15ค่าความโง่NC

ของขวัญ.......

"พี่คราม อื้อออออ" ฉันเรียกชื่อเขาก่อนที่ปากจะถูกปิด 

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ฉันหายใจแทบไม่ทันเพราะเขาจูบฉันอย่างเอาเป็นเอาตายกลิ่นเบียร์กลิ่นบุหรี่คละคลุ้งอยู่ในปากของฉันเพราะเขาดื่มหนักแถมยังสูบบุหรี่จัดด้วย

"ขวัญจ๋าขวัญจะทำให้พี่ลืมเอมได้มั้ย" เขาขยับริมฝีปากออกแล้วจ้องตาฉันพร้อมกับพูดกับฉันเสียงเบาแววตาของเขาดูเศร้าอย่างน่าสงสาร ซึ่งฉันไม่รู้จะตอบยังไงเพราะฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงเหมือนกันเพื่อให้เขาลืมคุณเอม

"ขวัญยังรักพี่หรือเปล่า"

"............" ฉันไม่กล้าบอกว่ายังรักเขาอยู่แม้สี่ปีที่ผ่านมาฉันคิดว่าฉันเลิกรักเขาไปแล้วแต่จริงๆแล้วไม่เลย

"ขวัญจ๋า พี่เจ็บตรงนี้จังเลย" เขาเอามือของฉันไปวางที่หน้าอกข้างซ้ายของเขาสายตาของเขายังจ้องมาที่ฉันไม่ละไปไหนเป็นฉันเองที่ต้องหลบสายตาเพราะกลัวใจตัวเอง

"แล้วก็เจ็บตรงนี้ด้วย" เขาลากมือฉันขยับลงไปเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงตรงกลางกายของเขาแล้วฉันก็รับรู้ถึงความแข็งขืนของบางสิ่งบางอย่างพอฉันมองไปปรากฏว่าตอนนี้มือของฉันจับอยู่ที่...อยู่ที่ตรงนั้นของเขา ฉันตกใจจนต้องรีบชักมือกลับแต่ก็ไม่ทันเพราะถูกเขาตะครุบมือไว้ไม่ให้ขยับออก

"พี่ปล่อยมือขวัญค่ะ"

"ไม่ปล่อย พี่ไม่ปล่อย ขวัญจ๋าพี่รู้ว่าขวัญรักพี่ แล้วพี่ก็รู้สึกดีกับขวัญ ถ้าพี่จะขอ..."

"ไม่ค่ะไม่" ฉันรีบส่ายหน้าเพราะรู้ว่าเขาจะขออะไรถึงฉันจะไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาไม่เคยมีแฟนแต่ฉันก็พอจะรู้ว่าเขาต้องการอะไร

"นะครับนะขวัญไม่สงสารพี่บ้างเหรอครับหื้มม พี่กำลังเสียใจเพราะพี่สาวของขวัญอยู่นะ ขวัญคนเดียวที่จะทำให้พี่ลืมความทุกข์ความเจ็บปวดนะครับ พี่สัญญาว่าพี่จะรับผิดชอบขวัญทุกอย่าง"

"แต่พี่ยังหมั้นกับคุณเอมอยู่นะคะ" ถึงฉันจะรักเขาแต่ฉันก็ไม่ลืมว่าเขายังมีสถานะเป็นคู่หมั้นคุณเอมอรอยู่

"มาขนาดนี้แล้วขวัญคิดว่าพี่จะยังอยากหมั้นกับเอมอยู่อีกเหรอหึ๊" นั่นสินะเป็นใครก็คงทำใจไม่ได้ที่จะต้องหมั้นต้องแต่งงานกับคนที่เค้าหักหลังเราทำให้เราเจ็บปวด 

"แต่ว่า...."

"ไม่มีแต่แล้วครับ พี่อยากรักขวัญอยากเข้าไปในตัวของขวัญ ขวัญจะเป็นผู้หญิงคนแรกแล้วก็คนเดียวของพี่"

ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้ฉันหลงเชื่อคำพูดของเขาฉันไม่อาจหาเหตุผลอะไรมาขัดแย้งเพราะหัวใจของฉันมันเป็นของเขาอยู่แล้ว สุดท้ายฉันก็โอนอ่อนยอมเขาอย่างง่ายดาย

สงคราม........

