ตอนที่ 1 ไม่อิ่มเหรอ

ร่างงามเปลือยเปล่าภายใต้ผ้าห่มผืนหนาบิดกายอย่างเมื่อยขบ มองชายหนุ่มรูปหล่อร่างกายสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ตแบรนด์ดังทีละเม็ดอย่างเชื่องช้า

“ที่รัก ทำไมรีบตื่นล่ะคะ คุณจะไปไหน”

ที่รัก สุทธิรักษ์ สุทธิวรกานต์กุล ท่านประธานหนุ่มรูปหล่อ ลูกชายเพียงคนเดียวผู้เป็นทายาทธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของต้นตระกูล ทั้งยังเป็นประธานบริษัทผลิตและส่งออกอาหารแปรรูปและอาหารแช่แข็งที่รับช่วงต่อจากคนเป็นพ่อที่ผันตัวมาเป็นที่ปรึกษาอาวุโส แถมยังอยากพิสูจน์ตัวเองด้วยการหุ้นกับเพื่อนเปิดบริษัทนำเข้าและจัดจำหน่ายซูเปอร์คาร์ แต่เขากลับชอบบริหารกิจการบาร์โฮสต์ชื่อดังที่ก่อตั้งมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองมากกว่า

คนหล่อผินใบหน้ามามองสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่ค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง ถ้าเป็นปกติเขาคงไม่รีบตื่น หรืออาจจะกระโจนขึ้นเตียงไปโยกขย่มบนกายงามนั้นอีกครั้งก่อนกลับ แต่เสียดาย ที่วันนี้ไม่อาจทำแบบนั้นได้

“ผมมีประชุมสำคัญ ต้องรีบไป”

รุ้ง ประกายรุ้ง นางเอกสาวชื่อดัง กวาดตามองใบหน้าเรียวรูปไข่รับกับหน้าผากกว้างและสันกรามเหลี่ยมมนกำลังดี คิ้วเข้มดกดำ ดวงตาคมกริบมีเสน่ห์ จมูกโด่งจัด ริมฝีปากหยักได้รูปสีแดงสดสุขภาพดี ผิวพรรณขาวเนียนละเอียดราวกับผู้หญิง ยิ่งทำให้เขาหล่อเหลาจนหาตัวจับยาก

“แต่คุณเพิ่งมาหารุ้งแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองนะคะ รุ้งยังไม่หายคิดถึงคุณเลย”

เธอเอ่ยออดอ้อน หวังให้ชายหนุ่มในดวงใจที่เธอพยายามจะจับเขาให้อยู่หมัด หันกลับมาสนใจเธออีกครั้ง แต่เปล่าเลย คนอย่างเขา ไม่เคยให้ค่าผู้หญิงคนไหนนอกเตียงทั้งนั้น แม้เธอจะมีคุณสมบัติคู่ควรเป็นคนรักของเขาขนาดไหนก็ตาม และตอนนี้ เธอก็รู้สึกได้ว่าเขากำลังจะเขี่ยเธอทิ้งเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ในชีวิตของเขาแล้ว

“ยังไม่อิ่มเหรอ”

นี่คือคำพูดแสนใจร้ายที่หลุดจากปากเขา ทุกครั้งที่เขามาหาเธอ ก็เพื่อตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอเท่านั้น ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรให้กับเธอทั้งสิ้น แต่เธอก็ยังคงยอม เพราะเขาคือผู้ชายที่เพอร์เฟคที่สุด ถ้าเธอได้เขามาครอบครอง เธอจะสามารถเอาชนะผู้หญิงทั้งประเทศได้

“ก็ยังสิคะ คุณจะใจร้ายปล่อยรุ้งเอาไว้แบบนี้หรือ”

“ขอโทษด้วย วันนี้ผมไม่ว่างจริงๆ”

“งั้นคืนนี้คุณมาหารุ้งอีกนะคะ รุ้งไม่มีงานที่ไหน ว่างอยู่กับคุณทั้งคืนเลยค่ะ”

ชายหนุ่มแค่นยิ้มมุมปาก เขารู้ว่าเธอต้องการอะไร แต่สิ่งที่เธอต้องการนั้น เขาให้ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเธอหรือผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น

“ช่วงค่ำผมต้องไปเซ็นเอกสารด่วนที่บาร์ ไอ้ภพมันไลน์มาตามผมตั้งแต่เช้า”

“งั้นให้รุ้งไปที่บาร์กับคุณด้วยนะคะ รอคุณทำงานเสร็จ ค่อยกลับห้องรุ้งก็ได้ หรือคุณอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศนอนที่นั่น รุ้งก็ไม่ว่าค่ะ”

“อย่าไปเลย เกิดมีคนแอบถ่ายคุณไปมันจะไม่ดี”

“แต่รุ้งไม่แคร์ รุ้ง..”

