บทที่ 2. nc++70%

SAENDI TALK.

อีเสี่ยนี่เปิดประตูแล้วจับเรายัดใส่รถ เราก็อาศัยจังหวะที่มันจะเดินอ้อมไปฝั่งคนขับหนีมันไปอีกทาง แต่เสี่ยมันเหมือนนกรู้มันจับขาเราไว้ก่อนจะกระชากแรงๆจนร่างกายของเรากลับเข้ามาในรถอีกครั้ง

"เจ็บโว้ย !ไอ้เสี่ยโรคจิต !"

"กูจะพาไปดีๆไม่ชอบใช่ไหม"

อีเสี่ยมันพูดเสียงเหี้ยม พร้อมกับเอาผ้ามาปิดที่จมูกเรา พักเดียวเท่านั้นเราเริ่มมีอาการมึนหัว แขนขาอ่อนแรงยืน แล้วจากนั้นเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย

เราตื่นขึ้นมาอีกที ที่นี่ที่ไหนเราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ภายในห้องมืดมากมีเพียงแสงไฟจากภายนอกเท่านั้นที่ส่องเข้ามาให้พอมองเห็น เรารีบลุกขึ้นนั่งทันที ก่อนจะมองไปรอบๆห้อง แล้วก็เห็นอีเสี่ยที่เป็นคนพาเรามานั่งอยู่ที่ตรงมุมห้อง

"ที่นี่ที่ไหน?"

เราถามอีเสี่ยที่กำลังนั่งดื่มเบียร์อยู่ในมุมสลัว และที่ถามก็ไม่ใช่อะไรจะได้หาทางหนีทีไล่ถูก

"คอนโดกูเอง"

เสี่ยมันตอบเสียงเรียบ หืมมม คำตอบมึงชัดเจนมาก แล้วคอนโดมึงอยู่แถวไหนเล่า ! แล้วอีเสี่ยมันก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาเราช้าๆ

เรารีบลุกขึ้นยืนและวิ่งไปที่ประตู แต่อยู่ๆเรี่ยวแรงที่มีกลับหายไปหมด ถึงขนาดขาอ่อนล้มพับลงไปนั่งหมดสภาพอยู่ข้างเตียง

"มึงจะไปไหน?"

อีเสี่ยมันเดินมาจับต้นแขนแล้วดึงขึ้น

"จะกลับบ้าน ปล่อย !"

เราบอกและพยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของมัน

"มึงต้องอยู่กับกู จนกว่าพ่อมึงจะหาเงินมาใช้หนี้กูหมด"

มันพูดเสียงเหี้ยมแฝงไปด้วยความดุดัน

ส่วนเราก็ออกแรงดิ้น แต่อีเสี่ยนี่มันยิ่งจับแขนเราแน่นขึ้นแถมบีบแรงๆอีกต่างหาก

"โอ๊ยย ! ไอ้เสี่ย ! ปล่อยกูเจ็บ"

เพี๊ยะ !

และเพราะความเจ็บเราเลยตวัดมือตบหน้ามันไป เท่านั้นแหล่ะมันหันมามองเราตาลุก

งื้ออออ ! ตายอย่างสงบศพไม่สวยแน่ ! แสนดีไม่ได้ตังใจจ้าาา !!

"ชอบรุนแรงเหรอมึง !"

พลั่ก !

มันถามเสียงเหี้ยม แล้วต่อยเข้าที่ท้องเราแรงมากจนตัวเรางอเป็นกุ้ง จุกแน่นไปทั่วช่องท้องก่อนจะค่อยๆทรุดลงไปกองกับพื้น

"มึงไม่มีทางเลือก ยอมกูดีๆจะได้ไม่เจ็บตัวไปมากกว่านี้"

เรามองหน้าอีเสี่ยมันอย่างแค้นเคือง บอกเลยว่าจุกที่ท้องมาก แต่ก็พยายามคลานไปที่ประตู แต่พอใกล้จะถึงประตูอีเสี่ยมันก็จับข้อเท้าเราไว้แล้วดึงลากกลับไปหามันอีกครั้งอย่างไม่ปราณีปราศรัยเลยสักนิด

นี่คนนะเว้ยอีเสี่ย ไม่ใช่ตุ๊กตายาง !

"ไอ้โรคจิต ไอ้เสี่ยบ้าตัณหา"

เราหันกลับไปด่ามันอย่างอดใจไม่ไหว

"มึงจะลองดีอีกใช่ไหม?"

แล้วอีเสี่ยมันก็ต่อยเข้าที่ท้องเราอีกครั้ง คราวนี้มันแรงกว่าเมื่อกี้มาก มากจนเราทนเจ็บทนจุกไม่ไหว สุดท้ายเราก็หมดสติไป

และพอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้ที่ข้อมือทั้งสองข้างของเราถูกมัดไว้กับหัวเตียง !

"กรี๊ดดด ! ปล่อยกูนะ ! ปล่อยกู !"

