สับสน NC+++
ตอนที่ 6
"อึก เจ็บ" สะโพกสอบกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างหนักหน่วงก่อนจะผ่อนแรงกระแทกกระทั้นให้ช้าลงเมื่อเห็นว่าช่องทางรักบวมช้ำของคนตัวเล็กฉีกขาดเป็นทางยาวอีกครั้ง
"เลือดเธอออกอีกแล้วนะ" มาเฟียหนุ่มยักยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจพลางมองเลือดสีแดงสดของเด็กสาวก่อนจะก้มหน้าลงมาตวัดลิ้นเลียดูดกลืนกินเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาจากร่องสวาทบวมช้ำอย่างไร้ความรังเกียจก่อนจะผละใบหน้าหล่อเหลาออกมาในนาทีต่อมา
"โดนฉันกระแทกแค่นี้ถึงกับร้องไห้จนตาบวมเลยเหรอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพลางตวัดลิ้นสากเลียคราบน้ำตาออกจากดวงหน้าให้เด็กสาว
"น่าสงสารจังเลยนะตุ๊กตาของฉัน" มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบคำพูดของครูสราวกับเป็นห่วงสงสารเด็กสาวใต้ร่างแต่ก็ไม่ใช่เพราะเขาคือมาเฟียผู้ไร้หัวใจสงสารใครไม่เป็น หัวใจดวงน้อยของมิย่ากระตุกสั่นไหวด้วยความหวาดกลัวเมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงนอนออกก่อนจะหยิบกุญแจมือออกมาจากลิ้นชักอย่างใจเย็น
"อยากเป็นโจรหรือตำรวจ?" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามพลางควงกุญแจมือเล่นอย่างชำนาญเพื่อรอคำตอบจากคนตัวเล็กใต้ร่างที่เอาแต่นอนสะอื้นไห้
"ตอบมา..ถ้าไม่อยากโดนฉันกระแทกจนไข้ขึ้น"
"อึก..นะ..หนูไม่รู้หนูไม่อยากทำ..อึก"
"หึ..ฉันชื่ออะไร"
"อึก"
"ฉันชื่อครูส..เรียกชื่อฉัน"
"อึก..ครูส"
"จำ แล้วครางชื่อฉันดังๆ" มาเฟียจับข้อมือเล็กของเด็กสาวทั้งสองข้างมาใส่กุญแจมือพร้อมกับล็อกเอาไว้อย่างใจเย็นแล้วยกเรียวแขนของเด็กสาวเอาไว้เหนือศีรษะ
ปึก!
"อื้อ!!" เด็กสาวทำหน้าเหยเกด้วยความทรมานเมื่อมาเฟียหนุ่มสอดแก่นกายใหญ่ขนาดมหึมาสิบสองนิ้วเสียดสีเข้ามาในร่องสวาทบวมช้ำคับแคบของเธออย่างไร้ความปราณี มิย่ากัดริมฝีปากบวมเจ่อพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้มือบางพยายามดันหน้าท้องกำยำให้ออกห่าง
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"อ๊าส์!!!" มาเฟียหนุ่มเปล่งเสียงคำรามออกมาด้วยความเสียวซ่านและปวดหนึบในเวลาเดียวกันภายในกายสาวตอดรัดแก่นกายใหญ่ขนาดมหึมาแน่นจนยากที่จะขยับสะโพกสอบดันแก่นกายใหญ่เข้ามาในกายสาวอีกครั้งจนสุดความยาวของมันส่งผลให้ช่องทางรักบวมช้ำฉีกขาดเป็นทางยาวอีกครั้งเลือดสีแดงสีไหลอาบชโลมท่อนเอ็นขนาดมหึมาจนแดงฉานทั้งลำ
"กรี๊ดดดด!ฮือๆเจ็บ..อื้อ!!อย่าแทงเข้ามา..จะ..จุก..โอ๊ย!!" เด็กสาวกรี๊ดร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวดแผลเก่าเพิ่งปริไปได้ไม่กี่นาทีบาดแผลใหม่ก็ฉีกขาดอีกครั้งมาเฟียหนุ่มก้มหน้าลงมามองช่องทางบวมช้ำสีแดงเถือกเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงสดของเด็กสาวที่มีแก่นกายขนาดมหึมาของเขาเสียบคาอยู่ก่อนจะใช้นิ้วโป้งมือบดขยี้ติ่งเม็ดทับทิมถี่ๆพลางขยับสะโพกสอบเข้าออกอย่างเนิบนาบก่อนจะเปลี่ยนจังหวะรักที่ดุดันเป็นร้อนแรงบ้าคลั่งในนาทีต่อมา
"อ๊าส์!!อยากให้ฉันกระแทกร่องของเธอท่าไหน..ซี๊ดดดดด!!" มาเฟียหนุ่มซี๊ดปากเปล่งเสียงคำรามออกมาด้วยความซาบซ่านเสียวสะท้านทั่วทั้งร่างก่อนจะหยุดเคลื่อนไหวสะโพกแล้วจัดแจงท่าทางให้เด็กสาวหันหลังให้ในท่าคลานเข่าก่อนจะใช้มือหนาขยุ้มกลุ่มผมตรงท้ายทอยอย่างแรง
"ตอดเอ็นแน่นจังวะ..อ๊าส์!" มาเฟียหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า แล้วดึงแก่นกายใหญ่ขนาดมหึมาออกมาจากช่องทางรักบวมช้ำพลางเลื่อนมือหนาไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงนอนแล้วหยิบเอาเจลหล่อลื่นยี่ห้อดังออกมาหยดลงที่กลีบดอกไม้งามบวมช้ำ
หลังจากนั้นจึงหยดเจลหล่อลื่นลงบนท่อนลำใหญ่ขนาดมหึมาของตัวเองมือหนาชักรูดแก่นกายใหญ่ขึ้นลงอยู่หลายครั้งดวงตาคมกริบจ้องมองช่องทางรักบวมช้ำเปื้อนเลือดไม่วางตาก่อนจะใช้มือหนาจับแก่นกายใหญ่ขนาดมหึมาสอดเข้ามาในโพรงสวาทบวมช้ำอีกครั้ง
ปึก! ปึก! ปึก!
