บทที่ 02 เลขาคนใหม่

"ฉันต้องทำอะไรบ้าง?..."

ชายหนุ่มผุดรอยยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจเมื่อหญิงสาวไม่ได้ปฏิเสธตนเหมือนอย่างที่คิดไว้ แน่นอนว่าเงินเดือนสองเท่าไม่มีใครที่จะบ้าถึงขนาดปฏิเสธมันได้...เขาตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น

"คุณลินเข้ามาพบผมหน่อยครับ" ร่างหนากดโทรศัพท์ไปยังหนึ่งในพนักงานด้วยเสียงเข้ม

ก็อก ก็อก ก็อก

จนไม่นานเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างบางของคนที่เข้ามาใหม่เดินเข้ามาด้วยการแต่งตัวที่เนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า ยืนประสานมืออย่างนอบน้อมต่อหน้าท่านประธานใหญ่

"ต่อไปเธอจะมาเป็นเลขาผม ฝากจัดการเรื่องโต๊ะทำงานมาไว้ในห้องผม แล้วสอนงานเธอคร่าวๆ ด้วย ส่วนคุณก็เริ่มทำงานพรุ่งนี้แล้วกัน" ชายหนุ่มหันไปสั่งงานกับพนักงานสาวสวย ก่อนที่จะหันมาพูดประโยคสุดท้ายแก่น้ำฟ้าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเลขาคนใหม่ของเขา

"ค่ะ" เรียวปากเล็กของน้ำฟ้าขยับตอบทันที

"ค่ะบอส" เช่นเดียวกับลินที่รับคำประธานใหญ่ทันทีแม้ว่าจะเกิดความแปลกใจกับคำพูดของท่านประธานตัวเองมากมายก็ตาม

"เชิญทางนี้ค่ะ" ลินผายมือให้น้ำฟ้าด้วยท่าทีสุภาพเพื่อจะพาเธอไปสอนงานตามที่ได้รับมอบหมาย ก่อนที่น้ำฟ้าจะยิ้มรับพร้อมกับเดินตามกันออกไป

"พี่ชื่อลินนะ" ลินเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสบายๆ แตกต่างกับตอนที่อยู่ในห้องนั้นมาก เพราะต่อหน้าท่านประธานสุดเนี้ยบของเธอแน่นอนว่ามันไม่สามารถที่จะแสดงออกแบบนั้นได้

"ค่ะพี่ลิน น้ำฟ้าค่ะ...เรียกฟ้าเฉยๆ ก็ได้ค่ะ" เธอตอบลินแล้วยิ้มให้ด้วยความเป็นมิตรไม่ต่างกัน

"เรายิ้มน่ารักจัง"

"แหะ!...ขอบคุณค่ะพี่ลิน"

"งั้นก็เริ่มเรื่องงานเลยเนอะ...งานเลขาก็..." ลินร่ายอธิบายงานที่เธอต้องทำยาวเหยียด พร้อมกับเดินวนแนะนำแผนกงานต่างๆ ในสำนักงานของโรงแรมให้เธอได้รู้จักไว้คร่าวๆ

"ฟ้าพอจะเข้าใจใช่ไหม?..."

"เข้าใจค่ะ" เธอตอบออกไปโดยที่มือเรียวก็จดตามที่ลินเอ่ยทุกอย่าง มีบางความคิดที่เผลอแวบเข้ามาว่าอาชีพเลขาดูเหมือนว่าจะง่ายกว่าที่เธอคิดไว้มาก แต่แล้วเธอก็ต้องปัดความคิดนั้นออกไปเมื่อคิดว่าเธอจะประมาทมันไม่ได้เพราะนี่มันแค่การแนะนำเท่านั้น

"ฟ้ามีปัญหาอะไรถามพี่ได้นะ โต๊ะทำงานพี่อยู่ตรงนี้เอง" ร่างสวยในชุดเนี้ยบเอ่ยพร้อมกับชี้ไปทางโต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่ไม่ไกลกับห้องของท่านประธาน

"ค่ะพี่ลิน...ขอบคุณมากเลยนะคะสำหรับวันนี้" น้ำฟ้ายิ้มบอก

"ไม่เป็นไรมันหน้าที่พี่อยู่แล้ว"

"เอ่อ...พี่ลินคะ ก่อนหน้านี้บอสเขาไม่มีเลขาเหรอคะ หรือว่าพึ่งลาออกไป" ร่างเล็กเอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะตำแหน่งสำคัญแบบนี้มันไม่สมควรว่างมาถึงเด็กนักศึกษาจบใหม่แบบเธอสะด้วยซ้ำ

"บอสเขาไม่เคยมีเลขาเลยน่ะ ตอนแรกพี่ยังงงอยู่เลยว่าทำไมฟ้าถึงได้ทำตำแหน่งนี้" ลินตอบไปตามความจริงเพราะตั้งแต่ที่เธอมาทำงานที่นี่หลายปี บอสของเธอก็ไม่เคยจะมีเลขาสักคน แม้แต่คิดก็ยังไม่เคย

"ไม่เคยมีเหรอคะ...โรงแรมใหญ่ขนาดนี้บอสต้องเก่งมากเลยนะคะ" น้ำฟ้าเอ่ยชมบอสคนใหม่ของเธอ เธอไม่เคยแปลกใจในความเก่งของเขาเลยสักนิดเพราะสมัยที่ชายหนุ่มเรียนมหา’ลัย เขาจะขึ้นชื่อเรื่องความเก่งทั้งทางด้านกีฬา การเรียน และหน้าตาพอสมควร ซึ่งเหตุผลเหล่านั้นก็ทำให้ชายหนุ่มกลายเป็นแฟนในฝันของใครหลายๆ คนรวมถึงเธอด้วย

