โรฮานส์ซาตานคลั่งรัก

โรฮานส์

ซาตานคลั่งสวาท

ณ มุมหนึ่งในเมืองแออัดของกรุงเทพฯ

ตอนค่ำ เวลาราวๆ หนึ่งทุ่ม ภายในห้องสุดหรูของคอนโดราคาแพงริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา

“เฮ้ย... นพ... เลิกงานแล้ววันนี้แกมีธุระไปไหนหรือเปล่าวะ?”

โรฮานส์ตะโกนเรียกนพชัยที่พักอาศัยอยู่ในห้องตรงข้าม เมื่อเห็นนพชัยเดินผ่านมาที่หน้าห้องพอดี

“เปล่า ไม่ได้ไปไหน… เอ่อ ว่าพี่ฮานส์มีอะไรหรือเปล่า?”

นพชัยถามซื่อๆ ด้วยความสงสัย เรียกโรฮานส์ว่า ‘พี่ฮานส์’ สั้นๆ ด้วยความเคยชิน เพราะว่าโรฮานส์มีอายุแก่กว่านพชัยถึงห้าปี ที่รู้จักกันเป็นอย่างดีก็เพราะว่าทำงานเป็นวิศวะกรสื่อสารอยู่ในบริษัทเดียวกัน

“เปล่า... แค่อยากจะชวนกินเหล้าน่ะ”

โรฮานส์เชื้อเชิญด้วยการเปิดประตูห้องของตัวเอง เพียงแค่กลิ่นสุราที่โชยมากับสายลมอ่อนๆ ในตอนใกล้ค่ำของเดือนธันวาคม ก็ทำให้นพชัยรู้สึกเปรี้ยวปาก นึกอยากยกเหล้าขึ้นกรอกลงคอสักแก้วเพื่อดับหนาว ตอนนี้ลมหนาวของเดือนธันวาคมเริ่มโชยมาแล้ว

“ดีเหมือนกันพี่ฮานส์… ผมกำลังอยากอยู่พอดี”

นพชัยเข้ามาในห้องของโรฮานส์ ทรุดร่างลงนั่งบนโซฟาหนังสีดำราคาแพง

โรฮานส์กุลีกุจอรินเหล้าลงแก้วให้นพชัยอย่างต่อเนื่อง ก่อนจะชวนคุยเข้าประเด็นสำคัญที่ทำให้ซาตานอย่างโรฮานส์แอบต้องครุ่นคิดมาหลายคืน

“นพ... พี่... เอ่อ... ”

โรฮานส์ทำท่าเหมือนจะพูด หากแต่ก็หยุดเอาไว้เหมือนกำลังชั่งใจ... ว่าควรจะพูดดีไหม

ทว่าเมื่อนึกถึงความเย้ายวนใจและทรวดทรงสุดเซ็กซี่ของ ‘ใบเฟิร์น’ ซึ่งเป็นเมียนพชัย ก็ทำให้โรฮานส์

กล้าถามในสิ่งที่นพชัยเองก็คิดไม่ถึง ว่าคนที่ตนเคารพนับถือเหมือนพี่ชายคนหนึ่ง จะมีความคิดต่ำทรามถึงเพียงนี้

“อะไรครับพี่ฮานส์... มีอะไร?”

นพชัยสงสัย โรฮานส์ดูมีลับลมคมใน เหมือนจะพูด… แต่ก็ไม่พูด

“พี่รู้เรื่องของนายกับใบเฟิร์น... ”

โรฮานส์เกริ่นสั้นๆ นพชัยตกใจ

“พี่ฮานส์รู้อะไร?”

หัวคิ้วของนพชัยชิดเข้าหากัน โรฮานส์พูดกั๊กๆ ยิ่งทำให้คนฟังสงสัย

“พี่รู้นะ… ว่าทุกวันนี้ชีวิตคู่ของนายกับใบเฟิร์นไม่ค่อยมีความสุข… ใช่ป่ะ”

คำพูดของโรฮานส์ ทำให้นพชัยถึงกับอึ้ง คำว่า ‘ไม่มีความสุข’ สะกิดหัวใจของนพชัยอย่างแรง เพราะว่านพชัยรู้ตัวดีว่าทุกวันนี้เขาไม่สามารถให้ความสุขใบเฟิร์นได้เหมือนก่อน

“พี่ฮานส์ก็รู้ว่าผมเป็นแบบนี้... เอ่อ... ”

