ตอนที่ 1

“ร้อยคมพยัคฆ์”

โดย : กาสะลอง

ภายในตึกสูงเสียดฟ้าซึ่งเป็นอาคารสำนักงานใหญ่ของ CRF (Carlos Rodigez Finance) ตั้งอยู่ใจกลางมหานครมาดริดของประเทศสเปน องค์กรที่ดำเนินธุรกิจการเงินมานานหลายทศวรรษ มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก คาร์ลอส โรดิเกซ คือประธานกรรมการผู้มีอำนาจสูงสุดขององค์กรแห่งนี้

CRF เริ่มต้นจากการก่อตั้งเป็นธนาคาร ใช้เวลาไม่นานก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วเหลือเชื่อ ให้บริการทางการเงินทั้งในรูปแบบธนาคารพาณิชย์และตลาดทุนอย่างครบวงจร สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในประเทศสเปน มีพนักงานหลายพันคน ขณะนี้มีสาขาย่อยอีกหลายสาขา กระจายอยู่ทั่วทุกภูมิภาคของโลก รวมทั้งประเทศไทย

ที่ห้องทำงานของคาร์ลอส โรดิเกซ

ขณะที่เขากำลังยุ่งอยู่กับเอกสารตรงหน้า จู่ๆ ประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามาโดยไม่มีเสียงเคาะ

“เทร่า”

คนที่นั่งอยู่ในห้องอุทานด้วยความประหลาดใจ สมกับที่หญิงสาวตั้งใจแวะมาเซอร์ไพรส์เขา

เทร่าเป็นนางแบบและนักแสดงที่มีชื่อเสียงของสเปน วันนี้หล่อนมีงานถ่ายแบบไม่ไกลจากสำนักงานของคาร์ลอส ผ่านมาก็เลยถือโอกาสแวะหาชายหนุ่มซึ่งกำลังคบหาดูใจกัน จนแมกกาซีนบันเทิงของสเปนลงข่าวซุบซิบนินทาอยู่บ่อยๆ ว่า ‘เทร่า’ กับ ‘คาร์ลอส’ กำลังกุ๊กกิ๊กกันอยู่

เทร่าชอบใจที่ตัวเองตกเป็นข่าวกับนักธุรกิจชื่อดังคนนี้ เพราะคาร์ลอสเป็นผู้ชายมากเสน่ห์ที่สังคมไฮโซกำลังให้ความสนใจ

การเข้ามาพัวพันกับเขาก็เท่ากับว่าข่าวของหล่อนจะไม่หลุดไปจากหน้าปกแมกกาซีนบันเทิง ที่คนดังทั้งหลายพยายามเรียกเรตติ้งให้ตัวเองด้วยข่าวลือสารพัดสารพัน เพื่อให้กลายเป็นที่สนใจโดยการทำให้ผู้คนพูดถึงตลอดเวลา

เทร่าพยายามจะจับคาร์ลอส หล่อนแอบคาดหวังว่าอยากชักชวนเขามาลงทุนในธุรกิจบันเทิง ทว่าเมื่อเข้ามามีความสัมพันธ์กับเขา หล่อนจึงได้รู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิดที่จะจับผู้ชายคนนี้ให้อยู่หมัด เพราะเท่าที่ผ่านๆ มา คาร์ลอสไม่เคยยกย่องผู้หญิงคนไหนออกหน้าออกตา เขามองผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นชั่วครั้งชั่วคราว แม้กระทั่งกับเทร่า ซึ่งมีดีกรีเป็นถึงนักแสดงชื่อดังของประเทศสเปน

“ผมกำลังคิดถึงคุณอยู่พอดี”

คาร์ลอสปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้า

วางปากกาแล้วอ้าแขนออกกว้าง รั้งร่างของเทร่าเข้ามากอดรัด หญิงสาวถือกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ติดมือมายื่นให้เขา

“ก็เพราะคิดถึงคุณเหมือนกันค่ะเลยแวะมาหา แต่ว่าเทร่าอยู่นานไม่ได้นะคะ”

