามารถพิมพ์บอกให้คอมเมนต์ได้เลยนะคะ ไรท์อ่านทุกคอมเมนต์งับบ***

แค่คนละหนึ่งคอมเมนท์ หนึ่งไลก์ไรท์จะได้มีกำลังใจเขียนมากขึ้นนะคะ