ตอนที่2 เรื่องที่สร้าง

ย้อนกลับไปเมื่อวาน

"ไอ้ตัล...ตกลงคืนนี้ว่าไง มึงจะไปกับพวกกูปะ"หนุ่มน้อยหน้ามนนามว่าเตตะวันเอ่ยกระซิบถามเพื่อนตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้านข้าง

"ร้านเดิมปะ"คนตัวเล็กถามกลับเสียงเบาไม่ต่างกัน เพราะในตอนนี้พวกเขากำลังนั่งเรียนกันอยู่

"ไม่ว่ะ....ร้านนี้ร้านใหม่เป็นร้านพี่ที่รู้จักของไอ้กรมัน"ตะวันตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ

"ทำไมมึงยิ้มแปลก ๆ วะตะวัน"คนตัวเล็กถามขึ้นอย่างสงสัยที่อยู่ ๆ เพื่อนตัวเล็กของเขายิ้มแปลก ๆ ส่งมาให้แบบนั้น

"จะอะไรล่ะก็ที่มันยิ้มน่าเกลียดแบบนี้ก็มีแค่เรื่องเดียว"กรธิกาหรือกรเป็นคนตอบแทนเพื่อนตัวเล็กของเขาพร้อมกับตบหัวเพื่อนเบา ๆ อย่างหมั่นไส้

"แดกฟรีเหรอว่ะ!"นิวตัลเอ่ยพูดขึ้นเสียงดังอย่างลืมตัว ทำให้อาจาร์ยที่กำลังสอนอยู่หน้าชั้นเรียนเรียกชื่อของพวกเขาทั้ง3พร้อมกับเอ่ยว่า

"นายปรินทร์!นายเตตะวัน!นายกรธิกา! ถ้าพวกนายจะคุยกัน ออกไปคุยข้างนอกไม่ต้องมานั่งเรียน"

"ขอโทษครับอาจารย์"ทั้งสามหนุ่มกล่าวขอโทษอาจารย์ก่อนจะพากันหันหน้ามานั่งฟังอาจารย์สอนอย่างเงียบ ๆ

4ชั่วโมงต่อมา

"เหี้ยเอ๊ยยยยยแม่งโดนอาจารย์ดุหลังจบคาบเพราะมึงเลยไอ้นิวตัล"ตะวันบ่นออกมาอย่างเซ็ง ๆ เพราะหลังจบคาบทั้งสามนั้นโดนอาจารย์เรียกไปสั่งสอนเป็นชั่วโมง

"มึงไม่ต้องมาโทษกูเลยไอ้ตะวันเพราะมึงชวนกูคุยทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเจ๊แกโหด"นิวตัลบ่นออกมาพลางกลอกตามองบนด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย

"พวกมึงสองตัวเลิกโอดครวญกันได้ละ...แยกย้าย ๆ ๆ เฮ่อออกูละปวดหัวฟังเจ๊แกด่าเป็นชั่วโมงยังไม่พอยังต้องมาฟังพวกมึงสองตัวบ่นอีก"กรธิกาเอ่ยห้ามเพื่อนตัวเล็กทั้งสอง ก่อนจะบ่นออกมาอย่างเบื่อ ๆ แล้วหันชี้นิ้วไปทางนิวตัล "ส่วนมึงคืนนี้กูจะไปรอที่หน้าบ้านตอน3ทุ่มเจอกันคืนนี้"พูดจบกรก็เดินหนีเพื่อนทั้งสองไปเลย

"ไอ้เชี่ยกร!รอกูด้วยไอ้เหี้ยยยวันนี้กูมากับมึงอย่าทิ้งกูเซ๊!!!!"ตะวันที่เห็นกรเดินหนีก็รีบวิ่งตามพร้อมกับตะโกนไล่หลังเสียงดัง ส่วนด้านนิวตัลก็ได้แต่ยืนเกาหัวมองตามหลังเพื่อนทั้งสองอย่างด้วยสีหน้างงงวย

ณ.ผับxเวลา21.39นาที

โซนวีVIP

"แล้วตกลงผู้ร่วมธุรกิจใหม่มึงเป็นไงว่ะ"นทีหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ที่มีรูปร่างสูงและดวงตาสีฟ้าประกายเอ่ยถามเพื่อนชายขึ้นเกี่ยวกับผู้ร่วมธุรกิจการค้าอาวุธรายใหม่

