Mind Game 3.2 - หมาสักตัวก็ไม่มี

สุดท้ายฉันก็เลยนั่งดื่มอยู่คนเดียวอีกเป็นนานสองนานจนเริ่มเมาได้ที่ สติที่ยังเหลือน้อยนิด หยิบเงินจ่ายค่าเครื่องดื่ม ก่อนจะโดนโซซัดโซเซออกมาจากในผับ

ทว่าเหมือนโลกกลม พรหมลิขิต โซลเมท หรืออะไรก็ตามแต่ที่เรียกว่า นี่แหละเนื้อคู่ ทำให้สายตาของฉันดันเหลือบไปเห็นผู้ชายในไทป์ของฉัน เขากำลังกอดกับผู้ชายอีกคนหนึ่งที่หน้าผับ ซ้ำยังเป็นตรงทางเดินที่ฉันกำลังเดินออกอยู่พอดี

บังเอิญจัง

แต่...

นี่ใช่ไหมที่ก่อนหน้านี้เขาเมินฉัน เพราะเขาชอบผู้ชายด้วยกันสินะ?

เหอะ...ดูท่าวันนี้นอกจากฉันจะไม่ได้สามีเหมือนคนอื่น ซ้ำยังอาจจะต้องเสียเงินฟรี ๆ อีกตั้งแสนให้ยัยส้มโอ เอาเถอะช่างมันเอาไว้ค่อยหาเอาใหม่ ส่วนวันนี้ถอยทัพก่อนดีกว่า ฉันส่ายหน้าเรียกสติของตัวเองคืนมา ก่อนจะเดินออกไปเรียกรถแท็กซี่ริมฟุตบาต ผ่านทางลานจอดรถที่แน่นขนัดไปด้วยรถหรูสมแล้วกับที่เป็นผับไฮโซชื่อดัง

แต่แปลก พอยิ่งเดินออกไป ในหัวก็เหมือนยิ่งรู้สึกหัวหนักขึ้นเรื่อย ๆ สองขาเดินเซไปเซมาจนเหมือนปู มองทางเดินแทบไม่ตรง ปกติฉันไม่เคยเมามากขนาดนี้สักหน่อย ฉันสะบัดหัวสองสามที ก่อนพยายามลากขาตัวเองไปเดินผ่านลานจอดรถ แต่หัวกลับหนักอึ้งเอามาก ๆ

ที่สุดเดินต่อไปไม่ไหว ฉันเอนตัวพิงรถซุปเปอร์คาร์หรูคันหนึ่งเพื่อพยุงตัว แต่สองขาก็พาลหมดแรงเอาดื้อ ๆ จนต้องนั่งยอง ๆ ข้างรถคันหนึ่ง

เพื่อ…

อ้วก...

ใช่จ๊ะ อ้วก แล้วอ้วกมันข้างรถใครก็ไม่รู้

.

.

.

นานนับนาที พออะไร ๆ ที่มันออกไปก็เหมือนว่าอาการมึนหัวก่อนหน้าเริ่มดีขึ้น เลยนั่งนิ่ง ๆ เรียกสติตัวเองให้เข้าที่เข้าทางอีกพักใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจประคองตัวให้ลุกขึ้น

แต่ทว่า...

“ครับคุณแม่ พรุ่งนี้เหรอครับ"

....

"ผมเออ...น่าจะไม่ว่างครับ”

...

“ผมบอกคุณแม่แล้วไงครับ ว่าผมยังไม่สนใจที่จะมีครอบครัวตอนนี้”

...

"แต่ถ้าคุณแม่อยากจะพามา ผมก็ไม่ติด เพราะถึงยังไงผมก็ไม่สนใจน้องวิเวียนอยู่ดี"

...

“ครับ เพราะความจริงคือผมมีแฟนแล้ว แค่นี้พอจะทำให้คุณแม่ยกเลิกการจับคู่กับน้องวิเวียนได้ไหมครับ”

....

เสียงทุ้มนุ่มที่ฟังดูคุ้น ๆ เหมือนจะเคยได้ยินเสียงนี้มาก่อนหน้า ทำให้ฉันชะงัก

พอลุกขึ้นยืนเต็มความสูงได้ สายตาก็พลันชะเง้อมองหาต้นทางเสียง เห็นผู้ชายเชิ้ตขาวที่สุดจะคุ้นตายืนหันหลัง เขาพิงตัวเองกับประตูรถซุปเปอร์คาร์คันหรูคนละฝั่งกับที่ฉันเพิ่งอ้วกข้างรถคันนี้มาหยก ๆ

“ใช่ครับ ตอนนี้ผมก็อยู่กับเธอคนนั้น หมายถึง...เออ แฟนนะครับ"

ฉันรีบมองซ้ายมองขวาหาเธอคนนั้นของเขาทันที

ไหนแฟน?

หมาก็ไม่มี...

ผีสักตัวก็ไม่เห็น...

มีแต่ฉัน ผู้หญิงสวยๆ ที่ยืนอยู่ตรงนี้คนเดียว

คำโกหกคำโตของเขาที่พูดมาเพื่อโกหกคนปลายสายที่เดาว่าน่าจะเป็นแม่ของเขา ทั้งที่ข้าง ๆ เขาไม่มีใครอยู่สักคน ทำให้ฉันนึกรู้ได้ทันที ว่าเขากำลังหาข้ออ้างเพราะไม่อยากโดนคุณแม่จับคู่กับสาว ๆ

หึ...นี่แหละน้า ที่เขาว่ากันว่า ผู้ชายหล่อ สะอาด เนี๊ยบ ดูรวย และฐานะดีมาก แต่ไม่อยากมีครอบครัว

อย่างแรกถ้าเขาไม่เป็นพวกเพลย์บอย ก็น่าจะเป็นอย่างหลังคือเป็นเกย์

ส่วนผู้ชายคนนี้ เรื่องเพลย์บอยนี่คงตัดทิ้งไปได้เลย เพราะไม่งั้นเขาคงต้องยอมให้ฉันลากไปนอนด้วยตั้งแต่เมื่อกี้ แต่นี่เขาไม่สนใจสาวสวยอย่างฉัน

งั้นก็เหลือเหตุผลเดียวที่น่าจะเป็นไปได้คืออย่างหลัง

เกย์ล้าน%

ฉันหลุดขำออกมาเสียงดัง ก่อนจะหันหลังเดินโซซัดโซเซไปอีกทาง

ไปดีกว่า

“เดี๋ยวครับ”