EP.4 POISON LOVE พิษรัก ตอน ความเจ็บปวด

EP.4 POISON LOVE พิษรัก

ตอน ความเจ็บปวด

นับหนึ่งกำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น เธอสูดลมหายใจเข้าเพื่อรวบรวมความกล้าอีกครั้ง ก่อนจะกดอันบล็อกชื่อของผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นครบทุกไลน์ที่รันเวย์ตั้งใจบล็อกเพื่อหลบซ่อนเธอเอาไว้

บรื้นนน~ เธอยังคงขับรถตรงไปอย่างไร้ซึ่งจุดหมายปลายทางอื่น

เธอรู้สึกสับสนไปหมดเลย เรื่องจริงคืออะไร

แล้วผู้หญิงคนนั้นคือใครกันแน่

สิ่งที่เธอพูดมามันจริงไหม

ปี๊น ปี๊น ปี๊นนนนน เสียงบีบแตรลากยาวดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธอ ซึ่งคันที่ขับตามมาติด ๆ ก็คือรถของทางโรงแรมและคนขับก็คือ รันเวย์ ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วย เขาพยายามขับแทรกขับเบียดรถคันอื่น ๆ เพื่อตามเธอมาติด ๆ

นับหนึ่งวางโทรศัพท์ของเขาลงที่ตักก่อนจะเหยียบคันเร่งรถ

เพื่อขับหนีจากเขาออกไปให้ไกลมากที่สุด

"จริง ๆ แล้ววันนี้หนึ่งควรจะมีความสุขมาก ๆ ไม่ใช่เหรอรัน" นับหนึ่งเอ่ยถามขึ้น เธอค่อย ๆ มองกระจกเงาที่สะท้อนไปทางด้านหลัง ซึ่งมีรถของรันเวย์ขับตามมาติด ๆ

"ใครก็ได้บอกทีว่ามันไม่จริงใช่ไหม?" นับหนึ่งพยายามหลอกตัวเองไปตลอดทาง

"ฉันกำลังอยู่ในฝันร้ายใช่ไหม?" เธอหยิกเข้าที่ท่อนแขนของตัวเอง

นับหนึ่งออกแรงบิดแขนตัวเองจนมันแดงช้ำ

ไม่ใช่เธอไม่เจ็บ แต่เธอเจ็บกว่าที่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดมันกำลังเกิดขึ้นจริง ๆ ไม่ใช่ฝันร้าย แต่คือเรื่องจริง...

ปี๊น ปี๊นนน ๆ ๆ ๆ เสียงบีบแตรดังลั่นท้องถนนที่กำลังมุ่งหน้าออกไปทางพัทยา หญิงสาวขับรถตรงมาเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเธอผ่านเส้นทางด่วนบางนา-ตราดมาตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็เข้าเขตพัทยาไปแล้ว

"หนึ่ง จอดรถ" เขาเปิดกระจกและตะโกนออกมาขณะที่ขับรถมาเทียบข้างกันบนถนนสองเลนกว้าง โชคดีว่าไม่มีรถคันอื่นเลยในช่วงเวลานี้

บรื้นนน~ นับหนึ่งไม่หันกลับไปมองหน้าของเขาแม้แต่น้อย เธอยังคงขับรถไปต่อ เธอไม่พร้อมจะมองหน้า จะพูดคุยอะไรกับเขาทั้งนั้นจริง ๆ

โทรศัพท์ของรันเวย์ที่วางอยู่บนตักของเธอสั่น และมันคือ ข้อความไลน์ของผู้หญิงคนนั้นที่เด้งขึ้นมาหลังจากที่นับหนึ่งปลดบล็อกไปได้เพียงไม่นาน เธอยังคงขับรถไปและหยิบมือถือขึ้นมาดูทันที

อื้อออ (ข้อความไลน์: พิต้า)

