บทที่ 5
ธาราดาวาดวางแผนอยู่ในใจว่า ทันทีที่ไปถึงโรงแรมหรูหราระดับห้าดาว ที่กัปตันเอริกพักอาศัยอยู่ ก็จะหาโอกาสหลบหนีกลับไปที่โรงแรงของเธอบ้าง ซึ่งป่านนี้ผู้กองธีทัชคงรอด้วยความเป็นห่วง
แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่หญิงสาวคิดไว้ นักเลงคุมบาร์ทั้งสองคนยังกัดไม่เลิก พอเห็นหญิงสาวเดินผ่านหน้าไปพร้อมๆ กับกัปตันเอริก พวกมันก็ยังคงเดินตามห่างๆ ไปจนถึงโรงแรมที่พัก ราวกับต้องการความมั่นใจว่าหญิงสาวเป็นหญิงขายบริการจริงๆ ไม่ได้เป็นสายสืบเหมือนที่พวกมันสงสัยตั้งแต่แรกเริ่ม จึงตามติดไม่เลิกจวบจนกระทั่งธาราดากับกัปตันเอริกเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกันแล้ว พวกมันจึงล่าถอยในที่สุด
“บ้าจริงๆ เกาะติดซะยิ่งกว่าตังเมอีก”
ธาราดาบ่นพึมพำ พอเข้ามาในลิฟต์ได้แล้ว ก็ยื่นมือไปกดปุ่มให้ลิฟต์หยุดที่ชั้นสอง กัปตันเอริกเห็นเช่นนั้นก็เอ่ยถามในทันที
“ทำอะไรของคุณ”
“อ้าว ไม่เห็นหรือยังไงว่าฉันกดปุ่มเลขสอง”
“ห้องของผมอยู่ชั้นเก้า” กัปตันเอริกตอบเสียงเข้ม พร้อมกับยื่นมือไปกดปุ่มเลขเก้าบ้าง
“นั่นมันเรื่องของคุณ...คุณจะพักอยู่ชั้นไหนฉันไม่สนใจ”
“หมายความว่าคุณกำลังจะเบี้ยวผมยังงั้นหรือคุณโส”
“เอะ! ก็บอกแล้วยังไง ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว”
“ถ้าไม่ใช่แล้วคุณเป็นใคร เป็นตำรวจในคราบของโสเภณียังงั้นรึ”
กัปตันเอริกเค้นเสียงถามอย่างเหน็บแนม หากบอกว่าคนตรงหน้าเขาเป็นตำรวจจริง เขาเชื่อไม่ลงเด็ดขาด เพราะดูจากการแต่งตัวและการแสดงออกของเธอแล้ว บ่งบอกให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเธอเป็นโสเภณี
ทางด้านของธาราดาถึงกับตกใจในคำพูดเหน็บแนมของอีกฝ่าย แม้เธอจะไม่ใช่ตำรวจ แต่สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ก็ไม่ได้ไกลจากคำพูดของกัปตันเอริกสักเท่าไร แต่ถึงจะตกใจมากเพียงใด ก็พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วเค้นเสียงโกหกต่อ
“ฉันเป็นแค่เพียงนักท่องเที่ยวคนหนึ่งเท่านั้น คุณอย่ามาพูดอะไรน้ำเน่าหน่อยเลย”
“ถ้ายังงั้นคุณก็เป็นโสเภณีในคราบของนักท่องเที่ยว”
กัปตันเอริกปักใจเชื่อเช่นนั้น เพราะตั้งแต่เดินทางมาเยือนพัทยา เขาถูกหญิงขายบริการในคราบของนักท่องเที่ยว เสนอขายตัวให้กับเขาหลายคนแล้ว
“นี่คุณ ในหัวสมองของคุณมีแค่เพียงเรื่องเซ็กหรือยังไง คุณถึงมองพวกฉัน และมองผู้หญิงไทยในแง่ลบอยู่ตลอดเวลา”
ธาราดาอดไม่ได้ จึงเค้นเสียงด่ากลับด้วยความโมโห และด้วยมัวแต่หงุดหงิดใจที่ถูกคนตรงหน้าดูถูกผู้หญิงไทยซะเหลือเกิน จึงไม่รู้ว่าตนเองถูกมือใหญ่กำข้อมือเล็กไว้แน่น แล้วพาเดินออกจากลิฟต์ที่วิ่งมาถึงชั้นเก้าแล้ว และพาตรงไปยังห้องสูทหรูหราของเขา
“ขอโทษ ที่ทำให้คุณคิดแบบนั้น แต่คุณเองก็แสดงออกให้เห็นเองไม่ใช่หรือว่าเป็นคุณโส ต้องให้ผมทบทวนความจำให้ไหมว่าคุณเป็นฝ่ายกระโจนเข้ามากอดและจูบผมเอง และต้องให้เตือนไหมว่าคุณเป็นฝ่ายตอบตกลงว่าจะมาทำที่เหลือต่อในห้องของผม”
กัปตันเอริกนึกดีใจที่ธาราดามัวแต่ทะเลาะกับเขา จนไม่รู้ตัวว่าถูกพาเข้ามาอยู่ในห้องนอนของเขาเรียบร้อยแล้ว
