01 ไอวา-เอวา

สนามบิน…

หญิงสาวลากกระเป๋าเดินทางออกมาท่ามกลางผู้คนที่กำลังวุ่นวาย ก่อนที่เธอจะตรงปรี่ไปยังรถตู้ที่จอดรออยู่

"เชิญครับคุณเอวา"

"ขอบใจ"

รถตู้ค่อยๆ ขับเคลื่อนออกจากสนามบิน มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์หลังโต ไม่นานก็มาถึง

ประตูรถค่อยๆ เปิดออกพร้อมกับหญิงสาวก้าวลงมาจากรถอย่างระมัดระวัง

"ไอวา!"

"...." หญิงสาวหันหลังกลับไปมองตามเสียงที่ดังขึ้น ก่อนจะพบเข้ากับชายหนุ่มแต่งตัวดีกำลังยืนทำหน้าตกใจเมื่อได้เห็นหน้าเธอ

"เป็นเธอจริงๆ ด้วยไอวา"

"ฉันไม่ใช่ ไอวาของคุณ..." เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก แววตาของเธอนั้นเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกใดๆ

"ทำไม..." ตรีศูลขมวดคิ้วเข้าหากัน ถ้าเธอไม่ใช่ไอวาแล้วเธอจะเป็นใครได้ และถ้าไม่ใช่ทำไมถึงได้หน้าตาเหมือนกันจนแยกไม่ออกขนาดนี้

"หนูเอวามาแล้วเหรอลูก" เสียงแหบดังมาจากทางด้านใน ก่อนที่เจ้าของเสียงจะปรากฏตัวออกมาพร้อมกับลูกน้องที่ตามประกบด้านหลัง

"ใครครับพ่อ?"

"นี่หนูเอวา เป็นน้องสาวฝาแฝดของไอวาน่ะ"

"...." ตรีศูลมองอีกครั้ง เป็นน้องสาวฝาแฝดที่เหมือนกับพี่สาวฝาแฝดจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร ต่างกันก็ตรงที่เอวาค่อนข้างจะเย็นชา

"สวัสดีค่ะคุณลุง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"

"เดี๋ยวก่อนครับพ่อ นี่ไปรู้จักกันตั้งแต่ตอนไหน ทำไมผมถึงไม่รู้เลย แล้วนี่ไอวามีน้องสาวฝาแฝดด้วยเหรอครับ ทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่องนี้เลย?" ตรีศูลยิงคำถามกับผู้เป็นพ่ออย่างรัวๆ เพราะเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าไอวาอดีตภรรยาของเขานั้นมีน้องสาวฝาแฝดอยู่ด้วย

"เอาไว้ค่อยเล่านะตรีศูล หนูเอวาเข้ามาในบ้านก่อนนะลูก"

"ขอบคุณค่ะคุณลุง"

ร่างบางเดินเข้าไปด้านในตามคำเชิญของชายแก่

"พ่อของเราสบายดีนะเอวา"

"สบายดีค่ะคุณลุง พ่อฝากความคิดถึงมาให้คุณลุงด้วยค่ะ"

"แล้วนี่จะมาอยู่กี่วันล่ะ?"

"น่าจะซักระยะนึงค่ะ พ่อให้มาคุมงานบริหารที่บริษัทด้วย"

"อ๋อ อยู่ที่นี่ได้ตามสบายเลยนะลูก ไม่ต้องเกรงใจ"

"ขอบคุณค่ะคุณลุง แต่เอวาไม่อยู่ที่นี่นานหรอกค่ะ"

"อ่าวทำไมล่ะ?"

"พอดีว่าเอวาซื้อคอนโดเอาไว้แล้วค่ะ ชอบอยู่แบบเป็นส่วนตัวมากกว่า"

"อ๋อๆ"

"พ่อครับ อธิบายทีครับผมไม่เข้าใจ ทำไมไอวามีน้องสาวฝาแฝด แล้วทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้เลยครับ แล้วพ่อรู้จักกับเธอได้ยังไง?"

