ENGINEER 4 | ปากร้าย |

ENGINEER 4

| ปากร้าย |

แล้วพี่เขาก็ถามแค่นั้นก่อนจะเดินผ่านโต๊ะฉันไป แค่ฉันเลื่อนสายตาเราสองคนก็สบตากันพอดี ไหนจะประโยคคำถามที่เอ่ยออกจากปากคนตัวสูงที่ฟังดูแล้วชวนหาเรื่องกันยังไงก็ไม่รู้

เอ๊!!! ผู้หญิงที่ควงแขนข้างๆเขาเป็นใครกัน

แฟน? อืม...ก็คงใช่ ไม่งั้นเธอไม่ควงแขนแนบชิดเหมือนว่าตัวเองเป็นเจ้าของแบบนั้นหรอก

"ใครหรอคะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยถาม แต่มันดังจนฉันรู้สึกว่าเธอนั่งอยู่ใกล้ๆ ฉันจึงเขยิบตัวมานั่งริมเก้าอี้แล้วชะโงกหน้ามองไปด้านหลัง

"ทำอะไร" โดนัทถาม แต่ฉันก็ไม่ได้หันไปตอบ เพียงแค่อยากรู้ว่าเสียงเธอคนนั้นเป็นใคร และฉันก็สงสัยว่าที่เธอพูดหมายถึงฉันหรือเปล่า

สายตาเฉี่ยวของเธอสบตากับฉันเข้า ฉันจึงรีบดึงตัวเองหลบ ดีที่เก้าอี้เป็นที่นั่งแบบยาวมีพนักพิงสูง มีพื้นที่กว้าง ทำให้นั่งขยับตัวได้แบบสบายๆ และเธอไม่สามารถเห็นตัวฉันแน่นอน แต่เธอเห็นหน้าฉันแล้วนี่สิ งั้นแสดงว่าฉันเข้าใจถูก เธอหมายถึงฉัน

"ไม่ต้องสน" พี่คาร์เตอร์ตอบเสียงเรียบ ในเมื่อพี่เขาบอกไม่ต้องสน งั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ เพราะยังไงฉันกับพี่คาร์เตอร์เราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว

ในระหว่างกำลังทานอาหารกับโดนัท...

"พี่เตอร์คะคืนนี้นอนกับมี่น๊า" เธอพูดเสียงหวานอย่างออดอ้อน

"แล้วแต่เธอ" เขาตอบ ฉันไม่ชอบเสียงของผู้ชายคนนี้เล ย ในน้ำเสียงเวลาที่เขาเปล่งออกมามันฟังแล้วไม่รื่นหูเอาซะเลย เหมือนคนไม่เต็มใจตอบ นั่นแฟนตัวเองแท้ๆ ไม่รู้เธอทนได้ยังไง

"น่าตบชะมัด" โดนัทพูดกระซิบแล้วเบะปากคว่ำ คงเพราะหมั่นไส้น้ำเสียงหวาน

"อย่าไปสนใจเลย" ฉันบอก

"แหม แต่เมื่อกี้เธอชะโงกหน้าไปดูเลยนะ"

"ก็...อยากรู้"

"จ้า...เราชอบนะที่แคร์เริ่มเสือกเรื่องคนอื่น"

"โดนัท พูดจาหยาบคาย"

"พูดให้เข้าใจง่ายๆไง แบบภาษาชาวบ้านๆ ทำเป็นตกใจไปได้"

"พูดไม่เพราะ"

"โอเค เทคสอง จ้า...ฉันชอบนะที่เธอเริ่มสนใจเรื่องของคนอื่น"

"มันต่างกันตรงไหน"

"สะกดก็ต่างแล้วไหม แคร์นี่ก็" โดนัทตอบแล้วส่ายหัว

เราสองคนจึงหันมาสนใจอาหารตรงหน้าต่อแต่ทว่าบทสนทนาของเขาสองคนก็ยังไม่จบลง

"งั้นมี่ขอนอนที่ห้องพี่คาร์เตอร์นะคะ"

"ไม่ได้"

"ทำไมหล่ะคะ มี่อยากไปห้องของพี่บ้าง"

"พื้นที่ส่วนตัวอย่ารุกร้ำ"

"แต่..."

"พี่ไม่ชอบผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่อง ถ้ารับไม่ได้ก็ไสหัวไป แล้วอย่ามาให้เจออีก" ถ้าฉันมีแฟนนิสัยแบบพี่คาร์เตอร์ เป็นฉันนะ ฉันจะบอกเลิกในทันที ไม่นั่งอยู่ให้เขาพูดโขกสับแบบนี้หรอก ก็แค่บอกว่าไม่ให้ ได้ไม่ได้ ก็แค่นั้น ไม่เห็นจะต้องพูดจาไม่ให้เกียรติผู้หญิงกันแบบนี้

"ก็ได้ค่ะ งั้นทานเสร็จ เราไปดูหนังกันต่อดีไหมคะ มี่อยากดูเรื่อง..." เธอยังพูดไม่จบเขาก็พูดสวนขึ้น ทำไมยังยอมอยู่อีก

"ไม่ดู พี่มีเรียนช่วงบ่าย ถ้าเธออยากดูก็ดูไปคนเดียว"

ฉันยกมือปิดหูสองข้าง ทนฟังเขาสองคนสนทนากันไม่ไหว รีบทานรีบออกจากร้านดีกว่า

"โดนัทรีบทานเถอะ"

"ไม่คิดเลยว่าพี่คาร์เตอร์จะปากร้ายแบบนี้" โดนัทพูดกระซิบ

ใช้ไม่ได้...

นิสัยไม่ดี