_6⛓: ผัวเธอไงสิทธิ์ของฉัน!!(20+)

6

ผัวเธอไงสิทธิ์ของฉัน!!

[B PART]

"อ๊ะ! อื้อออ~ ขะ..เข้าใจ แล้ว~"

"หึ๊!" ผมนั่งมองร่างบางเกรงตัวอยู่บนตักผม เธอพยายามใช้มือดึงชายกระโปรงที่ล่นขึ้นสูงด้วยฝีมือของผมให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่เข้าใจหรือไง ว่ามันไม่ทันเเล้ว! ผมกำลังทำอะไรอยู่ตัวเธอก็รู้ดี ดื้อของแท้เลยวะ

"...."

"ผ่อนคลายหน่อยดิ" ผมรู้สึกว่าความที่เธอเกร็งไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามนี่มันส่งผลให้นิ้วของผมที่สอดเข้าไปนั้นเกิดอาการอึดอัดจนแทบอยากจะเปลี่ยนมา สอดใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน จะรัดอะไรขนาดนั้น!

"...อึก! อื้ออ~" เธอพยายามกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้เล็ดลอดออกมา แต่ยิ่งเธอทำแบบนั้นผมยิ่งอยากได้ยินเสียงเธอ เลยขยับจังหวะนิ้วที่แช่อยู่นั่นให้เร็วและลึกขึ้นไปอีก ข้างในมันอุ่นจนไม่อยากจะเอานิ้วออกมาเลยแม้แต่นิด แล้วการที่ผมจะทำให้ผู้หญิงอย่างเธอมานั่งตักผมแล้วทำเรื่องแบบนี่ง่ายๆคงไม่มีทาง

"อื้ออ" ผมใช้ขาของผมที่เธอนั่งซ้อนอยู่เขี่ยเรียวขาของเธอให้แยกออกจากการหนีบเกรงนี้จากด้านล่างของเรียวขาเธอ มันเกินช่องว่างนิดหน่อยแต่ผมทำได้.. แล้วเพิ่มนิ้วจาก1เป็น2แล้วควงแหย่เข้าไปในส่วนนั้นของเธอ เธอดิ้นไปไหนไม่ได้แล้ว

แจ๊ะ~ แจ๊ะ~~ แจ๊ะ~ ความรู้สึกเปียกชื้นก่อตัวขึ้นจนนิ้วหนาของผมรู้สึกได้

"..หึ๊! มาแล้วนิ"

"....อึก" ยังคงขยับจังหวะนิ้ว ผมไม่หยุดแต่ไม่ได้เร็วอะไรแต่เน้นย้ำให้เธอเกิดอาการเสียวซะมากกว่า แล้วขณะเดียวกันผมก็รีบปลดเข็มขัดแล้วรูดซิปกางเกงลง เธอไม่รู้ตัวสักนิด ซึ่งก็ดีละ..

แล้วเอื้อมหยิบสิ่งที่คุ้นเคยมันเป็นอย่างดีออกมาจากลิ้นชัก ใช้ปากฉีกมันแล้วรีบสวมมันลงที่แท่งร้อนของผม มันชูชันและพร้อมเต็มที่มานานแล้ว

"ทำ~อื้ออ แบบนี้ ทำไม~"

"เธอน่าสนใจ"

"...อึก~ พอเถอะ~ ขอละ" ผมไม่สนคำขอของเธอ ผมใช้ขาข้างเดิมเขี่ยขาเธอให้แยกออกจากกันนิดหน่อยแล้วใช้แขนที่รั้งเอวเธอไว้ช้อนขาเธอขึ้นข้างหนึ่งทันทีและแน่นอนว่าตัวเธอจะต้องเอนมาพิงผมเพราะแรงที่ผมทำ ก่อนทุกอย่างจะลงตัว ถึงแม้ร่างบางยังคงไม่เต็มใจจะยอมรับสิ่งที่ผมนั้นได้เสนอให้ไป ผมเลยชักนิ้วออกจากส่วนนั้นของเธอ เธอทำท่าจะลุกหนีแต่ผมก็ใช้ขาอีกข้างแยกขาของเธออีกข้างออก เธอลุกไม่ทันผมเลยขยับตัวนิดหน่อยแล้วเสียบแก่นกายร้อนนี่เข้าไปทันที

พรวดดด!