"...." หญิงสาวยิ้มให้ชายแก่เล็กน้อย แต่เธอไม่ได้ตอบอะไร

"หนูเอวาเป็นน้องสาวฝาแฝดของไอวา แต่แยกกันอยู่เพราะพ่อกับแม่เลิกกัน หนูเอวาอยู่กับพ่อส่วนไอวาอยู่กับแม่ พ่อได้เจอหนูเอวาเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนที่ไปดูงานต่างประเทศนั่นแหละถึงได้รู้จักกัน"

"แล้ว..."

"เลิกถามได้แล้วนะ แกจะไปทำงานไม่ใช่เหรอรีบไปสิ"

"ครับ"

ตรีศูลยอมเดินออกไปแต่โดยดี ถึงแม้จะยังมีคำถามมากมายที่อยากถามแต่ก็ขัดคำสั่งของผู้เป็นพ่อไม่ได้

"ลุงต้องขอโทษแทนลูกชายของลุงด้วยนะถ้ามันเสียมารยาทใส่"

"ไม่เป็นอะไรค่ะ"

"ว่าแต่หนูเอวาพอจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่สาวของหนูใช่ไหม"

"พอจะทราบเหมือนกันค่ะ พ่อเล่าให้เอวาฟังเหมือนกัน"

"หนูเอวาโกรธหรือเปล่าที่..."

"ถามว่าโกรธไหมเอวาก็คงบอกว่าไม่ได้โกรธ แต่เอวาเสียใจมากกว่าค่ะ ที่ไม่ได้รู้จักกับไอวาก่อนหน้านี้"

"...."

"คุณลุงไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ อุบัติเหตุเกิดขึ้นกันได้และก็ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นด้วย"

"ลุงขอบใจมากนะ ถ้ามีเรื่องอะไรที่ลุงพอจะช่วยได้หนูเอวาก็บอกมาได้เลยนะ"

"ค่ะคุณลุง ว่าแต่...บริษัทของคุณลุงทำงานเกี่ยวกับอะไรเหรอคะ?"

"แหมหนูเอวา หนูเอวาก็น่าจะรู้อยู่แล้วหนิ" ชายชราหัวเราะแห้งๆ เปิดบริษัทเป็นกิจการก็จริงแต่ก็ยังมีธุรกิจสีเทาที่อยู่เบื้องหลังธุรกิจนี้ด้วย เรียกง่ายๆ ว่าเปิดบริษัททำธุรกิจบังหน้า และมีธุรกิจสีเทาอยู่เบื้องหลัง

"อ๋อ..."

"ถ้าหนูเอวาอยากจะไปเยี่ยมชมบริษัทของลุงก็บอกกับคนของลุงได้เลยนะ เดี๋ยวให้พวกมันพาไป"

"ขอบคุณคุณลุงมากนะคะ"

"ไม่เป็นไรๆ คนกันเอง"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วเอวาขออนุญาตเอาของกลับไปที่คอนโดก่อนนะคะ ว่างๆ จะแวะมาหาคุณลุงใหม่"

"ตามสบายเลยลูก เดี๋ยวลุงให้คนไปส่งนะ"

"ขอบคุณค่ะ"

เธอเดินออกมาจากบ้านของชายแก่ ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังคอนโดส่วนตัวของเธอ

ครืด ครืด ครืด

>>>คุณพ่อ

“สวัสดีค่ะ”

( ถึงนานหรือยังลูก )

“ถึงได้สักพักแล้วค่ะ คิดถึงเหรอคะถึงได้โทรมา”

( แหม คิดถึงสิ ลูกสาวพ่อไปไกลทั้งทีเงียบเหงามากเลยเนี่ย )

“หนูก็คิดถึงพ่อเหมือนค่ะ”

( แล้วหนูจะเข้าไปบริษัทเมื่อไหร่ลูก )

“น่าจะอีกสองสามวันค่ะ ขอพักเอาแรงหน่อย”

( พักนะลูก ไม่ใช่ไปเที่ยว )