"กูก็ไม่รู้ว่ะ รู้แต่ว่าแก๊งNTดูจะลึกลับยังไง ๆ ชอบกล"ฟิลิปป์ตอบนทีพร้อมกับหยิบแก้วเหล้าขึ้นดื่มไปพลาง ๆ

"ผู้นำแก๊งคนใหม่ที่มาร่วมการค้าอาวุธกับมึงชื่อธนาธรใช่ไหม เห็นว่าช่วงผู้นำคนเก่าตายแก๊งเกือบแย่เลยนิ กู้กลับมาได้ในไม่กี่ปีถือว่าเก่งใช้ได้เลย มึงว่าไหม?"นทีเอ่ยพูดพลางชวนคุยเกี่ยวกับผู้ร่วมธุรกิจคนใหม่ของเพื่อนตัวสูงอีกครั้ง

"ไม่ใช่...."ฟิลิปป์พูดขึ้นแค่นั้น ก่อนจะจับแก้วเหล้าในมือขึ้นกระดกดื่มครั้งเดียวหมด

"อะไรที่ว่าไม่ใช่"นทีเอ่ยถามเพื่อนตัวสูงขึ้นอย่างแปลกใจพลางคิ้วทั้งสองก็ขมวดมุ่นเข้าหากันแทบจะเป็นปม

"นาธารไม่ใช่ผู้นำแก๊ง"ฟิลิปป์เอ่ยตอบนทีพร้อมกับหันไปมองหน้า ส่วนนทีที่ได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็ยิ่งแสดงสีหน้างงงวยเข้าไปใหญ่

"มึงดื่มมากไปปะเพื่อน ทุกคนเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าผู้ที่สืบทอดแก๊งNTก็คือคุณนาธาร"นทีหันไปพูดกับฟิลิปป์พลางส่ายหัวไปด้วย ก่อนที่ฟิลิปป์จะพูดขึ้นทำให้นทีตาโต

"กูให้คนสืบมาแล้วนาธารเป็นแค่ลูกเลี้ยง ไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของตระกูลNT "

"แล้วผู้นำแก๊งNTตัวจริงเป็นใครวะ"นทีถามขึ้นพร้อมกับหัวคิ้วชนกันอย่างสงสัย

"เรื่องนี้กูก็ไม่รู้ว่ะ กูรู้แค่ผู้นำแก๊งคนเก่าเขามีลูกชายแต่ประวัติลูกชายของเขาไม่มีใครรู้เลย จะให้พูดจริง ๆ คือแทบไม่มีใครรู้เลยว่าผู้นำคนเก่าเขามีลูกชาย"

อีกด้าน

โซนวีVIP

เวลา01.25นาที

"ไอ้ตัล...พอแล้ววววไอ้สัตว์มึงดื่มเยอะไปแล้ว"ตะวันพูดห้ามเพื่อนพร้อมกับแย่งแก้วเหล้าออกจากมือของเพื่อนตัวเล็ก

"คายยยคายยยยเมาาาามายยยยมี..."คนตัวเล็กพูดเสียงยานพร้อมกับพยายามแย่งแก้วคืน ด้านตะวันที่เมาแทบไม่ต่างกันก็หันไปขอความช่วยเหลือเพื่อนชายตัวสูงที่น่าจะมีสติกว่าใครเพื่อน

"ไอ้กรมึงช่วยมาแกะมันออกจากกูดิ!ไอ้ตัลพอแล้วววว ไม่ต้องดื่มแล้ว"ตะวันหันไปบอกกรให้ช่วยก่อนที่จะหันมาห้ามนิวตัลที่ยังคงพยายามจะแย่งแก้วเหล้าจากมือของตะวันคืน

"นิวตัลพอแล้วมา ๆ ๆ กูช่วยแบกกูว่าเรากลับเหอะ ก่อนกลับพากูไปบอกลาเฮียกูก่อนนะ"กรห้ามนิวตัลก่อนจะดึงนิวตัลออกจากตะวัน (เพราะตอนนี้นิวตัลได้นอนทับตะวันอยู่)

"เออ ๆ "ตะวันตอบก่อนจะพากันแบกนิวตัลเดินออกจากห้องที่ตัวเองพากันนั่งกินแล้วเดินตรงไปห้องข้าง ๆ ที่มีสองหนุ่มลูกครึ่งนั่งคุยกันอยู่