นับหนึ่งค่อย ๆ ละสายตาจากถนนตรงหน้า ปลายนิ้วมือที่สั่น ๆ ค่อย ๆ กดเปิดดูข้อความของผู้หญิงคนนั้นด้วยความรู้สึกที่หวิว ๆ ในใจ และแค่เพียงปลายนิ้วสัมผัสกับหน้าจอโทรศัพท์ก็เปิดข้อความไลน์ของผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาทันที นับหนึ่งกดเปิดข้อความเสียงของเธออย่างมือสั่น ๆ

(ข้อความเสียง)

"หวังว่าเธอจะดูรูปและคลิปของฉันจนครบก่อนนะ"

(ข้อความเสียง)

"แล้วอย่าเพิ่งอกแตกตายล่ะ"

ปี๊น ปี๊นนนนน ๆ ๆ ๆ เสียงบีบแตรดังขึ้นรัว ๆ จากรถที่ขับขนาบข้างของเธอในตอนนี้

"จอดรถ จอดรถ! ..หนึ่งมันอันตรายมากนะ" รันเวย์ตะโกนออกมาสุดเสียง

เขาเองก็ร้องไห้ไปขับรถตามเธอไปเพื่ออธิบาย

"รันอธิบายได้นะ หนึ่ง" เขายังคงร้องตะโกนพร้อมกับบีบแตรซ้ำ ๆ อยู่แบบนั้น นับหนึ่งพยายามใจแข็งไม่หันกลับไปมองทางเขา

เธอยังคงเหยียบคันเร่งพุ่งตรงไปข้างหน้า และค่อย ๆ เลื่อนสายตาลงมองที่หน้าจอโทรศัพท์ช้า ๆ นิ้วเล็ก ๆ ของเธอค่อย ๆ เลื่อนข้อความขึ้นอย่างช้า ๆ

ภายใต้ข้อความเสียง มันก็คือรูปถ่ายที่รันเวย์นอนหลับอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว โดยมีรอยลิปสติกติดอยู่เต็มใบหน้าของเขาไปหมด เลื่อนลงมาเรื่อย ๆ เธอก็เจอกับ ภาพกล่องถุงยางอนามัย และภาพถัดไปก็คือสภาพถุงยางที่ถูกเจาะรูต่าง ๆ นับหนึ่งเลื่อนผ่าน ๆ ไปเรื่อย ๆ ซึ่งอีกฝ่ายก็ส่งทั้งรูปทั้งคลิปมาให้เธอไม่หยุด

แม้ว่ามันจะเป็นภาพที่น่าสะอิดสะเอียนแต่นับหนึ่งก็กลั้นใจเลื่อนผ่านไป ๆ ต่อจนมาถึงวิดีโอคลิปสุดท้ายในโทรศัพท์ที่แค่เพียงได้เห็นหน้าปกของคลิปวิดีโอสุดท้ายหัวใจของเธอมันก็แทบจะแหลกสลายแล้วจริง ๆ แม้ว่าจะยังไม่เห็นหน้าของฝ่ายชายชัดมากนัก เพราะเป็นคลิปที่ตั้งถ่ายจากโต๊ะในมุมที่คุ้นตา เธอกดเปิดคลิปนั้นดูและร้องไห้ออกมาในทันที

มันคือคลิปรันกำลังมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น ภายในห้องนอนในบ้านของเขา

และที่มันเจ็บมากที่สุด ก็คือคลิปนั้นมันถูกถ่ายก่อนหน้าที่เธอจะไปถึง

และผู้หญิงที่ชื่อพิต้า ก็คือผู้หญิงที่เดินสวนเธอในวันนั้น

และวันที่ถ่ายก็คือวันที่รันเวย์ขอเธอแต่งงาน

นับหนึ่งที่เอาแต่ก้มหน้าดูคลิปไม่ทันได้ระวังเลยว่ารถของเธอกำลังจะเสียหลักและ...

ปี๊น ปี๊นนนนน เสียงบีบแตรดังลั่นท้องถนน

โครมมมม!!

