Driver ขับสวาท

ค-น-ขั-บ-ร-ถ

ในตำนาน (ขับสวาท)

นิยายเรื่องนี้อยู่ใน Set เรื่องสั้นสุดมันส์

ผู้เขียน กาสะลอง

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ

หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว*

ค-น-ขั-บ-ร-ถ

ในตำนาน

พุทธศักราช 2562

ที่ห้องรับแขกของบ้านเดี่ยวหลังใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

“อ๊า… เสี่ยคะแรงอีกค่ะ… อีกค่ะ… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ริต้าทรมานค่ะเสี่ย… อูย”

บนโซฟาสีดำกลางห้องรับแขก ในสภาพสองร่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ร่อนสะโพกโยกย้ำกลึ่งกลางกายเข้าใส่กันอย่างเมามัน

‘ริต้า’ นอนหงายอยู่ใต้ร่างของเสี่ย ‘ชีพชัย’ ผู้เป็นสามี สองขาเรียวกระหวัดรัดรอบเอว สองมือโอบรอบลำคอ แอ่นสะโพกโยกเอวรับลำตัวสามีอัดกระแทกลำเอ็นลงมารัวๆ ซอยยิกในจังหวะสุดท้ายของความอดทน

ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“อ๊า… มะ… ไม่ไหวแล้วริต้า… อูยยยย… ”

กึ่งกลางกายของทั้งสองสาดเข้าหากันสนั่น ชีพชัยหน้าแดงก่ำ โก่งเอวกระแทกกระทั้นสุดแรงกำลัง กดใบหน้าฝังลงกลางหว่างอก จูบไซ้สองเต้าอวบใหญ่ กระเพื่อมไหวตามแรงกระแทกกระทั้น

“อุ๊ย… เสี่ยค่ะ… เดี๋ยวสิ… ห๊ะ… ”

เสียงอุทานตกใจ!

แรงกระตุกของลำเอ็นบอกให้หญิงสาวที่นอนหงายอยู่ใต้ร่างด้วยแววตาคาดหวังและรอคอยสวรรค์ รู้ว่าเขาไม่ไหว นี่เสี่ยชีพจะใจร้ายทิ้งหล่อนให้เคว้งคว้างอยู่กลางดงดาวอีกแล้วหรือนี่

“เสี่ยคะ… ดะ… เดี๋ยว… งืออออ”

ริต้าพยายามรั้งเอาไว้ ทว่าไม่ทันแล้ว!

อ๊าคคคคคค…

เสียงครางลากยาว คลอเสียงหอบหายใจแรง กดลำตัวแนบเน้นลงกลางหว่างขาเมียสาว ก้นสอบเกร็ง กรามขบกันเป็นสันนูน เส้นเลือดปูดโปนขึ้นที่ขมับทั้งสองข้าง เหงื่อกาฬแตกซ่านเต็มหน้าผาก

แรงบีบรัดภายในโพรงเนื้อนุ่มแน่นของริต้าทำเอาสามีสุดทน ปลดปล่อยน้ำกามแตกพุ่งออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ กับแรงบีบรัดอย่างรุนแรงของเมียสาว

แม้ว่าปีกว่ามาแล้วที่แต่งงานเป็นผัวเมียกัน ถึงตอนนี้หล่อนยังฟิตแน่นเหมือนวันแรกที่มีเซ็กส์กัน

“อ๊า… ”

เสี่ยใหญ่ครางเสียว ถึงสวรรค์ไปคนเดียวลำพัง ลำเอ็นขนาดมาตรฐานชายไทยแช่นิ่งอยู่ในโพรงสวาทของหญิงสาวเพียงอึดใจสั้นๆ ก็ชักออกมา

“โอ้ว… ”

ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นพรูออกมาจากริมฝีปากและจมูก ชีพชัยนอนหงายแผ่หลา หอบหายใจแรงอย่างคนเหนื่อยง่าย ด้วยมีนิสัยบ้างาน ทำงานหนักจนลืมออกกำลังกาย ทำให้มีสภาพอย่างที่เห็น

‘ค้าง… อีกแล้ว… ’

บ้าเอ๊ย! หญิงสาวสบถในใจอย่างหัวเสีย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทิ้งหล่อนล่วงหน้าไปก่อน

“เสี่ยคะ… โธ่… ”

เสียงถอนใจอย่างผิดหวัง

ร่างแบบบางตะแคงกอดสามี ซบศีรษะกับอกเขา คู้กายในอ้อมแขน ความใคร่ยังเต้นระริกอยู่ในแววตาของหล่อน ความอยากยังรุมรึง… เร่งเร้าอยู่ภายใน

“เสี่ยออกเร็วจัง”

เสียงตัดพ้อบอกความผิดหวัง

มือซุกซนคลี่นิ้วเหมือนปู แตะไต่พุงของสามี พรมนิ้วไล่ขึ้นมาจนถึงหน้าอกเกลี้ยงเกลาไร้ขน ผิวของชีพชัยสะอาดสะอ้าน ขาวอย่างคนจีนผู้มีอันจะกิน

“เสี่ยจ๋า… ”

หล่อนยังไม่อิ่ม เสียงหวานออดออเซาะ

นิ้วเรียวยังเกลี่ยไล้วนรอบหัวนมน้อยๆ ขนาดเท่าเม็ดถั่วลิสง มืออีกข้างเอื้อมลงมาปลุกเร้า โลมลูบเจ้าหนอนน้อยที่หลับพับหมดสภาพไปกับน้ำแรก

หล่อนเอานิ้วเขี่ยหนอนไปมา หวังให้มันตื่นขึ้นมาแผลงฤทธิ์อีกรอบ

ทว่า…

“อุ๊ย… ฉิบหายละ ไม่ทันแล้ว”