คู่แข่ง

สามสาวยืนอวดหุ่นถ่ายรูปวิว ถ่ายรูปตัวเอง ผลัดกันถ่ายไปมาจนกระทั่งแมวน้ำเหลือบมาเห็นสาวสวยที่เดินมาหากลุ่มของพี่ๆ ที่นั่งดื่มกันอยู่

"อิพลอย..มึงมีคู่แข่งแล้ว"แมวน้ำที่ยืนหันหน้าไปทางกลุ่มของพี่ชายตน ได้สะกิดพลอยใสให้หันตาม

"นู้นน..."

"ใครวะ.....พี่ลี่เหรอ!" พลอยใสเอ่ยชื่อของอีกคน ชื่อนี้ทำให้สาวสองอย่างก๊อบปี้ต้องหันตาม

"แก๊งชะนีแก่....คงไม่บังเอิญหรอกใช่ไหม" คราวนี้ก๊อบปี้พูดขึ้นบ้าง เพราะแก๊งของพี่ลิลลี่เป็นรุ่นพี่ที่อยู่ห้องเดียวกันกับพี่เสือ พูดได้เลยว่าเป็นดาวยั่วของคณะก็ว่าได้ ลิลลี่เคยตื้อสิงห์อยู่พักหนึ่งแต่หนุ่มร่างสูงคนนี้ไม่เล่นด้วยนางเลยหันมาหาเสือแทน

"เสือ...บังเอิญจริงๆ มาเที่ยวเหมือนกันเหรอ" ลิลลี่เอ่ยทักเสือที่นั่งตั้งวงกันอยู่

"อืม..แล้วลี่มากะใคร"

"มากับ ต้า เนย แล้วก็น้องเรา"

สองคนพูดทักทายกันตามปกติ แต่คนที่ไม่ปกติน่าจะเป็นสิงห์ เขาแอบยกยิ้มที่ลิลลี่บอกว่าบังเอิญ เพราะเขารู้นิสัยผู้หญิงคนนี้ว่าคงไม่บังเอิญแน่

"สิงห์ไม่ทักเราเลยนะ"เธอหันมาหาสิงห์ ที่นั่งไม่พูดไม่จา

"ทักทำไมวะ เธอตั้งใจมาอ่อยแถวนี้อยู่แล้วนิ" สายตาคมช้อนมองร่างระหงส์ของลิลลี่

"ไอ้เหี้ยสิงห์" เทวาสะกิดเพื่อนหมายจะให้เพื่อนหุบปากเน่าๆ ซะ

"ลี่พักที่ไหนละ"เมฆถามบ้าง

"นี่ไงบ้านพักเรา" ลิลลี่ชี้ไปทางบ้านพักที่ห่างกันเพียงหลังเดียว ก่อนจะหันหน้ามายิ้มหวานให้กลุ่มเพื่อนชายต่อ

"หึ.." เสียงหัวเราะในลำคอของสิงห์ พร้อมช้อนสายตาร้ายอีกครั้งมองใบหน้าขาวของสาวที่พึ่งบอกว่าบังเอิญ พร้อมยกแก้วเหล้าดื่มเป็นระยะ

"เย็นนี้เธอคงไม่บังเอิญมาปิ้งยางแถวนี่นะ" สิงห์มองหน้าก่อนจะถามสาวสวยออกไป เพราะที่มีอยู่มันวุ่นวายพอตัว

"ไม่บังเอิญหรอกจ๊ะ เพราะเราจะมาร่วมวงด้วยต่างหาก ได้ไหมเสือ"เธอตอบสิงห์ด้วยท่าทางยิ้มร้ายก่อนจะหันไปทางเสือ เพราะเสือยังไงก็ไม่ปฏิเสธพวกเธอแน่นอน ก่อนที่เสือจะยิ้มตอบ

พอตกเย็นหนุ่มๆ ก็จัดการสถานที่สังสรรค์กัน จะว่าไปอีกไม่กี่วันพวกเขาก็จบแล้ว นี่คงเป็นการเลี้ยงอำลาเบาๆ ของวัยเรียนก็ได้ ทุกคนพากันปิ้งอย่างซีฟู๊ดกันอย่างอร่อย พร้อมเครื่องดื่มมากมายบนโต๊ะ จะมีก็แค่พลอยใสที่นั่งหน้าบึ้งเพราะว่าสาวสวยอย่างลิลลี่ ไม่ยอมเว้นว่างให้เธอเลย

