บทที่ 1 ตอนเช้าที่แสนจะโชคร้าย

มุกดาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่านั่นเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว เธอถูกเคี่ยวกรำเสียจนไม่ไหวแล้ว เธอจำได้รางๆ ว่ามีผู้ชายคนหนึ่งตบแก้มเธอเบา ๆ แล้วเธอก็พูดไปหนึ่งประโยคว่า “พอเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว” หลังจากพูดจบแล้ว มุกดาก็หมดสติไป

ท้องฟ้าสว่างแล้ว แสงของรุ่งอรุณสายหนึ่งสาดส่องเข้ามามุกดาที่กำลังนอนหลับฝันหวานอยู่ฉับพลันนั้นก็ถูกเสียงเคาะประตูอย่างรุนแรงปลุกให้ตื่นขึ้นมา เธอลืมตาขึ้นช้า ๆ แล้วมองไปรอบ ๆ แวบหนึ่ง ก่อนจะพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่บ้านใหม่ของตัวเอง ชั่วขณะนั้นก็รู้สึกตกใจ

เมื่อวานเป็นวันแต่งงานของเธอกับธีรเมท มุกดาดีใจเสียจนดื่มเหล้าไปไม่น้อย แต่สุดท้ายหลังจากที่เธอได้ดื่มเหล้าที่เพื่อนสนิทของเธอเมธพรยื่นให้แก้วนั้นเข้าไป เธอก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย

ไม่มีเวลาพอที่จะขบคิดดูให้ละเอียดถี่ถ้วน แล้วอดทนต่อความเจ็บปวดไปทั่วสรรพางค์กาย มุกดาหยิบชุดราตรีที่ถูกฉีกขาดอยู่บนพื้นขึ้นมาสวม แต่ยังไม่ทันจะได้สวมใส่ดี

ประตูก็ถูกเปิดออกแล้ว

หลังจากนั้นแสงแฟลชก็พุ่งเข้ามา ธีรเมทและนักข่าวอีกกลุ่มหนึ่งก็พุ่งเข้ามา มุกดารู้สึกตกใจที่จู่ ๆ ก็มีนักข่าวเข้ามาอย่างกะทันหัน จึงคว้ามือของธีรเมทไปโดยไม่รู้ตัว แต่กลับถูกเขาสะบัดออก

“มุกดา เธอนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ เมื่อวานพวกเราเพิ่งจะแต่งงานกัน แล้วเธอก็รีบสวมเขาให้ฉันแล้วเหรอ?” ธีรเมทพูดจากนั้นก็ตบหน้ามุกดาอย่างแรง

“ธีร์!” มุกดาไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ถูกตบจนล้มลงไปกับพื้น ใบหน้าบวมแดงขึ้นมาทันที เธอลูบใบหน้าแล้วร้องเรียกอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรม ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“มุกดานะมุกดา” ไม่นึกเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ ปกติก็แสร้งทำเป็นซื่อสัตย์ เมื่อวานธีร์รอเธออยู่ที่ห้องแต่งงานทั้งคืน แต่เธอกลับไปเสวยสุขกับผู้ชายคนอื่นข้างนอก” ตอนนี้เมธพรสวมรองเท้าส้นสูงมาหยุดลงตรงหน้าเธอ แล้วเอารูปถ่ายในมือปาเข้าไปที่ใบหน้าของมุกดาอย่างรุนแรง ความประสงค์ร้ายที่ล้ำลึกและรุนแรงวาบผ่านแวบหนึ่ง

มุกดามองเพื่อนสนิทของเธอด้วยความสงสัย เธอหยิบรูปบนพื้นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว วินาทีถัดมาเธอแทบหยุดหายใจ ใบหน้าเล็กขาวซีดทันที “ตุบ” เพราะในรูปถ่ายนั้นไม่ใช่แผ่นหลังของธีรเมทจริง ๆ

สรุปแล้วนี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ธีรเมทกลายเป็นผู้ชายคนอื่นแทนได้อย่าง? มุกดารู้สึกสับสนมึนงงไปหมดแล้ว

“ธีร์ คุณฟังฉันอธิบายก่อน” เธอลุกขึ้นมาจากพื้นด้วยความตื่นตระหนก อยากจะเอ่ยปากอธิบายแต่ก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดี เธอไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

“มุกดา หย่ากันเถอะ!” ธีรเมทหยิบเอกสารที่ได้เตรียมไว้ตั้งแต่ตอนแรกออกมา แล้วโยนให้มุกดา เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเกลียดชัง

