BAD TIGER_1? : ความหลัง

ความหลัง…

“พี่เสือ…”

“อืม~”

“…เราเลิกกันนะ”

“ว่าไงนะ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามพลางขมวดคิ้วกับประโยคที่ได้ยินไปหมาดๆ

“….”

“เมื่อกี้ พูดว่าอะไร?”

“….”

“กำลังบอกเลิก ทั้งที่เพิ่งเอากันเสร็จ?”

“….”

“คิดดีแล้วใช่ไหม ที่พ่นน้ำลายออกมาแบบนี้?”

เลอา นั่งมองรูปในอัลบั้ม รูปเธอเคียงคู่ชายคนนึงที่มีรอยยิ้มแสนอ่อนโยนให้เธอเสมอ วันเวลาพาใจคิดถึงวันเก่าๆ..

“อะไร ไหนว่าทำใจได้แล้วไง” ยัยแมงมุมกระโดดชาร์ตตัวฉันแล้วหยิบอัลบั้มรูปไปดูทันที เลอาไม่ได้แย่งสิ่งนั้นกลับคืนมา แต่นั่งนิ่งแล้วมองคนเป็นเพื่อนทำตาโตกับรูปอดีตคู่รักของเธอ

“ป่านนี้จะเป็นไงบ้างน๊าา พี่เสือคนดีของน้อง~”

“….”

“โดนยัยเลอาบอกเลิกแบบไร้เยื่อใยแบบนั้น.. หวังว่าคงไม่แค้นฝังหุ่นคนเคยรัก~ แบบนั้นหรอกใช่ไหม~” แมงมุมปิดอัลบั้มรูปแล้วยื่นคืนให้เจ้าของ

“..เปลี่ยนเรื่องอื่นได้ไหม”

“ยังรักเขาอยู่งั้นสิ?”

“เลิกแล้วป้ะ?”

“แล้วเก็บมันไว้ทำไมอะ?” คนเป็นเพื่อนชี้ไปที่อัลบั้มรูป

“ฉันแค่ลืม ว่ายังมีมันอยู่ไม่ได้หรือไง”

“อ๋อเหรออ~ นึกว่านึกถึงวันเก่าๆที่เคยหวาน~”

“..พูดไปเรื่อย”

“ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่ตรงนี้นี่.. คุ้มแล้วเหรอ? ตั้งแต่มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ หาเงินได้เป็นกอบเป็นกำ ฉันก็ไม่เห็นแกยิ้มแบบมีความสุขจริงๆสักครั้ง”

“..ฉันเพิ่งกลับมาถึงไทย ถ้าไม่ให้กำลังใจก็กลับไปเลย”

“โอ๋ๆๆ งอนเฉย อ่าๆไม่รักก็ไม่รัก ฉันแค่แหย่เอง จริงจังไปได้”

สวัสดีนะ ฉัน เลอา เรียกสั้นๆว่า เล หรือจะเติมยอยักษ์ให้ชื่อฉันเหมือนขนมมันฝรั่งฉันก็ไม่ว่า ตามแต่ใจทุกคนถนัดเลย

เล(ย์) เลอา ดีน ฉันเป็นลูกครึ่ง ไทย-อเมริกา แต่ดันมีหน้าแบบสาวไทยคมเฉี่ยว สิ่งเดียวที่ทำให้ทุกคนรู้ว่าฉันเป็นลูกครึ่งคงไม่พ้นสีผิว สีตา และทรวดทรงที่ดีกว่าชาวบ้าน ไม่ต้องหมั่นไส้ฉันหรอก ฉันคิดว่าฉันสร้างความหมั่นไส้ให้ทุกคนได้มองแรงใส่กันได้มากกว่านี้อีก ฉันแค่เป็นคนตรง ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอ้อมๆให้เสียเวลาทำไม