"ไม่รู้จะมาทำไม"พลอยใสบ่นพึมพำกับตัวเองความรู้สึกเบื่อๆ เซ็งๆ กับบรรยากาศค่ำคืนนี้ ส่วนเพื่อนสาวทั้งสองของเธอสนุกกับการกินครั้งใหญ่

"มึง...ดูสายตาชะนีน้อยน้องอีพี่ลี่สิมองพี่สิงห์หวานหยดเลยสงสัยมันอยากชะตาขาด" แมวน้ำที่พูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะคริๆ ทำให้ก๊อปและพลอยหันไปมองด้วย

"สงสัยจะร้ายไม่เบา เหมาะกันแล้วผีเน่ากับโรงผุ"พลอยใสพูดขึ้น ที่เห็นท่าทางของณิชาน้องสาวของลิลลี่ลุกเดินไปหยิบนั้นโน้นนี่ให้พี่สิงห์พยายามชวนหนุ่มหล่อพูดคุยตลอด

"มึงดื่มเยอะไปแล้ว"แมวน้ำห้ามเพื่อนที่เอาแต่กระดกแก้วไม่ห่าง พลอยใสแก้มเริ่มแดงระเรื่อปากอมชมพูหน่อยๆ เพราะเธอเป็นคนผิวขาว จึงมองได้ชัดว่ามีอาการเริ่มเมา

"ก็น่าเห็นใจมัน ดูดิเทพบุตรมันจะโดนนางมารกินอยู่แล้ว" ก๊อปพูดพร้อมหันไปทางเสือและลิลลี่

"พี่สิงห์กินปูไหม ณิชาจะแกะให้"

สิงห์ไม่ตอบแต่สายตากลับมองมายังกลุ่มของพลอยใส ไม่รู้ในหัวคิดอะไรอยู่ เขามองร่างหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ตั้งแต่พลอยใสเปลี่ยนไปเขาไม่เคยสังเกตด้วยซ้ำ

"เธอเรียนจบมอปลายรึยัง" สิงห์หันมาถามร่างเล็กที่เอาแต่ถามโน้นนี่นั้นตลอด

"ณิชาจบมอหกปีนี้ค่ะ"

"จบแล้วค่อยมาอ่อย" สิงห์พูดขึ้นแล้วลุกเดินหนีไป ทำให้ร่างเล็กถึงกับหน้าชาไปเลย สิงห์ไม่สนใจเด็กอย่างณิชาอยู่แล้วเขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจอะไรเธอนัก

ตุบบ!!!

เสียงกระแทกของจานลงกับโต๊ะ ตัวกุ้งกระเด็นกระดอนออกนอกจานเล็กน้อย จนพลอยใสต้องเงยหน้าขึ้นถาม

"พี่สิงห์ทำไรเนี้ย!"

สิงห์ยืนกอดอก ทว่า สายตาดันจับจ้องที่ใบหน้า

"เอามาให้แดก ชอบกินกุ้งไม่ใช่หรือไง"

"ขนาดเอามาให้กินพี่ยังโยนให้ยังกะหมาเลย" พลอยใสช้อนตามองร่างสูงอีกครั้ง ใบหน้าและแก้มตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงจนเห็นได้ชัด

"นอกจากหน้าตาแล้ว พี่เนี่ยแม่งไม่มีไรดีสักกะอย่าง" คนที่มึนเมาเล็กน้อยชี้ไม้ชี้มือไปทางใบหน้าหล่อๆ ของสิงห์ เขาไม่ตอบโต้ได้แต่ยืนทำหน้านิ่ง มองท่าทางของพลอยใส ก่อนจะพูดขึ้น

"รู้ได้ไงว่าไม่มีไรดี เคยลองเหรอ?" สิงห์โน้มใบหน้าคมลงมากระซิบถาม พร้อมกับสายตาเจ้าเล่ห์คู่นั้น

คำตอบพร้อมคำถามในประโยคเดียวกันทำเอาก๊อปกับแมวน้ำแทบสำลักอาหารออกมา แต่คนที่พูดใบหน้าช่างเย็นชา นิ่ง เรียบ. ช่างน่ากลัวเหลือเกิน

"อีก๊อป กูไปเอาของเพิ่มนะ"

"กูไปด้วย" แมวน้ำกับก๊อบปี้ที่เห็นว่าสงครามกำลังจะเริ่มเลยต้องเผ่นก่อน