5
“อา... ฉันอยากให้เธอดูดให้ฉันจนเสร็จ เพราะเธอคงไม่ไหวถ้าโดนฉันเอาตอนนี้”
“ค่ะ” เธอรับคำไม่เกี่ยงงอน ก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงไปดูดท่อนกายของเขา รูดมือไปมา เธอไล้เลียส่วนปลาย ก่อนจะอมเข้าไปในปาก เขาครางแล้วเด้งสะโพกเข้าไปเสียดสีกับกระพุ้งแก้มของเธอ กระเด้าเบาๆ ในขณะที่เธอดูดจนแก้มตอบ น้ำลายไหลยืดไปกับที่นอน หยดย้อยลงมาเปียกชุ่มเส้นขนหยาบกระด้างของเขา
เธอขยับปากนานมาก รูดมือช่วยกว่าเขาจะเสร็จแตกคาปากเธอ กินเวลานานหลายนาทีเพราะเขาอึดมาก
“อา...” เขาระเบิดน้ำกามในปากของเธอ เธอเผลอกลืนเข้าไปจนหมด ตวัดลิ้นเลียไปมา เขามองด้วยดวงตาปรือเยิ้ม
“มานี่มา...” เขาตบที่นอนข้างๆ เธอขยับเข้าไปในอ้อมแขนของเขาหนุนศีรษะกับแขนแกร่ง มือหนากอดเธอเอาไว้ ไล้เบาๆ กับไหล่มน
“ช่วงนี้ฉันไม่อยากออกไปไหนเลยล่ะ” เขาเปรยกับเธอ
“มะลิเข้าใจค่ะ แต่คนเราต้องเข้มแข็งยอมรับความจริงนะคะ”
“โกรธฉันไหม ที่ฉันว่าเธอไป” เขาเอ่ยถาม ปกติไม่เคยปากเสียว่าผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“ไม่หรอกค่ะ มะลิเข้าใจว่าคุณจอนกำลังเสียใจค่ะ” เธอเงยหน้าบอกเขาจากใจจริง
“ฉันสับสน” เขากระชับมือกอดเธอแน่นขึ้น ยอมรับว่าสับสนจริงๆ เขาจับต้นชนปลายไม่ถูก จู่ๆ แฟนสาวก็บอกเลิก พร้อมกับไปแต่งงานกับคนอื่น เขาไปงานแต่งของเธอก็ถูกคนของเจ้าบ่าวจับโยนออกมา
“ถ้าพักใจพอแล้วก็ค่อยออกไปเผชิญกับความเป็นจริงค่ะคุณเป็นคนสดใสร่างเริง เป็นที่รักของครอบครัว ถ้าคุณเครียดหรือทุกข์ใจ คนที่รักคุณก็จะทุกข์ใจไปด้วยนะคะ”
“คนที่รักฉันมีเธออยู่ด้วยหรือเปล่า” เขาเอ่ยถาม เชยคางสาวขึ้นมาเพื่อมองสบตากัน
“มะลิไม่อาจเอื้อมหรอกค่ะ แค่อยากให้คุณมีความสุขก็พอแล้ว”
เขามองสบตาเธอ ก่อนจะแนบกลีบปากร้อนผ่าวเข้ามาหา คิดว่าบทรักจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้วแต่เขาก็อดใจไม่ไหว
มะลิแทบเดินลากขาในขณะที่เขาเห็นแล้วจำต้องอุ้มเธอลงมารับประทานอาหารด้านล่าง เขาโทร. สั่งให้อาหารมาส่งเพราะรู้ว่าเธอทำอาหารไม่ไหว และก็หิวมากด้วย ถ้ามานั่งทำก็คงใช้เวลานานกว่าจะได้กิน
เขากับเธอรู้จักกันมานานแล้วตั้งแต่เด็ก จึงคุ้นเคยกันดี ขจรตักอาหาร ให้เพื่อนร่วมโต๊ะ เขามองเธอไม่วางตา เธอคอยแต่จะหลบสายตาของเขา
“เจ็บมากไหม” เขาเอ่ยถามเมื่อเห็นเธอนิ่วหน้าเวลาขยับ
“เจ็บค่ะ”
“โดนของใหญ่เข้าไปเลยเจ็บ” เขากระซิบบอกเธอ
“ลดขนาดได้ไหมคะ ใหญ่เหลือเกิน” เธอกลืนน้ำลายลงคอ ไม่คิดว่าท่อนเนื้อของเขาจะใหญ่ยักษ์ขนาดนี้ เขาเสียบเข้ามาในร่องเธอ มันถึงกับ ฉีกขาดเพราะเธอเพิ่งร่วมสวาทกับผู้ชายครั้งแรก
“ลดขนาดได้คงทำไปแล้ว สงสารร่องมะลิ”
“ยับเยินหมดแล้ว” เธออุบอิบตอบ
“คืนนี้ให้ฉันเลียให้ มันจะหายเจ็บ”
“ไม่เอาหรอกค่ะ เดี๋ยวยาว จะไม่ใช่แค่เลียอย่างเดียว”
“จริงๆ นะ ฉันเลียให้รับรองว่าร่องที่เจ็บจะหาย” เสียงของเขากระเส่าเหมือนมีอารมณ์ เธอฟังแล้วขนลุกซู่สะท้านหวามไหว
“ได้ไหม” เขารบเร้าอยากเลียไล้น้องสาวของเธอเพื่อปลอบโยนและขอโทษที่ทำรุนแรงไป
“จะหายจริงๆ เหรอคะ” เธอช้อนสายตาขึ้นมอง สบกับดวงตาแวววาวของเขา
“จริงสิ ให้ฉันเลียให้นะ รับรองว่าหายเจ็บหายปวด” เสียงของเขา ออดอ้อนสั่นพร่า มือของเขาเลื่อนมาไล้หลังมือของเธอเบาๆ ด้วยความรู้สึกปรารถนาอยาก...
“คุณจอนขาเสียวจังค่ะ อย่าตวัดลิ้นแรงสิคะ อย่าดูดแรงด้วย อ๊ะ อ๊ะ! อา...” เขาดูดและปาดเลียจนกลีบกายสาวของเธอชุ่มฉ่ำ ขจรบอกว่าเธอเจ็บ เขาสงสารก็จะเลียให้หายทรมาน เธอส่ายหน้าสะบัดไปมากับหมอน ซี้ดปาก ขาเปิดอ้าให้เขาตวัดลิ้นไปมา
ไม่ใช่จะยิ่งให้หายเจ็บ แต่เธอยิ่งเจ็บปวดทรมานด้วยความกระสันเสียว แทบจะขาดใจตายอยู่แล้ว เธอนอนหอบสะท้าน สะโพกลอยไม่ติดพื้นเตียง เท้าเล็กๆ จิกกับที่นอนด้วยความซ่าน
“อ๊าย...” หยัดสะโพกด้วยความเสียวซ่าน สั่นกระตุกงึกงัก ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจากร่องรักให้เขากวาดลิ้นลามเลียอีกครั้ง
“หายเจ็บหรือยัง” เขาขยับมานอนแนบชิด เธอช้อนสายตาขึ้นมองเขา อยากบอกว่ายิ่งจะเจ็บหนักเข้าไปอีกน่ะไม่ว่า