"อ๊าาา!" เธอร้องแล้วใช้มือจิกลงที่ขาของผมทันที ผมใช้จังหวะนี้ล็อคเอวเธอไว้อยู่กับที่แล้วเป็นฝ่ายขยับสะโพกใส่เธอถึงผมจะอยู่ข้างล่างก็ตาม

เอี๊ยดด~ เอี๊ยดดด~

"อ๊ะ! อ๊าาาา~ อื้ออ!" เธอใช้มือปิดปากตัวเองอย่างอดกลั้นไม่ให้เสียงดังเล็ดลอด ผมขยับสะโพกอยู่แบบนั้นใช้มือบังคับสะโพกเธอให้ขึ้นบ้างลงบ้าง ถ้ามองผ่านๆก็เหมือนว่าเธอนั่งบนตักผมเฉยๆเท่านั้นเพราะไม่มีเสื้อผ้าส่วนไหนที่ถูกกำจัดทิ้งไป

เอี๊ยดดด~ เอี๊ยดด~

"อื้ออ! ทำไม อื้อ~ ต้องเป็นฉันน อื้อ!"

"..."ผมไม่ตอบ

เอี๊ยดด~ เอี๊ยดด~

"หยะ..หยุด เถอะ อื้อออ~"

"..." ผมไม่ฟัง ผมเอาแต่ขยับสะโพกอย่างตามใจแล้วคอยมองหุ่นที่แสนจะโดนสเปคผมของเธออย่างเพลิดเพลิน..

บอกตามตรง ถึงผมที่เปลี่ยนคู่เซ็กส์ไปเรื่อยๆแต่นั่นคือเรายินดีกันทั้งสองฝ่าย ผมไม่เคยบังคับหรือขืนใจ... แต่กับพลอยมัน... ไม่ใช่แบบนั้น ยิ่งผมรู้ว่าเธอไม่เต็มใจมากเท่าไหร่ ผมยิ่งต้องการเอาชนะ ยิ่งอยากได้! ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ทำให้ความต้องการของผมไม่มีที่สิ้นสุดเมื่ออยู่กับเธอ จะว่าผมขืนใจเธอตอนนี้ก็ได้ เพราะเธอขัดขืนผมตลอดแม้ว่าผมจะสอดใส่นิ้วผมเข้าไปสำรวจก่อนก็ตาม.. แล้วในตอนที่ผมกำลังผ่อนคลายกับสิ่งที่ทำอยู่ก็ดันมีใครไม่รู้เปิดประตูห้องเอาซะดื้อๆ!

แอดดด~

ผมเลยรีบดันเก้าอี้ที่นั่งอยู่ให้เข้าไปชิดกับโต๊ะทำงาน พลอยเองก็ดูตกใจไม่น้อยแต่ไม่ได้โวยวายอะไร ผมเลยเนียนๆเหมือนไม่มีอะไร

"เอ่อ..ขอโทษคะ พอดีอาจารย์ให้เอาเอกสารมาให้ จะให้วางไว้ตรงไหนคะ"

"ตรงนั้น" ผมชี้นิ้วไปที่โต๊ะของไอ้เทมป์ที่อยู่ใกล้ประตูที่สุด เธอคนนั้นวางมันเสร็จแต่ก็แอบเหลือบๆมองผมกับพลอยอยู่บ้าง แล้วก็ออกไปจากห้อง

