ตอนที่ 3

ร่างใหญ่ขยับลงมาแนบใบหน้าสูดกลิ่นสาปสาว เฉาะลิ้นระรัวเลียลงกลางร่องกลีบอวบขาว เสียงดังฉั่วๆ ขยี้ปลายลิ้นเบิร์นกุหลาบงามของสาวใหญ่อย่างดุดันไม่ปราณี

“อ๊า… อูย… ไม่ไหวแล้วพ่อเลี้ยง หยุดเถอะ… นะ… นวลจะขาดใจ”

เสียงกระท่อนกระแท่นขาดหาย สองมือยื้อยันปั้นไหล่ของพ่อเลี้ยง ผลักใบหน้าหื่นให้ห่างออกจากง่ามขาของหล่อน

“ถ้าไม่ให้ฉันกินของเธอ… งั้นเธอกินของฉันนะ”

แบบนี้เข้าทางคนหื่น พ่อเลี้ยงได้ทีรีบรั้งข้อมือของนวลจันทร์ลงมาสัมผัสท่อนเอ็นอวบหนา ตั้งเป็นลำคัดแข็ง ดูราวกับเอาบ้องข้าวหลามใหญ่ๆ ยัดไว้ในกางเกง

“เอ่อ… นวลทำไม่เป็น”

สาวใหญ่ส่ายหน้าอาย ปฏิเสธเสียงสั่น หากมือที่สั่นน้อยๆ ก็ยังลูบไล้ดุ้นเนื้อแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงขาก๊วยของพ่อเลี้ยงด้วยความอยากรู้อยากลอง

“ฉันรู้ว่าเธอก็อยาก ไม่ยากเลยสักนิด… เธอเคยกินไอติมไหมล่ะ”

พ่อเลี้ยงแนะวิธีที่จะทำให้อะไรๆ ง่ายขึ้น

“เคยจ้ะ… ”

สาวใหญ่ตอบอายๆ มือยังลูบไล้ความเป็นชายของเขาที่ซ่อนอยู่ในกางเกง

“นั่นละ… ง่ายๆ แค่นั้น ดูดแล้วเลีย… เลียแล้วก็ดูด เอาริมฝีปากครอบรัด… ตวัดลิ้นตาม”

พ่อเลี้ยงแนะนำราวกับว่ามันเป็นเรื่องที่สามารถทำได้ง่ายๆ รีบปลดปมกางเกงขาก๊วยที่ขัดกันไว้หลวมๆ

“โอ้แม่เจ้า… ”

นวลจันทร์ร้องอุทาน ในทันทีที่กางเกงของพิเดชร่วงลงจากหน้าขา อาวุธประจำกายขนาดมหึมา ดีดผึงออกมาเกือบฟาดหน้าหล่อน

“โห… ”

พระเจ้าช่วยกล้วยทอด สิ่งที่เห็นทำเอานวลจันทร์ต้องยกมือขึ้นปิดปาก ตกใจกับความยาวใหญ่ไม่ธรรมดาของพ่อเลี้ยงพิเดช

พ่อเลี้ยงรีบคว้าหมอนมารองหลังของตัวเอง เอนกายพิงพนักหัวเตียง ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน ขยับสะโพกส่งท่อนเอ็นขึ้นมายั่วยวน อวดสายตาของนวลจันทร์

“จัดการเลยจ้ะ… ”

เสียงสั่งทรงอำนาจของผู้เป็นนาย ทำให้สาวใหญ่ต้องรวบรวมความกล้า ขยับเข้ามานั่งคุกเข่าตรงหว่างขาของเขาที่ถ่างอ้าซ่า

“โห… ”

นวลจันทร์กลัวๆ กล้าๆ มือข้างหนึ่งยกขึ้นกรีดช่อผมที่ร่วงระลงมาบดบังเสี้ยวหน้าขึ้นไปทัดไหว้หลังใบหู ค่อยๆ ก้มลงคว้าดุ้นเนื้อร้อนผ่าว เป็นไงเป็นกัน

“อูย… ใหญ่”

ของพ่อเลี้ยงใหญ่มากจนมือน้อยๆ ของหล่อนกำไม่รอบ นวลจันทร์ค่อยๆ บีบรูดเบาๆ อุ่นเครื่องด้วยการรูดขึ้นรูดลง ไม่นานก็มีน้ำหล่อลื่นกระปริบออกมาเปียกเยิ้มส่วนปลายสีม่วงถอกทู่

“จัดการเลย…”

พ่อเลี้ยงเร่ง มือใหญ่กดไหล่ของหล่อนที่ทำท่าว่าจะบ่ายหน้าหนีด้วยความอาย ไม่ให้ขยับหนี