ผมใช้เล่ห์มารยาทุกอย่างหลอกล่อเพื่อให้ยัยกาฝากนี่ยอมเป็นของผม ตอนแรกผมแค้นเอมอรที่ทำเหมือนผมเป็นคนโง่ผมก็เลยคิดจะใช้ของขวัญเป็นเหยื่อทำให้เอมอรคลั่งเมื่อรู้ว่าผมกับของขวัญมีอะไรกันจากนั้นผมก็จะขอถอนหมั้นเอมอรทำให้เธออับอายแต่พอมารู้ว่ายัยนี่ก็รู้เรื่องนี้ด้วยมันยิ่งทำให้ผมเกลียดยัยนี่เพิ่มขึ้นไปอีกหลายเท่าตัวรู้ทั้งรู้ว่าพี่สาวตัวเองเลวขนาดนี้แต่ก็ไม่ยอมบอกทั้งที่บอกว่ารักผม หึเลวทั้งพี่ทั้งน้องคงคิดว่าผมโง่มากสินะ แล้วจะได้รู้ว่าคนที่ทำให้ผมเป็นเหมือนคนโง่ที่ไม่รู้อะไรเลยมันจะต้องเจอกับอะไรบ้าง ผมจะทำให้เจ็บจนลืมไม่ลงเลย

"พี่ครามขวัญกลัว ขวัญไม่เคย เราไม่ทำได้ไหมคะ" ยัยนี่คงจะเพิ่งได้สติแต่มันช้าไปแล้วถึงจะพูดเสียงสั่นอย่างน่าสงสารแต่ผมไม่สงสารเลยสักนิด ผมก้มลงไปมองท่อนเอ็นของตัวเองที่แข็งตัวเต็มที่ผมเอามันถูไถจดจ่อไปที่ปากทางร่องรักที่ปิดสนิท ผมไม่ได้เล้าโลมอะไรมากเพราะกำลังโกรธคนใต้ร่างผมอยากกระแทกให้ยัยนี่เจ็บจนต้องร้องขอชีวิต ผมไม่รู้หรอกว่ายัยนี่เคยหรือไม่เคยเธออาจจะสันดานเดียวกับพี่สาวของเธอก็ได้ผมถึงต้องป้องกันไว้ก่อนโชคดีที่ผมเตรียมถุงยางติดตัวไว้ตลอดก็เลยหยิบมาใช้ได้ทันเวลา

"พี่รู้ว่ามันเป็นครั้งแรกของขวัญ พี่สัญญาว่าจะทำมันเบานะครับ"

"มันจะเจ็บไหมคะ"

"เจ็บสิเพราะมันคือครั้งแรกย่อมเจ็บทุกคน ถ้าเอาเข้าไปแล้วเจ็บขวัญกัดที่ไหล่พี่ได้เลยนะครับ" ผมแสร้งพูดดีไปอย่างนั้นทั้งที่จริงอยากจะบอกว่าอย่ามาตอแหลใส่กูถึงมึงจะเจ็บกูก็จะทำอยู่ดี

"กรี๊ดดดดดดด เจ็บ ฮือออ เจ็บพี่เอามันออกไปก่อนขวัญเจ็บ ฮือออ" เสียงกรีดเสียงร้องไห้ของคนใต้ร่างทำให้ผมรู้ว่าผมเป็นคนแรก หึเป็นคนแรกแล้วไงวะก็แค่ซิงไม่มีอะไรน่าภูมิใจเลยสักนิด

"พี่ขอโทษครับ" จุ๊บ จุ๊บ ผมแสร้งทำเป็นหอมแก้มเพื่อปลอบ แต่ยอมรับว่าร่องของยัยนี่ทั้งฟิตทั้งตอดจนผมแทบอยากจะแตกตั้งแต่เอาเข้าไป ผมกดแช่ตัวตนไว้แบบนั้นเพื่อให้ยัยนี่คบายความเจ็บปวด

