หล่อ รวย ใหญ่ ยาว

“ ใช่ หล่อ รวย ใหญ่ ยาว พี่เคยไปด้วยหนนึง ขนาดหอยโชกโชนสังเวียนเจนเวทีอย่างพี่นะยังทั้งแสบทั้งร้อน ทั้งใหญ่ทั้งอึด ดุเด็ดเผ็ดมันส์ เยดุเป็นบ้า ตอนเช้ามาแทบจะหุบขาไม่ได้ วุ้ย ว่าแล้วก็อยากโดนอีกสักที ”

คำบอกเล่าด้วยน้ำเสียงและสีหน้าระริกระรี้ของพี่เมย์เล่นเอาสาวเวอร์จิ้นอย่างดุจดาวหน้าร้อนวูบ อีกฝ่ายเห็นเรื่องเอาเรือนกายไปสมสู่กับผู้ชายมากหน้าหลายตาเป็นเรื่องปกติ ตักตวงความสนุก ต่างคนต่างเมามันเจ๊า ๆ ไป ถ้าได้เงินได้ทองมาก็ถือเป็นกำไร

แต่สำหรับเธอ ร่างกายของเธอมีไว้เพื่อตั้งใจเรียนและทำงานส่งเสียตัวเองกับตะวันน้องชายที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยปีนี้ เพราะแม่ที่ทำงานหนักเลี้ยงลูกทั้งสองมาตามลำพังเพราะพ่อทิ้งไปตั้งแต่ยังเด็กเกิดล้มป่วยเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ ทำงานหนักมากไม่ได้ และจากครั้งสุดท้ายที่แม่วูบจนหน้าฟาดบนโต๊ะขายแกงนั่นทำให้แพทย์สั่งให้หยุดทำงานเพื่อรักษาตัวก่อน ภาระหนักทุกอย่างจึงตกอยู่ที่เธอคนเดียว

ดุจดาวทั้งเรียนทั้งทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต อยู่ที่มหาวิทยาลัยก็รับจ้างทำรายงานจากเพื่อน ๆ หลังเลิกเรียนก็ไปทำงานที่ร้านอาหาร เพื่อจ่ายค่าเล่าเรียน ค่าอาหาร ค่าเช่าบ้าน ค่ายาแม่ และอื่น ๆ

เธอย้ายมาทำงานที่ผับหรูแห่งนี้เมื่อสี่วันที่แล้วด้วยการชักชวนของพี่เมย์ พี่ร่วมคณะอันเป็นพี่รหัสของเพื่อน ว่าที่นี่เป็นผับหรู แขกที่มาล้วนแล้วแต่มีระดับ เงินถุงเงินถัง ทิปมันก็หนักตามไปด้วย ตัวเธอเองถึงแม้ว่าจะพึ่งมาทำงานแค่สี่วันยังได้ทิปมาตั้งพันสาม แต่เงินพันสามไม่เพียงพอที่จะชำระค่าแรกเข้าจำนวนสองหมื่นสองพันบาทของมหาวิทยาลัย มีชื่อแห่งหนึ่งที่น้องชายพึ่งสอบเข้าได้ ไหนจะค่าหอพัก ค่าชุดนักศึกษาอื่น ๆ อีกจิปาถะ จะบอกไปตามตรงว่าหาเงินไม่ทัน ไปดับฝันน้องเธอก็ทำไม่ลง ตะวันเป็นเด็กดีและตั้งใจเรียนมาตลอด คณะมัณฑนศิลป์ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นสิ่งที่เขาใฝ่ฝัน หากจบออกมาแล้วจะสามารถหาเงินหาทองได้มากพอดู น้องจะมีอนาคตที่ดี ดุจดาวได้แต่คิดใคร่ครวญว่าจะทำอย่างไรดี

“ อีกสามวันหมดเวลาชำระแล้วนะครับพี่ดาว ถ้าจ่ายไม่ทันจะถือว่าสละสิทธิ์ ” น้องชายบอกเธออย่างเกรงใจ

“ พี่จะรีบหาเงินนะตะวัน ไม่ต้องห่วง ทันแน่ ” เธอรับปาก ถึงแม้จะยังมืดแปดด้าน มองไม่เห็นทางสว่างใด ๆ

เงินจำนวนขนาดนั้น นักศึกษามหาวิทยาลัยปีสองที่รับจ้างทำงานพิเศษไปวัน ๆ อย่างเธอจะไปหาที่ไหน นอกจากมีเทวดามาโปรด โปรยเงินลงมาจากสวรรค์อะไรเทือกนั้น

ไอ้จะให้ไปหยิบยืมเงินใครก็ช่างยากนัก เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ห้องเช่าในตลาดที่เธอกับแม่และน้องอยู่มาตั้งแต่เล็กจนโตก็รายล้อมไปด้วยผู้คนที่ฐานะไล่เลี่ย รับจ้าง หาเช้ากินค่ำ

แต่พอได้ยินพี่เมย์พูดถึงผู้ชายคนนี้ตอนที่เขาสาวเท้าเข้ามาในผับ นั่นทำให้เธอหูผึ่ง

“ เห็นผู้ชายหล่อ ๆ สูง ๆ ที่กำลังเดินเข้ามานั่นไหม นั่นคุณศรุจ เพื่อนสมัยเรียนที่เมืองนอกของบอส บ้านรวยมาก โคตรพ่อโคตรแม่เป็นเจ้าของร้านเพชรอะไรสักอย่างนี่แหละ ถ้าหิ้วใครไปนอนนะ รับไปทีละเป็นหมื่น ๆ ขนาดพี่ไม่ได้สด ไม่ได้ซิง แต่แซ่บพอตัว ได้มาสามหมื่นเลยนะเว้ย ” อีกฝ่ายเล่าอย่างภูมิอกภูมิใจ แต่คนฟังกำลังครุ่นคิดอย่างว้าวุ่น

แล้วสาวพรหมจรรย์อย่างเธอที่ทั้งสดทั้งซิงล่ะ จะแลกเงินมาได้เท่าไหร่ เพียงพอให้น้องต่ออนาคตได้หรือไม่

คิดไปก็น้ำตาคลออย่างอดสู ทำไมชีวิตของเธอจะต้องสิ้นไร้ไม้ตอกจนกระทั่งต้องขายตัวเพื่อแลกเงินด้วยนะ พลันใบหน้าและรอยยิ้มของน้องชายกับแม่ก็ปรากฏให้เห็น นั่นทำให้น้ำตานั้นเหือดแห้งไปอย่างอัศจรรย์ เธอต้องเข้มแข็งเธอแกร่งเกินกว่าที่จะยอมแพ้ ยัยดุจดาว หญิงสาวพร่ำให้กำลังใจตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า

กะอีแค่ความสาวสดจะไปแคร์อะไรนักหนา คนเรา เกิดมาแค่ชีวิตเดียว ใช้ร่างกายให้เกิดประโยชน์สูงสุดอย่างที่พี่เมย์ว่าสิ แต่ปัญหาคือ เขาจะสนใจหญิงสาวธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษอย่างเธอไหมหนอ หน้าตาก็แค่พอไปวัดไปวา ผิวขาวเหลือง สูงเมตรหกสิบห้า ผมดกดำยาวถึงกลางหลังที่รวบไว้เป็นหางม้าง่าย ๆ ไม่ได้มีจุดดึงดูดให้ผู้ชายมองเหลียวหลังอย่างใครเขาเลย