INTRO

กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง~ เสียงโทรศัพท์เป็นตัวปลุกให้หญิงสาวที่กำลังนอนหลับใหลอยู่บนเตียงตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย

“โหลลลล~”

(แกยังไม่ตื่นอีกเหรอคริส)

“ยัยริณเหรอ”

(ก็ใช่น่ะสิ นี่สี่โมงกว่าแล้วนะ ทำไมยังไม่ตื่นอีก)

“อือ เมื่อคืนฉันดื่มกับพวกจอมพลหนักไปหน่อย” คริสตัลทำเสียงอื้ออึงพร้อมกับยกมือทุบหัวอันหนักอึ้งของตัวเองเบาๆ เพื่อไล่อาการแฮงก์ให้หมดไป

(วันนี้วันเกิดฉันนะ)

“ฉันจำได้ วันเกิดแกฉันไม่ลืมหรอกน่า”

(ฉันจัดที่บ้านพี่ฮาสนะ ไม่ได้จัดบ้านพ่อเหมือนทุกปี)

“จัดกี่โมง”

(หกโมงเย็น)

“มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไหม”

(มีทุกอย่างที่ผัวฉันจะสรรหามาได้)

“ไอเลิฟอิท!”

(ขี้เมาจริงๆ แกนี่)

“ฮ่าๆ แค่นี้แหละ ฉันขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน”

(ย่ะ) คริสตัลโยนโทรศัพท์มือถือลงบนเตียงหลังจากที่เอริณวางสาย เธอลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจยกใหญ่แล้วจึงหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป

เกือบสามชั่วโมงก่อนที่รถยนต์คันหรูของคริสตัลก็เคลื่อนเข้ามาจอดยังคฤหาสน์สุดหรูของเพื่อนรักอย่างเอริณ รถราคาแพงมากมายของแขกที่มาร่วมงานจอดอยู่เต็มลานจอดรถหน้าคฤหาสน์หลังนี้

เจ้าของใบหน้าสวยซ่อนความเซ็กซี่รูปร่างดีอย่างไร้ที่ติเดินอยู่บนรองเท้าส้นสูงขนาดสามนิ้วเข้ามายังด้านในคฤหาสน์ที่ใช้เป็นสถานที่จัดงานวันเกิด

“ยัยริณ!” เสียงของคริสตัลทำให้หลายๆ คนละสายไปมองเธอราวกับเป็นจุดสนใจ ก่อนที่เธอจะฉีกยิ้มแล้วเดินเข้าไปหาเพื่อนรักด้วยท่าทีสง่างาม

“แกมาช้าไปหนึ่งชั่วโมง”

“ก็ฉันแฮงก์อะ ตื่นไหวก็ดีเท่าไหร่แล้ว” คริสตัลสวมกอดเพื่อนรักที่สนิทกันมาตั้งแต่เริ่มจำความได้ ก่อนจะผละออกแล้วยืนกล่องของขวัญขนาดกลางให้พร้อมกับรอยยิ้ม

“ขอบใจนะแก”

“วันเกิดฉันขอแพงกว่าสามเท่านะ” คริสตัลเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงทะเล้น ก่อนจะยกมือบีบแก้มเพื่อนรักเบาๆ

“เงินเดือนของรองประธานบริษัทไม่พอใช้เหรอถึงคิดจะมาไถของจากเพื่อนเนี่ย”

“เงินเดือนฉันพอใช้ย่ะ แต่อยากได้ผัวหล่อๆ รวยๆ เหมือนแกบ้าง” คริสตัลพูดพร้อมกับสอดสายตาหาผู้ชายที่ตรงสเปคของเธอในงานนี้และดูเหมือนว่าเธอจะเจอคนที่ถูกใจมากๆ เข้าแล้วล่ะสิ

“ส่วนมากเพื่อนผัวฉันมีเมียมีลูกหมดแล้วนะ”

“แล้วคนนั้นมีหรือยัง?” หญิงสาวพยักหน้าไปยังเจ้าของใบหน้านิ่งเรียบที่นั่งดื่มแอลกอฮอล์อยู่เงียบๆ คนเดียว

“คนนั้นเป็นมือขวาเพื่อนผัวฉัน แต่ไม่แน่ใจว่ามีแฟนหรือยัง ขอไปถามผัวแป๊บ…” เอริณคว้าแขนของคริสตัลแล้วลากเธอไปยังโซฟากลางห้องรับแขกที่มีบรรดาเหล่ามาเฟียหนุ่มหลายต่อหลายคนนั่งรวมด้วย

“…พี่ฮาสคะ”

“ว่าไงครับ”

“พี่แดร็กมีแฟนหรือยังคะ”

“ไอ้แปง…แดร็กมันมีเมียหรือยัง” ฮาเดสเลือกที่จะหันไปถามโชแปงที่นั่งอยู่อีกฝั่งเพื่อความแน่ใจ

“มันเพิ่งโดนเพื่อนเมียกูหักอกมามึงคิดว่ามันจะมีเมียไหมล่ะ?”

“น่าจะยังไม่มี ริณถามทำไม”

“ยัยคริสชอบพี่แดร็กอะค่ะ” เอริณยกนิ้วโป้งชี้มาทางคริสตัลที่ยืนฟังอยู่เงียบๆ ก่อนที่เสียงของโชแปงจะดังขึ้นเป็นประโยคถัดมา

“ถ้าคิดว่าจะจริงจังกับมันก็ลองจีบดู แต่ถ้าเล่นๆ ไม่รับประกันความปลอดภัยของชีวิตนะ” เพราะตั้งแต่ที่แดร็กโดนหักอกทุกอย่างมันก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปมาก ทั้งความรู้สึกและอารมณ์ที่มักจะเย็นชากับทุกอย่างตลอดเวลา

“ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ” เอริณฉีกยิ้มหวานให้ทุกคนก่อนจะลากคริสตัลออกมาด้านนอกเหมือนเดิม

“เขาเป็นมือขวามาเฟียเหรอ”

“เริ่มกลัวขึ้นมาบ้างแล้วเหรอ ทุกคนที่นี่ถ้าไม่เป็นมาเฟียก็เป็นมือซ้ายมือขวาทั้งนั้นแหละ”

“ต่อให้เขาเป็นนักฆ่าแบบผัวยัยมิลฉันก็อยากจีบอยู่ดี” คริสตัลพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น สายตาของเธอยังคงจ้องมองไปทางเขา ก่อนที่สัญชาตญาณมือขวามาเฟียจะทำให้แดร็กรู้ตัวว่ากำลังมีคนจ้องมองเขาอยู่

“…” เขาจึงค่อยๆ หันมาสบตากับเจ้าของใบหน้าสะสวยด้วยสายตาเย็นชา

“ยัยริณ เขามองฉันด้วย”

“เขาจะฆ่าแกรึเปล่า”

“เขาอาจจะอยากทำความรู้จักกับฉันก็ได้นี่” คริสตัลหันมาตวัดสายตามองเพื่อนรักตาเขียวเมื่อเอริณพูดไม่เข้าหู

“ฉันว่าจะขึ้นไปดูลูกสักหน่อย แกไปนั่งคุยกับยัยมีนข้างนอกก่อนไหม”

“โนจ้ะ! ฉันจะไปเต๊าะสุดหล่อของฉันสักหน่อย” พูดจบคริสตัลก็เดินไปหยิบแก้วเครื่องดื่มสีส้มอมชมพูขึ้นมาถือแล้วเดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มที่นั่งดื่มอยู่บนเก้าอี้เงียบๆ คนเดียวทันที