“พ่ออะ อย่ารู้ทันสิคะ”

( แหม ลูกสาวพ่อจะไม่ให้รู้ทันได้ไงล่ะ )

“ค่า ก็มีดื่มบ้างธรรมดาปกติค่า”

( งั้นก็พักผ่อนนะลูก พ่อไม่กวนแล้ว )

“ค่า รักพ่อนะคะ จุ๊บๆ”

( จ้า จุ๊บๆ บาย )

เธอวางโทรศัพท์เอาไว้ตรงหัวเตียง จากนั้นก็ถอดชุดที่สวมใส่อยู่ออกและเดินเข้าห้องน้ำไป

#ผ่านไปสักพัก

ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่มีเพียงผ้าขนหนูพันอกออกมา

“เฮ้ยคุณ!?” เธอร้องอุทานออกมาเมื่อเห็นตรีศูลนั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียงของเธอ ก่อนจะถอยหนีออกไปให้ห่างเขา

“….”

“เข้ามาได้ไง”

“เดินเข้ามา”

“ไม่ตลก!”

“เธอเป็นใคร?”

“ออกไป!” เอวาชักปืนที่อยู่หลังกรอบรูปออกมาเล็งไปที่ตรีศูล “อย่าคิดว่าฉันไม่กล้ายิง!”

“เธอไม่กล้าหรอก” เขาพูดท้าทายเธอพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย

ปัง!!

“เอ้ย!”

ผิดคาดเพราะเอวากล้ายิงเขา ถึงจะแค่เฉียดๆ แต่เธอก็ตั้งใจยิงเพื่อให้เขารู้ว่าเธอนั้นกล้าที่จะยิงเขาจริงๆ ไม่ใช่แค่คำขู่

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันกล้า ถ้ายังไม่ออกไปสมองคุณกระจายแน่!”

“เธอไม่กล้าหรอก” ตรีศูลลุกขึ้นและเดินเข้ามาหาเอวาอย่างช้าๆ แววตาของเขาทำให้เอวาหยุดชะงัก ก่อนที่เธอจะถูกแย่งปืนไปในขณะที่กำลังเผลอ

“อ๊ะ ปล่อยฉันนะ!”

“อยู่นิ่งๆ!”

“เธอเป็นใคร!?”

“เป็นใครก็ได้ เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย!”

“เธอเป็นน้องสาวฝาแฝดของไอวาจริงๆ เหรอ”

“ปล่อยฉันนะ ไม่งั้นฉันจะบอกคุณลุงว่าคุณล่วงเกินฉัน”

“เอาสิ เธอจะได้ถูกจับแต่งงานกับฉัน”

ปึก!!

“อ่าา!!” ตรีศูลถูกข้อศอกของเอวากระทุ้งเข้ากลางลิ้นปี่อย่างแรงและถูกผลักออกห่างจากตัวของเธอ “ฝีมือใช้ได้เลยนี่!”

“มีมากกว่านี้อีก ว๊ายย!”

เธอยกเท้าขึ้นจะถีบตรีศูลแต่ถูกคว้าเอาไว้ได้ทันและดึงเธอผลักนอนลงบนเตียงอย่างแรง

“นี่คุณ!”

“อยู่เฉยๆ ถ้าไม่อยากโดน”

“….”

“เธอชื่ออะไร”

“เอวาไง ไม่รู้เรื่องเหรอ พูดครั้งเดียวไม่เข้าใจหรือไง!?”

“ไอวามีน้องสาวฝาแฝดทำไมฉันไม่รู้เลย”

“ฉันไปรู้หรือไง!” หญิงสาวตะคอกกลับด้วยความหงุดหงิด

“เธอรู้หรือเปล่าว่ามีพี่สาวฝาแฝด”

“จะถามอะไรนักหนา!”

“ตอบ!”

“ไม่รู้ เพิ่งรู้ตอนไปงานศพไอวา”

“….”