ประโยคนี้ช่างโหดร้ายเหลือเกิน หัวใจของมุกดารู้สึกเจ็บปวดเหมือนถูกมีดแทง

“มุก เธอปล่อยธีร์ไปเถอะ เขาไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิด” เมธพรเห็นว่าเป็นเวลาที่เหมาะสมแล้ว จึงแสร้งทำเป็นปลอบโยนอย่างปรารถนาดี ทว่าน้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยความลำพองใจ

“เมธพร! เธอทำบ้าอะไรลงไปใช่ไหม?” จู่ ๆ มุกดาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เธอพุ่งไปตรงหน้ามุกดา อยากที่จะพิสูจน์ข้อเท็จจริง

“เธอจะทำอะไร? รีบเซ็นใบหย่าแล้วไสหัวไปให้พ้นหน้าฉันซะ!” ไม่รอให้เธอเข้าไปถึงตัวเมธพร เธอก็ถูกเมธพรขวางเอาไว้ แล้วผลักอย่างแรงจนร่างของมุกดากระแทกกับโต๊ะกาแฟ เจ็บเสียจนน้ำตาไหลออกมา อยู่ในสภาพที่ตกที่นั่งลำบากเป็นอย่างมาก

“ธีร์” ตอนนี้เมธพรเป็นฝ่ายเข้าไปดึงมือของธีรเมท มองมุกดาด้วยความโอ้อวดแวบหนึ่งและมีสีหน้าที่ดูถูกเหยียดหยาม

มุกดาเงยหน้าขึ้นทันที ต่อให้เธอโง่ก็พอจะรู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดวงตาแดงก่ำมองชายหญิงที่ลอบคบชู้คู่นี้และถูกแทนที่ด้วยอารมณ์โกรธ

“ธีรเมท ฉันจะไม่เซ็นใบหย่านี่เด็ดขาด!” เธอยิ้มอย่างเย็นชาแล้วโยนมันลงบนพื้น ชายหญิงที่ลอบคบชู้คู่นี้ทำร้ายเธอถึงขนาดนี้ แล้วจะให้เธอกลืนความโกรธเข้าไปได้อย่างไร

“หึ! เธอไม่เซ็นก็ได้ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เช้า ฉันจะเอารูปพวกนี้ลงพาดหัวข่าว ถ้าหากเธอไม่กลัวพ่อของเธอจะรู้เข้า เธอก็ไม่ต้องเซ็นก็ได้!” ดูเหมือนธีรเมทจะมีการเตรียมตัวมาล่วงหน้า เลยนำเรื่องนี้มาข่มขู่เธอ

มุกดาเริ่มลังเลแล้ว ก่อนหน้านี้ตระกูลแก้วสุทธิล้มละลายภายในชั่วข้ามคืน คุณพ่อโกรธจนโรคหัวใจกำเริบกำลังพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล คุณหมอบอกว่าคุณพ่อไม่สามารถรับการกระทบกระเทือนอย่างหนักได้อีก ถ้าคุณพ่อเห็นรูปพวกนี้เข้า ชีวิตของคุณพ่อก็จะต้องตกอยู่ในอันตรายแน่

เธอเงยหน้ามองธีรเมท เธอเคยรู้สึกว่าใบหน้านี้เป็นใบหน้าที่ดูดีที่ดูในโลก แต่ในตอนนี้ กลับทำให้อยากมุกดาอยากจะฉีกมันทิ้ง

“ได้ ฉันเซ็น!” มุกดาระงับความโกรธในใจเอาไว้ เธอหยิบหนังสือหย่าร้างขึ้นมา ไม่มองดูเลยสักนิด เพราะเธอรู้ดีว่าต้องไม่ได้ให้อะไรเธอเลยสักอย่างแน่นอน

“จริงสิ ในบ้านใหม่ยังมีของของเธออยู่ ถ้ามีเวลาก็มาเอาไปเถอะ!” ก่อนที่เธอจะไปธีรเมทก็ยังไม่ลืมที่จะเอ่ยเตือนด้วยความปรารถนาดี

“ไม่จำเป็น ทิ้งไปให้หมดเถอะ!” ตอนนี้มุกดารู้สึกว่าเลือดทั่วร่างกายไหลเวียนมากองรวมกันอยู่ที่หัว จนหัวของเธอใกล้จะระเบิดแล้ว พอพูดจบมุกดาก็ไม่เหลียวมองชายหญิงที่ลอบคบชู้คู่นั้นต่อไปอีก แล้วผลักนักข่าวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอออกไปอย่างแรง แล้วพุ่งออกไป