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

พรึบ

กรเคาะประตูสองสามที ก่อนที่จะเปิดเข้าไปในห้องที่มีชายหนุ่มลูกครึ่งทั้งสองนั่งชนแก้วกันอยู่ ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปกรก็ทำการเอ่ยลาทันที

"เฮีย~พวกผมกลับก่อนนะ"พอเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องกรก็พูดลาพี่ที่ตัวเองรู้จักหรือก็คือเจ้าของผับแห่งนี้ที่พวกตัวเองพากันมานั่งกินฟรีนั่นแหละ

"ทำไมพากันกลับเร็วจังวะ"นทีที่เห็นว่าเป็นใครก็เอ่ยถามขึ้นพร้อมกับกรวดสายตามองคนทั้ง3อย่างผ่าน ๆ

"ก็เพื่อนผมมันเมาไม่ได้สติอะดิ"กรตอบ

"คายยยเมาาาม่ายยดายยเมาาาา"นิวตัลที่ได้ยินกรตอบออกไปแบบนั้น ก็เริ่มพูดแทรกว่าตัวเองไม่ได้เมาก่อนที่สายตาจะหันไปมองคนที่นั่งดื่มตรงข้ามกับนทีอย่างไม่สนใจใคร

"ปล่อยยยยยยย"นิวตัลพูดขึ้นอย่างรำคาญพลางพยายามสะบัดตัวออกจากเพื่อนทั้งสองจนสำเร็จ พอหลุดออกจากเพื่อนทั้งสองได้คนตัวเล็กก็เดินโซเซอย่างรีบ ๆ ก่อนจะ

พรึบบบบ!

ทุกคนในห้องต่างพากันตกใจติดสตั้นกับสิ่งที่คนตัวเล็กทำ บรรยากาศรอบ ๆ ห้องอย่างกับถูกหยุดเวลาเอาไว้ เมื่ออยู่ ๆ นิวตัลก็เดินไปดันฟิลิปป์ให้นอนราบลงกับโซฟาแล้วขึ้นคร่อม โดยที่เจ้าตัวไม่ทันได้ตั้งตัว

"น้องงงคนสวยยยครับบบปายยต่อกาบพี่ที่ห้องมายยยยย"คนตัวเล็กพูดกับคนใต้ร่างตนที่ตอนนี้เขาดันมองหนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อตัวสูงเป็นสาวน้อยผมสั้นหน้าตาน่ารักไปซะแล้ว

"ทามมมมายยหนูม่ายยพูดดดกาบพี่อาาาา"คนตัวเล็กพูดออกมาอย่างนอยด์ ๆ ก่อนที่จะทำอะไรบางอย่างที่ทำให้คนในห้องตกใจอึ้งมากกว่าเดิม

จุ๊บ

"พูดดดกาบพี่หย่อยยน๊าาา......อ้วกกก"พูดจบคนตัวเล็กก็เล่นอ้วกใส่ฟิลิปป์ที่นอนอยู่ใต้ร่างตนทันที

"เหี้ยยยยยยเพื่อนกูช็อกตาค้างไปแล้วววววว"นทีที่เห็นเพื่อนตัวเองที่ทั้งถูกคนตัวเล็กจุ๊บปากแล้วก็เล่นอ้วกใส่เกือบโดนหน้าเพื่อนของเขา จนทำให้เพื่อนเขาช็อกตาค้างไปแล้วนั้นก็ร้องออกมาเสียงดังจึงทำให้ตะวันและกรที่ยืนนิ่งอึ้งกับเหตุการณ์อยู่นั้นได้สติ ก่อนจะรีบไปดึงเพื่อนตัวเล็กออกจากเพื่อนพี่นทีแล้วขอโทษขอโพยพี่นทีและเพื่อนของพี่เขาอย่างรีบๆ แล้วแบกนิวตัลออกมาจากห้องตรงกลับบ้านทันที

ซึ่งนทีเองก็ไปดึงฟิลิปป์ขึ้นนั่งดี ๆ ที่ในตอนนี้ยังคงช็อกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ แต่ทว่าก็ได้สติกลับมาแล้ว

"ใคร!....มันเป็นใครกัน!!!"