บทนำ

เสียงกลองจากไลฟ์สดบนเวทีดึงกึกก้องเป็นจังหวะเร้าใจ ปลุกให้อารมณ์คนด้านล่างยิ่งให้เมามัน ออกมาเต้นยักย้ายส่ายสะโพก สะบัดหัวโยกตัวสุดแรง นักร้องนำด้านหน้ามีรอยยิ้มทรงเสน่ห์ เสียงที่เปล่งจากลำคอราวกับเสียงสวรรค์บ่งบอกให้รู้ว่าเขาเป็นลูกรักของพระเจ้า ไม่อย่างนั้นจะมีเสียงร้องอันไพเราะน่าฟังทรงพลังแสนกังวานแบบนี้ได้ยังไง!

น่านฟ้ามองศรัณย์เพื่อนสนิทที่กรอกเหล้าดีกรีแรงลงปากรัวๆ เหมือนคนขาดสติ ปากพูดพร่ำถึงอดีตคนรักที่เพิ่งเลิกรากันวันนี้ด้วยความเสียใจ สองตาแดงก่ำราวกับอีกไม่นานจะมีหยดเลือดไหลลงมา

ตั้งแต่รู้จักกันมานี่เป็นครั้งแรกที่เห็นเพื่อนรักหมดสภาพ!

เขาไม่รู้ว่าระหว่างไอ้รันกับทิพย์นภามีปัญหาอะไรกันแน่ มันรุนแรงถึงกับต้องเลิกกันเชียวเหรอ ถึงทิพย์จะเป็นซุปตาร์ดังงานล้นมือ มีแฟนคลับรักค่อนประเทศ แต่ที่ผ่านมาก็ไม่ได้กระทบกระเทือนต่อชื่อเสียงอะไร สื่อมากมายต่างรอทำข่าวการแต่งงานของทั้งคู่ จู่ๆ กลับมาบอกเลิกกันปุบปับเพื่อนเขาคงเหมือนถูกสายฟ้าผ่าลงกลางหัว มึนงงจนจับต้นชนปลายไม่ถูก

น่านฟ้าถอนหายใจด้วยความกลัดกลุ้ม นอกจากพามันมาดื่มเหล้าย้อมใจรักษาบาดแผลเงียบๆ เขาก็คิดถึงวิธีอื่นไม่ออกแล้ว สุดท้ายเขาก็ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนมัน ช่วงหลังงานยุ่งนานๆ ครั้งจะได้ออกมาเที่ยงสังสรรค์กับเพื่อนฝูง เพื่อนคนอื่นอยู่ไกลกันข้ามจังหวัดข้ามภูมิภาค จะมีก็แต่ไอ้รันที่อยู่ใกล้กันหน่อย

กระดกเหล้าขมฝาดร้อนลวกลำคอเข้าไปสองช็อต นัยน์ตาคมกริบเยิ้มเล็กน้อยคล้ายมึนเมา แต่ความจริงสติและความนึกคิดยังแจ่มชัดอยู่ พอถึงช็อตที่สี่น่านฟ้าถึงยอมหยุดดื่ม เพราะต้องพาเพื่อนสนิทไปส่งบ้านอีก

“พอได้แล้ว กูจะไปส่งมึงที่บ้าน” เสียงทุ้มเข้มห้ามพร้อมกับคว้าแก้วเหล้ามาวางบนโต๊ะ ยังไม่ทันครบสามวินาทีแก้วนั้นก็ถูกคว้ากลับไป

“กูยังไม่อยากกลับ กูอยากดื่มอีกหน่อย” ศรัณย์ปัดมือที่เอื้อมมาจะแย่งแก้วคืนออกไปอย่างหงุดหงิดไม่สบอารมณ์

“มึงเมาแล้ว” เสียงเคร่งขรึมข่มกลั้นโทสะ ดวงตาลุกวาบจ้องเขม็งใบหน้าคมคายแดงก่ำออกอาการมึนเมาเต็มที่แล้วแต่ยังปฏิเสธว่าไม่เมาอีก มันน่าฟาดสันคอให้สลบแล้วลากตัวกลับบ้าน!

