EPISODE04 ของสำคัญ

Tiger Talk

ผมกำลังกล้ำกลืนกับเรื่องที่กำลังเจอ ไม่กี่ชั่วโมงก่อนผมยังดีใจ กระโดดโลดเต้นอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้น

มันเหมือนกับทั้งหมดที่ผมทำมามันสูญเปล่า ไม่มีประโยชน์อะไรสักอย่าง เหมือนวิ่ง ๆ มาแล้วเจอกำแพง กำแพงสูงที่ไม่มีวิธีปีนป่ายขึ้นไป เหมือนหลุมลึกที่ตกลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัว และไม่สามารถขึ้นไปได้อีก

‘ล้อมดาว แม่ของเราน่ะหลงรักคนเลวอย่างพ่อเราหัวปักหัวปำ สมิงมันไม่เคยบอกว่ามีภรรยากับลูกอยู่แล้ว พอความแตกก็แยกกัน เลิกกัน แต่ล้อมดาวก็ท้อง สมิงโผล่มาตอนที่เราได้ 1 ขวบกว่า มาบอกว่าจะรับผิดชอบ จะรับเป็นลูก จะจดทะเบียนสมรสด้วย เพราะล้อมดาวคลอดลูกชาย สมิงที่อยากได้ลูกชายพอใจมากที่จะมีทายาทสืบสกุล ล้อมดาวเห็นว่าเป็นผลดีกับบิว และเชื่อว่าสมิงจะหยุดที่เธอ เธอจึงตอบตกลง ยายไม่เห็นด้วย ขู่ตัดแม่ตัดลูก ซึ่งล้อมดาวยอมให้ยายตัดแม่ตัดลูก ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นห่วงบิว ถ้าล้อมดาวไม่ตกลง ยังไงซะสมิงคนเจ้าเล่ห์ก็จะหาทางเอาบิวไปให้ได้ จากนั้นยายกับยัยล้อมก็ไม่ติดต่อกันอีก ไม่รู้ว่าเป็นตายอย่างไร ยายได้แต่สวดมนต์ภาวนาขอให้ยัยล้อมกับบิวปลอดภัยจากอันตราย’

‘แม่ได้จดทะเบียนสมรสครับ เขาไม่จดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงคนไหนเลย จนกว่าจะมีลูกชายให้เขา และแม่มีผมทำให้แม่ได้จด เขารับผมเป็นลูก เลี้ยงดูผมอย่างดี แม่มีความสุขมาก แต่แม่ทนแรงริษยาของบรรดาเมียที่เหลือไม่ไหวจึงขอย้ายออกมาอยู่บ้านอีกหลังตอนผมอายุ 10 ขวบ และตั้งแต่นั้นผู้ชายคนนั้นก็มีผู้หญิงเพิ่มมาเรื่อย ๆ ขณะที่ผมถูกเพื่อนที่โรงเรียน และบรรดาพี่สาวสายเลือดเดียวกันรุมเรียกว่า ลูกเมียน้อย แม่ได้แต่ปลอบว่าไม่จริง แต่ผมไม่เชื่อหรอก ผมเชื่อสายตาตัวเองที่เห็นมาตลอด’

“ไปไหนครับนายน้อย” เสียงของคนขับรถทำให้ผมหยุดนึกถึงคำพูดที่ได้พูดกับคุณย่าของนิเนล ไม่ใช่สิ ตอนนี้เป็นยายของผมแล้ว

“พวกมึงลงจากรถกูให้หมดเลย ไสหัวไปหาเจ้านายมึงโน่น” ผมกลายเป็นคนโง่ให้พวกมันหัวเราะเยาะ ความทุ่มเททุกอย่างของผมไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรเลย

“นายน้อยครับ”

“กูไม่ใช่เจ้านายพวกมึง เจ้านายมึงผู้ชายคนนั้นไม่ใช่หรือไง”

“พวกผมไม่รู้เรื่องนั้นจริง ๆ ครับ นายใหญ่ไม่ได้บอกอะไรพวกผมเลย สั่งแต่ว่าให้ตามใจนายน้อยทุกอย่าง”

“โกหก ลงไป”

“นายน้อย ถ้าไม่เชื่อพวกผมสองคน ก็ชักปืนมายิงได้เลยครับ ผมเป็นคนของนายน้อยตั้งแต่นายน้อยเลือกมา พวกผมยอมตายเพื่อนายน้อยครับ”

“...” ข้อเสียของผมคือเป็นคนไม่เด็ดขาดกับคนใกล้ตัว “ขับกลับกรุงเทพ”

“ครับ” เพราะผมต้องไปจัดการเรื่องที่โดนต้มจนเปื่อย ผิดที่ผมเชื่อใจคนเจ้าเล่ห์แบบนั้น ผมน่าจะเอะใจว่าทำไมถึงยอมง่าย ๆ ที่ไหนได้มันเป็นหลุมพรางทั้งนั้น

