ตอนที่ 10 เปลืองตัว(2) เกือบNC+++

หลังจากที่เขาเดินออกไปจากห้องลองชุดเสร็จแล้วเธอก็เปลี่ยนชุดกลับมาเป็นชุดเดิมโดยที่ยังไม่ได้แคสติ้งอะไร พอเธอออกมาด้านนอกก็ไม่เห็นมีใครอยู่แล้วสงสัยเขาคงให้กลับบ้านไปหมดแล้วมั้งเหลือแค่เธอคนเดียว 

มิรินเดินออกมารอเพื่อนสาวอยู่ที่หน้าบริษัทโดยที่เธอโทรไปบอกกับเพื่อนของเธอหมดแล้วว่าเธอจะรอข้างล่าง หลังจากนั้นไม่นานพิมพ์ก็เดินลงมาหาเธอพร้อมกับบอกข่าวดีว่าเธอได้งานโฆษณาชิ้นนี้

" มิรินชั้นแคสผ่านแล้วนะแล้วแกล่ะ "

" เขายังไม่บอกเลยอ่ะแก น่าจะรอผลอีกวันสองวันหรือเปล่า " 

มิรินโกหกเพื่อนไปเธอไม่ได้บอกเพื่อนเธอว่าคืนนี้เธอจะต้องไปทานข้าวกับประธานบริษัทเพราะกลัวเพื่อนเป็นห่วง เธอเลือกจะปั้นหน้ายิ้มและไปเลี้ยงฉลองให้พิมพ์ ทั้งสองเลือกที่จะไปทานชาบูกันที่ห้างดังแห่งหนึ่ง ทั้งสองคนนั่งกินกันสักพักสายตาของมิรินก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งดูท่าทางคุ้นๆ พอเธอเพ่งดีๆเขาคือเฮเดนคนที่ปล้นจูบเธอเมื่อตอนบ่าย 

" ไอ้คนชีกอ ไอ้คนเจ้าชู้ เมื่อตอนบ่ายยังทำเหมือนชอบเราอยู่เลย พอมาตอนนี้สิควงสาวที่ไหนก็ไม่รู้ "

มิรินบ่นพึมพำเบาๆกับตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัว 

" แกพูดว่าอะไรนะยัยมิรินฉันไม่ค่อยได้ยิน "

พิมพ์ถามเพื่อนสาวเพราะเห็นพูดอะไรก็ไม่รู้แต่เสียงเบามาก 

" เปล่าว่ะแกฉันก็พูดไปเรื่อยอย่าสนใจเลยกินข้าวกันเถอะ " 

ทั้งสองนั่งกินข้าวกันจนเสร็จแล้วลุกเดินออกจากร้านอาหาร เดินออกมาข้างนอกก็พบกับเขาที่กำลังเดินออกมาจากร้านอาหารฝั่งตรงข้ามทั้งสองสบตากันแต่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา มิรินเลือกที่จะไม่ทักแล้วจูงแขนเพื่อนเดินผ่านเขาไปหน้าตาเฉย 

เฮเดนตอนนี้เขารู้สึกไม่พอใจที่ร่างบางไม่ยิ้มไม่ทักทายเขาเลย นี่เขาเป็นอะไรปกติผู้หญิงคนอื่นถ้าไม่ทักทายเขาในที่สาธารณะเขาจะดีใจมาก แต่กับเธอเขากลับรู้สึกแตกต่างออกไปเขารู้สึกไม่พอใจและเหมือนเธอจะไม่รู้สึกอะไรที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น หึ!! ผู้หญิงคนนี้ช่างหน้าค้นหาซะแล้วสิ