"อะ.." นับหนึ่งที่เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ก็ไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

รถของเธอชนเข้ากับขอบสะพานอย่างแรงและค่อย ๆ ไถลลงเนินช้า ๆ

แต่ที่ทำให้เธอรู้สึกกลัวมากกว่าเดิมก็คือ หน้าของรถมันกำลังมุ่งหน้าลงไปยังท้องทะเลที่กว้างใหญ่

"หนึ่ง ๆ ๆ" รันเวย์ที่ขับตามมารีบจอดรถและวิ่งตรงเข้ามาช่วยดึงรถของเธอเอาไว้ แต่แรงของเขามันก็ไม่มากพอที่จะหยุดรถไม่ให้ตกลงจากริมทางได้...

ปั่ก ๆ ปั่ก รันเวย์พยายามทุบกระจกเพื่อช่วยเธอ

"หนึ่งเปิดประตูออกมา หนึ่งออกมา" รันเวย์ทุบกระจกรถจนมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด แต่กระจกมันก็ยังไม่แตก

"อะ..อั้ก" เธอรู้สึกจุกแน่นที่หน้าอกตอนที่ชน และแทบจะไม่สามารถขยับตัวได้เลย มือของเธอยังคงกำโทรศัพท์เอาไว้แน่น

(เสียงจากวิดีโอคลิป)

"อ่าส์ อื้อออส์...โอ้ย..รันขา รันขา"

"อ่าส์...อื้ออส์..."

ตับ ตับ ตับ ตับ

__________________

"ฉันเกลียดนาย" นับหนึ่งพูดออกมาอย่างเจ็บระบมไปทั้งตัว

เธอเหลือบไปมองสบตาของรันเวย์อย่างสติหลุด

เธอรักเขามาก และเธอก็เจ็บมากเช่นกัน...

ครื้นนน ครืดดด~ เสียงรถหรูค่อย ๆ ไถลตกทะเลไปช้า ๆ

"ไม่ ม่าย ไม่" รันเวย์พยายามร้องออกมาอย่างเจ็บปวดไม่แพ้กัน

"หนึ่ง!!" เขาตะโกนไล่ตามหลังมา ซึ่งรถหรูที่เหล็กหนัก ๆ ก็ค่อย ๆ ดิ่งลงสู่ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ และ...

"…" นับหนึ่งหลับตาปี๋อย่างไม่กล้ามองภาพตรงหน้า เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเธอต้องกำลังจะตายแน่ ๆ

ตู้มมมมมม!!! น้ำกระแทกเข้ากับรถจนกระจกแตกละเอียด

และแรงอัดกระแทกทำให้ร่างบางบอบช้ำหนักกว่าเดิม

มันเจ็บไปหมดเหมือนเธอกำลังตายทั้งเป็นอย่างช้า ๆ...

ในวินาทีที่น้ำค่อย ๆ เข้าท่วมตัวรถจนรถค่อย ๆ ดิ่งจมลงไปทีละนิด ๆ

ขณะที่อากาศหายใจของเธอใกล้จะหมดลง

คลิปวิดีโอในมือถือที่เธอกำเอาไว้แน่นค่อย ๆ เลือนรางและดับไปในที่สุด

น้ำเริ่มเข้าท่วมรถและระดับน้ำค่อย ๆ มากขึ้นอย่างรวดเร็วจนทั่วหมดทั้งคัน นับหนึ่งค่อย ๆ หลับตาลงช้า ๆ อย่างยอมจำนนต่อความตาย

ฟุ่บ!! ฝ่ามือของใครอีกคนก็คว้าตัวของเธอเอาไว้และเอื้อมเข้ามาปลดเข็มขัดนิรภัยพร้อมกับดึงตัวของเธอออกไปทางหน้าต่างรถที่กระจกแตกละเอียด

จู๊บส์ ในขณะที่เธอกำลังจะหมดลมหายใจ เขาก็ประกบปากจูบเพื่อมอบออกซิเจนให้เธอทางปาก และค่อย ๆ ว่ายน้ำสุดกำลังเพื่อส่งเธอขึ้นไปบนฝั่งให้ได้ ... เธอลืมตาขึ้นมองเขาแม้ว่าน้ำทะเลจะแสบตามาก ๆ ก็ตาม

"รัน..ขอโทษ.."