EP 2 : ตามหารักแรก

“มาคนเดียวเหรอครับ”

“คะ? อ๋อ ค่ะ” ฉันตอบรับพ่อหนุ่มรูปงามแต่ไม่รู้ว่าจะนามเพราะไหม คนนี้คนที่สิบเอ็ด เอ๊ะ! หรือว่าสิบสอง สิบสองมั้งคะเริ่มเบลอ ๆ แล้วเพราะดนตรีกำลังเริ่มสนุกเลยเผลอหลุดโฟกัสการนับ โอเคค่ะน่าจะสิบสองล่ะไม่เกินนี้หรอก เอาเป็นว่าสรุปตามนี้ค่ะว่าคนนี้คือคนที่สิบสองหลังจากที่เข้ามานั่งดื่มและโยกตามเพลงได้สี่สิบห้านาที ก็อย่างว่าล่ะ คนมันฮอต อิอิ

แต่! แต่ผู้หล่อ ๆ ทุกคนที่เข้ามาทักล้วนไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พอเขาเข้ามาทักนอกจากบอกว่ามาคนเดียวฉันก็ตบท้ายว่า มาคนเดียวก่อนเดี๋ยวแฟนตามมาทีหลังแล้วทุกคนก็จะจากไปอย่างง่ายดายเพราะรู้ดีว่าชนแก้วให้ตายยังไงก็เสียเวลาเปล่า เวลาในผับมันสั้นไงคะสู้เปลี่ยนเป้าหมายดีกว่า ก็บอกแล้วไงว่าฉันน่ะมาตามหา...

“เซย์!”

ขวับ!

ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกจากด้านขวาด้วยความตกใจแล้วคนที่เรียกฉันก็ทำให้ฉันแทบจะกรี๊ด

“พะ พี่แฟรงค์!”

“ฮ่า ๆๆ พี่ว่าแล้วว่าต้องใช่ไอ้เซย์จริง ๆ ด้วย” พี่คนที่เข้ามาทักทายหัวเราะเสียงดังส่วนฉันก็ยิ้มกว้าง

“สวยแบบนี้มีแค่เซย์คนเดียวใช่ไหมล้า~”

“ฮ่า ๆๆ เออ ๆ สวยก็สวย แล้วนี่มากับใคร” พี่เขาหัวเราะอารมณ์ดีสุด ๆ ไปเลย ยังเป็นพี่แฟรงค์คนเดิมที่มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ผู้คนได้ง่าย ๆ เหมือนเดิมเลยค่ะ

ไม่เจอกันนานยังเหมือนเดิมเลยนะ เหมือนเดิมทุกอย่างเลยรวมทั้ง...ความรู้สึกของเซย์ด้วย

-///-

ไม่ต้องเดาก็คงพอรู้แล้วใช่ไหมคะว่าเขาเป็นใคร หนึ่งในเหตุผลที่ฉันมาที่นี่ในคืนนี้ไง มาตามหา...รักแรกของตัวเอง

“มาคนเดียวค่ะ” คำตอบของฉันทำให้พี่แฟรงค์ทำหน้าฉงน

“มาคนเดียว?”

“ใช่ พอดีเพื่อนเทกระทันหันอ่ะพี่แฟรงค์ เซย์มาถึงแล้วเลยต้องมาคนเดียว” ฉันบอกพี่เขาแล้วยิ้มจนตาหยีแบบที่ตัวเองชอบทำ

นั่งด้วยกันไหมล่ะ นั่งได้นะ ที่ตรงนี้ตั้งใจเว้นไว้ให้พี่คนเดียวเลยนะรู้รึเปล่า ^///^

“เหงาแย่” นี่ไง ถ้ารู้ว่าเหงาก็นั่งด้วยกันสิ >///<

“ก็ไม่เท่าไหร่ ผับพี่แฟรงค์สนุก” กล้าแต่ใจนี่ล่ะค่ะส่วนปากน่ะเหรอ ไม่เก่งหรอก

“ฮ่า ๆๆ ไม่ใช่ผับพี่หรอกพี่เป็นแค่หุ้นส่วนเล็ก ๆ”

“ถ่อมตัวมากค่ะ พี่แฟรงค์สบายดีไหมไม่เจอกันนานมากแล้วเนอะ”

“อื้ม พี่สบายดี ไม่เจอกันมากี่ปีแล้วนะสี่หรือห้าปี”

“สี่ปีค่ะ” สี่ปีหกเดือนสิบหกวัน...

“นานมากแต่แกไม่เปลี่ยนไปเลยนะไอ้เซย์”

“สวยไม่เปลี่ยนใช่ไหมล้า~”

“ฮ่า ๆๆ ดูโก๊ะไม่เปลี่ยนต่างหากล่ะ”

-*-

ดูโก๊ะไม่เปลี่ยนเหรอ? ตรงไหนวะ นี่ก็แต่งตัวเซ็กซี่มากแล้วนะมากกว่านี้อีกสักนิดก็จะเดินขึ้นเวทีไปเต้นโคโยตี้แล้วอ่ะ -_-! นึกว่าไม่เจอกันนานมาเจอกันอีกครั้งตอนฉันเป็นสาวสะพรั่งแล้วจะทำให้พี่เขาตะลึงซะอีกที่ไหนได้พี่แฟรงค์ไม่ตะลึงกับความสวยที่พัฒนาแบบก้าวกระโดดของฉันเลย T^T