เรากรีดร้องออกมาสุดเสียง ใจเต้นตุ้บๆเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว

"มึงจะร้องทำไม กูไม่ได้เอามึงมาฆ่าซะหน่อย"

เสียงดุดันของอีเสี่ยดังขึ้น ตอนนี้มันยืนอยู่ข้างเตียงที่มันมัดเราไว้

"เสี่ย ~ ฮึกๆ ~ ปล่อยหนูไปเถอะนะ ~ หนี้สินหนูจะหามาคืนให้ ~ ฮึกๆ ~ ปล่อยหนูไปเถอะ ~ หนูขอร้อง ~ ฮือๆๆ"

นาทีนี้หนูก็มา เราพยายามอ้อนวอนมันทั้งน้ำตา ถ้ามือไม่ถูกมัดก็อยากจะยกขึ้นไหว้มันเลยด้วยซ้ำ

"มึงรู้เหรอว่าพ่อมึงเป็นหนี้กูเท่าไหร่?"

อีเสี่ยมันถามกลับ

"เท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวหนูหามาคืนให้ ปล่อยหนูไปเถอะ นะ"

"ไม่ล่ะ ตอนนี้กูไม่ต้องการเงิน แต่กูอยากได้ของเล่น มึงต้องเป็นของเล่นให้กู ขาวจั๊วะ ตัวเล็กแต่นมใหญ่ๆแบบนี้แหล่ะกูอยากได้มานานแล้ว"

พูดจบมันก็เดินเข้ามาทางปลายเท้าของเรา แล้วยื่นมือมาลูบตรงขาอ่อน บอกเลยว่าวินาทีนั้นขนเราลุกชันไปหมดทั้วตัว

"จุ๊ๆ ! มึงนี่โคตรขาว ถูกใจกูจริงๆ"

อีเสี่ยมันทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างถูกใจ แล้วมันก็ถอดกางเกงขาสั้นเสมอหูของเราออก !

งื้ออออ ! ซวยแล้วอีแสนดี !!

เราพยายามดิ้นสุดแรง อยากจะยกขาขึ้นถีบหน้ามันแต่ทำไม่ได้เพราะถูกมัดอยู่ แล้วกางเกงที่เราใส่อยู่ก็หลดออกไปจากตัวเราจนได้ จากนั้นมันก็เลื่อนมือมาที่เสื้อกล้ามเอวลอยที่เราใส่อยู่

"ไหนกูดูซิว่ามึงจะมีคุณภาพอย่างที่ตากูเห็นรึเปล่า?"

พูดจบมันก็เอาคัตเตอร์(ที่ไม่รู้ว่ามันถือไว้ตั้งแต่ชาติปางไหน)มาตัดเสื้อกล้ามเราเป็นรอยหน่อยนึงก่อนจะใช้มือฉีกจนขาดออกจากกัน เผยให้เห็นเสื้อในสีดำลายลูกไม้

ู"ของจริงว่ะ ใหญ่กว่าที่คิดอีก ขาวจนเห็นเส้นเลือด ถามจริงๆมึงมีลูกแล้วรึยัง"

"ยังไม่มี ! กูยังซิงอยู่เลย ! มึงปล่อยกูเลยนะไอ้เสี่ย !"

เราเถียงมันอย่างโมโห ไม่ต้องพูดดี ไม่ต้องมีมันแล้วหนูเหนอ แล้วอีเสี่ยมันก็หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ เราพยายามบิดตัวหนีมือของมัน แต่มันยังตามมาจับเรากลับมานอนหงายจนได้

"เหี้ย ! ไอ้เสี่ยมึงเอาหน้ามึงขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะเว้ย !"

เราร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่ออีเสี่ยหน้ามึนนี่มันเลื่อนใบหน้าลงไปที่น้องสาวของเราที่ตอนนี้มีกางเกงในตัวน้อยนิดปิดอยู่แค่ชิ้นเดียว แล้วคิดว่ามันฟังที่เราพูดไหม ก็ไม่เลย !

นอกจากมันจะไม่ฟังแล้ว มันยังก้มลงไปสูดดมน้องสาวเราผ่านกางเกงในอีก

งื้อออออ ! ไอ้เสี่ยโรคจิต !

ฟ่อดดดดด  !

​

"อร๊ายย ! อีเสี่ย !"

เราสะดุ้งจนขนลุก เมื่ออีเสี่ยมันไม่ได้ดมแค่อย่างเดียวแต่มันยังใช้ทั้งปากทั้งจมูกขยี้แรงๆตรงกลางรอยแยกด้วย ถ้าจะทำขนาดนี้มึงเลียกูเลยเซ่ !

"หอมว่ะ กลิ่นสาวบริสุทธิ์เนี่ย"

" ! "

SAENDI END.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

อีเสี่ยมีความโหดสัสรัสเซียมากมาย ทำใจเถอะนะแสนดี ตอนหน้านุ้งไม่รอดแน่นวลจ่ะ