พอได้ยินคำพูดในตอนท้าย ธาราดาก็กวาดสายตามองรอบๆ ตัว และเมื่อรู้ว่าตนเองตกหลุมพรางของกัปตันเอริก ก็นึกโมโหจับใจ
“ฉันจำไม่ได้แล้วว่าฉันทำตามที่คุณพูดหรือเปล่า เพราะฉะนั้นก็ขอให้จบๆ กันไป”
เอ่ยบอกไปแล้ว ธาราดาก็ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่ถูกมือใหญ่คว้าข้อมือเล็กไว้แล้วกระชากร่างบางให้ลอยมาปะทะกับอกกว้าง จากนั้นก็เลื่อนมือทั้งสองไปกอบกุมสะโพกผายมนที่โผล่พ้นขอบกระโปรงรัดรูปสีดำ พลางกดแน่นให้แนบชิดมากับกายแข็งขึงของเขา ที่สอดส่ายเสียดสีกับกลีบดอกไม้หวานในทันทีเช่นเดียวกัน
“ไม่ง่ายไปหน่อยหรือคุณโส ปลุกให้ราชสีห์เลือดพล่านแล้วก็เดินหนีไปง่ายๆ แบบนี้เขาเรียกว่าดูถูกกันชัดๆ”
ธาราดาร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว เมื่อถูกกดสะโพกให้แนบชิดไปกับกายแข็งขึงที่ดุนดันเสียดสีกับเรือนกายของเธอจนรับรู้ถึงความใหญ่โตของเรือนกายแข็งขึงได้อย่างชัดเจน นอกจากนั้นไม่เข้าใจว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เมื่อจู่ๆ คลื่นของความวาบหวามได้แล่นพล่านทั่วเรือนร่างจากการถูกปลุกเร้าจากชายผู้นี้
“ถ้าคุณต้องการผู้หญิงมานอนด้วย ฉันแนะนำให้ไปเรียกใช้บริการจากโสเภณีที่เต็มใจขายให้กับคุณดีไหม”
“ไม่ ผมต้องการคุณ ชัดเจนไหมคุณโส”
“ฉันไม่ได้เป็นโสเภณี เมื่อไรหัวสมองนิ่มๆ ของคุณถึงจะฟังเข้าใจสักที” คราวนี้ธาราดาตวาดอย่างเหลืออด เมื่อกัปตันเอริกพยายามยัดเยียดอาชีพนี้ให้กับเธอเหลือเกิน
“ที่ไม่เข้าใจก็เพราะว่าหัวสมองของผมกำลังถูกความต้องการเข้าครอบงำ และคุณเป็นต้นเหตุทั้งหมดที่ทำให้ผมต้องการจมดิ่งเข้าไปพิสูจน์ความหวานในตัวคุณจนคิดอะไรไม่ออก”
“ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันเหนื่อย ฉันอยากกลับบ้าน”
ใช่ เธอเหนื่อย...เหนื่อยทั้งวันกับการสอดแนมไปตามบาร์และร้านอาหารต่างๆ เพื่อหาข้อมูล หาหลักฐานในการทลายแก๊งนรกพวกนี้
แต่กัปตันเอริกไม่ได้ล่วงรู้ถึงหน้าที่ของธาราดา เขาคิดว่าหญิงสาวคงเหนื่อยจากการรับแขกก่อนหน้าเขา จู่ๆ อารมณ์โกรธระคนหึงหวงก็พุ่งเข้าหาอย่างไม่รู้ตัว มือใหญ่ทั้งสองจับบ่าเล็กเปล่าเปลือยไว้แน่น ก่อนจะกระชากเสียงถามห้วนจัด
“คุณบอกว่าเหนื่อย หมายความว่าคุณรับแขกมาก่อนผม ก่อนจะมายั่วให้ผมคลั่งเพราะคุณ”
“จะบ้าหรือยังไง ฉันไม่เคย ฉันไม่ได้ทำเหมือนที่คุณพูดมา”
ขณะเถียงกลับ ธาราดาต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด เพราะถูกมือใหญ่บีบตรงบ่าเล็กไว้แน่น จนเธอนึกกลัวว่ากระดูกเล็กๆ ของเธอกำลังจะแตกร้าวเพราะฝีมือของเขา
“เท่าไร ธารา”
คำถามห้วนๆ สั้นๆ ของกัปตันเอริกสร้างความงุนงงให้กับธาราดา จนต้องขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง ก่อนจะเอ่ยถามอีกฝ่ายบ้าง
“คุณหมายความว่าอะไร ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูด”
กัปตันเอริกยิ้มเยาะตรงมุมปาก จ้องมองทั่วเรือนร่างอรชรด้วยสายตาจาบจ้วง แล้วเค้นเสียงถามให้ธาราดาต้องหน้าชาไม่ต่างจากถูกตบหน้า
“นี่คือเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงขายตัวอย่างพวกคุณใช่ไหม เล่นตัวนิด เล่นตัวหน่อย เพื่ออัพเกรดตัวเองให้ดูดีขึ้น ทั้งๆ ที่จริงแล้วอยากเร่ขายให้กับผมจนเนื้อตัวสั่นไปหมด”
เผียะ!!!