นพชัยหนักใจที่จะเอ่ยถึงอาการอ่อนด้อยไม่เอาไหนของน้องชาย จึงชี้มือลงมาที่เป้ากางเกงแฟ่บๆ ของตัวเอง ด้วยแววตาเจ็บปวดนัก ที่จะเอ่ยถึงความบกพร่องของอวัยวะเพศของตัวเองที่ทุกวันนี้เหมือนกับว่ามีเอาไว้เยี่ยวเพียงอย่างเดียว

“มันไม่เหมือนเก่าใช่ไหมวะ”

โรฮานส์ถามทั้งที่พอจะรู้

“ฮื่อ… ใช่… ”

นพชัยพยักหน้า เพราะว่าหลังจากโดนไฟช็อตเมื่อปีก่อน… น้องชายของเขาก็หมดความรู้สึกไปเฉยๆ

ความรู้สึกที่ว่าตัวเองหมดศักดิ์ศรีความเป็นชายและมีปมด้อยในเรื่องอย่างว่า ทำให้นพชัยต้องรีบยกเหล้าขึ้นกรอกลงคออีกแก้ว

ความร้อนของเหล้าขาวที่เคลื่อนลงลำคอ ทำให้นพชัยรู้ว่าตำแหน่งของตับไตไส้พุงของตัวเองนั้นอยู่ตรงส่วนไหนในร่างกาย เหล้าขาวสามารถดับความหนาวได้ดีจริงๆ ความมึนเมาช่วยกลบเกลื่อนแววเศร้าในดวงตาของนพชัย เมื่อต้องมานั่งคุยถึงปัญหาที่อัดอั้นอยู่ในอกมานานเป็นปีหลังจากโดนไฟช็อต

“ก็น่าเห็นใจทั้งสองคน... ทั้งนายและใบเฟิร์น”

คนที่อยากล่อเมียเพื่อนใจจะขาด แกล้งทำสุ้มเสียงว่าเห็นใจนพชัยเสียเต็มประดา

ทั้งซาตานร้ายอย่างโรฮานส์แอบสมน้ำหน้านพชัยอยู่ลึกๆ ที่รู้ว่ามันไม่สามารถให้ความสุขกับเมียได้เหมือนคู่สามีภรรยาทั่วๆ ไป

โรฮานส์คิดหื่น คิดชั่ว พยายามหาจังหวะมานาน ด้วยอยากขยี้สวาทเมียเพื่อนใจจะขาด

“ก็จะทำยังไงได้... ในเมื่อ... ”

นพชัยเจ็บปวดที่จะเอ่ยออกมา… แต่ในที่สุดก็เอ่ยออกมาจนได้

“จะทำยังไงได้ล่ะพี่ฮานส์... ในเมื่อทุกวันนี้ไอ้นั่นของผมมีเอาไว้เยี่ยวเพียงอย่างเดียว... ไม่แข็งไม่สู้มาตั้งนานแล้ว พอจะแข็งขึ้นมาบ้างก็ช่วงสั้นๆ เท่านั้น ยังไม่ทันได้สอดใส่ก็พับก็อ่อนหมดสภาพ… น้ำแตกบ้างไม่แตกบ้าง… ความรู้สึกมันไม่เหมือนก่อนเลยสักนิด… ทุกวันนี้แม้จะมีไอ้จ้อนก็เหมือนมีไว้เยี่ยวอย่างเดียว”

เสียงของนพชัยสลดลง เน้นคำว่า ‘เอาไว้เยี่ยว’ ออกมาดังๆ เหมือนเยาะเย้ยชีวิต ประชดสวรรค์ที่เล่นตลกกับมันได้ถึงเพียงนี้

“แล้ว... เอาตรงๆ นะ นายอยากเห็นใบเฟิร์นเมียนายมีความสุขไหมล่ะ?”

โรฮานส์เลียบๆ เคียงๆ ถามเพื่อจะเข้าเรื่องสำคัญ และคำพูดนั้นก็ทำให้หัวคิ้วของนพชัยชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย

“เฮ้ย… พี่ฮานส์หมายความว่ายังไง?”

นพชัยหรี่ตา มองหน้าโรฮานส์อย่างรู้ทัน ความคิดผุดวาบขึ้นมาว่าไอ้เหี้ยนี่แม่งคิดจะล่อเมียกู

“ไหนๆ... วันนี้เราก็มีโอกาสได้คุยกันแล้ว... งั้นพี่ขอเปิดอกกับนายอย่างลูกผู้ชายนะโว้ย... พี่สารภาพว่าชอบใบเฟิร์นเมียนายว่ะ... ชอบมานานแล้วด้วย”