"อื้อ!!โอ๊ย!!เจ็บไม่ไหวแล้ว..ฮือๆ" สะโพกสอบกระแทกกระทั้นถาโถมแรงกายเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งจนกลีบดอกไม้งามแดงเถือกบวมช้ำอย่างหนักความรุนแรงป่าเถื่อนของมาเฟียหนุ่มทำเอาเด็กสาวนอนแน่นิ่งตัวเกร็งเจ็บปวดจนขยับตัวไม่ได้ มาเฟียหนุ่มโน้มใบหน้าคมคายลงมาดูดดุนขบกัดตามแผ่นหลังบางขาวผ่องสร้างรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้ทั่วเรือนร่างของเธอ
พั่บ! พั่บ! พั่บ! ความรุนแรงซาดิสม์ของมาเฟียหนุ่มทำให้เด็กสาวนอนแน่นิ่งชะงักไปไร้ซึ่งเสียงร้องไห้ทำให้มาเฟียหนุ่มหยุดเคลื่อนไหวสะโพกสอบแล้วจับพลิกร่างเล็กบอบช้ำของเธอหันกลับมานอนหงาย
"อ่อนแอ" มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นว่าเด็กสาวสลบไปก่อนที่เขาจะถึงฝั่งฝันแต่ถึงจะเห็นอย่างนั้นมาเฟียหนุ่มก็ยังคงขยับสะโพกสอบเข้าออกถี่ๆโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าเด็กสาวใต้ร่างสลบไปก่อนแล้ว
วันต่อมา
14 : 00 น.
"มานั่งนี่" มาเฟียหนุ่มตบหน้าขาแกร่งของตัวเองเรียกมิย่าที่เพิ่งลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อครู่ให้เข้ามานั่งบนตักของเขาแต่ทว่ามิย่ากลับนอนนิ่งอยู่ที่เตียงนอนเหมือนเดิมไม่ยอมลุกไปหาเขาตามคำสั่ง
"ฉันบอกให้มานั่งนี่ไง" น้ำเสียงดุดันของมาเฟียหนุ่มทำให้มิย่าต้องจำใจหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินขาถ่างเข้าไปหาครูสที่นั่งทำงานอยู่บนโซฟาข้างนอนเตียงนอน
"นั่งลง" เด็กสาวนั่งลงบนตักแกร่งของมาเฟียหนุ่มอย่างว่าง่าย
"ทานให้หมด" มาเฟียหนุ่มเลื่อนจานข้าวผัดที่แม่บ้านเพิ่งเอาขึ้นมาให้ตามคำสั่งของเขาเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วมาตรงหน้าของมิย่า
"อึก..หนูขอโทรศัพท์ของหนูคืนได้ไหมคะ" มิย่าสะอื้นไห้พลางซบใบหน้าหวานแนบชิดกับแผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มการกระทำราวกับกำลังออดอ้อนของมิย่าทำเอามาเฟียหนุ่มนิ่งชะงักไป
"กินข้าวให้หมดก่อน" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพลางจ้องมองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของมิย่าไม่วางตา
"กินข้าวจะได้กินยาฉันไม่อยากเยxกับคนตัวร้อน"
"อึก..ไม่อยากทำ..กลัว" มิย่าร่ำไห้พลางใช้เรียวแขนเล็กกอดกระชับลำคอหนาเอาไว้แน่น
"กินข้าวก่อนแล้วคืนนี้ฉันจะไม่ทำ" มิย่าที่ได้ฟังอย่างนั้นจึงรีบหันมาตักข้าวผัดเข้าปากอย่างมูมมามมาเฟียหนุ่มจ้องมองท่าทางมูมมามของเธอด้วยความเอ็นดู
หัวใจแกร่งเต้นแรงด้วยความรู้สึกแปลกๆเขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนหรือเขาจะเพียงแค่หลงใหลในใบหน้าสวยหวานราวกับตุ๊กตาบาร์บี้มีชีวิตของเธอก็เท่านั้นไม่ได้มีความรู้สึกรัก มิย่าทำเอามาเฟียอย่างครูสเริ่มสับสนกับหัวใจของตัวเอง