3.หนีไม่รอด

3.หนีไม่รอด

•3•

สายตาคมกริบจ้องเขม็ง คิ้วดกหนาผูกขมวดคล้ายปมเงื่อนชนเข้าหากัน ราวกับว่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เขาฉกฉวยขวดสเปรย์พริกไทยจากมือฉัน ขว้างทิ้งลงบนพื้นกระเบื้องอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเอื้อมแขนยาวมาใกล้

ใช้ฝ่ามือบีบช่วงหัวไหล่เอาไว้แน่นถนัด กระชากอย่างรุนแรง พร้อมเขย่าเรือนร่างจนสั่นคลอน

ฉันรีบเม้มริมฝีปากตนอย่างอดกลั้น แอบรู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมากะทันหัน หัวใจกระตุกวูบวาบจนตัวเบาโหวงเหวง ความกลัวที่มีต่อเขายิ่งเพิ่มทวีคูณ แต่เมื่อคิดย้อนดูแล้ว หากเป็นคนที่ทำให้อิฐหวาดกลัวได้ เขาย่อมต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ฉุกคิดเพียงไม่นานสมองอันน้อยนิด คล้ายจะพร่าเลือนเต็มทน แต่กลับต้องตื่นจากภวังค์ เมื่อได้ยินเขาโวยวายใส่เสียงก้องกังวาน

'แสบจริงนะเรื่องบนเตียงจะแสบแบบนี้ไหม?'

น้ำเสียงดุดันกล่าว ยกคนสวยพาดบนไหล่กว้าง แบกเธอเดินขึ้นไปห้องทำงานตนเอง ด้วยความว่องไวกลัวจะสร้างความไม่สงบเพิ่ม อีกคนพยายามดิ้นรน แต่ก็เหมือนทำอะไรไม่ได้มาก ราวกับแรงทุบเป็นเพียงแค่แรงสะกิดเท่านั้น สำหรับคนร่างกายแข็งแกร่ง ดุจกำแพงหินผานี้

'ปล่อยนะไอ้บ้า! โอ๊ย~'

น้ำเสียงเกรี้ยวกราดโวยวาย แต่ต้องร้องเจ็บปวดแทน เธอถูกโยนลงใส่บนโซฟาหรูหราตัวหนึ่ง อีกคนโน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ จนได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงกระจายฟุ้ง เกือบเผลอหลงใหลไปชั่วขณะหนึ่งเลย อันตรายเกินไปแล้วผู้ชายคนนี้ ต้องอยู่ให้ห่างเขาไว้ สบสายตากันนานหลายนาที

'ถ้าไม่อยากโดนก็นั่งเฉยๆ อย่าสร้างเรื่องให้วุ่นวายมากนัก ผมไม่มีความอดทนมากนักหรอกนะ อยากมีชีวิตอยู่ต่อหรืออยากตาย เลือกได้ตามใจเลยหึ!'

น้ำเสียงดุดันกล่าวข่มขู่ ก่อนจะไปนั่งบนโต๊ะทำงานเฝ้าดูจอต่อไป แอบชำเลืองมองเธอพร้อมกระตุกยิ้ม

'คุณจะไม่ทำอะไรฉันจริงเหรอคะ?'

ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวออกมา ยังคงหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา ก็เขาไปคุยอะไรกันจะไปรู้เหรอ อีกอย่างไอ้เวsนั่น! เสนอให้ฉันเป็นผู้หญิงขัดดอก ยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งโมโหสารเลวได้ใจจริง!

'อืม! จะทำงานอย่าส่งเสียงดังมารบกวน'

น้ำเสียงดุดันกล่าวอย่างรำคาญ เธอได้แต่นั่งเงียบสงบไม่กล้าขยับตัวส่งเสียง จนเผลอหลับไปเพราะคงถ่างตารอเขาไม่ไหว

นิ้วเรียวยาวจิ้มลงบนแก้มใสซ้ำๆ ราวกับปลุกเธอให้ตื่นจากความฝัน ดวงตายังคงหลับพริ้มลืมตัวนึกว่าอยู่บ้านปกติ คิดว่าเป็นน้องแม่บ้านมาปลุกเธอ ให้ลุกจากโซฟาอย่างเช่นทุกครั้ง โบกมือปัดรำคาญออกแล้วนอนต่อ อีกคนจึงส่งเสียงดังภายในลำคอ แต่ก็ยังนิ่งไม่ยอมขยับตัวเขาโน้มใบหน้า ลงเข้าไปใกล้แนบชิดจ้องมองอย่างไม่วางตา ลมหายใจอุ่นร้อนพ่นใส่คนนอนหลับ รอยยิ้มร้ายกาจก็เริ่มผุดขึ้นมา