"มันเจ็บมากเลยค่ะ ฮึก ฮึกพี่คราม ขวัญเจ็บ ฮือออ" พูดไปน้ำตาก็ไหลไปหึคิดว่าผมจะสงสารงั้นเหรอไม่อ่ะไม่เลยสักนิด แต่ก็นั่นแล่ะผมพูดไม่ได้ไง

"เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว ครั้งแรกก็เจ็บกัทุกคนพี่เองก็เจ็บ"

"พี่ก็เจ็บเหรอคะ ฮึก ฮึก" 

"ครับ เจ็บมากเลย ขวัญจ๋าเราต้องทำต่อให้เสร็จนะรู้มั้ยถ้าไม่ทำต่อพี่ว่าพี่ต้องตายแน่ๆเลย"

"ก็ได้ค่ะ แต่พี่ค่อยๆทำได้มั้ยคะ"

"ได้ครับพี่จะพยายามนะ"

หนึ่งชั่วโมงต่อมา.....

ผมจับของขวัญพลิกตัวให้อยู่ในท่าคลานเข่าจากนั้นผมก็สอดใส่ตัวตนเข้าไปอีกครั้งแบบคราวเดียวมดด้าม

"อ๊ะ เจ็บ อ๊าาา มันเจ็บ" ผมคงสอดเข้าไปแรงเกินแต่ก็ช่วยไม่ได้เพราะผมชอบความรุนแรง

ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ

"ซี๊ดดดดด อื้มมมมมมมมม เอาโคตรมัน อ่าาาาา"

ผมครางพร้อมกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องรักของคนใต้ร่างอย่างไม่ปรานี ไม่มีหรอกคำว่าทำเบาๆเพราะผมทำไม่เป็น อยากจะบอกว่าร่องของของขวัญแม่งโคตรตอดน้องชายผมเลยผมแตกไปแล้วสองครั้งติดดภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงแม่งเป็นอะไรที่สุดยอดมาก ก็ยอมรับว่าผมไม่เคยเอาผู้หญิงซิงผมชอบผู้หญิงที่มีประสบการณ์มากกว่า กับเอมอรผมก็ยังไม่เคยมีอะไรด้วยมากสุดก็แค่กอดจูบกันตามประสาวัยรุ่นจะมีช่วยกันบ้างแต่ไม่เคยสอดใส่แม้ว่าเอมอรจะยอมให้ผมทำแต่ผมก็ไม่ทำเพราะในความคิดของผมตอนนั้นคิดเอาไว้ว่าจะไม่ทำอะไรเอมอรเพราะมันยังไม่ถึงเวลาผมคิดไว้ว่าผมจะเปิดซิงเธอในคืนวันแต่งงาน แต่ใครจะไปคิดว่าแค่เวลาสี่ปีที่ผมไม่อยู่เธอให้ผู้ชายที่ไหนไม่รู้เปิดซิงไปแล้วเรียบร้อยแต่ก็ช่างเถอะตอนนี้ผมไม่แคร์แล้วว่าเอมเคยไปนอนให้ใครกระแทกมาบ้างเพราะตอนนี้ผมได้ค่าเสียเวลาได้ค่าความโง่ของตัวเองมาแล้วนั่นก็คือซิงของยัยนี่ที่ผมกำลังกระแทกอยู่

"อ๊ะ อ๊ะ จุก ฮือออ มันจุก" เสียงครางของยัยนี่มันทำให้ผมเสียวถึงขั้นสุด

"อ่าาา ขวัญจ๋าาาา ขวัญของพี่ ซี๊ดดด อ่าพี่จะแตกอีกแล้ว" ผมครางสุดเสียงเมื่อกำลังจะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง ผมรีบถอนตัวตนออกมาแล้วดึงถุงยางออกอย่างไวก่อนจะสาวท่อนเอ็นบนแผ่นหลังไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็พวยพุ่งออกมาเต็มแผ่นหลังของคนใต้ล่าง ผมมองไปที่กล่องถุงยางที่ตอนนี้ไม่เหลือสักชิ้นถุงยางหมดแต่ผมยังไม่พอ สงสัยคงต้องเสียบสดต่ออีกสักยกสองยก