บทที่ 2

"เธอมีไอเดียที่เจ๋งดีนะ"

"ค่ะ ปีกขวาชั้นสี่ถูกดัดแปลงเป็นภัตราคารอาหารจีนค่ะ อย่างที่ทราบกันดีว่าคุณแองจี้เธอเป็นคนฮ่องกง และที่นี่มักมีนักท่องเที่ยวชาวจีนแวะเวียนมาที่นี่บ่อยๆ"

"ฉันทึ้งจริงๆนะ นับว่าเขามีหัวการค้าที่กว้างไกลไม่เบา"

"ใช่ค่ะ และชั้นที่ห้าซึ่งมีความสูงยี่สิบห้าฟุตจากพื้นดินถูกดัดแปลงให้ใกล้เคียงกับหอดูดาวค่ะ ส่วนชั้นยังคงเป็นที่พักปกติสำหรับนักธุรกิจที่เดินทางมาติดต่องาน อยากชมสถานที่จริงหรือเปล่าคะ ?" อ้ายหลินเอ่ยถาม

"โอ...แน่นอนค่ะ มันน่าสนใจมากจริงๆ"

"งั้นดิฉันพาคุณไปดูนะคะ" เธออาสาอย่างสุภาพตามแบบฉบับคนเจ้าระเบียบ

"ค่ะ" คอลัมนิสต์สาวรู้สึกชื่นชอบโรงแรมแองเจล่าสาขาสามมากกว่ารีสอร์ทแองเจล่าสาขาแรกขึ้นมาดื้อๆ เพราะมันแปลกใหม่กว่าที่พักไหนๆที่เธอเคยเจอมา

"ถ้าอย่างนั้น ดิฉันแนะนำให้คุณทำสปาที่นั่นด้วยเลยดีไหมคะ ?"

"มีสปาด้วยหรอคะ" คนฟังถามอึ้งๆ

"มีค่ะ ทางปีกด้านซ้ายชั้นหนึ่งเป็นสปาค่ะ ใช้สมุนไพรไทยด้วยนะคะ"

"วิเศษไปเลย" การตอบรับที่ดีเยี่ยมจากคอลัมนิสต์ตรงหน้า เป็นการพิสูจน์ฝีมือของอ้ายหลินได้เป็นอย่างดี จนพนักงานคนอื่นๆพากันชื่นชมเธอไปตามๆกัน

"คุณไอลีนเก่งชะมัด" แคทเทอรีนเอ่ยขึ้น หลังจากที่เลขาสาวพานักท่องเที่ยวเดินออกไปชมสถานที่

"ไหวพริบเธอล้ำมาก"

"ฉันอยากเป็นเหมือนเธอบ้างจัง เอาความประหม่าไปทิ้งไว้ที่ไหนนะ" พนักงานสาวอีกคนเอ่ยตาม

"ฉันจะโดนไล่ออกไหมเนี่ย" ส่วนคนผิดที่พึ่งถูกตำหนิในตอนแรกมีสีหน้าสลดลงทันที

"ไม่หรอกน่า ดีจะตายได้พักผ่อนตั้งสองวันแหน่ะ" ทุกคนหันมาปลอบใจพนักงานสาว แล้วแยกย้ายกันไปทำงานต่อ

"เดี๋ยว!!! แองจี้ไปไหน ?" เสียงทุ้มของนายแบบรูปหล่อที่ไม่รู้ว่าเดินเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ถามขึ้น

"เอ่อ..."

"ทำไมไม่ตอบล่ะ ?" เขาคาดคั้นอย่างหัวเสีย เพราะเธอไม่ยอมรับโทรศัพท์จากเขาเลย

"ไม่ทราบค่ะ"

"แล้วไอลีนล่ะ" เขาถามถึงเลขาสาวอย่างหงุดหงิด เพราะไม่ค่อยจะถูกกับเธอเท่าไหร่นัก

"คุณไอลีนกำลังดูลูกค้าอยู่ค่ะ" พนักงานตอบเขาตาหวานเยิ้ม เพราะชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้า เป็นถึงนายแบบและดาราฮอลลีวู้ดที่กำลังมาแรง ใบหน้าคมเข้มเวลาขึงขังนั้นกลับดูน่ามองอย่างประหลาด

"เฮ้อ...ที่ไหน ?"

"อะไรหรอคะ ?"

"ไอลีนน่ะ อยู่ที่ไหน ?" ร่างสูงถามอย่างหัวเสียราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

"กำลังไปที่โรงแรมแองเจล่าสาขาสามค่ะ" คนตอบพูดรัวๆเร็วๆด้วยความตกใจ

"ขอบใจ" เขาตอบสั้น แล้วหุนหันออกไปทันที