สำรวจใบหน้าคนสวยจนแทบเห็นรูขุมขน คิ้วเรียงสวยงามดวงตาสองชั้นแสนเซ็กซี่ ขนตางอนช้อยสันจมูกโด่งเล็กริมฝีปากหนา ใบหน้ากลมเนื้อแก้มเยอะ ยามเมื่อลืมตาก็มีเสน่ห์มากชวนให้หลงใหล คล้ายอีกคนจะรู้สึกตัวแล้ว จึงเกร็งหน้านิ่งเตรียมรอเพื่อดุเธอ แต่ก็ต้องหยุดชะงัก

ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหนแต่จมูก ยังคงได้กลิ่นน้ำหอมชวนหลงใหลอีกครั้ง เพราะคิดว่าตัวเองฝันหวานอยู่ จึงยกแขนเรียวคล้องคออีกคนให้ลงมาใกล้ ริมฝีปากนุ่มนิ่มชนกันก่อนจะเริ่มบดเบียด แต่เธอยังคงไม่รู้สึกตัวอีก เผลอปลุกอารมณ์คนตรงหน้าอยู่ แม้เขาจะตกใจเพราะไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ก็จูบปากตอบรับอย่างไม่รังเกียจ ลิ้นสอดใส่ชอนไชโพรงปากนุ่ม จนเธอเบิกดวงตากว้างตกใจเช่นกัน เพราะฝ่ามือบีบคลึงเคล้นหน้าอกแล้วตอนนี้

พยายามจะผลักหน้าอกเขาให้ออกห่าง แต่เหมือนมันเป็นกำแพงหินผาแบบแข็งแกร่ง ไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิดเดียว ฝ่ามือใหญ่คว้าเต้าอวบอึ๋มบีบขย้ำ เธอร้องอื้ออึงภายในลำคอจนตัวสั่นคลอน ราวกับเขาหมั่นไส้เธออยู่มานานแล้ว ก่อนจะถอนริมฝีปากออกพร้อมพูดขึ้นมาทันที 

'เธอทำฉันมีอารมณ์ต้องรับผิดชอบเองนะ'

น้ำเสียงดุดันกล่าวพร้อมกระตุกยิ้มร้ายกาจ

'ไม่เอานะคุณจะขืนใจฉันเหรอคะ?'

ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวออกมา

'ถ้าอย่างนั้นเธอก็ใช้ปากทำสิ! หากจะดื้อรั้นผมคงต้องเป็นคนขืนใจคุณ ตอนนี้ผมทนไม่ไหวอีกแล้ว'

น้ำเสียงดุดันกล่าวแสยะยิ้มออกมา หน้าตาจริงจังมากจนอีกคนได้แต่พยักหน้า ยอมทำแบบไม่กล้าขัดขืนอะไร ซึ่งเขาถอดกางเกงออกก็นั่งแหวกขาบนโซฟา สองแขนอ้าพาดบนที่สำหรับรองรับศีรษะ

ฉันคุกเข่าลงจับเส้นผมรวบกองไปอีกข้าง มองท่อนลำใหญ่จนหวาดผวา ขมิบช่วงล่างตนเอง คลานเข้าใกล้เอื้อมมือสัมผัส กำมันยังไม่รอบเลย หากเข้าไปร่องฉันคงเจ็บน่าดู ตายแน่ยัยทราย! ขมวดคิ้วเรียงสวยชนกันชักให้เขาทันที เคยดูแต่คลิปวิดีโอมันก็ทำแบบนี้ คงไม่แสดงผิดหรอกจะรอดไหมเนี่ยโอ๊ย! สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินคำถามของเขาที่สงสัย

'ไม่เคยทำให้ผัวเก่ามาก่อนเหรอ?'

น้ำเสียงดุดันกล่าวโวยวาย ลำอวบเด้งมันแทบจะแตกอยู่รอมร่อ แต่ทว่าอีกคนทำราวกับเป็นเด็กน้อย คล้ายกลั่นแกล้งเขาเสียอย่างนั้น ให้เสียบก็จบแล้ว จะอิดออดอะไรนักหนาก็ไม่รู้

'ไม่เคยลองทำแบบนี้เคยแต่ใส่เข้าไปค่ะ!'

ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวออกมา ใบหน้าแดงระเรื่อเป็นลูกตำลึงสุก แอบเขินอายอยู่ ซึ่งอีกคนยิ่งหงุดหงิดกว่าเก่า เพราะอารมณ์ไฟราคะปะทุโหมกระหน่ำสูง

'อ้าปากแล้วอมเข้าไปซะ เลียมันให้เหมือนไอติม'

น้ำเสียงดุดันกล่าวแทบคลุ้มคลั่ง ทั้งที่ผ่านผู้ชายมาแล้ว แต่ทำไมถึงทำไม่เป็นเลย อาจจะจืดชืดจนอีกคนรู้สึกเบื่อก็ได้มั้งเนี่ย ไม่เช่นนั้นมันคงไม่ส่งมาให้ขัดดอกหรอก!