ธาราดาหมดความอดทนกับการถูกเยาะหยันจากกัปตันเอริก มือเล็กตบลงไปเต็มแรงบนใบหน้าคมเข้ม ปรากฏรอยนิ้วมือทั้งห้าให้เห็นในทันตา
“นี่คือการตอบแทนที่ปากโสมมของคุณพูดดูถูกฉันตลอดเวลา”
“และนี่คือการตอบแทนที่คุณกล้าตบหน้าผม”
ธาราดาคิดว่าคงถูกอีกฝ่ายตบหน้ากลับคืน จึงเชิดใบหน้ารอรับฝ่ามือใหญ่โดยไม่มีหวาดกลัว แต่แล้วสิ่งที่กัปตันเอริกลงโทษกลับคืนคือการกระชากชุดเกาะอกรัดรูปออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว ก่อนจะผลักให้ล้มลงไปนอนแผ่อยู่กลางเตียงใหญ่
“ถอยไป ไม่ยังงั้นฉันสาบานว่าจะฆ่าคุณให้ได้”
ธาราดาขู่ฟ่อ ขณะพยายามเอาตัวรอดด้วยการถอยร่นไปเรื่อยๆ จนแผ่นหลังสัมผัสกับความเย็นเฉียบของเตียงนอนใหญ่
“ผมยอมให้คุณฆ่าตาย แต่คุณต้องฆ่าผมด้วยมือและริมฝีปากน้อยๆ ของคุณ”
กัปตันเอริกทอดสายตามองเรือนร่างอรชรด้วยความหิวกระหาย เห็นว่าตัวเล็กบอบบาง แต่จริงๆ แล้ว หญิงสาว
กลับซ่อนรูปจนเขาคาดไม่ถึง ปทุมถันงามสล้างทั้งสองกลมกลึงอวบอิ่มจนบราเซียร์แทบประคองไว้ไม่มิด เนินเนื้อขาวผ่องมีเลือดผาดภายใต้กางเกงชั้นในผ้าลูกไม้บางเบา ดูงดงามน่ากลืนกินจนเขาแทบทนรอไม่ไหว
“หนึ่งแสน พอไหมธารา สำหรับค่าตัวที่คุณต้องการอัพเกรดให้กับตัวเองในวันนี้”
ขณะเค้นเสียงถาม กัปตันเอริกก็ปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างใจเย็น พร้อมกันนั้นก็คอยหลบทั้งหมอน และหมอนหนุนที่ถูกหญิงสาวขว้างใส่ตลอดเวลา
“ฉันไม่ต้องการเงิน แต่ฉันต้องการฆ่าคุณแทน”
“เรียกร้องความสนใจได้ดีนี่ธารา แม่เล้าของคุณคงสอนวิธีเรียกเงินจากแขกไว้
เป็นอย่างดี เอาเป็นว่าผมชอบวิธีเรียกร้องความสนใจของคุณมาก และจะเพิ่มราคาให้กับคุณเป็นสองแสนดีไหม สองแสน! แลกกับเวลาในการอยู่กับผมแค่หนึ่งชั่วโมง และทิปอีกห้าหมื่น สำหรับการตอบว่าผมบริการคุณได้ยอดเยี่ยมมากเพียงใด”
“ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ”
“ถ้ายังงั้นก็แล้วแต่คุณ ผมไม่เกี่ยง ถ้าหากจะมีโสเภณีปลายแถวมาบริการให้ผมฟรีๆ ถึงที่”
“ฉันจะฆ่าแก”
“เอาเลยคุณโส ฆ่าผมด้วยมือและปากของคุณ ผมพร้อมสำหรับการถูกฆ่าแล้ว”
ร่างใหญ่ล่ำสันเปล่าเปลือยกระโจนไปบนเตียงใหญ่ เตรียมพร้อมสำหรับการเผด็จศึกโสเภณีที่เขาคิดว่าเล่นตัวมากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา
กัปตันเอริกคิดว่าคนที่ถูกเขาจับเปลือยกายอยู่บนเตียงกว้าง คงเล่นตัวเพื่ออัพราคาของตัวเองเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจะมีพิษสงร้ายแรง จึงไม่ได้ทันระวังตัวขณะกระโจนขึ้นไปบนเตียงนอน
ทางด้านของธาราดา ไม่ได้งอมืองอเท้า รอให้ถูกกัปตันเอริกเชือดแค่เพียงฝ่ายเดียว หญิงสาวรออยู่แล้ว มือเล็กกำแน่นไว้ข้างตัว พอร่างใหญ่ล่ำสันกระโจนขึ้นมาบนเตียง ถลาเข้ามาอยู่ในระยะพอเหมาะพอเจาะ ก็ซัดหมัดลุ่นๆ เสยปลายคางของกัปตันหนุ่มทันที
ผัวะ!!!
“โอ๊ย!”