คุณสมชาย

ไม่นานคนด้านนอกก็ได้ยินเสียงคนตีกัน กรูเข้ามาในห้องน้ำเพื่อแยกเธอออก

ลูกเกดสะบัดแขนของคนที่มาจับตัวเธอเอาไว้พร้อมกับใช้รองเท้าส้นสูงชี้หน้าอีกทั้งยังถือโอกาสตอนพวกนางเผลอถีบผู้หญิงคนหนึ่งที่ท้องน้อย

"มาใครจะมาตบกูอีกถ้าอยากตายมึงเข้ามา"

ลูกเกดใบหน้าแดงก่ำสามคนนั้นล้มกองที่พื้นทั้งถูกหมัดถูกศอกลูกเกดจนเจ็บปางตาย

"อีห่าเกดมึงกล้าทำหน้ากูเป็นรอย มึงตาย"

ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อรู้สึกแสบที่ใบหน้าครั้นพอจับดูก็เห็นว่ามีเลือดไหลออกมา

พวกเธอถูกจับแยกและถูกคนของโรงแรมจับส่งตำรวจข้อหาทะเลาะวิวาทและสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นแก่ทรัพย์สินของโรงแรม

"ไปโรงพักกันครับไปตกลงที่นั่น"

ตำรวจผู้ดูแลท้องที่เอ่ยขึ้น เพราะพื้นที่ห้องน้ำของโรงแรมถูกแยกออกมาจากพื้นที่จัดงานคนในงานจึงยังไม่รู้เรื่องทะเลาะวิวาทที่เกิดขึ้น กระทั่งมีคนของพ่อเลี้ยงไปกระซิบข้างหู

พ่อเลี้ยงส่ายหน้าเรื่องลุกลามไปจนถึงตำรวจแล้วการจับตัวลูกเกดมาบำบัดความใคร่ของเขาในคืนนี้จึงต้องพักเอาไว้ก่อน

พ่อเลี้ยงโบกมือไล่คนของเขาและหันมาสนใจผู้หญิงคนอื่นแทนลูกเกด

เมื่อถูกนายตำรวจเชิญไปโรงพักอย่างสุภาพ ลูกเกดลุกขึ้นถือคว้ากระเป๋าถือใบเล็กของตัวเอง

ส้นรองเท้าของเธอหักจนใส่ไม่ได้หญิงสาวจึงโยนทิ้งทั้งยังคงรู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมา

เมื่อขึ้นรถตำรวจด้วยสภาพน่าเวทนาทั้งลูกเกดและสามสาวนั่นยังทำท่าจะกระโจนใส่กัน แต่ถูกตำรวจจับแยกเอาไว้

"พวกคุณอย่าทะเลาะกันอีกเลยครับ ถ้ายังเป็นกันแบบนี้คืนนี้ผมจะจับพวกคุณใส่กรงขังไม่ใช่แค่ปรับเฉย ๆ"

นายตำรวจคนนั้นพูดขึ้นไม่คิดว่าสาวสวยอย่างคนพวกนี้จะมีนิสัยอันธพาลแบบนี้ และแต่ละคนก็แรงเยอะไม่ใช่น้อย

กระทั่งลูกเกดรู้สึกทนไม่ไหว เธอสะกิดนายตำรวจคนนั้นเขาหันมาทำหน้าดุใส่เธอ

"อะไรอีกครับ"

และหลังจากนั้นเขาก็แทบจะถีบลูกเกดออกจากตัวเขาเมื่อเธอคายอาหารที่อยู่ในท้องใส่เสื้อผ้าเขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว

"อี๊อีห่าเกดอ้วก น่ารังเกียจฉิบหาย"

เพราะแบบนี้สามสาวพวกนั้นจึงไม่อยากเข้าใกล้ลูกเกดอีกรวมทั้งนายตำรวจคนนั้นด้วย

ลูกเกดเช็ดปากเงยหน้าแล้วยิ้มให้เขาอย่างไร้เดียงสา

"ตำรวจทำเพื่อประชาชน ขอบคุณค่ะ เอิ๊ก"

ไม่นานก็ถึงโรงพักพวกเธอจึงถูกนำไปเสียค่าปรับโทษฐานทะเลาะกันและเสียค่าปรับให้โรงแรมที่ทำข้าวของเสียหาย หลังจากนั้นก็ถูกตำรวจอบรมอยู่หลายประโยค

เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการสามสาวพวกนั้นก็โทรหาคนคนหนึ่งเพื่อให้มารับพวกเธอ

ลูกเกดมองโทรศัพท์ของตัวเองเธอจะให้ใครมารับดีเธออยู่ที่เชียงใหม่ก็ไม่รู้จักใครและแล้วลูกเกดก็คิดถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา

หญิงสาวตาลายกดหาเบอร์คุณสมชายอยู่นาน จนในที่สุดก็หาเจอ เมื่อโทรติดเธอเข้าประเด็นด้วยน้ำเสียงเมาๆ

"คุณสมชายมารับหน่อยได้เปล่า เอิ๊ก ฉานอยู่โรงพักถ้าคุณมาฉานจาไม่บอกยัยนาชาเรื่องหญิงอื่น จะรูดปากให้สนิทสาบานน เอิ๊ก”

โดยไม่ทันฟังว่าเขาจะรับปากหรือเปล่าลูกเกดก็ตัดสายของเขาทิ้ง นั่งพิงกึ่งเอนแทบจะเลื้อยตัวลงนอนบนเก้าอี้อย่างคนหมดสภาพ

ลูเซียโน่ออกมาจากโรงแรมพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง และได้รู้เรื่องว่ามีผู้พริตตี้ตบกันในห้องน้ำแต่เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร หลังจากยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านนอกหมดไปมวนหนึ่ง เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หญิงเมาๆ ที่บอกว่าตัวเองอยู่โรงพัก

แน่นอนในฐานะที่รู้จักกันเขาย่อมทิ้งลูกเกดไม่ได้ และลูเซียโน่ก็นึกอยากเห็นสภาพลูกเกดในตอนนี้ขึ้นมา

กระทั่งพริตตี้สาวที่เขาควงออกมาชื่ออะไรสักอย่างเอ่ยขึ้น

"คุณลูเซียโน่คะฉันต้องไปหาเพื่อนที่โรงพักค่ะ"

พริตตี้คนนั้นบอกเขาพลางทำสายตาหวานเชื่อมหวังขอความช่วยเหลือจากชายหนุ่มสุดหล่อสไตล์มาเฟียอิตาลีคนนี้ และเธออยากควงเขาไปให้เพื่อนๆ อิจฉา

"ได้ผมจะพาไป"

ลูเซียโน่พยักหน้า พริตตี้คนนั้นจึงหอมแก้มเขาทีหนึ่ง

"ขอบคุณค่ะ"