'อือ~'

ร้องเสียงกระเส่าภายในลำคอ เมื่ออีกคนเอื้อมมือล้วงกระโปรง มาบดขยี้เม็ดสวาทมีเพียงกางเกงในตัวจิ๋วกั้น ช้อนสายตาแหงนมองค้อนใส่เขา เตรียมเอาปากออกให้พ้นแล้วโวยวาย แต่ก็โดนฝ่ามืออีกข้าง จับกดไม่ให้ขยับหนีทำได้แค่รับความเสียวซ่าน เรือนร่างสั่นสะท้านเสียวกระสันไปหมด

'รูเธอแคบจังวะ! ของไอ้เวsนั่นมันเล็กเหรอ แค่นิ้วเดียวก็ตอดตุบๆ จนขยับเขยื้อนไม่ได้แล้วเนี่ย!'

น้ำเสียงดุดันกล่าวโวยวาย ไม่เข้าใจเลยอย่างกับคนไม่เคยโดนมาก่อน ขมวดคิ้วดกหนาชนกันใช้เรียวนิ้วชอนไช บดขยี้เม็ดสวาทเรียกน้ำเมือกใส ไหลเยิ้มฉ่ำแฉะออกมา เธอเกร็งตัวเองแน่นหนา พยายามอดกลั้นเอาไว้ ผมยกมือที่กดหัวเธอออกมา จะได้ส่งเสียงร้องครางให้ฟังบ้าง

'อา~ไหนบอกจะไม่สอดใส่เข้าไป ทำไมคุณผิดคำพูดคะอื้อ~ ฉันก็ไม่ดื้อแล้วอย่านะมันเจ็บอา~'

เสียงกระเส่าร้องครวญครางระงม จนอีกคนแทบคลุ้มคลั่งตาย อยากกระแทกเธอให้จมลำอวบหนาเลยจริงๆ

'อมจนกว่ามันจะแตก ใช้แค่นิ้วอย่าปัญหาเยอะได้ไหม'

กัดฟันกรอดข่มทั้งอารมณ์ตนเอง ไม่ให้เผลอล้ำเส้นที่เธอขีดเอาไว้ เดี๋ยวโดนด่าว่าไม่เป็นลูกผู้ชายอีก เนี่ยมันเด็กขัดดอกอะไรวะเอาแต่ใจฉิบxาย

เสียงน้ำเมือกกระทบกระทั่งกัน ภายในโพรงนุ่มที่คอยกัดกลืนจนครบสามนิ้ว ลิ้นเล็กชโลมเลียหัวบานสีชมพูเน้นดูดดึงย้ำๆ จนอีกคนทนไม่ไหวที่จะปล่อยน้ำออกมาแล้ว

'อื้อ~ เลียให้มันเร็วกว่านี้อีก!'

กัดฟันกรอดเอื้อมมือจับเส้นผมคนสวยดึง มืออีกข้างก็ล้วงทำให้เธอจนน้ำหลั่งไหล เป็นรอบที่สองแล้ว เขาจึงปล่อยลาวาร้อนตนเอง ใส่ปากเธออย่างรวดเร็ว มันผลุบลงคอบางส่วน ถอนแก่นกายออกมากระตุกยิ้มอย่างพอใจ แต่เธอกลับขัดใจเขาอีกเตรียมคายทิ้ง อีกคนจึงออกแรงบีบคอบังคับเธอกลืนน้ำคาว แต่อีกฝ่ายดิ้นทุรนทุรายไม่ยอม

'ของอร่อยกินเข้าไปเถอะ ถ้าดื้อจะเสียบแทนนะ'

น้ำเสียงดุดันกล่าวข่มขู่ ได้แต่พยักหน้าเข้าใจฝืนกระเดือกกลืนลงคอ กลัวเขาจะสอดใส่เข้ามาน่ะสิ!

เขาเอื้อมมือเช็ดขอบปากช้าๆ ทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจอย่างบอกไม่ถูก ชะตากรรมนี้อาจจะต้องกลืน อีกไม่รู้กี่น้ำกันแน่! ฉันต้องเจรจากับเขาให้รู้เรื่องแล้ว

'ฉันชื่อทรายคุณชื่ออะไรคะ?'

ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวออกมา

'ผมชื่อไคโร ต่อไปเธอก็มาเป็นเลขาส่วนตัวให้ผม ถ้าไม่อยากมาเป็นนางบำเรอน่ะ ตกลงเอาตามนี้'

น้ำเสียงดุดันกล่าวดักทางคำถามอีกคน

ทราย : ฉันขอกลับไปเอาเงินที่พ่อ มาให้คุณได้ไหมคะ? จะได้ไม่ต้องอยู่ชดใช้กรรมแทนไอ้สารเลว!

ซุ่มเสียงไพเราะเสนาะหูกล่าวออกมา แม้ปลายประโยคจะเหมือนสบถก็ตาม ทำให้อีกคนกระตุกยิ้มมุมปาก อยากทรมานเธอเล่นหนักขึ้นกว่าเดิม