“ผมไม่สะดวก ตอนนี้ผมก็โดนที่บ้านเพ่งเล็ง ถ้ามีข่าวกับคุณอีก ผมขี้เกียจโดนบ่น เอาไว้คราวหน้าผมค่อยหาเวลามาหาคุณใหม่แล้วกันนะ ผมไปประชุมก่อน เดี๋ยวจะสาย”

พูดจบก็หยิบเสื้อสูทขึ้นสวมแล้วเดินออกจากห้องนอนร้อนรักนี่ไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีแม้แต่จะหันกลับมามองเธอ หรือกอดจูบร่ำลาใดๆ ทั้งสิ้น

เรื่องอะไรเขาจะทำให้ตัวเองมีข่าวเสียหายกับดาราที่มีแต่สื่อจับตามองอย่างเธอ มีหวังเธอได้ใช้โอกาสนี้มัดมือชกให้เขารักษาชื่อเสียงให้เธอด้วยการประกาศคบกันเป็นแฟนแน่นอน

เขาเพิ่งได้อิสระคืนมาเมื่อไม่นานมานี้ จากการถอนหมั้นกับลูกสาวนักธุรกิจร้านเพชรที่เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของแม่ จะให้หาห่วงมาผูกคออีกแล้วหรือ ฝันไปเถอะ ไม่มีทาง

การหมั้นหมายที่ไม่ได้มีความรักเกิดขึ้น มันโคตรอึดอัดและโคตรน่าเบื่อ ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจับเขาให้อยู่หมัดด้วยการตั้งท้อง แต่มันไม่สำเร็จหรอก เพราะเขาป้องกันตัวเองอย่างดีทุกครั้ง ไม่ว่ากับใครก็ตาม แม้แต่ว่าที่ภรรยาอย่างผู้หญิงคนนั้นเขาก็ไม่มีข้อยกเว้น

โชคดีเหลือเกินที่ผู้หญิงคนนั้นเองก็ไม่ได้มีเขาเพียงคนเดียวเหมือนกัน ในที่สุดเขาก็ใช้โอกาสนี้จ้างคนติดตามเธอจนได้หลักฐานความไม่ซื่อสัตย์มาถอนหมั้น เรียกร้องอิสระคืนจากแม่จนสำเร็จ

แม้เธอจะท้วงว่าเขาเองก็ไม่คิดจะนอนกับเธอเพียงคนเดียวเช่นกัน ทำไมเธอจะมีคนอื่นไม่ได้ตามสไตล์เด็กหัวนอก แต่มันใช้ไม่ได้ในสังคมไทย และพ่อแม่ที่อับอายขายขี้หน้าของเธอก็ยอมรับการถอนหมั้นแต่โดยดี แม้จนถึงตอนนี้ เธอคนนั้นจะยังตามคอยวุ่นวายกับเขาไม่เลิกก็ตาม

“หึ คืนนี้จะไปนอนกับผู้หญิงอื่นล่ะสิ จำไว้นะที่รัก รุ้งไม่มีทางยอมแพ้ ยกคุณให้กับผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น”

“ถึงไหนแล้ว ยัยหยา พวกฉันมาถึงกันหมดแล้วนะ”

อรกมล คุณแม่ลูกหนึ่ง ที่เป็นคนต้นคิดนัดรวมตัวเพื่อนรักทั้งสี่คนเพื่อจัดปาร์ตี้ฉลองสละโสดให้กับ กุสุมา ที่ประกาศแต่งงานอย่างกะทันหัน โทรตามเพื่อนรักที่ตอนนี้ยังค้างเติ่งอยู่บนคานแค่คนเดียวแล้ว

“ถึงแล้ว กำลังจอดรถอยู่”

ปั้นหยา ปัณยตา อธิพัฒน์โภคิน วนหาที่จอดรถในลานกว้างนึกอยากจะหยิกเพื่อนรักตัวต้นคิดให้แขนเขียว ปกติถ้านัดปาร์ตี้กัน ก็จะนัดเจอตามร้านอาหารหรือผับบาร์ทั่วไป แต่คราวนี้เกิดนึกครึ้มอะไร เจ้าหล่อนถึงขออนุญาตลูกและสามีมาจัดปาร์ตี้สละโลดให้กับเพื่อนรักอีกคนที่บาร์โฮสต์