"..ฟุ่วว์~" พลอยถอนหายใจ แล้วผมก็ตัดสินใจจับสะโพกเธอไว้แล้วลุกยืนจากเก้าอี้ทั้งที่ยังคงเชื่อมกันอยู่ บังคับให้ตัวเธอหันไปทางหน้าจอคอม แล้วคร่อมเธอไว้จากด้านหลังพร้อมกับขยับสะโพกไปด้วย เธอฟุ้บหน้าลงไปที่โต๊ะแล้ว ผมจัดการกดโปรแกรมกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่หน้าห้องขึ้นมาดู เมื่อพบว่าไม่มีใครเข้ามาใกล้แถวนี้ ก็ตัดสินใจกระแทกสะโพกใส่ร่างบางอย่างเต็มแรง มันรัดผมแน่นมานานละ โครตอยากกระแทก

ตับบบๆๆๆ~ ตับบบ!

"..ฮึก~"

"...อื้ม~ เธอตอดฉันดีว่ะ!"

ตับๆๆๆๆๆ~ ตับบบๆๆ!!

"...." เธอไม่พูดอะไรสักคำ เห็นแต่แค่ว่าเอามือขึ้นไปปิดปากตัวเอง ผมมองหน้าจอคอมที่แสดงภาพจากกล้องวงจรปิด พร้อมๆกับเลิ่กกระโปรงเธอขึ้นไปจนสุดเผยให้เห็นชั้นในสีขาวครีมของเธอชัดเจนมันถูกแหวกไปข้างหนึ่งด้วยฝีมือของผม พอเห็นแบบนี้ยิ่งกระแทกจังหวะหนักๆลงไป จนผมเสร็จแล้วรู้สึกสบายตัว

"...อื้มม~"

"...."

"อย่าเก่งกับฉัน~ " ผมพูดแล้วขยับสะโพกเข้าออกร่างกายของเธออย่างอ้อยอิ่งถึงแม้จะเสร็จดีแล้วก็ตาม แต่การอยู่แบบนี้มันดีจริงๆ... แต่เธอกลับเงียบ... ไม่หนี ไม่ดิ้น.. จะว่าไปก็ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วด้วยซ้ำ..... ผมเลยชักแก่นกายผมออก ดึงถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำสีขุ่นจากตัวผมออกแล้วจัดการทำความสะอาดแค่เบื้องต้น แล้วหันไปดูเธอที่จนถึงตอนนี้ก็ไม่ยอมพูดอะไร เอาแต่จัดระเบียบเสื้อผ้าให้เป็นปกติ

"...."

"เป็นอะไร"

"...." เธอเดินอ้อมผมไปหยิบกระเป๋าที่ตกอยู่ที่พื้น เห็นแล้วหงุดหงิดชะมัด

"ได้ยินที่ถามไหม"

"....."

"พลอย!"

"เสร็จแล้วใช่ไหม.. ธุระของนาย" เธอพูดเสียงเรียบ หน้าตานิ่งเฉย ไม่สบตาผม แล้วหยิบหนังสือเล่มสุดท้ายขึ้นจากพื้น

"...."

"ฉันจะได้ไปสักที..."

"..อย่ามาทำเก่งกับฉัน"

"ฉันทำอะไร?... นายต่างหากกำลังจะทำอะไรกับฉันกันแน่!" เธอหันมาขึ้นเสียงใส่ผม

"เธอกำลังทำให้ฉันหงุดหงิด"

"อย่าเอาแต่ใจนักเลย.. ถ้าแค่เงี่ยนแล้วอยากเอาก็ไปหาผู้หญิงที่พร้อมเสนอตัวให้นายนู้น! ในมอนี้คงหาได้ไม่ยาก แค่นายเดินผ่านก็อ้าขารอนายกันเป็นแถวแล้วนิ! พวกนั้นไง! จะได้สนองตัณหานายได้เต็มสูบหน่อย ไม่ต้องมานั่งเก้ๆกังๆแบบฉัน... เอาฉันมันไม่มันส์หรอกเว้ย.. ขอเหอะ ฉันไม่ใช่เครื่องระบายความใคร่ของนาย" เธอสาดใส่ผมเป็นชุดเล่นเอาผมเลือดขึ้นหน้า จะอะไรหนักหนาว่ะ! โดนผมเอาไปรอบหนึ่งแล้วคราวนี้ยังจะมาเล่นตัวอะไรอีกวะ!