"ใช่...บอสเก่งมาก ทั้งหล่อ การงานก็ดี พี่ล่ะอิจฉาเราเลย...ได้ใกล้ชิดบอสสุดหล่อตลอดเวลา" ลินบิดตัวไปมาแสดงทีท่าเขินไม่หยุดเมื่อเอาแต่เพ้อฝันถึงบอสสุดฮอตที่สาวๆ ต่างหมายปอง เช่นเดียวกับน้ำฟ้าที่ค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมาอย่างเห็นด้วยทุกอย่างในสิ่งที่ลินพูด

"มัวแต่นินทาเจ้านาย...ฟ้ารีบกลับหรือเปล่า" ลินเคาะหัวเรียกสติตัวเองชั่วครู่ก่อนที่จะหันมาถามน้ำฟ้าที่ยืนยิ้มอยู่กับท่าทางของเธอ

"ฟ้าไม่รีบค่ะ"

"งั้นไปทานข้าวกันดีกว่า" ว่าแล้วลินก็คว้ามือเรียวทันทีก่อนที่เธอจะลากหญิงสาวเดินตรงไปยังห้องอาหารของโรงแรมที่มีไว้สำหรับพนักงานของที่นี่โดยเฉพาะ ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องหารของพนักงานซึ่งหรูไม่แพ้ของลูกค้าเลยสักนิด ผู้คนมากมายในที่นี้ต่างพากันหันมามองเธอและลินด้วยความแปลกใจจนคนตัวเล็กด้านข้างอดไม่ได้ที่จะเกิดอาการเกร็งขึ้นด้วยนิสัยขี้กลัวของเธออยู่แล้ว แต่แล้วลินก็รีบเดินต่อผ่านสายตาพวกนั้นอย่างไม่แคร์อะไร กระทั่งทั้งสองที่ไปซื้อข้าวเสร็จก็เดินมานั่งทันที

"อย่าไปสนใจ ทานเถอะ" ลินเอ่ยพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าร่างเล็กกำลังเกร็งสุดขีดกับสายตาคนรอบข้าง

"ค่ะพี่ลิน"

"พนักงานใหม่เหรอพี่ลิน" กระทั่งเสียงทุ้มของผู้ชายที่มาใหม่เอ่ยขึ้น ทำให้หญิงสาวทั้งสองเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนที่จะพบว่าเป็นหนุ่มหล่อหน้าตี๋ที่กำลังส่งยิ้มหวานให้เธออย่างตั้งใจ

"อืม...นี่น้ำฟ้า เลขาคนใหม่ของบอส" ลินเอ่ยแนะนำร่างเล็กให้คนด้านข้างอย่างสนิทสนม

"ห้ะ...เลขาบอส บอสเนี่ยนะรับเลขา" ชายหนุ่มหลุดปากพูดออกไปเสียงดัง นั้นยิ่งสร้างความฮือฮาให้คนภายในห้องอาหารที่พากันได้ยิน ทำให้หลายสายตาต่างพากันมองทางเธอด้วยความสงสัย บางคนก็ซุบซิบนินทาว่าร้ายเธอแสดงสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ทว่าก็ยังมีบางคนที่ออกปากชมความสวยของเธอโดยเฉพาะพนักงานชายที่ตกตะลึงในความสวยของเธอก่อนหน้าแล้ว

"นี่เบาๆ หน่อย" มือเรียวจัดการฟาดลงบนแขน

"ก็คนมันตกใจนี่หว่า...อยู่มาห้าปีไม่เคยเห็นบอสมีเลขาสักคน"

"ก็มีแล้วนี่ไง"

"สวัสดีครับน้องน้ำฟ้า...พี่ชื่อติณนะ" ติณเอ่ยทักทายหญิงสาวพลางโปรยรอยยิ้มหวานมีเสน่ห์ให้เธอเพราะความชอบตั้งแต่แรกที่เห็นหน้าดึงดูดให้เขาเดินเข้ามาทักทายเธออย่างห้ามไม่ได้

"สวัสดีค่ะพี่ติณ" น้ำฟ้าตอบกลับพร้อมกับคลี่ยิ้มหวานทักทายเป็นปกติ

"พี่เป็นหัวหน้าแผนกเอกสารมีอะไรให้ช่วยบอกพี่ได้เลยนะ" ชายหนุ่มพูดจบก็ไม่วายที่จะโปรยยิ้มเสน่ห์ให้เธออย่างต่อเนื่องแสดงออกอย่างชัดเจนว่าจุดประสงค์ในการเข้ามาครั้งนี้...แน่นอนว่าเขาตั้งใจจีบ

"พอๆ ไอติณ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าจะจีบน้องอะ" ลินพูดเอ่ยออกมาเมื่อสังเกตสีหน้าของติณที่มองน้ำฟ้าอย่างไม่ละสายตา ก่อนที่ประโยคคำพูดของลินจะทำให้น้ำฟ้าชะงักเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าเขาตั้งใจเพื่อจะเข้ามาจีบ

"น้องฟ้ามีแฟนยังครับ" ติณไม่เอ่ยปฏิเสธอะไร ทว่าเขากลับหันมาถามน้ำฟ้าอย่างต้องการคำตอบ

"เอ่อ... ไม่มีค่ะ" เจ้าของใบหน้าสวยตอบด้วยน้ำเสียงอึกอัก

"งั้นแสดงว่าพี่จีบได้ใช่ไหมครับ?..." ก่อนที่คนตรงหน้าจะเอ่ยถามตามตรงอย่างไม่มีอ้อมค้อม