นิยายรักโรแมนติก

นิยายรัก

ประธาน

ดารา

รักแรกพบ

ฟินๆ

เศรษฐี

รักหวานๆ

ตอนที่ 1 ครอบครัวที่แสน(ไม่)อบอุ่น

ตอนที่ 2 ครอบครัวที่แสน(ไม่)อบอุ่น 2

" มิรินลูกอาทิตย์นี้จะกลับบ้านไหมลูก พอดีแม่มีเรื่องจะรบกวนหนูหน่อยน่ะลูก พอดีพ่อเขาต้องการใช้เงินลูกพอจะมีสักหมื่นนึงมั้ยจ๊ะ "
เสียงจากปลายสายนั่นคือเสียงแม่ของมิรินเอง แม่แท้ๆของเธอซึ่งแม่ของเธอก็ชอบโดนบังคับจากพ่อเลี้ยงมาให้ไถเงินเธอ ครั้งละหมื่นบ้างครั้งละสองหมื่นบ้าง แต่เธอก็ให้โดยที่เธอไม่เต็มใจนัก ลำพังถ้าแค่แม่ของเธอเธอเลี้ยงได้ แต่นี่พ่อเลี้ยงของเธอชอบมาบังคับเอาเงินจากเธอเพื่อไปเล่นการพนัน เงินหลักหมื่นที่ฉันหามาอย่างยากลำบากก็หมดไปภายในพริบตา
" แม่คะ อีกแล้วหรอคะลุงเขาจะเอาเงินไปทำอะไรนักหนาคะแม่ อย่าบอกนะคะว่าลุงเขายังไม่เลิกเล่นการพนันอีก เฮ้อ.." 
มิรินถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เธอไม่รู้ว่าแม่ของเธอทนลุงไปได้ยังไง ถ้าหากว่าลุงต้องการเงินและแม่หามาให้ไม่ได้แม่ก็จะโดนทำร้ายร่างกายตลอด ฉันจึงต้องยอมใจอ่อนให้เงินไปทุกที 
" พ่อเขาบอกจะเอาไปลงทุนนะลูก เดี๋ยวถ้าได้กำไรกลับมาเขาจะรีบมาคืน "
คนเป็นแม่รู้สึกหนักใจไม่น้อยที่ต้องคอยขอเงินลูกอยู่แบบนี้ แต่เธอก็รักผู้ชายคนนี้เหลือเกิน แต่ก่อนเขาไม่เป็นแบบนี้ ตั้งแต่ที่เขาเข้าบ่อนเล่นการพนันผู้ชายที่แสนดีคนนั้นก็หายไป แต่เธอก็ยอมทนด้วยหวังว่าสักวันผู้เป็นสามีจะดีขึ้น 
" ก็ได้ค่ะแม่เดี๋ยวมิรินจะโอนให้นะคะ แต่แม่รับปากมิรินได้ไหมคะว่าแม่จะเก็บไว้ใช้จ่ายของตัวเองบ้าง มิรินเป็นห่วงแม่มากนะคะ "
" จ๊ะลูก หนูก็ดูแลตัวเองด้วยนะ ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องกลับมาบ้านหรอกลูกมันอันตราย "
ผู้เป็นแม่บอกลูกสาวเพราะเป็นห่วงลูกสาว บ้านที่เคยอยู่ตอนนี้ก็ไม่เหมือนบ้านแล้ว บ้านที่แทบไม่มีของใช้อะไรเลยเพราะสามีของเธอเอาไปขายเล่นการพนันหมด 
" วันหยุดนี้หนูต้องไปทำงานนะแม่ คงไม่ได้กลับไปหาแม่ หนูคิดถึงแม่จังเลย แล้วจะรีบกลับไปหานะคะ "
มิรินคุยกับแม่เสร็จก็รีบวางสายแล้วทำการโอนเงินไปให้กับผู้เป็นแม่ทันที เธอรู้ดีอยู่แก่ใจว่าเงินที่ได้ไปก็คงไม่เกิดประโยชน์แน่ พ่อเลี้ยงของเธอก็คงต้องเอาไปเล่นการพนันจนหมด เธอก็ได้แต่หวังว่าผู้เป็นแม่จะเลิกกับพ่อเลี้ยงของเธอได้จริงๆสักที จากสภาพครอบครัวของเธอเธอเห็นการกระทำที่พ่อเลี้ยงทำกับแม่ของเธอทำให้เธอตั้งใจไว้เลยว่าชีวิตนี้จะไม่มีแฟนเด็ดขาด เพราะการที่มีผู้ชายเข้ามาในชีวิตแล้วถ้าเราเจอคนไม่ดีจะทำให้เราลำบากเหมือนที่แม่ของเธอเจอ


" คุณจะทำอะไรของคุณน่ะ ปล่อยฉันนะ ฉันจะออกไปข้างนอก คุณจะเข้ามาในนี้ไม่ได้นะมันดูไม่ดีค่ะคนอื่นเห็นเขาจะว่ากันยังไง เขาจะได้นินทากันหรอก "ร่างบางบ่นออกมาชุดใหญ่เพราะตอนนี้เธอกำลังรู้สึกตกใจและกำลังกลัว" ไม่มีใครมาเห็นและนินทาได้หรอกเพราะฉันไล่พวกนั้นออกไปข้างนอกหมดแล้ว "เขาพูดหน้าตาเฉยและทำท่าทางเย็นชาและจ้องมองเธอยังเจ้าเล่ห์" หมายความว่ายังไงคะคุณไล่กรรมการทั้งหมดออกไปแล้วหรอแล้วฉันจะแคสงานยังไงอ่ะ ทำไมคุณทำแบบนี้ล่ะ "ร่างบางโมโหบ่นเขาชุดใหญ่เขาทำอะไรตามใจตัวเองมากเกินไปแล้วนะเธอมาแคสงานเพราะว่าเธออยากได้งานนี้แต่เขาดันไล่กรรมการทั้งหมดออกไปแล้วเธอจะได้งานนี้ได้ยังไง

ตอนที่ 8 ความบังเอิญ(3)

ตอนที่ 3 ครอบครัวที่แสน(ไม่)อบอุ่น 3

แผนร้าย บำเรอรักมาเฟีย(ขัดดอก)

ตอนที่ 8 ความบังเอิญ(3)