ผมพลาดเอง จะพูดว่าโง่ก็ยังได้

‘ไทเกอร์’ ชื่อที่คนเป็นพ่อตั้งให้ผม พ่อที่โคตรเจ้าชู้ ไม่เคยหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนไหน และไม่เคยรักแม่ผม วันที่แม่ผมเสีย ผมไม่เห็นน้ำตาสักหยดจากผู้ชายคนนั้น ถ้าแม่ไม่ยอมมากับเขา บางทีวันนี้ผมก็คงไม่ต้องเสียใจอย่างนี้ ผมคงจะไม่หลงรักนิเนลจนบ้าคลั่ง ถึงขั้นยอมกลับเข้าไปเป็นหุ่นให้ผู้ชายคนนั้นเชิดอย่างสนุก

คราวนั้นผมชวนแม่เดินออกมาจากอาณาจักรของเขาตั้งแต่ที่ผมจบม.6 แม่ยอมออกมาเพื่อผม หรือเพราะรู้ตัวว่าป่วยก็ไม่รู้ ทุกวันนี้ผมยังหาคำตอบไม่ได้ และไม่มีใครตอบผมได้เพราะแม่ที่รู้คำตอบดีที่สุดจากผมไปแล้ว

ผมเกลียดที่มีคำว่าลูกเมียน้อยตามติดเป็นเงา เกลียดที่มีพ่อเจ้าชู้ เกลียดที่แม่ยอมเขาทุกอย่าง เกลียดตัวเองที่เกิดมา กระทั่งผมได้เจอนิเนล ผู้หญิงที่มีบางอย่างดึงดูดให้ผมสนใจ เธอไม่เหมือนใคร และไม่มีเพื่อนสักคน เธอเหมือนคนมีปม ที่ดูเข้มแข็งมาก เวลาเธอร้องเพลงอยู่บนเวทีแล้วดูมีความสุขที่สุด ผมแอบรู้มาว่าเธอไม่มีพ่อแม่ ทำให้ผมเข้าใจว่าเราอยู่ในความรู้สึกคล้ายกัน ผมมอง ผมสังเกต ผมสนใจ และกีดกันคนที่ชอบเธอออกจากเธอห่าง ๆ โดยที่เธอไม่รู้ตัว เมื่อผมมั่นใจว่าผมชอบ ผมก็จีบตามแบบของผม ผมรู้ว่าเธอชอบอะไร ผมก็พาไปกิน ไปรับไปส่งทุกวัน มีของขวัญให้ทุกเทศกาล เป็นอย่างนั้นสามปี สามปีที่ผมจีบเธออย่างใจเย็น ทำตัวแทรกซึมเข้าไปในชีวิตประจำวันของเธอให้เธอเคยชินกับการมีตัวตนของผม สามปีที่ผมไม่เคยรู้ว่าเธอมีคู่หมั้น ในตอนนั้นผมคิดว่าเพราะผมเป็นคนธรรมดา ไม่มีอำนาจในมือ ทำให้รู้ไม่ทันสถานการณ์ ผมจึงต้องเดินกลับไปคว้าอำนาจที่วางตั้งรอคอยผมตลอด

เมื่อผมมีอำนาจทุกอย่างมันเข้าทางผมไปหมด กระทั่งผมคิดว่าผมได้นิเนลแน่ ๆ และยังชนะตาแก่มากตัณหาอีกด้วย แต่มันสุดเซอร์ไพรส์เมื่อปีที่สี่ที่เรารู้จักกันมา เราสองคนเสือกเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ทั้งที่ผมเกือบเคยจะมีอะไรกับเธอ

ใครกันที่ผิด ผมเหรอ ผมผิดใช่ไหม ผิดตั้งเกิดมา แล้วยังผิดที่หลงรักลูกพี่ลูกน้องตัวเอง ตัวผมโคตรน่าสมเพช

รู้อะไรไหม ต่อให้นิเนลไม่รักผม แต่ถ้าได้ตัวเธอมาครองได้แต่งงานกัน ยังไงผมก็ยินดีและมีความสุข ต่อให้เธอท้องลูกของคนอื่นยังไงผมก็รับได้ รักและเอ็นดูอย่างดีด้วย แต่นี่อะไร ‘ลูกพี่ลูกน้อง’ คำนี้มันใช่ที่ไหน แบบนี้ผมจะรักเธอแบบนั้นได้ยังไง

โคตรจะบัดซบ แล้วยังต้องมาโดนสั่งให้แต่งงานแบบเร่งด่วน

‘ถ้าแกแต่งกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ แกต้องแต่งกับน้องหนูให้เร็วที่สุด’

‘งั้นก็เตรียมหาฤกษ์ผมกับนิเนลได้เลย’

‘หึ จำคำของแกให้ดี ถ้าแกผิดคำพูด ฉันจะทำลายสิ่งสำคัญของแกซะ รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่เคยล้อเล่น’

‘ผมก็คนจริง พูดคำไหนคำนั้น’ เพราะตอนนั้นผมมั่นใจมากว่าไม่มีทางพลาด

ทว่าผมก็เสียรู้ตาแก่คลั่งตัณหานั่นจนได้ แล้วผมก็ต้องปกป้องของสำคัญของผมที่มีแค่นิเนล ซึ่งตอนนี้มีคุณยายเพิ่มมาด้วย ผมถึงต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคนที่ชอบบอกว่าตัวเองเป็นพ่อ

พ่อที่ไม่เคยให้ความรัก ความอบอุ่น พ่อที่ทำตัวไม่น่าเคารพนับถือ พ่อที่ขยันผลิตลูกแต่ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกคนเป็นลูก

END Tiger