1 จุดเริ่มต้น

[ Talk Khunkao ]

ผมพึ่งกลับมาจากคลับของผมเอง ผมไปดื่มกับเพื่อนมา และตอนนี้ผมโคตรจะเมาเลย

ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมรักด้าย แต่เธอแม่ง ทำไมต้องรักไอ้ป่าขนาดนั้นด้วยวะ ขนาดเอากับผมแทบจะทุกวัน เธอยังเพ้อหาแต่มัน !! ผมทำได้แค่ดื่มหนักเกือบจะทุกวันเพื่อให้ตัวเองไม่ต้องไปคิดอะไรมากกับเรื่องนี้ อย่างน้อยๆเส้นด้ายก็อยู่กับผม ถึงเธอจะรักพี่ชายของผมก็ตาม สักวันเธอต้องรักผม

ภายในห้องนอนที่มืดสนิท

"ด้าย คุณหลับหรือยัง"

ผมควานมือหาเส้นด้ายบนเตียงผ่านความมืด

"ด้าย ผมขอนะ...."  ผมพูดขึ้นเมื่อคลำมือไปเจอคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับอยู่

ผมค่อยๆล่วงมือเข้าไปในเสื้อของเธอ

"อื้อ..." คนตัวเล็กร้องท้วงในลำคอ ทันทีที่ผมขยำน่าอกที่ใหญ่เกินตัวของเธอ

"ตื่นแล้วหรอ หื้ม.."

"ซี๊ด คุณลืมมันได้รึเปล่า มีแค่ผมคนเดียวได้มั้ย ในใจคุณ..." ผมก้มหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอของเธอก่อนจะสูดดมกลิ่นหอม

"คะ ใคร ผีรึเปล่า..." เสียงเล็กๆเอ่ยถามขึ้น

"คุณผี ยะ อย่ามาหลอกมาหลอนหนูเลยนะคะ พรุ่งนี้หนูจะทำบุญไปให้" เส้นด้ายทำไมเธอพูดอะไรแปลกๆ ผีเผอที่ไหนกันวะ

อ่า! เธออาจจะเบลอยานอนหลับ เพราะก่อนไปคลับผมเอายานอนหลับให้เธอกิน เพื่อที่เธอจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน และไม่ไปหาไอ้ป่าอีก

"ผมเป็นผัวคุณไม่ใช่ผี"

"ผัว มะ ไม่ หนูไม่มีผัว อื้อ..."

ผมไม่ปล่อยให้เธอพูดเพ้อเจ้ออะไรอีกต่อไป ผมประกบปากจูบเธอทันที มือเล็กพยายามทุบตีผม เส้นด้ายเธอทำราวกับว่าไม่เคยจูบมาก่อน ทั้งที่เธอจูบเก่งกว่าผมซะอีก

"อื้อ...อื้อ" มือเล็กทุบตีผมไม่ยอมหยุด ผมเลยจัดการรวบมือทั้งสองข้างของเธอขึงตึงไว้บนหัวด้วยมือข้างเดียวของผม

ผมเลื่อนมือลงไปดึงกางเกงตัวบางของเธอออก ก่อนจะปลดตะขอกางเกงของตัวเองและถอดมันออก ผมทำทุกอย่างทั้งๆที่ยังจูบเธออยู่

"อ๊า ทำไมเข้ายากจังรอบนี้ คุณไปทำอะไรมาด้ายทำไมถึงฟิตขนาดนี้"

ผมถอนจูบออกก่อนจะดันตัวขึ้น แล้วพยายามดันท่อนเอ็นเข้าไปในร่องแคบของเส้นด้าย

เส้นด้ายเธอพยายามดิ้น แล้วพูดอะไรสักอย่าง ซึ่งผมก็ฟังไม่ถนัด ด้วยอาการเมาของผม นั่งยังแทบจะไม่อยู่แล้ว

ผมจำได้แค่นี้ ต่อจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย...

เช้า....

แสงแดดยามเช้าสอดส่องเข้ามาภายในห้อง ผมค่อยๆลืมตาขึ้น พร้อมกับความรู้สึกที่มันหนักอึ้งไปทั่วทั้งหัว

เมื่อคืนผมกลับมาคอนโดนได้ไงวะ เมาชิบหาย!!

ผมค่อยๆกวาดสายตามองไปรอบๆห้องเพื่อหาเส้นด้าย

แต่!! เชี้ย!! นี่มันไม่ใช่คอนโดผม แต่มันเป็นบ้านของไอ้ป่า ผมมาที่นี่ทำไมวะเนี่ย!!

ผมดีดตัวลุกนั่งพรวด แล้วก็มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง จนสายตามาสะดุดกับผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆผม เธอกำลังนอนลืมตามองผมอยู่ เธอเอาผ้าปิดใบหน้าของตัวเองไว้ครึ่งหน้าให้เห็นแค่ช่วงตากับหน้าผาก

ผมจะไม่ตกใจเลย ถ้าเธอเป็นเส้นด้าย เธอนี่เธอไม่ใช่

"เธอ...." ผมค่อยๆเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่ปิดใบหน้าของเธอ

"ยะ อย่านะ อย่าดึงผ้าออกนะ" มือเล็กขว้ามาจับมือผมไว้ ไม่ให้ผมดึงผ้าออก

"วีนัส...'' ผมขมวดคิ้วมองเธอ

เธอเงียบไม่ตอบอะไรผม ต้องใช่แน่ๆ นี่ผมทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย!! ผมมีอะไรกับเด็กนี่หรอวะ

"พี่ใจร้าย...." น้ำตาเธอเอ่อล้นขึ้นมาเต็มสองตาทันทีที่พูดจบ

"ขอโทษ เมื่อคืนฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันเมา เธอจะเอาเท่าไหร่ว่ามา"

เธอเงียบไม่ตอบอะไร ไม่มีปากรึไงวะ!!

ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง ทั้งที่ตัวเองยังโป้อยู่ ผมก้มหยิบบล็อกเซอร์ที่วางอยู่บนพื้นมาสวมใส่ ก่อนจะหยิบกางเกงยีนส์ขึ้นมาแล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋า หยิบกระเป๋าเงินออกมา จากนั้นก็เอาเงินออกมาจากกระเป๋าห้าพัน

"เอาเงินนี่ไป"

"...."

"ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด" ผมวางเงินไว้ข้างๆกับตัวเธอ เธอไม่ได้ตอบอะไรผมสักคำ และไม่ยอมรับเงินของผม

"ฉันมีคนรักแล้วหวังว่าเธอจะเข้าใจนะวีนัส"

ผมไม่ได้สนใจอะไร ในเมื่อขอโทษไปแล้วก็น่าจะจบ สมัยนี้เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรอยู่แล้ว และผมคงไม่ต้องรับผิดชอบอะไร เพราะผมเมา เมาขนาดที่คิดว่าบ้านไอ้ป่าเป็นคอนโดตัวเอง ผมคิดว่าเธอเป็นเส้นด้าย คนรักของผม...