จากบทสนทนาที่ได้อ่านกันไป ก็คงจะรู้แล้ว ว่าฉันเป็นคนบอกเลิกแฟนคนแรกที่ตัวฉันรักมากที่สุด เพียงเพราะ… ฉันอยากมีชีวิตที่ดีขึ้น รักแรกตอนอายุ20 ตอนเริ่มต้นก็ช่างหวานหอม แต่ทุกคนก็น่าจะรู้ดีว่าสมัยนี้นะ แค่รักมันยังไม่พอ แฟนฉันเป็นแค่รุ่นพี่ในมหาลัยตอนเรียนที่อเมริกาก็เท่านั้น ความมั่นคงไม่มีให้เห็น… ฉันก็แค่อยากจะเดินตามฝันของตัวเอง ซึ่งตอนนี้.. ฉันทำได้แล้ว

ใช่.. ฉันเป็นดารา และกำลังดังเปรี้ยงเป็นพุแตก จากบทเลิฟซีนอันร้อนฉ่าจากละครเรื่องล่าสุด มันทำให้ฉันมีงานเดินแบบมากขึ้น อีเวนต์มากขึ้น และทำงานแบบไม่ได้หลับไม่ได้นอน

นี่แหละ ชีวิต แบบที่ฉันต้องการ ดี.. บัดซบเลยใช่ไหมละ!

“แล้วนี่พี่ส้มว่าไง เรื่องคุณมาโนชนั่น.. แกจะไปหรือเปล่า?”

“แกถามเหมือนไม่รู้จักฉัน”

“ฉันรู้คำตอบแกเว้ย แต่ตอนนี้แกปฎิเสธพี่ส้มไหมละ เพิ่งสร้างเรื่องไปไม่ใช่หรือไง?”

“กะอีแค่เที่ยวผับ แดกเหล้า.. ใครเขาก็ทำกันเปล่าว้ะ ทำเป็นเรื่องคอขาดบาดตายไปได้” เลอามองบนอย่างเบื่อหน่าย เธอเพิ่งสร้างวีรกรรมกับผู้จัดการตัวเอง หนีเที่ยวกินเหล้าเมาปลิ้นจนถูกปาปารัซซี่จับภาพไว้ได้ แต่โชคดีที่งานล่าสุดจาก CEO ของบริษัทหนึ่งที่อเมริกา ต้องการเธอไปเป็นพรีเซนต์เตอร์เกี่ยวกับเครื่องดื่มแอลกฮอล์พอดี เลยแถจนสีข้างถลอกหน่อยๆ ว่าเป็นการโปรโมทงานตัวล่าสุดของเธอ

“…ฉันจะไม่ไปนั่งให้มันมานั่งล้วงนั้นล้วงนี่เป็นครั้งที่สองอีกแน่”

“ขอให้น้องนั้นปลอดภัย~ เพี้ยง~” แมงมุมพนมมือขึ้นไหว้ก่อนจะก้มลงพ่นลมออกจากปากตรงพื้นที่สงวนของดาราสาว

“เห็นฉันแบบนี้.. ฉันก็ไม่มั่วนะจ๊ะ”

“จ๊าาาา เพื่อนรู้~ นอกจากเสือป่าตัวนั้น เลอาผู้นี้ก็ไม่เคยเปิดเผยกลีบสงวนให้ผู้ใดได้ชื่นชมอีก”

“จิ๊! บอกว่าให้เปลี่ยนเรื่องไง” แมงมุมนิ่งไป ก่อนจะถอนหายใจแล้ววางมือลงบนต้นขาของดาราสาว

ฟึ่บ!

“….?”

“พี่เสือ เขาเป็นหมอแล้วนะ”

“…แล้ว?” เลอาที่เพิ่งรู้ก็นิ่งไป

“แค่จะบอกว่าคนที่แกเลือกทิ้งเขาไป ตอนนี้มีทุกอย่างที่มั่นคงพอ พอชนิดที่แก.. อาจจะเสียใจที่เลือกทิ้งเขาไปแบบนั้น”

“ตอนนี้ฉันก็มีทุกอย่างที่มั่นคงเหมือนกัน”

“ไอ้เงินในบัญชีสิบสิบล้านนั่นนะเหรอ?”