“กูไม่เมา มึงต่างหากที่เมา”

“กูยังปกติดีอยู่” น่านฟ้าเถียงเสียงเข้ม ทั้งที่ความจริงตัวเองก็เริ่มกรึ่มๆ ตาพร่าแล้วเหมือนกัน แต่ยังมั่นใจว่ามีสติมากกว่าเพื่อนรักในเวลานี้ ทว่าถ้าดื่มต่ออีกช็อตสองช็อตก็ยากจะขับรถกลับบ้านให้ตรงทางแล้ว

ช่วงจังหวะที่น่านฟ้ากำลังจะเปิดปากเกลี่ยกล่อมศรัณย์ให้กลับไปนอนพักผ่อนที่บ้านแทนการใช้เหล้าดับทุกข์ หางตากลับเหลือบไปเห็นร่างอรชรอ้อนแอ้นสวมเกาะอกสีดำลูกไม้เซ็กซี่ สายเส้นเล็กไขว่ทับกันหน้าหลังผ่านไหปลาร้าสวย ปล่อยผมลอนยาวเคลียไหล่บอบบาง หน้าอกหน้าใจล้นออกมาจนเห็นร่องอกเบียดชิดกัน ชายกระโปรงสั้นเหนือเข่าอวดเรียวขากลมกลึงขาวเนียนเด่นชัดในความมืด

ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว รู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านร้อนรุ่มเหมือนตกอยู่ในกองเพลิง ดวงตาคมกริบสีนิลสว่างวาบขึ้นจ้องเขม็งใบหน้าอันคุ้นเคยของหญิงสาว ไม่ทันที่สมองจะสั่งการร่างกายก็เคลื่อนไหวรวดเร็ว ก้าวขายาวๆ ไปหาเป้าหมายที่จุดชนวนไฟให้คุโชน ลืมเพื่อนที่นั่งอยู่ด้วยกันไปเสียสนิท

ร่างสูงกำยำสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าครามปลดกระดุมสองเม็ด แขนเสื้อพับขึ้นถึงข้อศอกดูคล่องตัว กางเกงสีดำเนี้ยบเรียบกริบ ทั้งตัวเป็นของแบรนด์เนมมีระดับ ฐานะไม่ธรรมดา ยังไม่รวมถึงใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปสลัก คิ้วเข้มเรียวยาว ดวงตาคมปราบดำสนิทลึกล้ำทรงเสน่ห์มีอำนาจน่าเกรงขาม จมูกโด่งสัน ริมฝีปากหยักได้รูปเย้ายวนดึงดูดสายตา สาวโสดทั้งหลายพลันใจละลายตัวอ่อนยวบแทบอยากซวนเซไปซบอกเขา

น่านฟ้าหรี่ตาต่ำเพ่งมองร่างอวบอัดเดินหายไปยังห้องพักชั้นบน เขาสะบัดหัวขับไล่ความมึนเมาที่ทำให้การเคลื่อนไหวช้าลง มีบางครั้งที่ร่างเซชนกำแพง แต่เขากลับแข็งใจตามเธอคนนั้นไปจนถึงหน้าห้องพัก

ปังๆๆ

ทุบประตูเรียกคนข้างในรัวๆ จนเสียงฝีเท้าร้อนรนใกล้เข้ามาแล้วหยุดชะงักครู่หนึ่งเหมือนลังเลใจว่าจะเปิดหรือไม่เปิดดี และทันทีที่ ‘เธอ’ เปิดประตูจนเห็นดวงหน้าสะสวยสะกดทุกสายตา เพียงเห็นครั้งแรกก็จดจำขึ้นใจ ‘เขา’ ก็ผลักร่างบางให้ถอยหลังพาร่างสูงใหญ่ของตัวเองแทรกเข้าไปในห้อง จัดการปิดประตูลงกลอนแน่นหนาป้องกันคนนอกมารบกวน

จากนั้นไม่นานพายุอารมณ์พิศวาสก็ก่อตัวภายในห้อง พัดโหมกระพือทำลายทุกสิ่งอย่างบ้าคลั่ง กลืนกินทุกอย่างให้จมดิ่งสู่ห้วงปรารถนาร้อนแรง ฉุดกระชากเธอให้ได้สัมผัสประสบการณ์แปลกใหม่เป็นครั้งแรก โดยแลกกับ ‘พรหมจรรย์’ ที่หวงแหนมาตลอดสิบเก้าปีเต็ม!