“รู้แล้วก็ออกไปสิ”

“….” ตรีศูลยังคงนิ่งไม่ลุกออกไปจากตัวของเธอ

“ออกไป..” หญิงสาวกดเสียงต่ำ แววตาของเธอแข็งกร้าวจ้องมองคนตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว

“ใจเย็นก่อนเอวา” ตรีศูลหยุดชะงักเมื่อเอวาคว้ามีดปลายแหลมมาจ่อที่ตรงข้างลำคอของเขา ปลายมีดแตะลงที่ลำคอเล็กน้อย และแน่นอนว่าถ้าเธอกดลงอีกนิดมันต้องแทงเข้าเนื้อได้แน่นอน

“ถอยออกไป!”

“โอเคๆ” ตรีศูลยอมลุกออกไปอย่างง่ายดาย

“ออกไปจากห้องของฉัน”

“….”

“ไปสิ!”

ชายหนุ่มหันหลังเดินออกไปจากห้องของหญิงสาว ถึงจะยังสงสัยว่าไอวากับเอวาเป็นคนเดียวกันหรือเปล่าแต่ก็มีหลายอย่างที่แตกต่างกันมาก การพูด แววตา และการแสดงตัว ทั้งสองแตกต่างกันมาก เหมือนกันแค่หน้าตาจริงๆ

“ฟู่วว..” เธอถอนหายใจออกมาอย่างแรงเมื่อตรีศูลเดินออกไป

ก่อนที่เธอจะเดินไปสำรวจทุกช่องทางที่คิดว่าตรีศูลจะเข้ามาให้ห้องของเธอได้ แต่ก็ไม่มีเลย คนที่จะเข้ามาได้จะต้องมีคีย์การ์ดเท่านั้น และเธอก็เป็นคนเดียวที่ถือคีย์การ์ดคอนโด

เขามีคีย์การ์ดสำรองอย่างนั้นเหรอ เพราะเขาไม่สามารถเข้ามาได้ถ้าไม่มีคีย์การ์ด และถ้าเขาจะพังประตูเข้ามาเธอก็ต้องได้ยินเสียงสิ แต่เธอไม่รู้เรื่องเลยสักนิดว่าเขาแอบเข้ามา

#เวลาต่อมา

ครืด ครืด ครืด

>>>คุณพ่อ

“ค่าพ่อ”

( จะออกไปแล้วเหรอหืม )

“ว่าจะออกไปเปิดหูเปิดตาหน่อยค่ะพ่อ” เธอตอบกลับ

( เอาคนของเราไปด้วยสิ เผื่อเกิดอะไรขึ้น )

“ไม่เป็นอะไรค่ะ หนูดูแลตัวเองได้ค่ะ”

( งั้นก็ระวังตัวด้วยนะลูก )

“ค่าพ่อ แค่นี้นะคะ สวัสดีค่ะ”

เธอกดวางสายจากนั้นก็ขับเฟอร์รารี่สีแดงสุดหรูของตัวเองออกไปจากคอนโด รถหรูคันสีแดงฉูดฉาดทำเอาคนที่ได้เห็นต้องมองตาค้าง มีเงินอย่างเดียวไม่พอจริงๆ คนที่ขับรถจำพวกนี้ได้ต้องเป็นคนรวยแล้วมีอิทธิพลพอสมควรเลย

ไม่นานเธอก็ขับรถมาถึงยังไนท์คลับสุดหรูซึ่งเธอก็รู้ดีอยู่แล้วว่าใครเป็นเจ้าของคลับนี้แต่เธอก็ยังอยากจะมา ยิ่งอันตรายเธอยิ่งอยากเข้ามา อะไรที่ได้ท้าทายชีวิตเธอยิ่งอยากทำ

ประตูรถถูกเปิดออกก่อนที่ร่างบางจะก้าวลงมาจากรถทำเอาทุกคนที่ได้เห็นต้องสะดุดตากับสีชุดและความสวยของเธอ สวยจนคนมองแล้วเหลียวหลัง แต่เอวาไม่ได้สนใจ เพราะการที่เธอมาที่นี่จุดประสงค์ไม่ได้ต้องการให้ใครมอง