“โอเค มาที่โต๊ะได้เลย โซนวีไอพี”

“อืม”

“ว่าไง ยัยหยาถึงไหนแล้ว”

พรพิชา คุณแม่ลูกสอง อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้กับการขออนุญาตลูกและสามีมาเที่ยวในสถานที่แปลกใหม่ ที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเฉียดกรายเข้าใกล้มาก่อนเลยในชีวิต

“ถึงแล้ว นางกำลังจอดรถอยู่”

“แล้วมันบ่นแกไหม ที่มาจัดปาร์ตี้ที่นี่ อุตส่าห์ถ่อสังขารมาจากภูเก็ต”

ว่าที่เจ้าสาวกลั้นขำกับความคิดแผลงๆ ของคนต้นเรื่อง ที่ชอบเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเพื่อนสาวผู้ซึ่งยังโสดคนเดียวในกลุ่ม

“จะเหลือเหรอ แต่ก็ยอมมา เอาล่ะ ถือว่าประสบความสำเร็จ ได้ปาร์ตี้ แถมยังทำให้นางชีออกจากถ้ำหินงอกหินย้อยที่ภูเก็ตมาได้ ดูสิ พวกเราแต่งงานกันหมดแล้ว แต่นางยังไม่ยอมมีแฟนเลยสักคน บ้างานอันดับหนึ่ง เรื่องมากอันดับสอง พ่อและน้องชายหวงอันดับสาม จบกัน”

อรกมลเองก็มีเซอร์ไพรส์ให้เพื่อนรักคู่ปรับเหมือนกัน บางทีการออกมาเจอแสงสีและชายหนุ่มรูปหล่อบ้าง อาจกระตุ้นความอยากมีครอบครัวให้เพื่อนรักเปิดใจยอมรับผู้ชายสักคนเข้ามาในชีวิต

“เอาล่ะ งั้นเราสั่งเครื่องดื่มรอนางเลยแล้วกัน เหมือนเดิมนั่นแหละ”

อรกมลหันซ้ายหันขวาหาพนักงาน เป็นจังหวะเดียวกับที่ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนขึ้นจนถึงศอกแถมยังปลดกระดุมลงมาเสียหลายเม็ดจนเห็นแผงอกแกร่งรำไรเดินผ่านมาพอดี

คุณแม่ลูกหนึ่งเบิกตาโต อ้าปากค้างในความหล่อของผู้ชายคนนั้น ทำให้เพื่อนรักทั้งสองเงยหน้าขึ้นมองตามสายตาของเธอ ก็เป็นอันต้องตกตะลึงในความหล่อเหลาแสนมีเสน่ห์ไปตามๆ กัน

“โห โคตรหล่อเลย ใครวะ โฮสต์ที่นี่หรือเปล่า”

ว่าที่เจ้าสาวพูดออกมาราวกับละเมอ เธอก็ว่า ว่าที่สามีสายฝอของเธอทั้งหล่อทั้งดูดี แต่ยังเทียบออร่าของผู้ชายคนนี้ไม่ติดเลย

“ไม่รู้ว่ะ แต่ตอนจองไม่มีรูปผู้ชายคนนี้”

อรกมลมองผู้ชายคนนั้นจนลับสายตา เอ่ยตอบเพื่อนราวกับละเมอเช่นกัน ตอนเธอติดต่อกับผู้จัดการร้านเพื่อนจองโต๊ะจัดปาร์ตี้สละโสดให้เพื่อน และขอจองโฮสต์เพื่อมาดูแลทุกคน เธอไม่เห็นรูปของผู้ชายคนนี้เลย ไม่อย่างนั้นไม่พลาดแน่ที่เธอจะเรียกตัวมาดูแลเพื่อนสาวที่ยังโสดสนิท เพื่อแกล้งให้เจ้าหล่อนหัวใจเต้นแรงเฉยๆ

“งั้นคงเป็นแขกมั้ง ที่นี่ไม่ใช่มีแต่ผู้หญิงเที่ยวเหรอ หรือเขาเป็น...”

พรพิชา คุณแม่ลูกสองออกความคิดเห็น เพราะที่นี่มีแต่โฮสต์ผู้ชายหล่อๆ ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ได้เป็นโฮสต์ แต่มาเที่ยวที่นี่ ก็แปลได้อย่างเดียวว่าเขาชอบผู้ชาย

“โห เสียดายความหล่ออะ ผู้หญิงเสียโอกาสมีแฟนหล่อๆ ไปอีกแล้วหนึ่ง”