“ถึงขนาดนี้แล้วนวลจ๋าไม่ต้องอาย”

คำพูดของพ่อเลี้ยงทำให้สาวใหญ่จำต้องใช้มือของหล่อนรูดแท่งเนื้อร้อนผ่าวของเขาต่อไป

“อ่า… อ่า… อ่า… ”

พ่อเลี้ยงครางตามจังหวะรูดแท่งเนื้อ

“ลองใช้ปาก… เดี๋ยวเธอจะชอบ”

พิเดชแอ่นสะโพก ส่งท่อนเอ็นโด่แข็งขึ้นมาเชื้อเชิญ สาวใหญ่ หล่อนเหลือบตาขึ้นมองหน้าเขา อายจนหน้าแดง

“ไม่ต้องอาย… ทำให้ฉันทีเถอะ… ”

พิเดชคะยั้นคะยอ นวลจันทร์รวบรวมความกล้า ก้มลงครอบริมฝีปากกับส่วนปลายสีม่วงถอกทู่เสียงดังบล๊วบ

“โอ้ว… ”

พ่อเลี้ยงพิเดชสะดุ้งคราง ในทันทีที่ปลายลิ้นของหล่อน บดขยี้ลงกลางรอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ ไม่นานก็มีน้ำหล่อลื่นสีใส กระปริบไหลออกมาเปียกเยิ้มส่วนปลายของความเป็นชาย

“เสียว… อ่า… ”

คนโดนเลียพึมพำเบาๆ นวลจันทร์ไม่รอรี รีบก้มลงดูดอีกครั้ง

อั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

หล่อนทำซ้ำๆ อยู่นาน ก่อนจะถอนริมฝีปากออกจากแท่งเอ็นร้อนผ่าว ขรุแข็งราวกับกำลังอมฝักข้าวโพดใหญ่ๆ เพราะเส้นเลือดปูดโปนขึ้นมาเป็นริ้วโอบพันรอบลำ

“อ๊า… ใหญ่มาก ของพ่อเลี้ยงเต็มปากนวลเลยจ้ะ”

หล่อนยกหลังมือขึ้นปาดน้ำหล่อลื่น ย้อยเป็นยางเยิ้ม ติดริมฝีปาก จากนั้นก็ก้มหน้าจัดการกับน้องชายเขา

“ชอบใช่ไหม เดี๋ยวพอใส่เข้าไป… รับรองว่าเธอจะเสียวยิ่งกว่านี้”

พ่อเลี้ยงบอกทั้งเสียงกระเส่า ใบหน้าบิดเบ้ หลุบตา

ลงมองส่วนปลายมนทู่เหมือนดอกเห็ดของตัวเอง มีน้ำหล่อลื่นสีใสปริ่มเยิ้ม เล็ดไหลออกมาจากรอยแยกรูปดวงตาน้อยๆ ผลุบเข้าออกในอุ้งปากของสาวใหญ่ใจถึง

“ดูดอีก… นวล ทำอย่างเมื่อกี้… ชอบ”

สิ้นเสียงสั่ง นวลจันทร์รีบลงมือไม่รอรี ครอบริมฝีปากกดลงมาเป็นจังหวะ หล่อนเรียนรู้เร็ว ไม่นานก็เก่ง ไม่มีอาการขย้อนเลยสักนิด

“อ๊า... เธอดูดเก่งที่สุด”

พ่อเลี้ยงชม ความเสียวซ่านยะเยือกผ่านแท่งเนื้อจนต้องขมิบเกร็งหน้าแดงหน้าดำ ความเสียวปลาบวาบแล่นไปในทุกอณูเซลล์ของร่างกาย หลุบตาลงมองริมฝีปากของสาวใหญ่ ครอบลงมาดูดรัด จัดการเขมือบความเป็นชายของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย

“อูย... ซี้ด… ”

พ่อเลี้ยงครางในลำคอ ตาหรี่พริ้ม

“อ่า… เสียวสุดๆ ไปเลย เลียเก่งเหลือเกินนวลจ๋า”

ฝ่ามือทั้งสองข้างของพ่อเลี้ยงพิเดชกดศีรษะของนวลจันทร์ คอยควบคุมให้หล่อนผงกศีรษะลงมาเป็นจังหวะ ขึ้นๆ ลงๆ ตามความหนักเบาที่ตัวเองเป็นคนกระเด้าขึ้นมา เพื่อส่งดุ้นเนื้อเข้ามาเสียบตรึง คับแน่นอยู่ในกลีบปากของนวลจันทร์ที่สามารถดูดเลียได้อย่างล้ำลึกถึงอกถึงใจ

“เสียวมากใช่ไหมจ๊ะพ่อเลี้ยง”