“มันมากพอละกัน”

“เห้อ~ เอาเถอะๆ ฉันแค่ส่งข่าว เพื่อแกอยากจะรู้ชีวิตของพี่เสือขึ้นมาบ้าง”

“…..”

“เสือ สิงหา บริรักษ์ญัติกัณฑ์” เลอาจำชื่อและนามสกุลนี้ได้ดี

“ไม่ได้มีแค่ชื่อแกแล้วนะ ที่เสริจ์หาใน Google ได้”

“….”

“ฉันกลับละ แกกลับมาเหนื่อยๆจะได้พักให้เต็มที่ มีไรก็โทรมาละกัน”

“..อืม” ร่างบางเดินมาส่งเพื่อนที่หน้าประตู ก่อนจะโบกมือลาแล้วปิดประตูห้อง ความเงียบในห้องที่ใหญ่โตทำให้สาวเจ้ามองไปรอบๆ วิวที่เห็นผ่านกระจกบานใหญ่สะท้อนเงาร่างของตัวเอง

ร่างสูงเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียง ปล่อยกระเป๋าเดินทางให้จอดนิ่งอยู่กลางห้อง คำทิ้งทวนของแมงมุมทำให้เธอคว้า Mac Book ขึ้นมาเปิด แล้วเสริจ์หา ชื่อดังกล่าว

ติ๊ก! แล้วกด Enter พร้อมกับ ชื่อ และ รูป ของคนคุ้นเคยขึ้นเรียงมาเป็นตับ เลอาอึ้งเล็กน้อยกับข้อความต่างๆที่เธอได้เห็น ใบหน้าคมคายแต่ดูนิ่งงัน.. รู้สึกได้ถึงความเย็นชาจากดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ใบหน้านี้มีรอยยิ้มที่อบอุ่นอยู่เสมอ

“…ฉันไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ย” ถึงไม่รู้ว่าพี่เสือมีชื่อเสียงขนาดนี้

พี่เสือ หมอศัลย์ สุดหล่อ ย้ำ! หัวใจยังว่าง หลังบอกสื่อครองความโสดยาวนานถึง5ปี!

“…..” เลอากดเข้าไปอ่านในกระทู้นั้น บทสัมภาษณ์ที่เสือทิ้งท้ายไว้ แอบทำให้ร่างบางของเธอนิ่งไปนาน

นักข่าว : บอกได้ไหมคะ ว่าทำไมคุณหมอสุดฮอตอย่างหมอเสือ ถึงไม่มีหวานใจกับใครเขาสักที หรือว่าแอบสุ่มคบสาวกันแน่คะ

หมอเสือ : ไม่มีคือไม่มีครับ

นักข่าว : อ่าโอเค ไม่มีก็คือไม่มีเนอะ.. งั้นบอกได้ไหมว่าทำไมถึงหวงความโสดมากขนาดนี้เอ่ยย~

หมอเสือ : ที่ผ่านมาแค่ยังไม่เจอ คนที่คู่ควรกับความรักของผม ก็แค่นั้นเอง

“…..” หึ๊… หญิงสาวแค่นเสียงหัวเราะในใจ ดูเหมือนว่าเธอคงสร้างแผลในใจก่อนจากไว้ให้เสืออย่างเต็มประตู

_____? _____

?บทนำมาล๊าววววว สัมผัสได้ถึงความหยิ่งผยองจองหองของยัยเลอา! แกทิ้งพี่เสือของฉันเพราะคิดว่าเขาไม่มีอนาคตรึ! สามหาว! ลงหวายมันให้หนัก!!!

กด ใจ เขียน คอมเมนต์ ให้กันหน่อยน๊าา กำลังใจเด้อสู~