นางแบบสาวรีบบอก

“อะไรกัน ไหนๆ ก็แวะมาแล้ว อยู่ทานข้าวเที่ยงกับผมก่อนนะทูนหัว”

คาร์ลอสออดอ้อนเหมือนเด็ก

“ไม่ได้ค่ะ วันนี้มีนัดถ่ายแบบ พอดีผ่านมาทางนี้เลยแวะหาคุณก่อน”

“แมกกาซีนเพนท์เฮาส์จ้างคุณถ่ายแบบเท่าไร งั้นผมเสนอค่าตัวให้สองเท่า เพื่อให้คุณอยู่กับผมทั้งวัน ดีมั้ยยาหยี”

เขาบอก หญิงสาวยิ้มพราว

เทร่ารู้ว่าคาร์ลอสรวยมาก เขาสามารถจ่ายค่าตัวให้เธอได้จริงอย่างว่า แต่การได้ถ่ายแบบกับนิตยสารชื่อดังอย่างเพนท์เฮาส์จะทำให้ภาพของเธอปรากฏไปทั่วทั้งโลก การได้ออกสื่อและมีผลงานถ่ายแบบอย่างต่อเนื่องจะฉุดความนิยมในตัวเธอไม่ให้หลุดไปจากกระแสความสนใจของผู้คน โดยเฉพาะผู้ชายขาหื่นที่นิยมแมกกาซีนวาบหวิวทั้งหลาย

“วันนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ... เทร่าติดงานจริงๆ”

หญิงสาวบ่ายเบี่ยงอย่างมีจริตมารยา

“ว้า... มาให้อยากแล้วจากไป”

ชายหนุ่มทำหน้าผิดหวัง

“งั้นวันมะรืนเราดินเนอร์กันนะคะ”

เทร่าถือโอกาสชวน

“สำหรับผมห่างคุณวันเดียวก็คิดถึงจะแย่... นี่จะต้องรอให้ถึงมะรืนเชียวหรือยาหยี”

เขาอ้อนเสียงหวาน แทบเก็บอาการพยัคฆ์ร้ายหมายขย้ำเหยื่อเอาไว้ไม่ไหว

“ใจเย็นๆ สิคะ ระหว่างเรายังมีเวลาอีกมาก”

มือเรียวลูบไล้ไปทั่วแผงอกของเขา

“งั้นวันนี้ขอมัดจำให้ชื่นใจนะครับ”

ไม่เพียงแค่ออดอ้อน คาร์ลอสช้อนร่างอวบอัดรัดรึงของเทร่าขึ้นมานั่งบนตักของเขาได้อย่างง่ายดาย เธอเป็นนางแบบปลุกใจเสือป่าที่มีรูปร่างเอิบอิ่มไปทั้งตัว หนั่นเนื้อตึงเต็มทั้งบนและล่าง

คาร์ลอสชอบผู้หญิงมีเนื้อ ไม่นิยมประเภทผอมเหมือนพวกนางแบบขาดสารอาหาร บางคนผอมเหมือนไม้เสียบผี เดินสะโหลสะเหลอยู่บนแคทวอล์ค เห็นแล้วไร้อารมณ์ เขานิยมประเภทเนื้อนมไข่ จะลูบจะคลำตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือ

“อุ๊ย... เดี๋ยวเลขาคุณเข้ามาเห็นนะคะ”

“อย่ากลัว”

เขายังดื้อดึงไม่หยุด

“อย่าลุ่มล่ามสิคะคาร์ล เก็บไว้สัปดาห์หน้าดีกว่า ไม่นานเราก็จะไปเที่ยวฮาวายด้วยกันแล้วนี่คะ ตอนนั้นคุณค่อยยุ่มย่ามกับเทร่าได้เต็มที่ ขลุกอยู่ในห้องด้วยกันทั้งวันทั้งคืนก็ได้นะคะ”

เทร่าเรียกชื่อเขาสั้นๆ ว่า ‘คาร์ล’ ด้วยความเคยชิน

หล่อนแสดงอาการอิดเอื้อนเขินอายออกมาอย่างมีจริตราวกับสาวแรกรุ่น ทั้งที่เขาและเธอเคยทำอะไรที่ลึกซึ้งยิ่งกว่านี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน