ตอนที่ 5 คืนนั้นไม่มีวันลืม(5/5)

" แกไม่จำเป็นต้องรู้หรอกรัน แกรู้แค่ว่าแกไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้ผู้หญิงคนนั้นก็พอ " 

โรมเอ่ยตอบแบบปัดๆกับน้องชายไป เพราะเขาไม่ต้องการให้น้องชายของเขารู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับหญิงสาว พร้อมกันนั้นเขาก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนได้เข้าใกล้เธอ 

" ครับ ผมเอ็นดูเนตรดาวเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น พี่ไม่ต้องกังวลนะครับ " 

คุณหมอรันแสดงความบริสุทธิ์ใจออกไปให้พี่ชายได้รับรู้ เพราะเขากับพี่ชายไม่เคยคิดที่จะแย่งผู้หญิงคนเดียวกันอยู่แล้ว 

หลังจากที่คุณหมอรันผู้เป็นน้องชายคุยกับโรมผู้เป็นพี่ชายเสร็จแล้ว ก็ออกมาทำงานตามปกติและโรมเองก็ได้ให้บอดี้การ์ดเรียกหญิงสาวขึ้นมาพบเขาที่ห้อง 

" คุณเนตรดาวครับ คุณโรมันเรียกพบครับ "

ไมเคิลบอดี้การ์ดมือซ้ายของโรมันลงมาตามเนตรดาวถึงที่แผนก ทำให้เพื่อนๆที่นั่งอยู่ด้วยกันที่ตอนนี้ทุกคนอยู่ในช่วงพักเบรค อดสงสัยไม่ได้ว่าท่านผู้บริหารจะเรียกพยาบาลฝึกหัดอย่างเนตรดาวไปทำไม 

" ฉันหรอคะ แล้วคุณโรมันเป็นใครหรอคะ " 

เนตรดาวอดสงสัยไม่ได้เพราะคนที่เรียกเธอไปเธอก็ไม่รู้ว่าเป็นใครด้วยซ้ำ เธอเพิ่งมาทำงานวันนี้เป็นวันแรก 

" ก็ผู้บริหารของที่นี่ยังไงล่ะยัยเนตร " 

พายเพื่อนสาวคนสนิทได้ตอบกับเนตรดาวไป เพราะไม่คิดว่าเพื่อนของเธอจะไม่รู้จักชื่อของผู้บริหารโรงพยาบาลแห่งนี้ 

" อ่อ ได้ค่ะ " 

แล้วหลังจากนั้นเนตรดาวก็ได้ตามไมเคิลไปจนถึงหน้าห้องของผู้บริหาร จากนั้นเธอจึงได้เดินเข้าไปแล้วพบกับชายร่างสูงที่ยืนหันหลังให้เธออยู่ 

" ขออนุญาตค่ะ ท่านประธานเรียกดิฉันเข้ามาพบ มีเรื่องอะไรให้ดิฉันรับใช้หรอคะ " 

ร่างสูงที่กำลังทอดมองไปยังบรรยากาศรอบเมืองในยามค่ำคืน เขาได้หันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับร่างบางตรงหน้าที่ตอนนี้เธอมีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด 

" สวัสดีครับคุณเนตรดาว " 

โรมันจ้องหน้าของร่างบางเอาไว้อย่างไม่วางตา แล้วทำเป็นจำเธอไม่ได้ 

ส่วนเนตรดาวเองเธอจำหน้าของผู้ชายที่เธอเคยวันไนท์สแตนไปได้ เพราะเหตุการณ์มันพึ่งผ่านมาเมื่อคืนนี้เอง แล้วที่สำคัญเธอไม่รู้ว่าเขาจำใบหน้าของเธอได้หรือเปล่า แต่ดูจากท่าทางแล้วเหมือนเขาจะไม่รู้จักเธอเลย เธอจึงได้แต่ตามน้ำไปก่อน 

" ที่ผมเรียกคุณขึ้นมาบนนี้ ผมจะคุยกับคุณเรื่องค่าใช้จ่ายของแม่คุณ คุณหมอโรเบิร์ตได้คุยเรื่องนั้นกับผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แล้วผมก็ร่างสัญญาให้คุณเสร็จแล้วพอดี คุณลองอ่านดูนะว่าติดใจตรงไหนหรือเปล่า " 

โรมันที่ร่างสัญญาให้กับเธอ ในสัญญาฉบับนี้ระบุไว้ว่าเธอจะต้องทำงานเพื่อใช้หนี้ให้กับเขา ซึ่งเป็นเจ้าของคนไข้แทนหมอรัน โดยที่กลางวันเธอมาทำงานที่โรงพยาบาล ส่วนกลางคืนให้เธอไปทำความสะอาดห้องให้กับเขา เพื่อที่ภาระหนี้สินจะได้หมดเร็วขึ้น ซึ่งเนตรดาวเองได้อ่านสัญญาจนครบถ้วนแล้ว 

" คุณจะให้เนตรไปทำความสะอาดห้องของคุณด้วยใช่ไหมคะ แต่ว่าเนตรต้องเข้ากะนะคะ " 