"...เห๊อะ! จะเอายังไง เรียกร้อง? แสดงละคร?"

"ผิดเลย... ฉันแค่ผิดหวัง"

"...."

"ไม่คิด...ว่านายจะพาฉันมาที่นี่เพื่อมาเอา!"

"พลอย!"

"ก็ดี!... ไม่มีอะไรแล้วนิชีวิตฉัน เพื่อนสนิทก็เอากับแฟนตัวเอง ไหนจะต้องโดนนายเรียกมาเอาตอนเงี่ยนแบบนี้อีก ฉันจะได้ใช้ชีวิตพังๆนี่ให้สมกับที่มันเป็นชีวิตพังๆของฉันละกัน!" พลอยพูดจบก็ก้าวขาฉับๆจะออกจากห้องนี่ไป ผมรู้สึกปรี๊ดมากที่เธอมาด่าผมฉอดๆๆแบบนี้เลยเข้าไปกระชากแขนเธออย่างแรงจนเธอเองก็เผลอปลิวตามแรงดึงของผม

"จะทำอะไร"

"ไม่ใช่เรื่องของนาย"

"ฉันถามว่าจะทำอะไร!!" ผมขึ้นเสียงด้วยความโมโห แล้วออกแรงกระชากแขนเธอจนพลอยเองก็เผลอตกใจกับการกระทำของผม อวดเก่งจริงๆ

"..!!"

"ทำไม! ห๊ะ! ใช้ชีวิตพังๆ.. พูดยังกับจะไปให้ใครเขาเอาฟรีๆงั้นแหละ เห๊อะ!"

"นายยังเอาฉันได้เล้ยยย ทำไมคนอื่นจะเอาฉันบ้างไม่ได้"

"นี่! อย่ามายั่วโมโหฉัน"

"นี่ตัวฉัน.. ฉันจะเดินไปให้ใครเอาสักกี่คนมันก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิ์!"

"มีสิ! ผัวเธอไงสิทธิ์ของฉัน!!" ผมเริ่มเก็บอารมณ์ไม่ไหว

"มะ..!"

"อย่าทำให้ฉันโมโห.." ผมจ้องเธออย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า และถึงเธอจะจ้องผมกลับแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ..ไม่นานนักเธอก็เสตามองไปด้านข้างเเทน ผมเลยกระชับแขนเพื่อรั้งเอวเธอให้เข้ามาใกล้ผม ซึ่งเธอไม่ขัดขืน..

"ฉันไม่อยากรุนแรงกับเธอแบบนี้"

"..."

"ถ้าแข็งได้ไม่เท่าฉัน. ก็อย่าอวดเก่ง" ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหูเธอ ก่อนจะผละตัวออกจากเธอด้วย พลอยยืนนิ่งอยู่แบบนั้นไม่กี่วินาทีก็หันหลังแล้วเดินออกไปจากห้องนี่....

เกิดความเงียบขึ้นในห้องทันที....

"....เป็นบ้าอะไรของมึงว่ะบี" แล้วไม่กี่นาทีต่อมาผมก็เพิ่งรู้สึกตัว.. ผมไม่เคยเป็นแบบนี้สาบานให้ตายเลยอ่ะ แต่ทำไมผมต้องหัวปั่นทุกทีเวลาอยู่กับพลอยด้วยวะ! ทำไมต้องอยากเอาชนะด้วยวะ! แล้วไอ้ที่ผมมายืนโทษตัวเองแบบนี้มันก็โครตไม่ใช่ตัวผม

ผมเดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟากลางห้องแล้วคลึงขมับตัวเองเงียบๆ.. อย่างไม่เข้าใจตัวเองเลยสักนิด