“ล้อเล่นน่า สวยขึ้นต่างหากล่ะ สวยขึ้นมาก”

-///-

ยะ อย่าหน้าแดงสิเซย์ ห้ามหน้าแดงนะเดี๋ยวพี่เขารู้ >///<

“แกล้งชมใช่ไหมเนี่ย” ฉันแกล้งพูดกลบเกลื่อนความเขิน ดีที่ไฟในผับทำให้เห็นหน้าไม่ชัดไม่งั้นรู้แน่ว่าฉันอยู่ในอารมณ์ไหน

“ชมจริง ๆ ไม่ได้แกล้ง ความจริงพี่ติดตามเราด้วยนะ”

“คะ?” ติดตามเหรอ? ติดตามทางไหน ไม่เห็นมีเลย ฉันหาโซเชียลของพี่เขาไม่เจอเลยสักช่องทาง หาแล้วหาอีกหามาตลอดระยะเวลาสี่ปีหกเดือนสิบหกวันก็ไม่เคยเจอ ระดับฉันที่ค้นหาทุกซอกทุกมุมในโซเชียลของคนรู้จักทั้งคนรู้จักของฉัน ของเขา หรือแม้แต่รุ่นพี่รุ่นน้องในโรงเรียนรวมไปถึงครูบาอาจารย์ด้วยซ้ำถ้ามีก็ต้องเจอไปตั้งนานแล้วรึเปล่า แล้วเขาจะมาติดตามฉันได้ยังไง โกหกชัด ๆ เลย -_-!

“พี่ติดตามเราไง ยอดฟอลโล่เกือบล้านเลยนะ” ฉันทำหน้างงรึเปล่าพี่เขาเลยยิ้มขำแล้วเฉลย แต่เฉลยออกมาก็ยังงงอยู่ดี

“พี่แฟรงค์เล่นโซเชียลด้วยเหรอคะ”

“อื้ม เล่นสิ แต่พี่ไม่ได้ใช้ชื่อกับรูปตัวเอง เอาไว้ส่องสาว ๆ เฉย ๆ”

OoO

“ฮ่า ๆๆ ล้อเล่น พี่มีไว้ตามข่าวดูข่าวประมาณนี้น่ะไม่เคยลงรูปสักรูปเลยไม่ได้ใช้ชื่อกับรูปตัวเองให้ใครมาตามให้เสียเวลา”

“อ่อ” ฉันพยักหน้าด้วยความเข้าใจ ไม่น่าล่ะถึงหาไม่เจอเพราะถ้ามียังไงซะฉันก็ต้องหาเจอเพราะฉันเป็นแฟนคลับตัวยงของพี่เขาที่อยากจะเปลี่ยนเป็นแฟนครับตั้งนานแล้ว >///< แต่ว่า...พี่แฟรงค์ติดตามฉันจริง ๆ เหรอคะ ไม่อยากจะเชื่อเลย งื้อ~ >///<

“แต่เราก็ฮอตมากเหมือนกันนะ ไม่น่าเชื่อว่ายัยโก๊ะของชมรมพอโตเป็นสาวแล้วจะฮอตขนาดนี้”

“แน่นอนค่ะ” ฉันยิ้มรับด้วยท่าทางเกือบน่าหมั่นไส้ตามประสา แต่พี่จะชมแค่ฮอตแล้วไม่อยากลองของร้อนไม่ได้นะคะ มันจะเสียระบบนะ >///<

“ฮ่า ๆๆ ตกลงว่ามาคนเดียวจริง ๆ ใช่ไหมเรา” นี่ไงพี่เขาถามเข้าเรื่องนี้อีกแล้ว อย่าบอกนะว่า...

“ใช่แล้วค่ะ”

“แล้วจะเมารึเปลาเนี่ย” ทำไมล่ะ จะไปส่งเหรอ >///< แต่บอกเอาไว้ก่อนนะคะ เห็นชอบมากแบบนี้ก็ไม่ได้ง่ายนะ ไม่มีทางยอมแน่นอน

“ไม่เมา...มั้งคะ” ^^

“ฮ่า ๆๆ อะไรของเราวะ ไม่เมามั้งคะไม่ได้ต้องไม่เมาเลยต่างหาก มาเที่ยวคนเดียวมันอันตราย”

“ก็... / ห้ามเมานะเซย์”

“พี่แฟรงค์ก็... / เอ้อ พี่ไปก่อนเดี๋ยวแวะมาคุยด้วยใหม่ อย่าเมาเด็ดนะ ไปก่อนแฟนพี่รออยู่ข้างบนไม่อยากให้เขารอนาน”

“คะ? อ๋อ...ค่ะ ๆๆ ได้ค่ะ เจอ...เจอกันพี่”

“โอเค เอ้อ พี่เลี้ยงนะ นาน ๆ เจอรุ่นน้องสักที สั่งได้เลยเดี๋ยวพี่บอกพนักงานไว้”

“ไม่... / เดี๋ยวพี่ลงมาคุยด้วย ไปดูแฟนก่อน”

“...ค่ะ” ฉันรับคำเบา ๆ พยายามจะไม่ให้น้ำเสียงเจื่อนแต่ถึงเจื่อนก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะพี่เขาพูดจบก็รีบเดินไปเลย ไปหา...แฟนของเขา

“...” นี่ฉันตั้งใจอย่างเต็มที่ที่จะมาตามหารักแรกของตัวเองเพื่อให้ตัวเอง...อกหักเป็นครั้งแรกในชีวิตเหรอคะ?