5?: ฉันไม่ได้ให้เธอขับคนเดียว

2วันผ่านไป

"พี่เดฟเขาบอกว่าจะมารับแกจริงอ่ะ"

"อื้ม.. แต่ไม่รู้ว่าตรงไหนนี่ดิ วันนั้นคุยเสร็จเขาก็กลับไปเลยอ่ะ" ฉันกับนานานั่งรอเดฟที่บอกว่าจะมารับ เพราะไม่รู้ว่าเขาจะมารับที่ไหน และช่องทางการติดต่อก็ไม่มี

"เรา ไปที่คณะวิศวะดีป่ะ" ฉันหันไปถามนานา

"...ลองดู"

"นานาาาาา~!" ยังไม่ทันได้ก้าวขาสักข้างออกไป ยัยแพตตี้ก็วิ่งหน้าตาตื่นมาแต่ไกล

"มีอะไรเหรอ" นานาหันไปถาม

"อาจารย์วิทูนให้มาตามอ่ะ สงสัยมีเรื่องด่วน!" แพตตี้ยืนหอบแฮกๆท่าทางจะวิ่งมาไกล ส่วนนานาก็ทำเสียงฟึดฟัดอย่างหงุดหงิด.. แต่ก็ช่วยไม่ได้

"โว๊ะ! ให้มันได้อย่างงี้ดิว่ะ!... เฮ ฉันคงไปกับแกไม่ได้อีกแล้วว่ะ"

"ช่วยไม่ได้นี่.. แกไปคุยกับอาจารย์เถอะ ขืนชักช้าโดนระเบิดลงแน่ๆรู้อยู่" อาจารย์วิทูนแกขึ้นชื่อเรื่องความเนียบและเวลามากกกกก มากแบบว่าช้า1นาทีก็ไม่ได้อ่ะ ให้ตายเถอะมีคนแบบนี้อยู่บนโลกจริงๆอ่ะ

"..เห้อออ! อืม ไปนะ"

"อื้ม" ฉันตอบยิ้มๆ แล้วนานาก็เดินไปพร้อมกับแพตตี้.. คนเดียวอีกเเล้วสินะ ฉันกำลังจะเดินออกจากหน้าคณะเพื่อที่จะไปรอเดฟที่คณะของเขา แต่ก็เดินไปได้แค่ไม่กี่ก้าว ยังไม่ทันได้ออกจากเขตคณะตัวเองด้วยซ้ำ

บรื้นนนนนน~

เสียงรถที่ถูกเร่งความเร็วจนเกิดเสียงดังทำฉันชะงักก่อนจะหันหลังกลับไปดู รถหรูสีดำเงาวับราวกับกระจกวิ่งมาด้วยความเร็วแล้วก็หยุดอยู่ที่ข้างๆฉันพอดิบพอดี ผู้คนประปรายที่อยู่แถวนี้ต่างซุบซิบกันไม่ขาดสาย

ซุบซิบ~ ซุบซิบ~~

'ใครมารับนางอ่ะ'

'เห้ย! นี่มันรถพี่เดฟนิ!! ฉันจำได้เคยเห็นในไอจีพี่เขาด้วย!'

'พูดจริง! พี่เดฟเหรออ'

'ตายแล้วววว พี่เดฟมารับเฮเหรอเนี่ย'

ซุบซิบ~ ซุบซิบ~~~

ฉันยืนฟังเสียงซุบซิบนั่นแล้วรู้สึกไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่.. ฉันคิดว่าน่าจะเป็นเดฟแน่ๆ แต่ช่วยทำอะไรที่มันไม่เด่นจนเกินไปแบบนี้ได้ไหมอ่ะ มันดาบ2คมนะเรื่องแบบนี้นะ..ถ้าเป็นคนอื่นมันไม่มีอะไรหรอก แต่นี่เป็นเขาไง.. ฉันไม่อยากโดนชะนีเเถวนี้รุมตบนะ--* ดูสายตาไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่เลยอ่ะ

ปึง~

"ลืมที่นัดไว้แล้วหรือไง.. ขึ้นรถ" แล้วยิ่งเดฟคือคนที่ลงมาจากรถคันนี้แล้วนั้น ทุกอย่างก็ทวีคูณ

'กรี๊ดดดด จริงด้วยแก'