" เรื่องนั้นผมจัดการได้ ผมจะให้คุณทำงานแค่กะกลางวันเท่านั้น ส่วนตอนกลางคืนคุณต้องไปดูแลผมและคุณต้องไปนอนค้างที่นั่น เผื่อผมเรียกใช้ตอนกลางดึก " 

" ห๊ะ! นอนค้างหรอคะ " 

" ครับ ที่ห้องของผมมีห้องว่างอยู่หลายห้องคุณไปนอนค้างที่นั่นเพื่อที่จะได้ดูแลผมได้สะดวกและไม่ต้องกลัวว่าผมจะทำอะไรคุณหรอกนะ ผมไม่ชอบบังคับขืนใจใครและคุณก็ไม่ได้อยู่ในสเปคของผมเลยสักนิด " 

โรมันพยายามพูดทุกทางเพื่อหว่านล้อมให้เธอไปอยู่ใกล้ชิดกับเขาให้ได้ และหลังจากนั้นเขาก็จะได้เริ่มทำความรู้จักกับเธออย่างจริงจังสักที ต่างกับร่างบางที่เริ่มรู้สึกกลัวแต่เธอก็ไม่มีทางเลือก ถ้าเธอไม่ไปอยู่กับเขาค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดของแม่เธอ เธอไม่มีทางหามาให้เขาจนครบได้แน่ ลำพังเงินเดือนของเธอกว่าจะครบค่าผ่าตัดเธอก็คงทำงานไปหลายปี 

" ตกลงค่ะ " 

หลังจากที่ตกลงร่างบางก็จะจรดปลายปากกาเซ็นต์เอกสารฉบับนั้นพร้อมกับโรมันที่กระตุกกินมุมปากอย่างพอใจ ที่เรื่องทุกอย่างมันดูง่ายดายไปหมด เขายังทำเป็นไม่รู้จักเธออยู่แบบนั้น จนเธอเซ็นต์สัญญาเสร็จเรียบร้อย เขาก็ปล่อยให้เธอได้ไปทำงานในแผนกของเธอ พร้อมกับบอกเธอว่าในสัปดาห์หน้าแม่ของเธอจะได้รับการผ่าตัด แล้วเธอก็จะต้องไปเริ่มทำงานในสัปดาห์หน้าเลย แล้วขนของไปอยู่กับเขาทันที 

โรมันเดินออกมาจากห้องทำงานอย่างอารมณ์ดีในช่วงเช้าตรู่ของอีกวัน เขาเพิ่งเคลียร์เอกสารเสร็จแล้วจะรีบกลับไปพักผ่อน แล้วตอนนี้เขาก็อยู่บนถนนพร้อมกับบอดี้การ์ดทั้งสองคนแดนนี่และไมเคิล 

" นายจะกลับเข้าคอนโดเลยไหมครับ " 

" อืม กลับเลย แล้วให้แม่บ้านมาทำความสะอาดห้องรับแขกที่อยู่ติดกับห้องฉันด้วยนะ " 

" นายจะมีแขกหรอครับ ปกติผมเห็นนายไม่ชอบอยู่ร่วมห้องกับใครแล้วทำไม... " 

แดนนี่ถามผู้เป็นเจ้านายออกไป ด้วยความที่สนิทสนมกันเขาจึงไม่กลัวที่จะถามสักไซร้กับเจ้านายแบบนี้ 

" อืม เนตรดาวจะมาอยู่กับฉันอาทิตย์หน้า เธอจะมาทำหน้าที่แม่บ้านทำความสะอาดห้อง แต่พวกแกจะต้องให้แม่บ้านมาทำความสะอาดห้องเหมือนเดิม ฉันไม่ได้จะให้เธอทำงานบ้านจริงๆสิ่งที่ฉันต้องการคือให้เธอมาอยู่ใกล้หูใกล้ตาแค่นั้น " 

เมื่อได้ฟังจากปากเจ้านายก็ทำให้แดนนี่และไมเคิลมองหน้ากันอย่างสงสัย ปกติแล้วเจ้านายของเขาไม่ยอมอยู่ร่วมห้องกับผู้หญิงคนไหนเลยด้วยซ้ำ ด้วยความที่ไม่ชอบนิสัยของผู้หญิงที่จู้จี้จุกจิกและทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา แต่ทำไมอยู่ๆถึงให้ผู้หญิงที่ชื่อเนตรดาวเข้ามาอยู่ในชีวิตแล้วยังให้มาอยู่ใกล้ถึงขั้นอยู่ห้องเดียวกันอีก แต่พวกเขาสองคนก็ไม่กล้าถามออกไป เพราะเกรงใจผู้เป็นเจ้านายได้แต่คิดในใจว่าพวกเขาจะมีนายหญิงคนใหม่แล้วหรือเปล่า ดูท่าทางผู้หญิงที่เชื่อเนตรดาวจะมีอิทธิพลต่อผู้เป็นนายของเขาเป็นอย่างมาก เริ่มตั้งแต่การให้บอดี้การ์ดอย่างพวกเขาไปสืบประวัติของเธอมา และต่อมาในไม่ช้าผู้หญิงที่ชื่อเนตรดาวก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในห้องของผู้เป็นเจ้านายแบบนี้ พวกเขาทั้งสองคนคงได้นายหญิงใหม่ในเร็วๆนี้แน่